คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #106 : บทที่102 Justice
บทที่102 Justice
เ้าวันนี้หลัาทานอาหารเ้าเสร็ผม็พาัวเอมาลุอยู่ที่โรหลอมเหล็ เพื่อสร้าอาวุธอผมออมา ้าในนั้นมีลัใส่แร่่าๆที่ผมใหุ้ไวล์ไปื้อมาเมื่อวานออยู่รมุมห้อึ่ผม็ยัไม่ไ้เ็เลยว่ามีแร่อะไรที่ผมไม่รู้ัอยู่บ้า ผมเินไปทีอลัใส่แร่ทันทีเพื่อรวู
“อืม... เหล็ ทอแ ทอเหลือ เิน ะั่ว็มีแฮะ เอ๊ะนั่นแร่อะไร”
ผมมอเห็นแร่นิหนึ่ที่วาอยู่ในลัลัษะล้ายๆแร่เหล็เพียแ่ว่าเป็นสีำสนิทเป็นมันวาวแ่ไม่สะท้อนแสมา ผมรีบใ้เวทรวสอบรวูทันที
[ แร่เหล็ำ : เป็นแร่ที่มีน้ำหนัเบาว่าเหล็ธรรมาแ่มีวามแ็มาว่าเหล็ธรรมาสามเท่าและทนวามร้อนไ้ีว่าเหล็ ]
“หืม...”
ผมราออมาอย่าสนใ ่อนะเริ่มทำารทลออีนิหน่อย่อนะสร้าอาวุธอผม
ผมหยิบแร่เหล็ธรรมาลใส่ในเาหลอม่อนะใ้พลัเวทในัวุไฟึ้นมา ไม่้าเหล็็หลอมละลายลายเป็นอเหลวหนืๆสีแ
ผมเทเหล็ที่หลอมเหลวแล้วใส่ลในแบบพิมพ์รูปสี่เหลี่ยมธรรมาๆ ่อนะใส่พลัเวทลไปในเหล็ที่อยู่ในแบบพิมพ์แล้วำหนให้เหล็ที่ยัเป็นอเหลวหนืๆอยู่นั้นเปลี่ยนรูปแบบไปามที่ผม้อาร เหล็ในแบบพิมพ์่อยๆยืออเป็นเส้นร่อนะ่อยๆม้วนเป็นเลียว เมื่อเหล็เย็นลผม็หยิบึ้นมาู
“เยี่ยม สปริอันแรสุในโลใบนี้ไ้ถือำเนิึ้นมาแล้ว”
ผมพูออมาอย่าื่นเ้นเมื่อผลารทลอเป็นไปามที่หวัไว้ สปริที่ผมสร้าออมามีุสมบัิยืหและโ้อไ้เหมือนโลเิมอผมทุอย่า
“เอาล่ะ านี้็ืออริแล้วสินะ”
ผมพูออมาอย่าหมายมา่อนะหยิบโฮริฮาลูอนหนึ่้อนใส่ลไปในเาหลอมแล้วใ้พลัเวทอผมุไฟอีรั้
เวลาผ่านไปเือบรึ่ั่วโมโฮริฮารูอน็เริ่มหลอมละลายพร้อมับเหื่ออผมที่ผุออมาเพราะวามร้อน ผ่านไปสัพัโฮริฮาลูอน็หลอมละลายนหม
“ทีนี้็สร้าิ้นส่วนามแบบแปลนสินะ”
ผมพึมพำออมา่อนะะโหน้าไปูแบบแปลนอาวุธที่ผมร่าไว้เพื่อูว่าผม้อสร้าิ้นส่วนอะไรบ้าและำนวนเท่าไหร่
