คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่4
"อย่าคิดมากเลยนะมิลร์"
มือแกร่งของพายยกมาขยี้หัวของคนตัวเล็กเบาๆ ใบหน้าสวยหันไปมองคนที่่ขยี้หัวเมื่อครู่ พายยิ้มให้จนตาปิดก่อนจะเอื้อมมือมาบิดแก้มนุ่มนิ่มของอีกคน มิลร์ยังคงนิ่งเงียบพายหัวเราะเบาๆกับใบหน้าเอ๋อๆของคนสวยตรงหน้าที่ไม่ค่อยจะได้เห็นมากนัก
"ยุ่งจริง"
มือเรียวสวยปัดมือแกร่งออก ร่างสูงของพายหัวเราะอย่างชอบอกชอบใจ ใบหน้าสวยของมิลร์ง้ำงออย่างเห็นได้ชัด ทั้งคู่ใช้เวลาอยู่ด้วยกันในห้องนั่งเล่นพายได้รับรู้เรื่องราวต่างของร่างบางตรงหน้าจากปากเรียวบางนั้น ร่างสูงดูจะตลึงไม่น้อยเมื่อรู้ว่าใบหน้าสวยนั้นโดนทำร้ายด้วยอะไรบ้าง แต่ใบหน้ากลับไม่มีร่องรอยบาดแผลอะไรสักอย่าง
Trrr Trrr
-ไอ-
มิลร์เอื้อมมือมาคว้าไอโฟนของพายที่เสียบชาร์ตไว้ใกล้ๆก่อนจะส่งให้ร่างสูง พายรับไปมองก่อนที่จะทำสีหน้าลำบากใจใบหน้าสวยของมิลร์ดูจะงงนิดหน่อย ก่อนจะชะโงกหน้ามาดูเจ้าตัวหันไปพยักหน้าให้กับพาย มิลร์ไม่ใช่เจ้าชีวิตพายแค่พายให้มิลร์มาอยู่ที่นี่คอยอยู่ข้างๆก็เพียงพอแล้ว เค้าไม่อยากบังคับฝืนใจใครหรอกนะ
"ฮัลโหล"
(พายวันนี้มาทานข้าวกับไอนะ)
"ทำไม"
(คุณพ่อให้พายมาทานด้วยกันนะ)
"งั้น..."
ใบหน้าคมเข้มเหล่ไปมองอีกคนที่นั่งเล่นไอแพดอยู่ มิลร์ได้ยินทุกอย่างที่ไอพูดเจ้าตัวก็เตรียมใจกับคำตอบที่ได้รับแล้วและไม่ว่ายังไงพายก็คงต้องไปแน่ๆ ก็คงต้องอยู่คนเดียวไม่ก็ไปหาเดินเล่นแถวสยาม หรือไปหากินไอติมแถวหน้าหมู่บ้านดีกว่า
(จะมาหรอ)
"บอกคุณอาด้วยนะว่าฉันคงไปไม่ได้นะมิลร์อยู่คนเดียว"
พูดจบก็วางไอโฟนไว้โต๊ะตรงหน้า มือเรียวสวยของมิลร์ลดไอโฟนลงจากระดับสายตาของตนก่อนจะเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม พายส่งยิ้มอบอุ่นไปให้แทนคำตอบก่อนจะลุกขึ้นไปที่ครัวปล่อยให้คนหน้าสวยนั่งงงต่อไปเรื่อยๆ
"นายมันบ้า"
มิลร์กับพายมาเดินเล่นกันที่พาราก้อนเนื่องจากคุดคู้อยู่แต่ในบ้านก็น่าเบื่อ พายจึงชวนมิลร์ออกมาแรกๆเจ้าตัวก็บ่นแล้วดูตอนนี้สิเดินนำเขาไปตั้งกี่เมตรแล้วนั่น พานส่ายหัวให้กับมิลร์เล็กน้อยก่อนจะเดินไปกอดคอร่างบางที่ยืนเลือกเคสไอโฟนอยู่
"ว้าววลายใหม่หรอเนี่ย"
"ครับเป็นลายอันใหม่ของnu'estครับพึ่งมาเมื่อ2วันก่อนเอง"
"งั้นเอา2เลยครับ"
พายยืนรอมิลร์เงียบๆสักพักคนหน้าสวยก็เดินออกมาก่อนจะยื่นเคสสีดำมาตรงหน้า พายมองคนตรงหน้าอย่างงงๆ มิลร์ยื่นมาให้อีกก่อนที่มือเรียวสวยจะจับมือหนามากางออกพร้อมกับยัดเคสสีดำลายbaestใส่มือของอีกฝ่าย
"เอ่อ..."
