ท่านแม่ทัพใหญ่! เกี้ยวข้าแล้ว อย่าลืมจ่ายอีแปะข้าด้วย!

ข้ามิรู้ว่าจะได้ดรุณีตนนี้ได้อย่างไร

ทั้งขี้งก ทั้งเจ้าเล่ห์ และทั้งน่ารัก...

นางช่างน่ารักเหลือล้น!! จนข้าอยากจะได้นางเป็นฮูหยิน

แต่ติดที่นางอายุเพียงสิบสี่ปี...

หย่าฝู

“เกี้ยวข้าได้แต่จ่ายอีแปะข้าด้วย”

เฉิงหนาน

“ข้ายกให้เจ้าหมดเลยทั้งดวงใจทั้งอีแปะมากมาย แล้วเจ้าล่ะสนใจที่จะเป็นฮูหยินข้าไหม

“ฝูเอ๋อร์”เฉิงหนานกล่าวเรียกร่างเล็กที่กำลังเช็ดโต๊ะอยู่

“ข้ามิรู้จักท่านเจ้าค่ะ”หย่าฝูมิได้ใคร่สนใจบุรุษที่กำลังตามเกี้ยวแต่อย่างใด หากไม่มีอีแปะดั่งคราวที่เเล้ว นางจะไล่ตะเพิดเลยคอยดู!

“หนึ่งพันตำลึงเงิน”เฉิงหนานวางถุงเงินลงบนฝ่ามือเล็กของนางที่กำลังเช็ดโต๊ะอยู่ หย่าฝูหมุนตัวอย่างเร็วพลันก่อนจะค้อมตัวอย่างอ่อนช้อยพร้อมกับใบหน้าที่เเจ่มใสพร้อมกับรอยยิ้มดั่งดวงตะวัน

“คารวะท่านแม่ทัพใหญ่เจ้าค่ะ วันนี้อยากดื่มชาอันใดหรือเจ้าคะ”