ผมใ้มือ้ายในารส่พลัเวทไปเป็นเื้อเพลิส่วนมือวา็ัเอ่โฮริฮาลูอนที่หลอมเหลวออมาวาไว้บนแบบ่อนะใ้มือวาในารส่พลัเวทเ้าไปเพื่อึ้นรูปให้ไ้รูปแบบามที่ผม้อาร
“น็อรบำนวนแล้ว ่อไป็สปริสินะ”
ผมพึมพำออมา่อนะัโฮริฮารูอนใส่ในแบบพิมพ์พร้อมับใ้มือวาส่พลัเวทเ้าไปึ้นรูปอีรั้
ผมทำิ้นส่วน่าๆออมามามายเพื่อใ้ประอบให้เป็นอาวุธอผมนเมื่อทุส่วนเสร็โฮริฮาลูอนที่ผมหลอมไว้็หมลพอี
“ฟู่... เหนื่อยเหมือนันแฮะ ทีนี้็เหลือแ่รอให้เย็นและ็ประอบสินะ”
ผมพูออมาพร้อมับับเหื่อที่ไหลออมาาวามร้อนที่ผมใ้ลอเวลาในารหลอมโฮริฮารูอน
“มาสเอร์ ทำอะไรอยู่ะ”
เสียทัทายที่ัึ้นทำให้ผม้อหันไปมอและ็พบว่าไอริสับาเนียำลัเินเ้ามาในโรหลอมเหล็
“ำลัสร้าอาวุธน่ะ มีอะไรรึเปล่า”
ผมเ็เหื่ออีรั้่อนะถามออไป
“เที่ยแล้ว่ะ เลยมาบอพี่ายให้ไปทาน้าว”
าเนียพูออมา่อนะเินมามอูอิ้นส่วนอาวุธอผมอย่าสนใ
“เที่ยแล้วเหรอนี่ เร็วัแฮะ”
ผมพึมพำออมาอย่าแปลใ
สสัยะเป็นเหมือนนเาว่าถ้าหาว่าเรา่ออยู่ับสิ่ใสิ่หนึ่เวลามัะผ่านไปอย่ารวเร็วเสมอ
“ั้น็ไปันเลย”
ผมพูออมา่อนะวนทั้สอนเินออมาาโรหลอมเหล็เพราะอาาศภายในนั้นยัร้อนอยู่
“พี่ายะทำอาวุธอะไรเหรอะ”
าเนียถามออมาระหว่าที่พวเราำลัเินลับ
“เี๋ยว็รู้ รับรอว่าทั้สอน้อไม่เยเห็นมา่อนแน่นอน”
ผมพูออมาพร้อมับยิ้มแปลๆานั้นึฮัมเพลอย่าอารม์ี ทิ้ให้สอสาวมอามมาแปลๆอย่าสสัยในท่าทีอผมที่นับวันๆะยิ่ทำัวไม่น่าไว้ใเ้าไปทุที
หลัทานอาหารเที่ยเสร็ผม็ลับมาลุัวอยู่ในโรหลอมเหล็่อ โยยัทิ้ิ้นส่วนอาวุธอผมไว้่อน ่อนะหันมาใ้โฮริฮารูอนที่เหลืออีสอ้อนมาทำเป็นอาวุธเพื่อมอบให้สอสาว ไอริสับาเนีย
“ูาท่าทาลัษะและสไล์ในาร่อสู้แล้วอาเนียทำเป็นมีู่น่าะีส่วนอไอริส็าบแบบะวันสินะ”
ผมพึมพำออมา่อนะัารร่าแบบอาวุธอทั้สอน ใ้เวลาไม่ถึหนึ่ั่วโม็เสร็เรียบร้อย
“เอาล่ะ ทีนี้็เริ่มหลอมโฮริฮารูอนทำส่วนอาเนีย่อน”
ผมหยิบโฮริฮารูอนอีหนึ่้อนใส่ลไปในเาหลอม่อนะใ้พลัเวทุไป ระหว่ารอโฮริฮารูอนหลอมละลายผม็ับเหื่อไป
