ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หัวขโมยแห่งบารามอสตอนทายาท 3 แผ่นดิน

    ลำดับตอนที่ #59 : งานประลองสิงห์

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.11K
      1
      27 พ.ย. 49

    51

    งานประลองสิงห์

     

                    เมื่อคาเรนทรงตื่นบรรทมขึ้นมา เวลาที่เคยหยุดก็เริ่มหมุนอีกครั้ง เนตรคู่งามกะพริบๆอย่างงงงวยเมื่อทอดพระเนตรไปรอบด้าน ราวกับว่าพระองค์หลุดมาอยู่อีกโลกหนึ่ง ในห้องนอนที่หรูหราพอสมควรของใครสักคนหนึ่ง

     

                ตื่นแล้วเหรอ

     

                เสียงที่แสนคุ้นดังมาจากด้านหนึ่งของห้อง วรองค์โปร่งจึงแทบลุกพรวดขึ้นประทับนั่งอย่างตกพระทัย

     

                ออเรียล

     

                นัยน์ตาสีเขียวมรกตคู่เดิมแต่ทอประกายเฉื่อยชาเหน็ดเหนื่อยผิดจากเดิม ค่อยๆใกล้เข้ามา เมื่อเขาเดินเข้ามาช่วยประคองไปนั่งที่โต๊ะกลางห้อง

     

                เฮ่ย ฉันแข็งแรงแล้วล่ะน่า แต่ช่วยบอกหน่อย ที่นี่ที่ไหน

     

                ทริสทอร์ ในห้องนอนฉัน

     

                ที่ทรงทำนายไว้ไม่ผิดเลยจริงๆ

     

                แล้ว....นายเรย์ ที่พาฉันมาถึงนี่ล่ะ

     

                ออกไปเที่ยวกันเถอะ เพื่อนรักกลับพูดปัดไปอีกเรื่องหนึ่งอย่างรวดเร็ว และลุกขึ้นเดินนำไปจากห้อง คาเรนจึงได้แต่ประทับยืนอย่างพิศวง แล้วออเรียลก็หันมาบอกอีกครั้งด้วยแววตาที่คนมองสรุปว่าต่างไปจากทุกครั้งจริงๆ โดยเฉพาะเมื่อใบหน้านั้นระบายไปด้วยรอยยิ้มเหยียดหยันเย็นชา

     

                มาเถอะน่า งานประลองสิงห์กำลังเริ่มต้นแล้วนะ

     

               

            งานประลองสิงห์?

                งานประลองสิงห์ที่จัดต่อหน้าพระที่นั่งของกษัตริย์แห่งทริสทอร์ และพันธมิตรสงคราม.......คิงอาเธอร์ กษัตริย์แห่งซาเรสผู้ครอบครองพยุหแสนยาที่เกรียงไกร และกระหายสงครามเป็นอย่างยิ่งพระองค์นั้น

                มันอะไรกัน?

                เนตรคู่งามกวาดไปรอบด้านอย่างไม่อยากเชื่อ คบเพลิงสว่างไสวถูกจุดล้อมเป็นวงกว้าง ภายนอกมีทหารร่างใหญ่ยืนขวางระหว่างเขตกั้นกับประชาชนที่มารายล้อมมุงดู เสียงเอะอะจอแจดังมาจากทิศทางหนึ่งเมื่อกรงสิงโตถูกลากมาพร้อมกับล้อเลื่อนด้วยแรงงานคนรับใช้กว่าสิบคนมาหยุดอยู่กลางสนาม พร้อมเสียงประกาศชื่อผู้เข้าประลองคนแรก

                เสียงปรบมือดังกึกก้อง เมื่อร่างหนาของชายหนุ่มคนหนึ่งก้าวออกมา พร้อมกับหอกปลายแหลมในมือ

                สิงห์ตัวแรกถูกปล่อย ขาแข็งแรงทั้งสองคู่ส่งร่างใหญ่ทะยานออกจากกรงอย่างรวดเร็ว ขนสีอ่อน พองฟูบดบังส่วนหัวแทบมิด เหลือเพียงดวงตาที่ฉายประกายคึกคะนอง ดุร้าย พร้อมเสียงคำรามสีหนาท ที่บางคนได้ยินแล้วต้องตัวสั่นอย่างหวาดกลัว

                การประลองเริ่มต้น.....