"ฉันให้ ฉันว่ามันเหมาะกับนายเอ้าหยิบไอโฟนมาสิของนายไม่ได้ใส่เคสนิ"
พายทำตามอย่างว่างายมือแกร่งล้วงหยิบไอโฟนสีดำออกมาส่งให้คนหน้าสวย มือเรียวบางของมิลร์เอื้อมมารับก่อนที่จะหยิบเคสลายbeastที่เจ้าตัวเห็นว่าเหมาะกับคนข้างหน้ามาใส่ให้ก่อนที่มือเรียวสวยจะส่งคืน
"สวยใช่มั๊ยล๊าาา"
"มันก็สวยนะแต่ว่าฉันหิวแล้วไปหาอะไรกินกันเถอะ"
พายยื่นมือมาคว้าข้อมือให้คนหน้าสวยเดินตามมา ก่อนที่ทั้งสองจะไปหยุดที่ร้านอาหารเกาหลีทั้งคู่เข้าไปนั่งก่อนที่จะสั่งเมนูขึ้นชื่อของทางร้านมาลิ้มลอง วันนี้มิลร์ไม่ได้รวบผมมาทำให้ผมสีบลอนด์ทองของเจ้าตัวปลิวไปตามลมเรียกสายตาของคนรอบข้างให้หันมามองได้เป็นอย่างดี
"วันนี้กินข้าวเสร็จไปกินไอติมกันต่อนะ"
"โอเคสิฉันอยากกินเค้กอยู่เหมือนกัน"
"เหอะ ฉันเห็นหน้านายตอนกินเค้กแล้วอยากจะอ้วกซ่ะ"
"นี่แอบมองฉันหรอ"
คำถามของพายเล่นเอามิลร์ไปไม่เป็น ปากสีแดงสดอ้าออก ดวตาเรียวเบิกกว้าง แกมขาวใสอมชมพูขึ้นสีระเรื่อ เจ้าตัวกระพริบตาปริบๆพายมองภาพตรงหน้าก่อนจะหัวเราะเบาๆ อยากเก็บไว้จังเลยหน้าตอนคนหน้าสวยอึ้งเนี่ย
"พูดบ้าอะไรก็นั่งอยู่ด้วยกันนี่"
"ฮ่าๆจริงหรอนึกว่าแอบมองฉันอยู่ซ่ะอีก"
"เหอะทำไมต้องแอบ มองตรงๆซ่ะก็สิ้นเรื่อง"
ไม่ว่าเปล่านัยตาสวยจ้องคนตรงหน้านิ่ง พายเองก็ไม่ยอมแพ้ก่อนจะจ้องกลับไปช่วงเวลาที่ต่างคนต่างไม่พูดอะไรมันทำให้แก้มของคนทั้งสองร้อนแปลกๆ มิลร์ละสายตาออกมาก่อนจะแสร้งทำหยิบน้ำแตงโมปั่นมาดูด พายอมยิ้มนิดๆนี่เขาเห็นท่าทางหลุดๆของคนตรงหน้ากี่ครั้งแล้วเนี่ย
"ไปกินไอติมกัน"
พายลากคนหน้าสวยไปที่ร้านไอศครีมแบรนด์ดังทันที ทั้งคู่สั่งเสร็จก็นั่งรออยู่เงียบๆวันนี้เป็นวันหยุดไม่แปลกใจเท่าไหร่ที่คนจะเยอะเป็นพิเศษ มือแกร่งของพายหยิบไอโฟนออกมาจากกระเป๋าของตนพร้อมกับกดเข้าไปที่ไอคอนยอดฮิต
"มิลร์ถ่ายรูปๆ"
ใบหน้าสวยของมิลร์ดูจะงงๆไม่น้อย พายยกไอโฟนขึ้นเหนือหัวก่อนจะเอียงองศาให้เห็นกันสองคน พายฉีกยิ้มกว่างต่างจากมิลร์ที่ทำหน้าตานิ่งๆแต่มันกลับยิ่งเพิ่มความสวยให้เจ้าตัวเข้าไปใหญ่นี่สิ