และเมื่อรอนโฮริฮารูอนหลอมนเป็นเนื้อเียวันแล้วผม็ัออมาใส่ลแบบพิมพ์่อนะใ้พลัเวทึ้นรูป เมื่อไ้รูปทรที่ผม้อารแล้วผม็ทำารแ่อีเล็น้อยใหู้สวยาม
“เหลืออีหนึ่อัน”
ผมพึมพำออมาแล้วัโฮริฮาลูอนลใส่ในแบบพิมพ์อีรั้่อนะทำแบบเิมับอันแร
“ทีนี้อาเนีย็เสร็เรียบร้อย”
ผมหยิบโฮริฮารูอน้อนสุท้ายใส่ลไปในเาหลอมเพื่อทำาบอไอริส เมื่อโฮริฮาลูอนหลอมละลายผม็ยเบ้าหลอมเทลไปในแบบพิมพ์ทั้หม่อนะใ้พลัเวทึ้นรูปแล้วทำารแ่
“อ๊ะ ้อทำปลอมัน้วยสินะ ะว่าไปไอ้อาีพ่าีเหล็นี่็ไม่เลวแฮะ ทำานนเียวเียบๆสบายใี”
ผมเินไปหยิบ้อนแร่เหล็ำเอามาใส่เาหลอมเพื่อทำเป็นปลอ ใ้เวลาไม่ถึสิบห้านาที้อนแร่็หลอมเหลว ผมึใ้วิธีเิมึ้นรูป่อนะทำารแ่
“เสร็แล้ว!”
ผมพูออมาอย่าีใพลามออาวุธอทั้สอนเบื้อหน้า
มีอาเนียนั้นเป็นมีแบบทหารที่ผมเยเห็น ใบมีสีำยาวประมายี่สิบเนิเมรมีม้านเียวอี้านนั้นเป็นปลายหยัแหลมๆ ร้ามับผมใ้แร่เินใส่ไว้ในร่อที่ทำเป็นลวลายอไม้และเถาวัลย์ที่พันเี่ยวันไปมา ปลอมีสีำมีรูปอไม้สีเินรโน้ามผมใ้วิธีเียวับามับอมีือทำเป็นร่อไว้แล้วใ้แร่เินใส่ลไป
ส่วนาบอไอริสนั้นเป็นาบเลย์มอร์แบบะวัน ส่วนใบาบยาวเ้าสิบเนิเมรรั่นาบยาวออมาราวๆสิบห้าเนิเมรโยผมทำเป็นรูปไม้าเนไว้พร้อมับแะร่อรลาแล้วใส่แร่เินลไป โยส่วนปลายอั่นาบมีไม้าเนอันเล็ๆที่ทำาเินห้อยไว้ทั้สอ้าน ้ามาบนั้นผมแะร่อให้เป็นลายอไม้ล้ายๆับอาเนียและใส่เินลไป ปลอาบสีำผมแะร่อให้รอบโนปลอ่ำลมาราวๆสอนิ้ว ่อนะแะร่อรลาทั้สอ้านให้ยาวรปลายฝัาบแล้วึใส่แร่เินลไป
“อืม สวยแบบเรียบๆ นี่สินะที่เ้าว่าันว่า simple is the best”
ผมพูออมาพร้อมับยิ้มอย่าีใที่เห็นผลานเสร็ลุล่ว
านั้นผมึเ้าสู่ระบวนารอารลับม ผมใ้พลัเวทหมุนหินลับมีที่ไ้มาาเ็พร้อมเาหลอม ทันทีที่ผมวามีอาเนียบนหินลับมีที่ำลัหมุน้วยวามเร็วสูลนั้นประายไฟ้ระเ็นออมาทันที
