คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : คาถาบูชาเมีย บทที่๕ : รักเมียอย่าขี้เหล้า ถ้าเมียเหงาเราจะเสีย
คาถาบูชาเมียบทที่๔ : รักเมียอย่าขี้เหล้า ถ้าเมียเหงาเราจะเสีย
01:45 A.M.
ร่างโปร่งบางพลิกตัวไปมาบนเตียงกว้าง แขนเรียวควานหาคนข้างตัวเพื่อจะกอดด้วยความเคยชิน แต่แล้วก็ต้องขมวดคิ้วมุ่นเมื่อพบเพียงความว่างเปล่าข้างตัวเท่านั้น ชานยอลจำได้ว่าโทรหาคริสครั้งล่าสุดเมื่อตอนค่ำๆ คริสบอกว่าจะไปเลี้ยงส่งรุ่นพี่ที่จะไปเรียนต่ออเมริกา เขาเลยไม่ได้ว่าอะไร หาอะไรทานมาจากมหาลัย กลับคอนโดมาก็อาบน้ำนอนเลยเพราะความเพลียจากการซ้อมละครเวที มือเรียวหยิบมือถือมากดดูเวลาทั้งๆที่ยังงัวเงียอยู่ก่อนจะตื่นเต็มตาเมื่อพบว่านี่มันตีหนึ่งกว่าแล้วแต่ยังไม่พบวี่แววว่าผัวตัวแสบจะกลับมา ถ้าจะขนาดนี้ไม่ตามไปส่งที่อเมริกาเลยล่ะ!!
“ฮัลโหล พี่คริส อยู่ไหนอะ”
เสียงงัวเงียที่เจืออารมณ์ขุ่นมัวของชานยอลดังทันทีที่ปลายสายกดรับ
(อยู่ PLAY ครับผม)
คริสตอบกลับมาพร้อมกับเสียงบรรยากาศรอบข้างที่ดังกระหึ่มสมกับเป็นผับชื่อดังที่ชานยอลเองก็คุ้นเคย ร่างบางซุกตัวเองลงกับหมอนด้วยความง่วงงุนแต่ก็ยังเอาโทรศัพท์แนบหู กรอกเสียงลงไปทั้งๆที่ตาใกล้จะปิดเต็มทน
“เมื่อไหร่จะกลับ”
(เดี๋ยวกลับแล้วคร้าบ)
“เดี๋ยวน่ะเมื่อไหร่”
พูดจบก็หาวออกมาด้วยความง่วงสุดขีด “ผมไม่มีแรงออกไปตามหรอกนะ”
(ไม่ต้องตามครับ ตีสองกลับแน่นอน)
อีกฝ่ายตอบกลับมาเสียงใส
“อื้อ โอเค ตีสองนะ ถ้าเกินกว่านั้น โดนแน่…. งืม”
เสียงแง้วๆยังมิวายขู่ทั้งที่ตาใกล้จะปิดเต็มทน คริสพูดตอบกลับมาอีกสองสามประโยคก่อนที่สายจะตัดไปพร้อมกับสติสัมปชัญญะของชานยอลที่ดับสนิทลงพร้อมดิ่งลงสู่ห้วงนิทราอีกครั้ง
.
.
.
.
03:29 A.M.
คริสเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนอย่างเงียบเชียบ ก่อนจะยิ้มหวานเมื่อเห็นร่างเล็กนอนขดตัวกลมอยู่ใต้ผ้านวมผืนใหญ่ ชานยอลชอบเปิดแอร์เย็นจัดจนคริสต้องคอยปรับอุณหภูมิให้เสมอเพราะกลัวจะไม่สบาย ครั้งนี้ก็เช่นกัน มือแกร่งคว้ารีโมทแอร์มาเพิ่มอุณหภูมิให้ด้วยความเคยชินก่อนจะสอดตัวเองเข้าไปในผืนผ้านวม รั้งร่างโปร่งเข้ามากอดไว้แนบอกก่อนจะก้มลงจูบหน้าผากมนแบบที่ชอบทำทุกครั้งก่อนนอน สัมผัสที่คุ้นเคยทำให้ชานยอลยกสองมือขึ้นกอดอีกคนไว้โอยอัตโนมัติก่อนจะซุกหน้าลงกับอกแกร่ง
“กลับมาแล้วหรอฮะ” เสียงงัวเงียถาม
“ครับ นอนนะ”
“อื้อ..”
