คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #33 : ธิดายอดหทัย
29
ธิดายอดหทัย
“ท่านแม่”
“มานั่งข้างแม่นี่”
วงองค์บาง สูงโปร่ง เสด็จเร็วๆไปยังพระแท่นกลางห้อง เสียงฝีพระบาทหนักแน่นดังก้องไปตลอดทาง ก่อนจะสิ้นสุดลงเมื่อทรงประทับนั่งบนพระแท่นข้างพระมารดา
เนตรสีน้ำตาลสองคู่ประสานกัน โดยของผู้เป็นพระมารดาส่อแววอาทรและห่วงใยมากกว่าทุกครั้ง ก่อนจะทรงแตะปลายพระหัตถ์ลงบนปรางค์สีงาเข้มของพระองค์ใหญ่
“ตรงนี้เคยเป็นแผลใช่มั้ย”
ไม่รู้ทรงทราบได้อย่างไร ว่าตอนสู้กับซาฟาที่เมืองชายแดน พระปรางค์ด้านซ้ายเคยต้องอาวุธจนโลหิตอาบมาก่อน ทั้งที่ไม่น่าจะเหลือร่องรอยใด ภายใต้อาคมพ่อมดปีศาจแห่งคาโนวาลแท้ๆ
พระองค์ใหญ่ทรงกุมหัตถ์บางข้างนั้นของพระมารดาเฟรินไว้อย่างอ่อนโยน ก่อนจะทรงบีบเบาๆอย่างยืนยันในคำตรัสต่อมาว่า
“ไม่เจ็บหรอกกระหม่อม”
“ลูกไม่เคยเจ็บกับเขาเลยหรืออย่างไร”
“คงงั้นกระมังกระหม่อม” ทรงรับสั่งปนรอยสรวลอย่างนึกขัน “ท่านตาทรงประทานเวทย์กั้นมนต์ตั้งแต่เด็ก นี่ท่านพ่อยังส่งเขตอาคมแดนหิมะ กับแม่มดน้อยคลาเอน่ามาดูแลอีก เวลาได้แผลทีไร นอกจากเลือดไหลแล้ว ก็ไม่เห็นรู้สึกอะไรเลย”
“แน่ล่ะ” ควีนเฟรินทรงดึงหัตถ์องค์เองกลับมาด้วยพระอาการกระเง้ากระงอด “เลือดที่ไหลนั้นเป็นของพ่อ และความเจ็บเป็นของแม่นี่”
“ทรงกังวลเกินไปกระหม่อม” พระองค์ใหญ่สรวลบางแล้วทรงสวมกอดพระมารดาที่ดูจะผอมบางลงไปมากกว่าปีที่แล้วพอสมควร “คาเรนยังมิได้เป็นอะไรไปซะหน่อย”
“อ้อ ต้องให้เป็นอะไรไปซะก่อนหรือไง ถึงต้องให้แม่กังวล”
“ลูกไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นกระหม่อม”
“ออเรียลรายงานแม่หมดแล้ว ถามจริงเถอะ ไม่เบื่อที่จะสร้างเรื่องวุ่นวายบ้างรึยังไง แล้วคราวนี้น่ะทำยังไงกันล่ะ ถึงได้กลับมาในสภาพหมดสติอย่างนั้น”
พระองค์ใหญ่ทรงคลายพาหาจากพระมารดา แล้วตรัสปนสรวลว่า “หม่อมฉันไม่ได้ชอบความวุ่นวายกับการหมดสตินะกระหม่อม ท่านแม่จึงได้ทรงรับสั่งว่าไม่เบื่อ”
“งั้นสัญญากับแม่ จะไม่ทำอย่างนี้อีก”
ควีนเฟรินทรงยื่นคำขาด วงพักตร์งามเชิดขึ้นเล็กน้อย
“ไม่ได้อยู่ดีนั่นแหละกระหม่อม” คาเรนทรงขัดไว้ก่อนตรัสเอาพระทัยว่า “ลูกไม่อยากผิดสัญญากับท่านแม่ อะไรที่ไม่แน่ใจว่าลูกทำถวายได้ ย่อมไม่อยากให้ท่านแม่เสียพระทัย”