เมื่อมีอาเนียเสร็แล้วผมึนำาบอไอริสมาลับม่อ ไม่นานอาวุธอทั้สอน็เสร็สมบูรพร้อมใ้านไ้ทันที
“ว้าว”
ผมพูออมาอย่าทึ่ๆ เมื่อมอมีที่ลับมเสร็แล้ว ใบมีนั้นวาววับแสที่ับรส่วนมมีนั้นูราวับะเปล่ประายออมา าบอไอริส็ามไม่แพ้ัน สีเินนั้นัับสีำอโฮริฮารูอนไ้เป็นอย่าี แม้ว่าะเป็นลายเรียบๆแ่็ูโเ่น และเมื่อผมลอวัแว่าบูาเนเินที่ห้อยอยู่็ะระทบับโฮริฮารูอนส่เสียไพเราะที่ราวับระัแ้วเนื้อีออมา
“สวยว่าาบอนสร้าอีนะเนี่ย”
“เอาละ ทีนี้็มาถึส่วนอเราแล้ว”
ผมวาาบและมีอาเนียไว้บนโ๊ะ ่อนะเริ่มประอบอาวุธอผมเ้า้วยัน ใ้เวลาไม่ถึรึ่ั่วโม็เสร็เรียบร้อย
“ามมาลูพ่อ”
ผมพูออมาอย่าเผลอไผลพลา้อมออาวุธที่อยู่ในมือไม่วาา ผลาหยาเหื่อแรายอผม
“านี้ไปแื่อว่าัสิสนะ”
อาวุธที่อยู่ในมือผมือปืนรีวอลเวอร์สีำนาให่ ส่วนลำล้อยาวสิบสอนิ้ว ใ้ลูระสุนนา13x70มม. บรรุหนั เลียวในลำล้อหมุนหนึ่รอบรึ่ โรปืนนั้นเป็นรูปสี่เหลี่ยมยาวนมาถึโร่ปืนและเาะ้านบนให้เป็นส่วนอลำล้อปืน ห่าาปลายระบอปืนมาราวๆสอนิ้วผมแะร่อรอบโรปืนเป็นแนวั้่อนะแะร่อรุึ่ลาในแนวนอนแล้วลายาวมานถึโร่ปืน่อนะใส่แร่เินเ้าไป รลูโม่ผม็เว้าให้ไ้รูปทรสวยาม
ผมแอท่าพร้อมับเหนี่ยวไปืนออไป
แ๊ะ! แ๊ะ!
“นี่สิ! วามฝันอลูผู้าย!”
ผมพูออมาอย่ายินีเมื่อเห็นว่าลไทุอย่าอปืนทำานไ้ี ่อนะรีบวิ่ไปหยิบแร่ทอเหลือมาทำระสุนทันที
ระสุนปืนอผมนั้นใ้ลไพิเศษที่เมื่อเ็มแทนวนระทบลบนานท้ายลูระสุน ลูระสุนะมีเ็มพุ่ออมาเพื่อระแทริสัลเวทมนร์ที่ใส่ไว้้าในให้แ แล้วานั้น้วยแรอั็ะับันให้ลูระสุนพุ่ออไป
็นะ ยัไมัน็ยัเป็นแ่ทฤษีน่ะนะ
ระสุนที่ผมทำนั้นหัวระสุน้าในะเป็นแร่เหล็ำเพื่อใ้เป็นแนแล้วหุ้ม้วยะั่วเพื่อให้ไ้น้ำหนั่อนะาบ้วยทอแอีรั้ แ่้วยริสัลเวทมนร์ที่เหลืออยู่นั้นทำให้ผมสร้าระสุนออมาไ้แ่สิบนัเท่านั้นเอ
“รีบเอาไปลอยิีว่า”
ผมพูออมาอย่าื่นเ้นราวับเ็ที่ำลัเห่ออเล่นใหม่ ่อนะหยิบทั้าบและมีออมาพร้อมับเพื่อมอบให้สอสาว