"เดี๋ยวจะแท็กไปให้นะ"
"อ่าห่ะ"
ไอศครีมถ้วยใหญ่ถูกนำมาวางไว้ที่บนโต๊ะมิลร์กับพายหยิบช้อนขึ้นมาก่อนจะค่อยๆช้อนไอติมขึ้นมาทาน พายดูอิ่มเอมมากถึงมากที่สุดกับไอศครีมรสสตอร์เบอร์รี่ มิลร์ช้อนไอศครีมรสช็อคโคแล็ตเข้าปาก ก่อนจะหันไปมองทั่วๆ
แช๊ะ
พายยกยิ้มอย่างพอใจต่างจากมิลร์ที่เริ่มมองเขาอย่างเคืองๆ คนตรงหน้ายิ้มแห้งๆไปให้ใบหน้าสวยฉายแววไม่พอใจก่อนที่จะหันไปละเลียดไอศครีมต่อ พายหยิบไอโฟนขึ้นมาดูรูปที่เขาพึ่งแอบถ่ายคนหน้าสวยไปเมื่อกี๊
"น่ารัก"
"ห่ะว่าไงนะ"
"หืม เปล่านี่แค่บอกว่านายน่ารักดี"
ใบหน้าสวยเห่อร้อนขึ้นมาก่อนที่จะแดงซ่านไปทั้งใบหน้าก่อนจะลามไปถึงหู ปากเรียวงับช้อนไว้แน่น ตัวแข็งทื่อ รีแอ็คชั่นตอบสนองของมิลร์เรียกความเอ็นดูจากพายได้อีกรอบ มือแกร่งเอื้อมมาขยี้หัวคนหน้าสวยก่อนจะฉีกยิ้มบางๆไปให้ พนักงานหลายคนหันไปกรี๊ดกร๊าดใส่กัน ทั้งคู่คงไม่ได้สังเกตเลยว่าบรรยากาศรอบๆตัวนั้นมีสีชมพูลอยเต็มไปหมด
"นายมันบ้า"
กว่าจะหาเสียงตัวเองเจอก็นานอยู่พอสมควรพอนึกคำไหนได้ก็รีบปล่อยออกมาทันที ทั้งคู่ทานไอศครีมกันสักพักก่อนจะเช็คบิลแล้วเดินไปเลือกของใช้กันแทนมิลร์กับพายใช้เวลาเดินกันอยู่ไม่นานก่อนจะเดินไปโซนเสื้อผ้า พายสังเกตเห็นมิลร์จะเข้าแต่ร้านที่ดูออกเซอๆแทนที่จะเป็นร้านเรียบๆ มิลร์เดินไปหยิบเสื้อกล้ามสีขาวลายธงชาติอเมริกาขึ้นมาเทียบกับตัวและเดินไปหยิบกางเกนยีนส์แบรนด์ดังมาส่งให้พนักงานไปเช็คเงินก่อนจะหยิบบัตรเครดิตส่งให้พนักงาน
"นายไม่ซื้ออะไรหน่อยหรอ"
"หืมไม่อยากได้นะ"
"กลับเลยมั๊ยคงไม่มีอะไรทำหรอกอยู่ไปนะ"
"โอเค"
ทั้งคู่เดินไปที่ลานจอดรถก่อนจะตรงไปหาBMWสีดำเงางามที่จอดไว้ พายใช้เวลาไม่นานเท่าไหร่ในการขับกลับมาบ้านของตน ทั้งคู่ช่วยกันขนของเข้ามาในบ้าน มิลร์ขอแยกตัวไปอาบน้ำและจะนอนเลย พายถึงแม้ว่าอยากจะรั้งไว้แต่ก็ไม่ได้ห้ามหรือท้วงอะไรไป