ร่างสูงเอื้อมมือไปกดปิดโคมไฟที่หัวเตียงก่อนจะกอดร่างเล็กไว้แล้วหลับตาลง ไม่นานทั้งสองก็เข้าสู่นิทราอันแสนหวานในที่สุด
.
.
.
.
.
“ชานยอลเป็นไรวะ ไม่ทำหน้าเบื่อโลกงี้” จุนมยอนเดินเข้ามาทักสองหนุ่มที่นั่งคุยกันอยู่ฝั่งหนึ่งของห้องซ้อม ชานยอลและแบคฮยอนหันมาสบตาเขาก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่พร้อมกันทั้งคู่
“ผัวมันแรดอีกแล้ว” แบคฮยอนว่า ส่งเสียงหัวเราะหึหึอย่างน่าสะพรึงกลัว
“อ้าว แล้วกัน ไอ้คริสมันทำไม”
“เปล่าฮะ ไม่มีอะไรหรอก”
ชานยอลบอกปัด ไม่อยากเอาปัญหาของตัวเองมาให้คนอื่นพลอยไม่สบายใจไปด้วย
“ไม่มีอะไรได้ยังไง ทำหน้าอมทุกข์แบบนี้เนี่ย หืม” จุนมยอนว่า เอื้อมมือลูบแก้มป่องอย่างเบามือด้วยความเป็นห่วง
“แค่ช่วงนี้พี่คริสออกเที่ยวบ่อยเฉยๆ”
“เที่ยว? เที่ยวอะไร? เที่ยวกลางคืนอะนะ?”
“อื้อ”
รุ่นน้องตัวสูงพยักหน้าหงึกหงัก ก่อนจะขยายความ “ทั้งอาทิตย์นี้พี่คริสกลับห้องตีสองตีสามทุกวันเลยพี่จุน ผมตื่นมากลางดึกก็ต้องโทรตามถึงจะกลับได้”
“ฮึ ไอ้คนใจโฉด” แบคฮยอนบ่นงุ้งงิ้ง “หนีเที่ยว นิสัยไม่ดี”
“แล้วมันได้บอกเราก่อนรึเปล่า”
“บอกครับ” ชานยอลรับคำหงอยๆ “แต่เหตุผลเค้าเยอะจะตายคนนั้นน่ะ เดี๋ยวเลี้ยงส่งรุ่นพี่ วันเกิดเพื่อน วันเกิดรุ่นน้อง เยอะแยะ ขี้เกียจจำ”
“เอาน่า เด็กวิดวะก็งี้”
“เอาน่าอะไรพี่จุนมยอน” แบคฮยอนร้องท้วง “แบบนี้มันต้องเอาคืน ตัวเองไปเที่ยวปล่อยเมียนอนแห้งอยู่ที่ห้องแบบนี้ใช้ได้ที่ไหน!”
“เอาคืน?” ชานยอลทวนคำ “แกจะทำอะไรวะแบค”
“หึหึ”
“ขำอะไรวะ”
“เปล่า” แบคฮยอนว่า สายตาซุกซนมองไปที่จื่อเทาที่กำลังต่อบทกับนางเอกละครเวทีคนสวยที่ยืนอยู่อีกมุมห้องก่อนจะกลับมามองที่เพื่อนสนิทตัวเอง
“เตรียมตัวไว้ชานยอล คืนนี้เรามีภารกิจต้องทำ”
“ภารกิจไร”
“ปฏิบัติการ ล่า ท้า ผัว”
.
.
.
.