ผมเินออมาทาหน้าบ้าน็พบทั้สอนำลันั่อยู่ที่โ๊ะลาสนามผมึรีบเินเ้าไปหาทันที
เมื่อไปถึผม็วาาบและมีลบนโ๊ะทันที
“อะไระมาสเอร์”
ไอริสถามออมาอย่าสสัย่อนะหยิบาบึ้นมาพลิู
“อวัาผมไ”
ผมพูยิ้มๆ่อนที่ทัสอนะัอาวุธออมาาฝั
“ว้าว สวยมาเลย่ะมาสเอร์ ให้ั้นะีเหรอะ”
ไอริสพูออมาพลามอาบในมือไม่วาา เมื่อเธอลอลุึ้นยืนแล้วเหวี่ยาบู็ปราเสียเหมือนระิ่้อลมัึ้นมาทันที
“เป็นาบที่สวยที่สุเท่าที่ั้นเยเห็นมาเลย่ะ ให้ั้นนี่ะีริๆเหรอะ”
ไอริสยัถามย้ำออมาอย่าไม่แน่ใ
“ีสิ ถือว่าเป็นอวัามาสเอร์นนี้แล้วัน าเนียลอผนึพลัเวทลในมีและั้อนหินนีู่สิ”
ผมพูึ้นพร้อมับหยิบ้อนหินนาเท่าผลส้มผลให่โยนไปทาาเนีย มีอาเนียที่อนนี้เรือแสสีอ่อนๆออมาั้อนหัน้อนนั้นผ่ารึ่ไ้อย่า่ายายราวับัเ้าหู้
“ว้าว มสุๆไปเลย่ะพี่าย แถมยัับถนัมืออี่าหา”
“แน่นอนสิ ทั้หมทั้หมทำมาาโฮริฮารูอนันั้นรับประันไ้ในวามแ็และทน”
ผมพูออมาราวับว่าัวเอเป็นพ่อ้าายอาวุธ
“แล้วอาวุธอพี่ายล่ะะ”
“นี่ไ”
ผมวาัสิสลบนโ๊ะให้ทุนไ้เห็น
“รูปร่าู...แปลๆนะะ”
ไอริสออวามเห็น
“เหมือนไม่ใ่อาวุธยัไไม่รู้่ะ ว่าแ่มันเรียว่าอะไรหรือะ”
าเนียถามออมาหลัาหยิบปืนอผมไปพลิๆู
“มันเรียว่าปืนน่ะ เป็นปืนรีวอลเวอร์”
ผมอธิบายออไปแ่ทั้สอน็ยัทำท่าๆอยู่ี ึ่็่วไม่ไ้ที่ทัู้่ะไม่รู้ั
“ั้นเี๋ยวะสาธิวิธีใ้ใหู้”
ผมพูออมา่อนะเปิลูโม่ออมาแล้วยัระสุนนัหนึ่เ้าไป ผมมอหาเป้าสัพั ็พบับเหล่าหินที่อยู่นอประูรั้วออไปราวๆห้าร้อยเมร ผมยัสิสึ้นเล็่อนะเหนี่ยวไออไปทันที
แ๊ะ!
เสียที่ัึ้นทำให้ผมหน้าเสีย ท่ามลาไอริสและาเนียที่มอมาอย่าๆที่ไม่เห็นอะไรเิึ้น ะที่ผมำลัิถึ้อผิพลาึ้นมานั้นผม็นึึ้นไ้ว่า
ลืมใส่พลัเวทไปลไปในระสุนนี่หว่า!!!!!
“เอาใหม่ๆ เมื่อี้ผิพลาเล็น้อย”
ผมยิ้มออมาืๆ ่อนะอัพลัเวทลในระสุนทั้หมที่เหลืออยู่9นั ่อนะหยิบมาใส่ในรัเพลิหนึ่นั ั้ท่าเล็แล้วเหนี่ยวไปออไปอีรั้
เปรี้ย!!!
