ลำดับตอนที่ #21
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : ภารกิจที่ 21 ตัวตนของมาโมโนส[Full]
สายลมอ่อนๆ ในยามเช้า กับหญิงสาว(ดุ้น)ที่พึ่งลุกออกจากเตียง เธอเดินไปที่หน้ากระจก ดูเงาสะท้อนในกระจก แล้วพูดว่า ...
"ใส่ชุดนอนผู้หญิงตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยยยยยย!!!!!"
แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญญาหาอะไรสำหรับเขา เพราะเขาเริ่มชินกับตัวตนที่เป็นอยู่ในตอนนี้
เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นไปมองในกระจกอีกที ก็ทำให้เขาคิดถึงเริ่มเมื่อวัยเด็กอันแสนซับซ้อนนั่นขึ้น
ย้อนไปเมื่อ 3 ปีก่อน
ณ โรงเรียนประถมมอยสันเอกชน
มาโมโนสยังเรียนอยู่ป.1 เป็นเด็กชายตัวเล็กๆ ใส่แว่นตาหนาๆ แว่นกลมโต ใหญ่เกินหน้าเกินตา
เขาเป็นเด็กฉลาด นิสัยดี สาวๆต่างอยากได้เขามาเป็นเจ้าของ//โห่
เขาก็เหมือนกับเด็กทั่วๆไป ... แต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่เหมือนก็คือ เขาชอบดูพวกนักปลอมแปลง คนพันหน้า เปลี่ยนเป็นคนโน้น คนนี้ได้
และชอบดู ผู้ชายที่แต่งหญิง...//สาวดุ้นนั่นล่ะครับ
เขาก็เลยเริ่มคิด ว่าจะเป็นนักปลอมแปลงมืออาชีพโดยเริ่มจากการที่เขาลองแต่งตัวให้ตัวเองหน้าตาคล้ายกับอาจารย์ประจำชั้น
แต่ส่วนสูงของเขาไม่ได้ เขาจึงเลิกแต่งไป
เขาเลยลองแต่งตัวเองเป็นแบบผู้หญิงดู
วันต่อมา เพื่อนๆต่างตกตลึงนึกว่ามีเด็กนักเรียนมาเข้าใหม่ แต่ความจริงแล้วก็คือเจ้ามาโมโนสนั่นแหล่ะ
เมื่อครูประจำชั้นเข้าห้อง แว๊บแรกที่ครูเห็นมาโมโนส
ครูต้องหันกลับมา แล้วก็หันกลับไปดูใหม่ แล้วก็หันกลับมา แล้วก็หันกลับไป
"เอ่อ เธอน่ะ พึ่งเข้ามาใหม่หรอ?"ครูประจำชั้นถาม
"เอ่อ ป่าวครับ ผมเองครับ มาโมโนส"
และประโยคนี้ทำให้ทุกคนถึงกับอึ้ง แม้แต่อาจารย์ประจำชั้นยังอึ้งไปตามๆกัน
"นายมาโมโนส ไหน เล่าให้ครูฟังซิ!!"
มาโมโนสเล่าทุกอย่างให้อาจารย์และเพื่อนในห้องฟัง ทุกคนต่างอึ้งและสนใจในตัวของมาโมโนสมากขึ้น
มาโมโนสีเพื่อนสนิอยู่หนึ่งคนก็คือ เนสเทอโร่ เพื่อนสนิทของมาโมโนส
เป็นคนที่เล่นกีฬาเก่ง นิสัยดี ออกกวนๆนิดหน่อย แต่ก็เป็นคนนิสัยดี
และเด็กหญิงอีกคนที่มีชื่อว่า มิม่อน เป็นเด็กผู้หญิง น่ารักๆ สดใส มองโลกในแง่ดีเสมอ
และเธอก็คือคนที่มาโมโนสชอบอยู่ในตอนนี้
หลังเลิกเรียน...
"เฮ้ มาโมโนส นายลองปลอมตัวเป็นฉันหน่อยได้ม๊า"
"หืม? ไมอะ?"
"เถอะน่าๆ เห็นนายเก่งเรื่องนี้นี่นา ลองแต่เป็นฉันหน่อยสิๆ"
"อ่อ ก็ได้"
มาโมโนส เริ่มเปลี่ยนเสื้อผ้า หน้าตา ดัดเสียงนิสัย ดัดนิสัยพร้อม(โอ่ว...)
เมื่อมาโมโนสแต่งเสร็จ
"โห สะ สะ สุดยอดไปเลย มาโมโนส!!"
"ก็นะ นิดหน่อยน่ะ " มาโมโนสเขินนิดๆ
"มาโมโนส ฉันมีไรให้นายช่วยหน่อยน่ะ นายช่วยหน่อยได้ไหม??"
"อะไรหรอ ว่ามาสิ เพื่อนก็ต้องช่วยเพื่อนอยู่แล้ว"
เนสเทอโร่เดินเข้าไปกระซิบที่หูแล้วบอกรายละเอียดของแผนการที่เขาเตรียมไว้
เมื่อพูดจบ
"บายยยย มาโมโนส ฉันไปก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน นายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเลยยยย"
"อะ อื้อ ..."
วันต่อมา ...
หลังเลิกเรียน ...(เร็วแท้!!)
มิม่อนเดินมาหลังโรงยิมตามที่เธอได้รับจดหมายเมื่อตอกลางวันว่า 'มาเจอกันหน่อยสิ ที่โรงยิม หลังเลิกเรียนนะ' ลงท้ายด้วย 'เนสเทอโร่'
เมื่อเธอไปถึง
"ไง เนสเทอโร่ มีอะไรหรอ??"
"เอ่อ คือ ..." เขาอ้ำอึ้งอยู่นาน
"คือ ฉันน่ะ ... ชอบเธอนะ ชอบเธอมานายแล้ว คบกับฉันได้ไหม มิม่อน ฉันชอบเธอ"
มิม่อนอึ้งนิดๆ และเขินนิดๆ
"เอ่อ คือ ..."
"..."
"อื้ม ฉันตกลง อ๊ะ!!"
สักพักลมก็เริ่มแรงขึ้น มิม่อนหลับตาปี๋ แต่เมื่อลมไป เธอเงยหน้าขึ้นพบว่า เนสเทอโร่ยื่นมือให้เธอจับ และเธอก็จับมือเขา แล้วทั้ง2ก็เดินกลับบ้านไปด้วยกัน
และในเย็นวันนั้น ...
"มาโมโนส เพื่อนลูกโทร.มา"
"คร๊าบบบบบ"
มาโมโนสวิ่งไปรับโทรศัพท์
"ฮาโหล"
"มาโมโนส วันนี้ขอบใจมากเลยนะ ถ้าไม่ได้นายฉันคงแย่ แต่นายเน่ย เล่นสมจริงมากเลยนะ ขอบใจนะ"
"อื้ม ไม่เป็นไร ก็เรา ... เป็นเพื่อนกันนี่นา ..."
และนี่ก็คือความหลังที่มาโมโนสนึกขึ้นได้ตอนมองที่กระจก ก่อนที่เขาจะเดินลงบันไดแล้วพลาดตกบันได!!
--------------------------------
ติดตามตอนต่อไป (ภารกิจที่ 22 เกมสุดมันส์ ของ Little Mafia!)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น