                ชายผู้นั้นเริ่มต้นหลอกล่อสิงห์สาวอย่างชำนาญ น่าดูชมยิ่ง ทว่าเพียงปลายหอกสะกิดเอาสีข้างของสิงห์จนเลือดไหลโชก สิงห์สาวก็กลับตัวมาตะปบด้วยสัญชาตญาณนักล่า และเมื่อนักสู้สิงห์เสียหลัก เขาก็กลายเป็นเพียงของเล่นชิ้นหนึ่งในปากผู้ล่าที่จะเหวี่ยงไปทางโน้นทีทางนี้ทีตามใจชอบเท่านั้นเอง

                เสียงโหวกเหวกโหยหวนทำให้ผู้ชมรอบด้านเวทนา ออเรียลลอบมองเพื่อนรักที่ทรงมองภาพตรงหน้านิ่งอย่างไม่สะดุ้งสะเทือน ด้วยความรู้สึกไม่แปลกใจสักเท่าไหร่

                คาเรนมันเหมาะที่จะเป็นกษัตริย์โดยสมบูรณ์ จิตใจมันเข้มแข็งมากพอที่จะมองดูภาพเสียวสยองได้ราวกับเป็นคนประทานให้เอง หรืออาจจะเพราะเคยประทานให้ใครมานักต่อนักก็สุดจะรู้

                แต่ขณะที่คาเรนมันนิ่ง ท่านพ่อของเขาบนพระที่นั่งเบื้องบนก็นิ่ง มีเพียงกษัตริย์แห่งซาเรสเท่านั้นที่ทรงพระสรวลร่าอย่างต้องพระทัยยิ่งนัก

     

                ไอ้พวกทริสทอร์มันเก่ง แต่เคยได้ยินว่างานประลองสิงห์ที่ซาเรสเมื่อหลายปีก่อนน่าตื่นตาตื่นใจกว่า เพราะมีคนอหังการ์จากทริสทอร์นี่แหละที่เคยทำท่านพ่อขายพระพักตร์มาแล้ว

     

                คิงอาเธอร์จะทรงหมายความถึงอะไร? หากไม่ใช่งานประลองสิงห์ของโร เซวาเรส กษัตริย์คนปัจจุบันแห่งทริสทอร์เคยแสดงเบื้องพระพักตร์คิงกาเบรียล และแทบเอาพระชนม์ชีพไม่รอด หากไม่ได้อดีตเจ้าชายคาโล แห่งคาโนวาล และนักฆ่าชั้นยอดของเอดินเบิร์กช่วยออกมาได้ในคราวนั้น

                ประโยคนั้นมีไม่กี่คนที่จะเข้าใจ อย่างมากก็แค่เขากับพี่ชายเท่านั้น

                คาเรนเองก็ไม่รู้

                ที่แต่รู้.....คาเรนมันกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่

     

     

                เมื่อนักสู้สิงห์ล้มพับลงไปหลายคน พร้อมกับสิงห์หลายตัวที่ได้รับบาดเจ็บหรือถึงกับตาย สุรเสียงห้าว คึกคะนองก็ร้องก้อง

     

                ปล่อยสิงห์ออกมาให้หมดทั้งกรง นักสู้ทั้งหมดสู้ซะพร้อมกันนั่นแหละ  ใครรอดเป็นคนสุดท้ายมีรางวัล เราจะให้มันคุมทัพจากทริสทอร์

     

                ท่ามกลางความตะลึงลาน เสียงโห่ร้องจากนักสู้ที่เหลือก็ดังขึ้น พร้อมกับพนักงานที่เข้าไปปลดสลักกรง และปล่อยให้สิงห์ทั้งหมดออกมากลางสนาม เสียงคำรามดังประสานกันดังไปทั่วทิศ เหล่าผู้ชมจึงถอยกรูดโดยไม่ได้ตั้งใจ

                โอ การเป็นพันธมิตรครั้งนี้ ต้องแลกมาด้วยชีวิตทั้งสิงห์ทั้งคนตั้งเท่าไหร่

                คิงโร....ทรงรู้สึกเช่นไรกับการเสียสละทั้งพระเกียรติและพระยศแห่งกษัตริย์ขนาดนี้

                แต่ก็นั่นแหละ หากปล่อยให้ทัพซาเรสรุกรานดินแดนเข้ามา ความเสียหายจะประเมินค่ามิได้มากกว่า การสูญเสียแค่นี้จึงนับว่าคุ้มค่า และน่าชื่นชมในการตัดสินพระทัยยิ่งนัก

