★>>>ll สมาคมคนอกหัก Heartbroken ll<<<★

ลำดับตอนที่ #3 : ll ★ ll เล่าสู่กันฟังสาวฤดูฝน(By ประธาน -0-) ll ★ ll

......^ ^

ผู้หญิงฤดูฝน...

เธอตื่นรึยัง

ฝนหยุดตกแล้วนะ

.....................

ตอนพบเธอแรกๆ.....
เธอ..เป็นผู้หญิงเศร้าซึม.....เห็นท่าทางและอารมณ์ราวกับอมโลกไว้ทั้งใบ...
ราวกับจะแบกความเหงา....ไว้เต็มกระสอบ...
นั่งหดเข่าแล้วมือยังกอดเข่าไว้แน่นิ่ง....ทรุดหน้าลงอยู่อย่างนั้น..เหมือนคนที่อ่อนแรง
สงสัยจะอกหัก...อันสืบเนื่องมาจากความรัก...แล้วยังมาพร้อมกับบรรยากาศ
อันหม่นๆของฤดูฝน....ที่ตกแล้วตกเล่า...แข่งกับน้ำตาใสๆ ที่เปื้อนหัวเข่านั้น...

..................

ความรักของใครหนอ...ของใครกัน...ช่างทำร้ายผู้หญิงอย่างเธอได้ลง ...
ราวกับว่าชีวิต....เป็นเพียงตุ๊กตาตัวหนึ่ง....พอเบื่อก็จับเธอโยนทิ้งไป....
ให้เธออยู่อย่างนั้น...ตามลำพัง สนทนาอยู่กับความเจ็บปวด.....ทุกค่ำคืน

...............

อาจเพราะความรู้สึกที่คล้ายกัน......ผมได้ทายทัก ทำความรู้จัก...ผู้หญิงของฤดูฝน..
คนที่มาพร้อมกับบทเจ้าน้ำตา  และผมเล่นบทผู้ชายอ่อนไหว..ที่เดินทางมาพบเจอ

ความเศร้าในใจเธอค่อยๆ ลืมเลือน...ยิ้มและหัวเราะได้

หน้าเหงาๆ...แต่งแต้มด้วยรอยยิ้ม...สีเทาหม่นหมองที่อยู่ล้อมรอบตัวเธอ

ก็พลันใสสว่าง....และทุกครั้งที่ฝนตก...เธอไม่ได้มองอย่างเงียบเหงาอีกแล้ว

สายฝน...กลับดูร่าเริง..เธอเป็นเหมือนเด็กๆ ที่อยากออกไปวิ่งเล่นน้ำฝน

น้ำฝนเม็ดเล็กๆที่ตกใส่หน้าของเธอ..ยามเธอหัวเราะพริ้มพราย...

ช่างเป็นภาพงดงาม...ที่ผมไม่มีวันลืม...

ผู้หญิงคนที่เคยกลัวสายฝน... คนที่กลัวว่าจะมีใครเดินหนีไปจากชีวิต...

ถึงวันนี้....เธอคงรู้สึกอุ่นใจ..และอบอุ่นมากขึ้น...เมื่อสายฝนที่เธอเคยกลัว

ไม่ได้น่าหวาดกลัวอีกต่อไปแล้ว...

แต่กลับเป็นว่าความกลัว...ทำให้เธอเข้มแข็ง...และสายฝนเป็นธรรมชาติที่เธอเผลอ..หลงรัก

..........

เวลาที่เธอแย้มยิ้ม....โลกทั้งโลกก็หยุดหมุนลงได้ชั่วขณะ
ด้วยความน่ารักใสซื่อ...และยังเป็นผู้หญิงขี้เล่น...ทำให้ผมพลอยมีความสุขไปกับเธอด้วย

..............

" ผู้หญิงฤดูฝน "  .....ผมอยากเรียกเธอแบบนั้น

แม้จะฟังดูเศร้าๆ...

แต่ช่างสวยงามยามที่ฝนโปรยปราย เหมือนภาพถ่ายยามฝนตก
เหงาๆแต่สวยได้อย่างประหลาด  ริ้วสายฝนที่ขีดอยู่บนภาพถ่าย เป็นเพียงรื้วรอย
ที่อยู่เบื้องหลัง....วันหนึ่งก็จางหาย...เหมือนสายฝนที่หยุดตกแล้ว  แต่ภาพเบื้องหน้า
ยังคงแย้มยิ้มได้ต่อไป....ตามอารมณ์และความรู้สึกที่เธออยากให้เป็น


...อีกไม่ช้า..ฤดูฝนก็คงจากไปแล้ว...
เธอก็คงไม่ต้องวิ่งไล่ตามความรักอีกแล้ว  เพราะฤดูฝนทำให้เธอแข็งแรง

และความรู้สึกอันอบอุ่น...ก็จะไล่ตามเธอมาในไม่ช้า...เมื่อฤดูหนาวใกล้มาถึง

" ผู้หญิงฤดูหนาว "...ผมจะมีโอกาสเรียกเธอแบบนั้นมั้ยนะ

....................

แล้มผมจะได้เจอเธออีกมั๊ย???

++ ++