ฉัน ลูกเกด นักเรียนชั้น ม.6 ที่แอบชอบเพื่อนมา 5 ปี ฟังดูแล้วมันตลกสำหรับคนที่ไม่เคยรักคนอื่นนอกจากตัวเอง อาจจะแรงไปสักนิด แต่มันคือความจริง ยิ่งใกล้ชิดยิ่งหวั่นไหว คำนี้มันเหมาะสำหรับนิยามความรักของฉัน แต่ช่วงเวลา 8 เดือนก่อนฉันก็ได้สิ่งที่เรียกว่า ยาใจ ที่มาช่วยเยี่ยวยาความรักที่ละเมอเพ้อพก ที่ฉันคิดไปคนเดียวให้มันทุเลาลง เขาเป็นคนดีมาก เราก็รักเขา แต่สิ่งที่ทำให้เราลืมคนที่แอบรักมาตลอดไม่ได้ก็คือ เขาเป็นเพื่อนเรา ฉันไม่ยอมเป็นหัวหน้าห้อง เขาก็ยอมเป็นให้ แต่ข้อแม้คือให้ฉันเป็นรองหัวหน้า เขาก็รู้ว่าฉันรักเขา แต่เขากลัวว่าคำพูดของเขาจะทำร้ายเรา แต่หารู้ไม่ว่าการที่ไม่ยอมพูดอะไรมันทำให้อีกฝ่ายคิดไปเอง !! เป็นคนที่เจ็บปวด!! โดยที่เขาไม่รู้ตัว การที่เขาไม่รักเรามันไม่ทำให้เจ็บไปมากกว่าการที่เขามีแฟนเป็นเพื่อนสนิทกับเรา ทั้งๆที่เพิ่งเจอกัน แต่ฉัน เราทำงานร่วมกันมาตลอด นายเคยคิดบ้างไหม ว่าคนๆนี้จะเจ็บปวดมากแค่ไหน!! แต่ก็คงไม่รู้หรอก แต่อย่างที่บอกช่วงหลังๆที่เรามีแฟนเพื่อทดแทน "เขา" เราเริ่มมีความสุข ความรู้สึกเจ็บปวดค่อยๆบรรเทาลุเลาลง พยายามควบคุมจิตใจ ควบคุมอารมณ์ที่อาจจะหวั่นไหวได้หากได้ใกล้ชิด เมื่อหลายเดือนก่อนเขามีความสุขล้น แต่เดี๋ยวนี้เขาเจ็บปวดเหมือนกับที่เราเจ็บเพราะว่าเพื่อนฉันแอบไปมีคนใหม่ เขาก็รู้แต่ทำไมไม่ยอมเลิก ทำไมยังทนเจ็บปวดทรมาน ยังกล้ำกลืนฝืนทนกับคำพูดถากถางที่คนที่เรียกว่า "แฟน"ของเขาว่ากล่าวทุกวัน เราไม่มีสิทธิเข้าไปยุ่งเกี่ยว แต่เราบอกตรงๆว่าเรา สงสารและเห็นใจ เขาก็คล้ายกับเราเมื่อก่อน ทนเจ็บ ทนทรมาน แต่เราไม่ได้อยากให้เขาทรมานแบบเราสักนิด จะมีหนทางไหนบ้างนะที่จะช่วย เขาได้...........
ความคิดเห็น
มีอะไรก็ปรึกษาเราได้น้า สู้ๆ จ้า
...ร้ายไปปะ 555555 เราก็แอบชอบเพื่อนเหมือนกันหลายปีแล้วเหตุการณ์คล้ายกันเลย แต่ตอนนี้เพื่อนเราเิพิ่งคบกับแฟน เราก็แช่งให้เขาเลิกกันไวๆทุกวันเลย งุิงิ ><