11 P.M.
“ฮัลโหล พี่คริส อยู่ไหนอะ” ร่างบางถามด้วยประโยคเดิมที่จำได้ว่าทั้งอาทิตย์นี้พูดประโยคนี้มาเกือบสิบรอบได้
(อยู่ CaCoon ครับผม)
ชื่อสถานที่อโคจรที่เป็นคำตอบของคริสเรียกรอยยิ้มมุมปากของชานยอลได้เป็นอย่างดี ตากลมเงยหน้ามองป้ายLEDขนาดใหญ่ที่เขียนว่า CaCoon แล้วยิ้มเหี้ยมเกรียมก่อนจะกรอกเสียงลงไป
“อือ โอเค”
(คืนนี้กลับไม่ดึกแน่นอน สัญญา)
“ครับ แค่นี้แหละ”
มือเรียวกดตัดสายทิ้งอย่างไม่สนใจก่อนจะหันไปสบตาจื่อเทาและแบคฮยอนที่ยืนอยู่ด้วยกัน
“ขอโทษนะจื่อเทาที่พี่ลากนายมาทำอะไรแบบนี้”
“ไม่เป็นไรครับ ผมยินดี” ร่างสูงยิ้มยินดี ทำเอาแบคฮยอนที่มองอยู่ถึงกับแข้งขาอ่อนจนต้องบีบแขนเพื่อนรักไว้แน่น
“เอาล่ะ เข้าไปกันเถอะ”
ชานยอลเป็นคนเดินนำทัพเข้าไปก่อน ตามด้วยจื่อเทาและแบคฮยอนที่เดินตามหลังมา ภายในผับหรูก็เหมือนผับทั่วไปที่มีนักท่องเที่ยวมากมายมาปลดปล่อยอารมณ์กันที่นี่ ร่างบางเดินขึ้นไปยังโซนVIPด้วยความเคยชิน กวาดสายตามองหาใครบางคนก่อนจะกระตุกยิ้มเมื่อเห็นร่างสูงที่คุ้นเคยยืนถือแก้วค็อกเทลคุยกับแก๊งเพื่อนสนิท
“พี่คริสอยู่นั่นนี่ครับ” จื่อเทากระซิบข้างหูร่างบาง เนื่องจากเสียงดนตรีที่ดังราวกับจะทะลุไปยังแก้วหูชั้นใน
“ชู่วว จื่อเทา อย่าทำให้เป้าหมายรู้ตัว”
แบคฮยอนดุ ทำเนียนสั่งเครื่องดื่มกับบาร์เทนเดอร์ที่บาร์น้ำอย่างรวดเร็ว
“อ่า .. โอเคครับ”
“อะนี่ ของนาย” แบคฮยอนยื่นแก้วใบสวยที่รับมาจากบาร์เทนเดอร์ให้รุ่นน้องก่อน แล้วถึงจะหยิบช็อตว้อดก้าส่งให้เพื่อนซี้
“ของแกต้องอันนี้”
“เฮ้ย ว้อดก้าเลยหรอ”
“เออน่า เชื่อฉัน”
“ไม่เอา ไม่อยากเมา” ร่างบาขมวดคิ้ว ดันแก้วแอลกอฮอล์ใส่มือเพื่อน “แกก็รู้ว่าถ้าฉันเมาแล้วจะเป็นยังไง”
“ก็เพราะรู้น่ะสิ”
แบคฮยอนว่า แววตาซุกซนวาววับอย่างคนเจ้าเล่ห์
“ไม่เอา”
“เชื่อแบคแล้วทุกอย่างจะดีเองไอ้หนู”
“บยอนแบคฮยอน!”
“จือเทา จับชานยอลไว้เร็ว!!” ร่างเล็กที่สุดร้องบอก และรุ่นน้องอย่างจื่อเทาก็เชื่อฟังดีเหมือนเกิน สองแขนแกร่งล็อคร่างเพรียวของชานยอลไว้อย่างง่ายดาย แบคฮยอนอาศัยความเร็วในการหยิบช็อตว้อดก้าที่ได้มากรอกใส่ปากเพื่อนรักอย่างรวดเร็วโดยไม่มีการปราณี ทำเอาร่างโปร่งถึงกับสำลัก ไอค่อกแค่กอย่างน่าสงสารเมื่อของเหลวขมปร่าไหลเข้าสู่ลำคอ ดีกรีความร้อนแรงของมันราวกับลำคอกำลังจะไหม้ ทว่ารสชาติของเกลือที่ติดอยู่ปลายลิ้นก็ช่วยดับความร้อนแรงนั้นได้
“จำไว้เลยนะแบคฮยอน!”