“แล้วลูกทำอย่างนี้เพื่ออะไรกัน คาเรน” ในสุรเสียงบ่งบอกความห่วงใยมากกว่าจะตำหนิ “ท่านเสนาเซตมีอิทธิพลทางทหารอย่างเต็มเปี่ยม พ่อเค้าถึงพยายามหลักเลี่ยงปัญหาต่างๆนานาที่จะชักนำคาโนวาลไปสู่สงครามในทุกวิถีทาง แล้วลูกก็ต้องรู้ดีกว่าใครไม่ใช่หรือ ว่าการทำแบบนี้ จะทำให้ท่านเสนายิ่งคิดหาหนทางทำให้เกิดการสู้รบขึ้นจนได้ ซึ่งมันไม่เป็นผลดีกับใครเลยนะ”
“ลูกรู้กระหม่อม” เนตรสีน้ำตาลสวยฉายแววสำนึกผิดชั่วขณะ ก่อนจะแปรเป็นมุ่งมั่นและรอคอยในอะไรบางอย่าง “แต่ท่านแม่จะให้ลูกปล่อยให้หอกข้างแคร่ปักตรึงอยู่อย่างนี้หรือกระหม่อม ท่านแม่น่าจะทรงทราบ สงครามภายนอกนั้นอยู่ไม่ไกลจากเราแล้ว”
พระราชินีทรงมีพักตร์ขรึมลงอย่างเห็นได้ชัด เนื่องจากทรงทราบดีว่าซาเรสกำลังคิดจะยึดครองดินแดนส่วนใหญ่ของแอเรียส หลังจากทำสงครามแย่งชิงดินแดนไปแล้วกว่าสามในสิบ และคาโนวาลในฐานะพันธมิตรแต่เดิม ย่อมต้องกระโจนเข้าร่วมสงครามด้วยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ตอนนี้ก็เหลือแต่รอดูเท่านั้นว่า มติในสภากษัตริย์จะชะลอสงครามนี้ได้นานเท่าไหร่
ท่านอาลูน่า ราชินีแห่งเมืองจันทรา กล่าวไว้ไม่ผิดเลย
โรเวนเป็นมหาราชไปแล้ว และอาเธอร์ก็เป็นคิงผู้กระหายสงครามซึ่งยึดครองดินแดนทางเหนือไปมากมาย
แล้วคาโนวาลเล่า บารามอสเล่า
จะเป็นอย่างไรต่อไป
“คาโนวาลเป็นดินแดนนักรบ ให้ร่วมสงครามย่อมมิใช่ปัญหา แต่เราจะชนะสงครามภายนอกได้ เราต้องชนะสงครามภายในเสียก่อน”
“ลูกจะทำยังไง”
“ให้มันทำอย่างที่มันอยากทำกระหม่อม ลูกจะทำให้มันกระตือรือร้นที่จะสร้างสงครามและความวุ่นวาย จากนั้นก็ยัดข้อหาคิดการกบฏให้มัน”
พระมารดาสูดอัสสาสะลึก ยาว นาน วงพักตร์ซีดลงอย่างชัดเจน
“คาเรน”
“ลูกต้องทำเช่นนั้นกระหม่อม เพื่อคาโนวาล เพื่อราชวงศ์ ที่สำคัญ....เพื่อท่านพ่อ ไม่ว่าจะอย่างไร ลูกต้องให้ท่านพ่อได้ครองบัลลังก์อย่างมั่นคง ยาวนาน ท่านพ่อต้องดำรงพระยศเป็นคิงแห่งคาโนวาลต่อไป”
นั่นคือ....หน้าที่แห่งเจ้าชาย
“ลูกจะจัดการมันทุกคนด้วยมือของลูกเอง”
คำตรัส มั่นคงและเยือกเย็นยิ่งนัก พระมารดาจึงทรงรับฟังด้วยความรู้สึกหวาดหวั่นจับพระทัย
เจ้าชายรัชทายาท.....ทำไมคาเรนแห่งพระองค์จึงต้องมารับหน้าที่นี้ทั้งที่เป็นพระธิดา
ทั้งที่ไม่สมควรมีหัตถ์เปื้อนเลือด
ทั้งที่สมควรมีพระชนม์ชีพเหมือนเด็กสาวธรรมดา
ตอนพระองค์เป็นกุญแจเปิดสงคราม ว่าหนักหนาแล้ว แต่พอเห็นพระธิดาพยายามทั้งยับยั้งสงครามและเข้าร่วมสงคราม ยิ่งหนักหนากว่า
เพราะตอนนั้น พระองค์ทำดีที่สุดคือหนี หนีไปให้ถึงเดมอสก็พอ
แต่นี่คาเรนหนีไม่ได้ หรือต่อให้หนีได้ ดินแดนไหนก็ไม่ใช่จุดหมายที่ดี...