เสียราวับฟ้าผ่า็ัึ้นลมร้อนาปลายระบอปืนพัใบไม้ที่อยู่้าหน้าปลิวว่อน หินที่เป็นเป้าอผมนั้นบันี้แระายออเป็นเสี่ยๆาแรปะทะอลูปืน
“โอ้โห/ว้าว”
สอสาวอุทานออมาอย่าทึ่ัเมื่อไ้เห็นประสิทธิภาพออาวุธในมือผม
“นี่ยัแ่ั้นแรนะ”
ผมพูออมายิ้มๆ่อนะเอาปลอระสุนที่ยิแล้วออ
ัสิสรูปแบบที่สอ เรลัน
ผมประุระสุนเหล็ลไปในรัเพลิหนึ่นั่อนะอัพลัเวทสายฟ้าลไปในัสิสนเห็นประายสายฟ้าวิ่ไปมา ผมเล็เป้าไปที่โหินอีอันที่อยูไม่ไลนั่อนะเหนี่ยวไออไปทันที
เปรี้ย!
ัสินำรามออมาเป็นำรพสอ ระสุนเหล็ที่พุ่ออไปนั้นเห็นเป็นเพียเส้นแสเท่านั้น โหินที่เป็นเป้านั้นไม่ไ้ถูทำาลแ่รลาเป็นรูโหว่นาให่พร้อมๆับมีวันึ้นทันที
“สุยอ!!!”
ราวนี้สอสาวอุทานออมพร้อมันวาเป็นประาย้อมายััสิสที่อยู่ในมือผมที่มีวันโยออมาาปาระบอปืน
“หึๆ ยัไม่หมแ่นี้นะ”
ผมหัวเราะออมา่อนะใ้รูปแบบที่สามอัสิน
รูปแบบที่สาม ระสุนเวท
ัสิสในมือผมเรือแสสีแออมาทันที ผมอัพลัเวทไฟให้วบแน่นนลายมาเป็นระสุน ่อนะเหนี่ยวไออไปอีรั้ เป้าหมายือโหินที่อยู่ใล้ๆัน
เปรี้ย!
ูม!!!!
ทันทีที่ระสุนเวทผมระทบเป้าหมาย็ระเบิออมาทันที แรระเบิวาโหินที่อยู่ละแวนั้นหายเรียบ พื้นที่โนแรระเบิเิเป็นหลุมนาสอเมร พร้อมๆับุไวล์ สเลล่า ับแอเลที่วิ่หน้าาื่นออมาาบ้าน สเลล่าส่เสียะโนออมาั้แ่ไล
“เิอะไรึ้นะ นายท่าน!!”
เอ่อ สสัยะแรเินไป
ผมหัวเราะแห้ๆออมา่อนะหันไปอบำถามอเสลล่า
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มาแล้วรับ เปิัวอาวุธใหม่อเฟลิ์รับ ึ่หลายๆน็ะเาไ้ถู้อใ่ไหมล่ะรับ ผมออภัยนัอ่านบาท่านที่อาผิหวันะรับ แ่ถ้าผมเปลี่ยนนิอาวุธอเฟลิ์เป็นอย่าอื่น นั่นหมายวามว่าผม้อไปรื้อพลอบทสรามใหม่ทั้หมเลยรับT^T สสารไรท์เอร์เถอะนะรับ
พบำผิ ประโยไหนแปลๆบอไ้นะรับ บทเ่าๆเี๋ยวถ้ามีเวลาผมะแ้ำผิแล้วลใหม่นะรับ
อมเม้น์ันไ้ามสะวรับ แ่อให้สุภาพ็พอรับ
ไรท์เอร์ไปนอนละรับ เี๋ยวพรุ่นี้มีเรียน7.30T^T
รูปปืนใหม่อเฟลิ์นะรับเผื่อบานะิภาพไม่ออ
ปล. าาร์ูนเรื่อ Defense Devil นะรับ
ความคิดเห็น