"หน้าเบื่อจัง"
เสียงหวานใสบ่นออกมาเบาๆ ก่อนที่เจ้าตัวจะหยิบเอาถุงเกมส์มาถือไว้มือเรียวสวยบิดลูกบิดประตูก่อนจะเดินออกจากห้องไปที่ห้องข้างๆ เคาะอยู่สองสามทีเจ้าของห้องก็ออกมาเปิดพยเลิกคิ้วขึ้นนิดหน่อยมิลร์ชูถุงเกมส์ตรงหน้าไปให้ร่างสูงดู
มือเรียวสวยต่อเกมส์เข้ากับโทรทัศน์เข้าอย่างชำนาญก่อนจะเรียกร่างสูงมานั่งข้างๆ พายเดินมาทิ้งตัวนั่งลงข้างมิลร์ก่อนที่จะรับจอยมาจากมือเรียวสวยที่ส่งมาให้ ทั้งคู่เถียงกันเรื่องเกมส์อยู่นานจนพายต้องยอมแพ้เมื่อคนหน้าสวยกันท่าจะไม่ยอมลูกเดียว
"ถ้านายชนะฉันได้นะฉันให้นายขออะไรก็ได้1อย่างเลยเอา"
"แล้วถ้าฉันชนะละ"
"อืม.....ไว้แล้วจะบอกนะแต่ว่าตอนนี้นายไม่ทำอะไรให้ฉันมันก็มากแล้วละ"
"แต่ฉันอยากให้มากกว่านี้นะ"
"นายมันบ้า"
ประโยคเดิมๆที่เขาฟังมากี่ครั้งของวันแล้วนะพายไม่รำคาญเลยที่จะได้ยินเพราะถ้าหากมิลร์พูดคำนี้ขึ้นมาแสดงว่ามิลร์เขินอยู่แน่ๆ พายยกมือขึ้นไปขยี้หัวผมสีบลอนด์นั่นอย่างหมั่ยเขี้ยวก่อนที่จะจิ้มเข้าไปที่แก้มนุ่มนิ่มนั่น
"น่ารักจัง"
"อยากตายเร๊อะ"
"ชมแค่นี้ทำมาเป็นโกรธนะ"
รอยยิ้มอบอุ่นถูกส่งให้คนหน้าสวยอีกครั้ง ครั้งนี้ดูเหมือนมิลร์จะหมั่นไส้รอยยิ้มนี้อย่างมากมือเรียวสวยหยิบหมอนอิงมาฟาดไปที่ใบหน้าหล่อนั่นอย่างแรง พายจ้องเขม่งมาทันทีแต่คนตัวสวยหาได้สะทกสะท้านไม่
"แสบนักนะ"
"จะเล่นมั๊ยเกมส์เนี่ย"
"เล่นจ้าเล่น"
ทั้งคู่นั่งเล่นกันไปสักพักดูเหมือนพายจะทำให้มิลร์อึ้งอยู่ไม่น้อยเพราะตอนนี้เล่นกันมา6ตาแล้วมิลร์ไม่เคยชนะพายได้เลย ใบหน้าสวยเริ่มง้ำงอลงอย่างเห็นได้ชัด พายยิ้มขำในใจให้กับคนสวยที่นั่งหน้างออยู่
"ง่วงแล้วอ่ะ"
"ไปนอนสิเดี๋ยวฉันเก็บเอะ อ้าว"
พูดยังไม่ทันจบคนตัวเล็กก็หลับไปแล้ว พายส่ายหัวให้กับตัวเองก่อนที่แขนแกร่งจะช้อนตัวมิลร์ขึ้นมาแล้ววางลงที่นอนขนาดคิงไซส์สีเทาของพาย มือแกร่งไล่ไปทั่วใบหน้าสวยนั่นก่อนที่จะค่อยๆจูบลงที่หน้าผากนั่นเบาๆ เจ้าตัวเดินไปเก็บเกมส์ให้เข้าที่แล้วปิดไฟก่อนจะล้มตัวนอน มือแกร่งดึงเอวร่างบางให้มาแนบชิดก่อนจะกระซิบที่ข้างหูเบาๆ