เพราะความเป็นองค์รัชทายาท ไม่ได้วัดที่ใด มงกุฎก็เป็นมงกุฎเงา ต่อให้มองไม่เห็นก็ยังอยู่เหนือเกล้า เหนือจิตสำนึก และมงกุฎแห่งคาโนวาลนั้นหนักเท่าใด มีใครทราบหรือไม่
คนอื่นไม่ทราบ แต่พระองค์ทราบ
เพราะมงกุฎเงาแห่งพระราชินีคาโนวาล พระองค์ก็ทรงครอบครองอยู่นี่
มันหนัก....หนักเท่ากับแผ่นดินคาโนวาลทั้งผืน
เพราะฉะนั้นไม่ว่าคาเรนเสด็จไปที่ใด แผ่นดินคาโนวาลจะอยู่เหนือเกล้าเหนือชนม์ชีพอยู่นั่นเอง
มิน่า คาเรนจึงฝึกตนเองไม่ให้ทรงวิ่งหนีจากอะไรทั้งนั้น
คาเรนหนุนบัลลังก์ตลอดมา หากทรงหนีเสีย คาโนวาลจะเหลืออะไร
ทางที่พระธิดาทรงเลือกเองนี้ หนักหนานัก
คาโล นายรู้ใช่ไหม
ว่าลูกทำเพื่อนาย
เพื่อแผ่นดินของเรา
“เป็นยังไงบ้าง”
สุรเสียงพระบิดายังคงเรียบสนิท ทว่าแววเนตรสีฟ้างามต่างหากที่อ่อนโยนและอาทรห่วงใยชัดเจน เจ้าชายที่ทรงประทับเบื้องพักตร์ จึงถวายคำนับงดงาม
“ด้วยพระบารมี หม่อมฉันแข็งแรงดีทุกประการ”
คิงคาโลทรงพยักพระพักตร์ แน่พระทัยแล้วว่าตรัสถามอย่างไร คำตอบของพระธิดาก็ยังเป็นเช่นนี้เอง
“ที่เรียกมานี่ เพราะมีเรื่องอยากจะปรึกษา”
ทรงทำลืมเลือนไปว่า องค์ทายาทไปสร้างเรื่องอะไรมา และนั่นคือเป็นการอภัยโทษอย่างดีที่สุด และจะไม่ทรงตรัสเรื่องนี้ขึ้นมาอีก เป็นอีกขาด
คาเรนทำอะไรย่อมมีเหตุผลเสมอ รอดูผลของการกระทำจะดีกว่า
“ถ้าให้หม่อมฉันทาย คงเป็นเรื่องมติสภากษัตริย์ใช่มั้ยกระหม่อม”
หรืออีกนัยหนึ่ง ก็คือเรื่องสงครามที่กำลังจะพ่วงเอาคาโนวาลเข้าไปด้วยนั่นเอง
“อาเธอร์ เลโอนาท บริสตั้น เคยเป็นอย่างไรก็เป็นอย่างนั้น เรื่องให้ลงสัญญาไม่รุกรานประเทศอื่นน่ะเป็นไปไม่ได้เอาเสียเลย คาโนวาลเองก็ถูกกดดันจากแอเรียส ทวงสัญญาเรื่องที่จะช่วยต้านทัพอันยิ่งใหญ่จากซาเรส”
“พันธะกษัตริย์ ยากปฎิเสธกระหม่อม”
“คาโนวาลสุขสงบมาเนิ่นนาน ประชาชนไม่น่าต้องวุ่นวายกับสงคราม และไม่น่าต้องมีการเกณฑ์นักรบไม่ร่วมสงคราม”
แน่ล่ะ ทรงห่วงอะไร ถ้าไม่ใช่ประชาชนชาวคาโนวาล
“ถ้าแอเรียสเร่งมามากเข้า เจ้าชายรัชทายาทเสด็จไปช่วยทัพด้วยตนเองน่าจะพอปิดปากได้ หม่อมฉันจะนำไปแต่ทหารฝีมือดีบางส่วน คงไม่ต้องถึงกับเกณฑ์ชายฉกรรจ์มาเป็นทหาร”
ทรงรับสั่งเรียบเฉย ราวกับคนออกนำทัพมิใช่พระองค์
แต่เจ้าชายรัชทายาทแห่งคาโนวาลมิใช่มีพระองค์เดียวหรือ
มิใช่คาเรน วาเนบลี เดอะปรินซ์ ออฟคาวาลหรอกหรือ
ทรงนำทัพคาโนวาลไปเอง
ทั้งที่เป็นพระธิดานั่นแหละ
“แอเรียสคงไม่เร่งมากขนาดนั้น” พระบิดาทรงทัดทานด้วยสภาวการณ์ที่เหมาะสมที่สุด “ตราบใดที่ซาเรสยังเกรงมติสภา และการรวมกันของสามแผ่นดินอยู่”
สามแผ่นดิน....คาโนวาล บารามอส และเดมอส
ใครบ้างไม่เกรง
อาจรวมเจมิไนและเวนอล ที่มีมหาราชโรเวน คู่แข่งดั้งเดิมของคิงอาเธอร์ปกครองอยู่ด้วย
ซาเรสคงไม่กล้าขัดมติสภาตราบใดที่ยังไม่แกร่งพอ
อย่างน้อยก็ตอนนี้
แต่ถ้าสงครามปะทุ พระองค์ใหญ่ก็คงพร้อม
หลังจากจัดการเสี้ยนภายในเสียก่อน
ความคิดเห็น