                คาเรนทรงมองพักตร์เรียบสนิทของท่านลุงอย่างยอมรับนับถือ เพราะหากเป็นพระองค์คงทำอย่างที่ทรงทำครั้งนี้ไม่ได้

                ยังไงเกียรติและศักดิ์ศรีแห่งนักรบคาโนวาลก็อยู่เหนือสิ่งอื่นใด

                ไม่ว่าจะเป็นโอรสกษัตริย์หรือธิดากษัตริย์ก็ตามที

     

                ออเรียล ยืมดาบหน่อย

     

                สุรเสียงพระองค์ใหญ่แห่งคาโนวาลแผ่วเบา ทว่าหนักแน่นอย่างที่ทรงเป็นมาเสมอยามดำรงพระยศนักรบ เพื่อนรักที่ยืนเคียงข้างจึงหันมามองพร้อมรอยยิ้มกริ่ม

     

                เถอะน่า นายคงไม่ให้ฉันใช้ดาบปราบมารของท่านปู่ในสภาพอย่างนี้หรอกนะ

     

                ลองคาเรนตรัสอย่างนี้ออกมาแล้วล่ะก็ เรื่องอื่นก็ไม่สนพระทัยแล้วล่ะ

     

                เป็นไปตามพระกระแสรับสั่งพระเจ้าค่ะ

     

     

    เมื่อนักสู้ลงสนามพร้อมกัน ลำดับที่จัดเรียงไว้ก็ถูกโยนทิ้ง จะมีวรองค์เล็กบางแฝงเข้ามาร่วมด้วยตอนไหน ก็คงไม่มีใครทันสังเกต โดยเฉพาะเมื่อการต่อสู้เดิมพันด้วยชีวิตและศักดิ์ศรี ทั้งระหว่างคนกับสิงห์และคนกับคนกันเองเริ่มต้นขึ้นอย่างรวดเร็ว

    ตอนแรกไม่มีใครทันเห็นเสียด้วยซ้ำ แต่เมื่อสิงห์สามตัวที่เงื้อหมายตะปบกรงเล็บเข้ามา โดนคมดาบซัดไปพร้อมกันจนเสียงคำรามดังลั่น ทุกคนก็หันมามองทางคาเรนทันที

    คิงอาเธอร์ทรงทอดพระเนตรจากที่สูงทั้งยังอยูในระยะไกลย่อมไม่ทรงจดจำได้ ดังนั้นสุรเสียงจึงชมลั่น

     

    ไอ้หนูตัวเล็กนั่นมันเก่ง ดาบมันพลิ้วดี

     

     

    และเมื่อคนทั้งสนามมุ่งความสนใจมาที่มัน บางคนที่หวังครองตำแหน่งจอมทัพ ทริสทอร์ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกริษยา บางคราคมหอกคมดาบที่พุ่งเข้ามา จึงไม่ได้หมายทำร้ายสิงห์ที่ล้อมรอบด้าน แต่หมายทำร้ายพระองค์โดยแกล้งทำเป็นอุบัติเหตุต่างหาก

    ไม่ใช่ว่าคาเรนจะไม่ทรงทราบ แต่สมาธิกำลังจดจ่ออยู่กับการจัดการสิงห์ทั้งหมดให้หมดไป เพื่อให้ความสนพระทัยแห่งกษัตริย์ซาเรสพุ่งลงมาที่พระองค์ แต่จะด้วยจุดประสงค์อย่างไร แม้แต่ออเรียลเองก็ไม่อยากจะคิด

    คนอื่นจำไอ้หนูตัวมอมแมมกลางสนามไม่ได้ นั่นล่ะจึงถือเป็นเรื่องดี แต่ในบรรดานักสู้เหล่านั้นย่อมต้องมีใครบางคนจดจำได้

     

    เคเรส

     

    เสียงเรียกพระนามปลอมดังลั่น คาเรนทรงมองหารวดเร็วด้วยความตกใจ เพราะไม่คิดว่าพี่ชายตัวโตนั่นจะมาอยู่ในสนามด้วย

     

    ทำไมไม่เห็นตั้งแต่ตอนแรกนะ.....