"ฝันดีครับ"
เช้าที่สดใสร่างสองร่างยังคงหลับสนิทแน่นิ่ง เสียงนาฬิกาปลุกส่งสัญญาณร้องเตือนมือแกร่งเอื้อมไปปิด ก่อนที่นัยตาคมจะเบิกกว้างเมื่อพบกับใบหน้าสวยที่ห่างกับตนไม่ถึงเซน พายชักหน้ากลับก่อนจะยกแขนของตัวเองออกมาจากเอวบางๆนั่น ร่างสูงคว้าผ้าขุนหนูก่อนจะเดินเข้าไปห้องน้ำพอออกมาก็ไม่เห็นคนหน้าสวยแล้ว ร่างสูงเดินออกมาจากห้องก่อนที่จะไปปิ้งขนมปัง ทอดเบค่อน กับไข่ดาว สำหรับอาหารเช้า
"มีอะไรกินหรอ"
มิลร์เดินลงมาจากชั้น2 ก่อนที่จะเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะกินข้าวทรงสวย พายช้อนไข่ดาวใส่จานเสร็จก็เลื่อนไปให้คนหน้าสวยที่รอกินอยู่ มือเรียวสวยหยิบส้อมมาจิ้มเบค่อนก่อนจะส่งเข้าปากเขี้ยวตุ่ยๆจนแก้มบวม พายหัวเราะเบาๆก่อนจะนำจานตัวเองมาวางไว้บ้าง
"นายไม่มีแฟนหรอ"
คำถามของมิลร์ที่อยู่ๆก็ถามมาซ่ะดื้อๆทำให้พายถึงขนาดสำลักไข่ดาว เจ้าตัวไอค่อกๆแค่กๆจนคนหน้าสวยต้องเอื้อมมือไปหยิบน้ำมาให้ดื่มพร้อมกับตบหลังร่างสูงไปด้วย พายกลืนน้ำลงคอก่อนจะหยิบทิชชู่มาซับที่ปากของตัวเอง
"คิดยังไงถึงถามเนี่ย"
"ก็ไม่เห็นแฟนนายเลยถามนะ"
"ไม่มีอ่ะฮ่าๆฉันไม่เคยคิดเรื่องพวกนี้"
"อ่ะเด่ะ จริงอ่ะงั้นตอนนี้หัวใจยังว่างหรอ"
"อืมใช่จะจีบฉันหรอ"
คำถามเล่นๆของพายแต่สายตาที่จริงจังของร่างสูงนั่น ทำให้หัวใจของมิลร์กระตุกอีกครั้งความเงียบเริ่มเข้าครอบงำคนทั้งสอง ปากเรียวสวยยังคงคาบช้อนไว้ นัยตากลมโตเบิกโพลง ตัวแข็งทื่อ ร่างสูงพายชะงักกับคำพูดของตัวเองที่หลุดปากไปเมื่อครู่
"อะเอ่อไปโรงเรียนดีกว่าฉันอิ่ม"
ร่างบางของมิลร์ลุกขึ้นก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าเป้วันนี้อากาศค่อนข้างร้อนมิลร์เลือกใส่เสื้อฮู้ดแขนกุดสีดำ กับกางเกงยีนส์สีซีดที่เจ้าตัวลงทุนกรีดให้มันเซอๆด้วยตัวเอง พร้อมกับรองเท้าสนีกเกอร์สีแดง พายสวมเสื้อฮู๊ดแขนกุดเช่นเดียวกับมิลร์แต่ของเค้าเป็นสีขาว กางเกงขาสามส่วนพร้อมกับสนีกเกอร์สีดำ