“แล้วแกจะขอบคุณแบคฮยอนคนนี้นะปาร์คชานยอล”
.
.
.
.
.
.
.
“เฮ้ยคริส นั่นน้องชานยอลป่ะวะ”
จงอินถามขึ้นท่ามกลางเสียงดนตรีที่ดังกระหึ่มพร้อมกับชี้นิ้วไปที่กลางฟลอร์ที่มีเหล่าขาแด๊นซ์มากมายอยู่ตรงนั้น แต่คำว่าชานยอลก็ทำให้คริสหูผึ่งได้ทันที ร่างสูงหันกลับมามองตามนิ้วเรียวของเพื่อนสนิทแล้วก็ต้องตาโต เมื่อพบว่ากลางฟลอร์ที่ตอนแรกมีแต่สาวสวยมากหน้าหลายตา ถูกเปลี่ยนเป็นผู้ชายสองคนที่ดูฮอตราวกับจะเผาฟลอร์ด้วยความร้อนแรงของทั้งคู่ และเขาจะไม่เดือดร้อนเลยถ้าหนึ่งในนั้นไม่ใช่ชานยอลเมียรัก!
ร่างโปร่งกลางฟลอร์ดูเย้ายวนด้วยเสื้อกล้ามแขนกุดสีดำที่ตัดกับผิวขาวจัดของคนใส่ได้เป็นอย่างทีจนดูเหมือนว่าจะเรืองแสงได้ท่ามกลางความมืด และมันคงไม่มีอะไรถ้าเสื้อตัวนั้นมันไม่ได้เว้าลึกจนเห็นไปถึงไหนต่อไหน แถมด้วยกางเกงสกินนี่ยีนส์สีดำสนิทเช่นกัน หากแต่ว่ามันถูกกรีดให้ขาดตั้งแต่ข้อเท้ายาวขึ้นไปจนถึงต้นขา เผยให้เห็นขาอ่อนขาวๆวับๆแวมๆให้ชวนใจสั่นเล่น
ใส่แบบนี้อย่าใส่เลยดีกว่ามั้ยครับเมีย!
และเสื้อผ้าที่กล่าวมาทั้งหมดนั่นยังไม่ทำให้คริสฟิวส์ขาดได้เท่าการที่เห็นชานยอลกำลังนัวเนียไอ้จื่อเทารุ่นน้องตาแพนด้าหน้ากวนตีนนั่นอยู่อย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร
“ฝากแป๊บ ไปตามเมียก่อน” คริสบอก กระแทกแก้วในมือลงกับโต๊ะอย่างหงุดหงิด
ร่างสูงปรี่เข้าไปกระชากร่างของชานยอลออกห่างจากจื่อเทาอย่างแรงจนร่างบางเซถลา ดวงตาคมดุถลึงตาใส่รุ่นน้องอย่างดุดัน
“เจ็บนะ ดึงทำไมเนี่ย”
เสียงงุ้งงิ้งดังขึ้นข้างตัว ทำให้คริสต้องตวัดสายตากลับไปมองคนของตัวเองอย่างขุ่นเคือง
“แล้วทำอะไรอยู่ล่ะ รู้ตัวรึเปล่า!”