     

    แสนวสันต์

     

    เสียงตะโกนก้องของเรย์ทำให้คทาด้ามหนึ่งปรากฏตัวลอยอยู่เหนืออากาศ อณูมนต์สีเหลืองเป็นละอองเล็กปลิวกระจายรอบทิศทาง แล้วจึงรวมตัวกันล้อมรอบตรงหัวคทา บันดาลลมร้อนให้เกิดขึ้นจนคนที่อยู่ในสนามสัมผัสได้ถึงพลังงานอันมหาศาลนั้น แล้วแค่ในพริบตาต่อมา ทั้งสิงห์ทั้งนักสู้อื่นใดก็ล้มพับลงกับตา

    ยกเว้นคนใช้มนต์กับคนอยู่เหนือมนต์เท่านั้นที่ยังอยู่ในสนาม

     

    ไม่เป็นไรใช่มั้ย

     

    จะอย่างไรเขาก็ยังเป็นห่วงเจ้าตัวเล็กนั่นอยู่ดี ต่อให้ประจักษ์ฝีมือเชิงดาบของมันเป็นครั้งแรกแล้วก็ตาม

     

    ไม่ กระแสตอบรับมั่นคง อย่างเลิกคิดที่จะเป็นเด็กน้อยในสายตาเขาสักที

    สายตาสองคู่จึงประสานกันราวกับจะเฉลยความลับของต่างฝ่ายที่ต่างต้องแยกทางกันแล้ว ทว่าตอนนั้นเองที่กระแสรับสั่งชื่นชมจากคิงอาเธอร์ เลโอนาท บริสตั้นดังขึ้น

     

    ยอดเยี่ยม เด็กนั่นใช้ดาบดี ไอ้หนุ่มนั่นใช้เวทย์ดี

     

    คาเรนจึงทรงผินพักตร์ไปมองอย่างเดือดดาล เพราะเพิ่งแน่ใจในนาทีนี้เองว่า งานประสิงห์นี้จัดขึ้นได้อย่างไร

    สงครามที่ท่านแม่ตรัสประทานว่ามันสิ้นสุดลงแล้ว บัดนี้เปิดฉากสมบูรณ์

    ทริสทอร์เลือกเข้าข้างฝ่ายซาเรส พยุหแสนยายิ่งเกรียงไกร กล้าแข็ง พอที่จะเคลื่อนทัพลงไปทำศึกกับคาโนวาล เพื่อยึดครองขยายดินแดน

    ยอมได้เสียที่ไหน.....

    แล้วตอนนั้นเอง.....ที่คทาวิเศษประจำทริสทอร์ ทำให้คนมามุงดูจำได้ถึงเจ้าชายรัชทายาทที่ออกไปเร่ร่อนเสียนาน ประชาชนรอบด้านจึงพากันถวายคำนับติดพื้น แล้วประสานเสียงขึ้น

     

    เรย์ เซวาเรส เดอะปรินซ์ ออฟทริสทอร์

     

    คาเรนทรงตะลึงลาน พระดำริทบทวนปั่นป่วน สับสน ความว่างเปล่าเข้ามาแทนที่อารมณ์ขุ่นเคืองจนแทบดำรงองค์ตรงต่อไปไม่ได้ กระทั่งเมื่อหันไปสบพระเนตรกับเจ้าของฉายาเดอะปรินซ์เช่นกัน อีกฝ่ายก็ได้แต่มองกลับมาด้วยแววตาโศกเศร้าและยอมรับเท่านั้น

    เพราะอย่างนี้ใช่มั้ย เรย์ถึงได้ครอบครองของวิเศษที่มายากรธรรมดาไม่มีวันมีได้ เพราะอย่างนี้ใช่มั้ยจึงทรงคุ้นเคยกับดวงตาสีมรกตที่เหมือนของเพื่อนรักตั้งแต่ทรงพบเขาครั้งแรกที่เมืองชายแดน เพราะอย่างนี้ใช่มั้ย ตลอดการเดินทางที่ผ่านมาจึงมีคนให้ความช่วยเหลือมากมาย และเพราะเหตุนี้ใช่มั้ย เรย์จึงต้องคืนตำแหน่งเจ้าชายรัชทายาทเพื่อดำรงตำแหน่งจอมทัพในสงคราม

    สงคราม.....กับคาโนวาล

    โทษทีพี่ชาย....งานนี้เราอยู่คนละฝั่งกันแล้วล่ะ

     

     

    ขอประทานอภัยฝ่าบาท หม่อมฉันเห็นว่างานประลองครั้งนี้ยังไม่สิ้นสุด....