"นี่ตกลงจะจีบฉันจริงๆใช่มั๊ยเนี่ยยยย"
เรียวขาสวยชะงักก่อนจะหันไปจ้องคนถามเขม่ง เขาไม่รู้ว่าพายพูดเล่นหรือเอาจริงเพราะถ้าพูดเล่นเขาเองที่จะเป็นคนผิดหวัง มิลร์ยงคงเดินต่อไปไม่ตอบคำถามของพายก่อนจะพูดออกไปเป็นคำที่พายเคยชินแล้วสิ
"นายมันบ้า"
"เอ้านี่ถามจริงๆนะฉันอนุญาติให้นายจีบเลยเอา"
"พูดเองนะ"
มิลร์หันหน้าเข้าหาพายทันที ร่างสูงดูจะตกใจไม่น้อยใบหน้าหวานสวยนั่นจ้องมองเขาอย่างเจ้าเล่ห์ ทำไมเกมส์มันพลิกได้ว่ะเนี่ย ร่างสูงได้แต่บ่นอยู่ในใจเบาๆ เมื่อเห็นคนตรงหน้านัยตาสวยไม่ได้ฉายแววล้อเล่น นี่มันคืออัลไล
"อ่ะอืม"
"นายต่างหากที่ต้องมาจีบฉันไม่ใช่ฉันไปจีบนาย"
แต่แล้วคำพูดของคนตรงหน้าก็ทำให้พายคิ้วขมวดอีกรอบตกลงสถานะของพวกเขาเนี่ยทีเล่นทีจริงสินะ มิลร์หันกลับมาก่อนจะสาวเท้าออกไปโดยไม่รอร่างสูงที่ยังคงอึนๆอยู่ เมื่อพายตั้งสติได้ก็รีบวิ่งตามคนตรงหน้าทันที
"นายพูดเองนะจีบนะเว้ย"
ไอมองคนสองคนที่เดินเคียงคู่กันไปอย่างริษยาก่อนที่เจ้าตัวจะเดินลงมาจากรถคันหรู ร่างบางวิ่งไปที่ข้างหลังของคนสองคนที่ยังคงหยอกล้อกันไม่สนใจใครๆ ไอทิ้งตัวลงก่อนจะส่งเสียงร้องออกมาอย่างเจบปวด
"โอ๊ยยย"
มิลร์ที่กำลังปัดมือพายอยู่หันมามองนิดหน่อยใบหน้าสวยหวานเปลี่ยนเป็นเกรี้ยวกราด เร็วเท่าความคิดเรียวขาสวยก็มายืนตรงหน้าซ่ะแล้ว นัยตาสวยเหลือบมองไออย่างนึกสมเพช พายเดินมาช่วยประคองไอขึ้นมาเมื่อเห็นว่าไอยังคงนั่งแช่อยู่
"สำออยแค่นี้ลุกขึ้นไม่ได้หรอ"
"ปะ เปล่านะเราคะแค่ตะตกใจนะ"
"อ๋อหรออออหึ"
หัวสมองนึกถึงข้อความที่ได้รับในตอนเช้าก็พลันให้ขาเรียวสวยยกขึ้นมาก่อนจะถีบไปที่ท้องของไอ ร่างบางของไอล้มไปที่พื้นพร้อมกับแผลถลอกที่ข้อศอก มิลร์ดูจะตกใจไม่น้อยไม่ได้ตั้งใจให้เจ็บสักหน่อย พายเงยหน้าจ้องมิลร์เขม่ง เจ้าตัวลอยหน้าลอยตา
"เกินไปแล้วนะมิลร์"
"กะ.."