“ก็ .. เต้นงายยยย มีเพลงก็ต้องเต้นสิ!” ชานยอลตอบทันควัน ใบหน้าเรียวแดงก่ำอย่างคนเมาโยกหัวไปมาอย่างอินไปกับเพลง พร้อมกับส่ายสะโพกยั่วเย้าคนข้างๆไปด้วย
“นี่เมาหรอชานยอล”
“หือออ ไม่เมานะ กินไปแก้วเดียวเอง” ร่างบางชูนิ้วชี้ขึ้นมาพร้อมกับพูดเสียงยานคาง “เนอะจื่อเทา แก้วเดียววว”
“มึงมอมเหล้าเมียกูหรอ”
สรรพนามระดับสูงสุดตามอารมณ์โมโหของคริสถูกนำมาใช้กับรุ่นน้องหน้าอ่อน ยิ่งมองชานยอลที่เมาจนแทบไม่ได้สติแล้วก็ยิ่งโมโห ชานยอลรู้ดีว่าถ้าตัวเองเมาแล้วจะเป็นยังไงเลยเลี่ยงที่จะไม่แตะแอลกอฮอล์แรงๆ แต่กลิ่นที่เขาได้สัมผัสจากตัวชานยอลนั่นมันกลิ่นว้อดก้าชัดๆ ไม่มีวันที่ชานยอลจะยอมกินเองโดยเด็ดขาด และนั่นก็หมายความว่าชานยอลต้องโดนมอมอย่างแน่นอน!
“ผมเปล่า” จื่อเทายักไหล่อย่างกวนอารมณ์
“มึงยังจะโกหกอีกหรอ สภาพชานยอลเป็นแบบนี้เนี่ยนะ!!”
“ผมเปล่าจริงๆ” จื่อเทาหัวเราะหึๆ ก่อนจะปรายตามองไปที่แบคฮยอนที่นั่งอยู่ไม่ไกล “คนนั้นต่างหาก”
“แบคฮยอน .. หึ” คริสสบถ ก่อนจะประคองร่างเล็กไว้ในอ้อมแขนตัวเองแล้วหันไปบอก “กูจะพาชานยอลกลับ ส่วนมึง ฝากบอกแบคฮยอนด้วยว่าพรุ่งนี้เรามีเรื่องต้องคุยกัน”
“ได้ครับ”
จื่อเทายิ้มยียวน ตอบรับด้วยคำพูดสุภาพที่ไม่ว่าจะฟังท่าไหนคริสก็รู้สึกว่ามันกวนเบื้องล่างเสียเหลือเกิน แต่เขาก็ไม่มีเวลามาสนใจใดๆทั้งสิ้น คริสลากร่างชานยอลที่ยังคงนัวเนียเขาไม่หยุดลงไปที่รถคันหรูก่อนจะขับกระชากมันออกไปด้วยความเร็วสูงสุดจนเกิดเสียงดังสนั่นไปทั่ว
.
.
.
.
.
ทันทีที่ถึงห้อง ร่างสูงจัดการดันร่างบางที่เมาจนเกือบไม่ได้สติลงกับโซฟาตัวใหญ่ในห้องนั่งเล่น แต่ก็ถูกมือเล็กรั้งร่างตัวเองให้ล้มลงไปด้วยกันจนได้ ชานยอลเอื้อมมือโอบรอบคอคริสแล้วรั้งใบหน้าคมลงมาจูบอย่างดูดดื่มก่อนจะถอนจูบออกแล้วยิ้มหวาน นัยน์ตากลมฉ่ำเยิ้มไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์
“พี่คริส..”