     

    คาเรนหันไปทูลด้วยพระสุรเสียงทรงอำนาจอย่างที่เรย์แน่ใจว่าต้องไม่ใช่เคเรสของเขาแน่ที่เป็นคนพูด ขณะกษัตริย์แห่งซาเรสทรงทอดพระเนตรมองดวงพักตร์มอมแมมแล้วก็ยังนึกไม่ออกว่าทรงเคยทรงพบทรงคุ้นเคยตอนไหน

     

    เมื่อครู่ ฝ่าบาททรงมีกระแสรับสั่ง ใครรอดคนสุดท้ายจะได้คุมทัพทริสทอร์ นี่เหลือกันสองคน ควรต้องสู้ต่อจนกว่าจะได้คนสุดท้ายจริงๆสิกระหม่อม

     

    คนนอกสนามถึงกับโห่ร้องขึ้นพร้อมกันอย่างรู้สึกสนับสนุน มีเพียงออเรียลคนเดียวเท่านั้นล่ะที่อ้าปากค้างอย่างตกใจ

    เขารู้ว่าคาเรนคิดจะทำอะไร

    คาเรนมันแน่ใจ พี่ชายที่ดูแลมันมาตลอดทางจะเป็นจอมทัพจากทริสทอร์ บุกลงไปยึดครองคาโนวาล และมันย่อมรู้จักเวทย์จากคทาแสนวสันต์ที่มันเห็นมาหลายครั้งดี เพราะฉะนั้นจึงยอมไม่ได้ที่จะให้พลังเวทย์นั้นหวนกลับไปทำร้ายบ้านเมืองของท่านพ่อ และประชาชนที่มันปกครองอยู่

    มันไม่ลังเลที่จะฆ่าเรย์เลย เพราะถ้าปล่อยไว้จนเขาเป็นจอมทัพ คาโนวาลจะเป็นฝ่ายสูญเสียเอง

    ทั้งที่ความจริงมันไม่น่าจะทำลงเสียด้วยซ้ำ

    หรือว่า....ความผูกพันตลอดเวลาที่เดินทางด้วยกันมา จะสลายไปทันทีที่มันคืนพระยศเดิม

    หรือว่า....มันมีแผนอย่างอื่น

     

     

    นั่นสินะ ยังเหลือกันสองคนนี่ คิงอาเธอร์ทรงรำพึงก่อนตัดสินพระทัยรวดเร็ว เอาก็เอา สองคนสู้กันจนเหลือคนสุดท้ายจริงๆ.....เริ่มได้

     

    สิ้นกระแสรับสั่ง กลองสัญญาณระรัวขึ้นอีกครา ท่ามกลางการเผชิญหน้าของสองเจ้าชายรัชทายาท....

    เรย์เองยังไม่รู้เรื่องนี้ เขาจึงเพียงสงสัยจนถึงขั้นเจ็บปวดใจ เพราะคิดว่าไอ้ตัวเล็กของเขาสนใจตำแหน่งจอมทัพมากกว่าชีวิตของเขา เพราะแม้แต่ต้องสู้กันเองทั้งที่กินนอนด้วยกันมาหลายทิวา มันยังเสนอความคิดนี้หน้าตาเฉย

     

    ทำไม

     

    ท่ามกลางเสียงกลองและเสียงโห่ร้อง คนได้ยินมีเพียงคนอยู่ตรงหน้าเท่านั้น

     

    เพื่อคาโนวาล

     

    คาเรนทรงตอบได้แค่นี้ และรำลึกขึ้นมาได้ว่าเคยตอบเช่นนี้มาแล้วครั้งหนึ่ง

    ความจริงคำตอบของการกระทำทุกอย่าง ก็ตอบได้แค่คำนี้เท่านั้น

    ขอโทษนะ....พี่ชาย

    ถ้าเพื่อคาโนวาล ฉันต้องทำทุกอย่างให้ได้ ไม่ว่ามันจะต้องแลกด้วยอะไร

    กษัตริย์.......เสียทุกอย่างจนหมดสิ้นได้ ยกเว้นแผ่นดิน

    หมดรักทุกอย่างได้ ยกเว้นรักประชาชน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×