"ใช่ๆเกินไปจริงๆด้วยไอยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ"
เสียงมาจากด้านข้างของผู้มาใหม่เรียกความสนใจของทุกคนได้เป็นอย่างดี ชายหนุ่มคนนี้จัดได้ว่าหล่อถ้าจำไม่ผิดคนๆนี้คืออาร์ตอยู่ห้องB แล้วทำไมเค้าจะต้องมานั่งบรรยายสรรพคุณผู้ชายคนนี้ด้วยเนี่ย
"นายรู้จักหรอ"
"ฉันรู้จักไอทำไมใครๆก็ต้องรู้จักแก๊งของเธอทั้งนั้นและ"
"เหอะแล้วไงแค่ฉันถีบมันเนี่ยนะ"
"ใช่เธอลองมาโดนบ้างมั๊ยละ"
ใบหน้าสวยเชิดขึ้นอย่างทนงค์ตนริมฝีปากสวยเหยียดยิ้มเจ้าเล่ห์ไปให้อีกฝ่าย พายมองไปรอบๆผู้คนกำลังก่นด่ามิลร์ บางคนก็เชียร์ ไหล่บางๆของมิลร์สั่นเล็กน้อยก่อนจะเปลี่ยนมาสงบเหมือนเคย
"หึทำไม"
"มิลร์แกมันร้าย"
"ใช่ร้าย"
"เลว สาระเลวสุดๆ"
"ทำไอได้ลงคอเนอะ"
"ฉันละอยากรู้จริงไอไปทำอะไรให้"
"อย่างนี้และขี้อิจฉาแรด ร่าน"
เสียงต่างๆนาๆก่นด่าเขาหัวใจดวงนี้กำลังเจ็บปวดแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ทำได้แค่ยิ้มเหยียดๆไปให้ใครหลายๆคน ในระหว่างที่เท้าเรียวกำลังจะก้าวออกไปข้อมือสวยกลับถูกคว้าไว้ก่อนที่ร่างสูงโปร่งของพายจะกอดไหล่มิลร์เดินไป
"นะนาย"
"ไปเหอะอยู่ที่นี่ไปก็ไม่มีอะไรดี"
แรกๆพายก็ดูจะโกรธมิลร์มากเหมือนกันแต่ลองมาคิดดูดีๆแล้ว คนตัวเล็กที่เดินอยู่ภายใต้วงแขนของเขานี้ทำอะไรมีเหตุผลเสมอ เพราะถ้าไม่มีเหตุผลจริงๆคงไม่ทำไอถึงขนาดนั้น นัยตาคมเหลือบมองลงคนหน้าสวยที่ยังคงเดินไปเรื่อยนัยตาคู่สวยดูเหม่อลอยหยดน้ำใสๆค่อยๆไหลออกมา ร้องไห้อีกแล้วนะมิลร์ มือแกร่งค่อยเกลี่ยน้ำตานั่นออกก่อนจะก้มลงไปกระซิบที่ข้างๆหูนั่นเบาๆ
"เข้มแข็งไว้นะ"
มิลร์กับพายเดินเข้ามาในห้องเรียนตอนนี้ยังไม่มีใครมาสักคนมิลร์วางเป้ตัวเองลงบนโต๊ะก่อนจะฟุบหัวลงกับโต๊ะมือแกร่งของพายเอื้อมมาลูบหัวคนตัวเล็กอย่างปลอบประโลม สักพักลิโจ้และเอมก็เดินเข้ามาก่อนจะสังเกตเห็นดวงตาของเพื่อนรักที่แดงนิดๆ
"พายมิลร์ร้องไห้หรอ"
"เมื่อเช้านะ"
"มึงโดนอะไรว่ะสวยตอบสิ"
เอมถามเพื่อนอย่างร้อนใจเป็นจังหวะเอียวกันกับอัลฟาและเอริคเดินเข้ามาสมทบพอดี พายตัดสินใจเล่าเรื่องทั้งหมดทันทีที่เฮเลนกับกวางเดินมาสมทบ เพื่อนๆหลายคนแสดงสีหน้าเกรี้ยวกราดอย่างเห็นได้ชัด
"มิลร์เอาไง"
"หึพวกมันอยากให้กูร้ายเองกูจะทำให้"
"ดีมากเลยไอ้สวย"
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
รูปน้องมิลร์ ตอนปล่อยผมคร่าาาาาาา
น้องมิลร์นี่อิมเมจมาจาก เร็น Nu'est คะ
มองชื่อเรื่องกับเนื้อเรื่องแล้วเห้ยยยย นายเอกยังไม่ได้ร้ายเลอ
คือเค้าอยากแต่งให้มิลร์อยู่กับพายไปก่อน ก็แบบว่า
ยังคิดแผนไม่ออกค่ะไม่อยากไปลอกใครด้วย เพราะงั้นต้องพยายามคะ
ความคิดเห็น