ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หัวขโมยแห่งบารามอสตอนทายาท 3 แผ่นดิน

    ลำดับตอนที่ #57 : ขอแทรกหน่อยเดียว

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.11K
      2
      25 พ.ย. 49

    แต่งมาหลายตอนแล้ว

    ยังไม่ได้คุยเป็นจริงเป็นจังกับผู้อ่านนอกบทแถลงการณ์เลย
    คือมุกอันดาอยากขอบคุณท่านผู้อ่านทุกท่านที่ให้กำลังใจมุกอันดามาตลอด รวมทั้งแฟนพันธุ์แท้ทั้งหลาย

    ขอบคุณที่กรุณาติว่าคำราชาศัพท์มากไป ซึ่งมันก็จริงเช่นนั้นเจ้าค่ะ

    ขอบคุณที่กรุณาชมว่าภาษาสวย ไม่เสียแรงที่อุตส่าห์แก้แล้วแก้อีกตั้งนานให้มันลงตัวที่สุด

    ขอบคุณที่กรุณาส่งเสริม ว่าอยากให้เป็นหนังสือ เสียดายที่มันเป็นฟิคเท่านั้น (มุกอันดากำลังเขียนแบบที่เป็นของตัวเองอยู่ อีกไม่นานนี้แหละเจ้าค่ะ)

    ขอบคุณที่กรุณาแสดงความคิดเห็น ซึ่งบางเรื่องมุกอันดาลืมไปเลยเจ้าค่ะ และการมาอ่านความรู้สึกของท่านผู้อ่านเกี่ยวกับตัวละครที่มุกอันดาเขียนขึ้นมานั้น ก็ทำให้มุกอันดาซึ้งมาก ซึ้งมากขนาดที่ต้องรีบไปแต่งมาอัพให้ท่านผู้อ่านตามที่เรียกร้องกันมาเลยล่ะเจ้าค่ะ

    เอ่อ แล้วก็ขอบคุณที่กรุณายกย่องให้เป็นพี่ เป็นป้า ทั้งที่มุกอันดาน่ะอายุยังน้อยนะเจ้าคะ (3 มกราปีหน้า ถึงจะสิบหก) อ่านแล้วเขินยังไงบอกไม่ถูกเลย

    และที่สำคัญที่สุดในการมาคุยกับผู้อ่านในคราวนี้คือ

    เรื่องตัวละครในเรื่องล่ะเจ้าค่ะ

    คาเรน - เข้าใจว่าผู้อ่านคงรักคาเรนมาก รักมากขนาดที่อะไรนิดอะไรหน่อยก็สงสาร
    ความจริงคาเรนไม่ได้น่าสงสารขนาดนั้น (และมุกอันดาก็ไม่ได้แกล้งพี่แกเลยด้วย) แค่บทมันพาไป และมุกอันดาก็อยากให้เห็นมาการเป็นเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย และความเป็นเจ้าชายเจ้าหญิงก็ใช่ว่าจะเป็นบุคคลที่มีความรักเหมือนเทพนิยายไปซะหมดทุกคู่ แต่ถึงอย่างนั้น มุกอันดาก็ทราบซึ้งมากเจ้าค่ะ เมื่อรู้ว่าท่านผู้อ่านนำคาเรนของมุกอันดาไปไว้ในหัวใจ

    เรย์ - เป็นพระเอกที่มุกอันดาเองก็รู้ตัวว่าออกโรงช้ามาก และขอสารภาพว่าผิดไปหน่อยที่ยกเอาความเก่งกาจของพี่แกไปไว้เกือบท้ายเรื่อง แต่รู้สึกว่าตอนนี้ทุกคนจะเทใจไปให้เรย์พอสมควร (พอใจที่จะยกคาเรนให้ จริงมั้ยเจ้าคะ) จึงเป็นอันว่าพระเอกของเราประสบความสำเร็จ ขอบคุณมากเจ้าค่ะ

    คลาเอน่า - บทจริงๆก็มาตอนท้ายเรื่องเหมือนกัน ก่อนหน้านั้นแค่ตัวประกอบที่ทำให้คาเรนดูโดดเด่นเท่านั้นเอง (ความจริงในพล็อตตอนแรก บทของคลาเอน่าเด่นมากเจ้าค่ะ แทบจะเท่าพี่สาวเลยทีเดียว)

    ออเรียล - ทั้งที่พี่แกเป็นคนรู้ทุกอย่าง และวางแผนให้เรื่องเป็นไปด้วยดี แต่เรื่องราวก็มักตาลปัตรอยู่เสมอ เข้าข่ายปิดทองหลังพระเลยล่ะเจ้าค่ะ ขนาดเจ้าหญิงคลาเอน่ายังไม่ยอมเข้าใจเลย แต่สุดท้าย รู้สึกว่าพ่อหนุ่มคนนี้จะโชคดีกว่าใครในเรื่องนะเจ้าค่ะ

    คาร์ซาร์ - ลูกชายคิลน้อยที่มุกอันดาสร้างขึ้นด้วยความประทับใจส่วนตัวในบารามอสของแรบบิท แต่กลับโยนบทดีๆให้ไม่กี่ฉาก ขออภัยจริงๆเจ้าค่ะ

    เซลด้า - ทั้งที่เป็นตัวละครที่น่าสงสารที่สุด แต่ได้ออกฉากน้อยเหมือนกัน อาภัพจริงๆ

    ซาฟา - ดูเหมือนว่ามุกอันดาจะเขียนตัวร้ายไม่เป็น เลยออกมาดีบ้างร้ายบ้างอย่างที่จะได้เห็นต่อไป (รอหน่อยนะเจ้าคะ) แต่มุกอันดาค่อนข้างพอใจในตัวละครตัวนี้พอสมควรทีเดียว

    คาโล - เป็นตัวละครที่มุกอันดาคงคาแร็คเตอร์จากเรื่องเดิมเอาไว้มากที่สุด เพราะยังคงเป็นผู้ชายที่อบอุ่นทั้งความเป็นสามีและพ่อ ส่วนหนึ่งที่คาเรนยอมแลกทุกอย่างเพื่อรักษาบัลลังก์แห่งคาโนวาลเอาไว้ ก็คงเพราะรักพ่อมากนี่แหละ

    เฟริน - อันนี้เสียใจจริงๆเจ้าค่ะที่ดูเหมือนจะไปเปลี่ยนคาแร็คเตอร์จากบทพี่แรบบิทพอสมควร แต่ไม่เปลี่ยนก็ไม่ได้ เพราะไม่มีพระราชินีที่ไหนเค้าบ้าๆบอๆหรอกเจ้าค่ะ มันต้องรู้จักอำนาจและการครองอำนาจกับเขาบ้าง

    จึงหวังว่าท่านผู้อ่านจะเข้าใจและติดตามอ่านกันต่อไปนะเจ้าค่ะ

    สำหรับคนที่มีข้อสงสัย ส่งมาถามได้ที่ pook_writer@hotmail.com ยินดีตอบและคุยด้วยเจ้าค่ะ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×