คริสถอนหายใจหนักๆเมื่อเห็นอาการของชานยอล ชานยอลเป็นพวกเมาแล้วยั่วโดยไม่รู้ตัว ข้อนี้เขารู้ดีที่สุด เพราะได้ชานยอลมาเป็นเมียก็เพราะสาเหตุนี้ และยิ่งถ้าเมาแบบนี้คุยอะไรไปก็ไม่มีทางรู้เรื่อง ทางเดียวที่จะทำได้ในตอนนี้ก็ทำตัวตามน้ำไปกับชานยอลเท่านั้นเอง
“ครับ ว่าไง”
“รักพี่คริสจัง” ร่างบางว่าก่อนจะหัวเราะเบาๆ นิ้วเรียวยาวไล้ใบตามใบหน้าอีกฝ่ายอย่างยั่วยวน ตั้งแต่คิ้วเข้ม จมูกที่โด่งเป็นสัน ไล่ลงมาถึงเรียวปากบางสุดเซ็กซี่ที่จะยื่นหน้าตัวเองเข้าไปจุมพิตอีกฝ่ายเบาๆแล้วยิ้มหวานเชิญชวน
“พี่คริสก็รักชานยอลครับ”
“รักชานยอลแล้วทำไมปล่อยให้ชานยอลเหงา” ร่างบางบ่นหงุงหงิง นัยน์ตากลมโตฉ่ำน้ำมองเขาด้วยสายตาตัดพ้อ ฟันขาวขบลงปนเรียวปากอิ่มสีแดงสดอย่างขัดใจ
“นอนคนเดียวทุกวันมันเหงานะ”
ร่างสูงมองคนรักด้วยความรู้สึกผิด เพราะช่วงนี้เขาถูกรุ่นพี่รุ่นน้องลากออกไปสังสรรค์บ่อยๆด้วยสารพัดเหตุผล จะไม่ไปก็ไม่ได้ พอไปแล้วก็โดนลากให้อยู่ยาวจนดึกดื่น กลับมาทีไรชานยอลก็หลับไปก่อนแล้วทุกที แต่เขาไม่เคยคิดว่าชานยอลจะรู้สึกเหงาขนาดนี้
“พี่ขอโทษครับ” คริสบอก จูบขมับคนรักเบาๆอย่างปลอบโยนเมื่อชานยอลรั้งร่างเขาเอาไว้แล้วซุกลงกับแผ่นอก
“ให้อภัย แต่คืนนี้ต้อง ‘รัก’ ชานยอลนะ”
“หืม?”
“นะ ..”
ร่างบางลากเสียงอ้อน สบตาคมสื่อความหมายของคำว่า ‘รัก’ อย่างรู้กันดี มือเรียวปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวของคริสออกด้วยความเคยชิน ก่อนที่แผ่นหลังบางจะถูกผลักให้แนบชิดกับโซฟาโดยไม่รู้ว่าเสื้อกล้ามตัวเก่งที่ใส่อยู่นั้นหลุดออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ แต่อุณหภูมิที่เย็นเฉียบของห้องนี้ก็ถูกกลบด้วยอุณหภูมิอันร้อนแรงของคนสองคนที่ ‘รัก’ กันจนแทบหมดแรง
“เริ่มก่อนเองแบบนี้ ถ้ามาขอให้พี่หยุด พี่ไม่หยุดแล้วนะครับเด็กน้อย.. J”
.
.
.
.
.
บอกแล้วว่าพวกนายจะต้องขอบคุณฉัน!!
-แบคฮยอน
-----------------------
ฟิคเรื่องนี้ไม่มี NC นะคะ !!!!!!! 555555555555555555555 /หัวเราะไม /อย่ากระทืบเก๊า
ไม่ถนัดเขียน NC จริงๆค่ะพูดเลย TwT เอาแบบตัดภาพไปแล้วกันเนาะ 55555555
ปล.รู้อ๊ะยังว่าชานยอลมันร้ายได้ใคร เพื่อนสนิทร้ายแบบนี้ ไม่แปลกเลยเนาะ..
ปล2.มีคนเม้นเรื่องชื่อตอน จริงๆชื่อตอนทั้งหมดมาจากเนื้อเพลง คาถาบูชาเมีย นะคะ ไม่ได้คิดเอง >_< (เสิร์ชในกูเกิ้ลเอาเนาะ คนเขียนก็ไม่รู้ว่าของใครเหมือนกัน=_='' ไม่เคยฟังง่ะ)
ปล3. ไมมีปลเยอะจัง 555555 ใครอยากอ่าน NC หลังไมค์มาที่ @Jniewalker ได้นะคะ จะส่งให้
แต่ !!!!!!!! NC คริสยอลเป็นสเปเชียล ไม่เกี่ยวอะไรกบเนื้อเรื่องหลักทิ้งสิ้น!!
ถ้าเข้าใจตรงกันก็เมนชั่นมาได้เลยค่ะ ยินดีส่งให้ >_<
ความคิดเห็น