ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องส่วนตัว เก็บของค่ะ [ไม่ต้องเข้านะคะ^O^]3

    ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่ 10

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1
      0
      10 เม.ย. 57

    Talk'nami

    "เฮ้อ~"
    เช้าวันสดใสในฤดูหนาวฉันอยู่ในห้องอย่างเบื่อๆ คนๆอื่นก็เริ่มไปวางแผนกีฬาสีกันหมด มีแต่เอาแต่นั้งเฉยๆ เพราะฉันไม่เก่งเรื่องกีฬาน่ะ -0-

    เฮ้อ~~~~งีบซักหน่อยดีกว่า
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    "อรุณสวัสดิ์ นามิ..."
    โซกิเดินเข้าในห้อง โดยถือน้ำกระป๋องเข้ามาเห็นว่าคนอื่นๆ นั่งจัดกลุ่มกันวางแผนกีฬาสี ส่วนนามิ ก็หลับอยู่ในห้อง

    โซกิเดินหานามิ และนั่งอยู่ข้างหน้านามิ
    โซกิเอสน้ำกระป๋องเย็นๆมาป้ายหน้านามิ

    "เย็น!!!=_="
    ฉันตื่นขึ้นมา เพราะรู้สึกมีอะไรเย็นมาอยู่แถวๆแก้ม รู้ตัวอีกทีโซกิก็อยู่ข้างหน้าฉันนิแหละ เฮ้อ น่าอายสุดๆ =//=

    "อรุณสวัสดิ์ นามิ วันนี้อากาศดีนะ"
    โซกิทักทายฉัน

    "อ่ะ อรุณสวัสดิ์ =//="

    "เธอไม่แข่งกีฬาเหรอ?"

    "ไม่อ่ะ แข่งไปเดี๋ยวฉันก็แพ้เหมือนเดิมละนะ"

    "ได้ข่าวห้องเธออยู่สีแดงนิ ห้องเราก้ด้วยนะ"

    "โอ้....โซกิลงแข่งรึป่าว"

    "อื้ม เราลงอยู่แล้ว ลงวิ่งอ่ะ "

    "อ่อ ที่ต้องแข่งกันผ่านอุปสักแล้วก็หาสิ่งของที่ให้หาสินะ"

    "อืม มาดูเราซ้อมก็ได้นะ เริ่มซ้อมตั้งแต่วันนี้ด้วย"

    "อืมก็ได้กำลังว่างพอดี"

    ติงนอง~~~
    เสียงตอนหมดคาบเรียนสุดท้าย ทำให้ทุกคนเร่งสปีดเท้า โดยเฉพาะพวกนักกีฬาพวกวิ่ง เตะฟุตบอล ฝีเท้าเร็วสุด
    = =ส่วนฉันยังเดินอย่างกะเต่าเดิน
    แต่โซกิถึงแม้จะเป็นนักวิ่งกันเถอะ แต่ก็ยังอุสารอฉัน ฮือๆ เราซึ้งจริงๆ TwT
    ฉันกับโซกิเดินไปที่ริมสนาม ฉันกับโซกิ
    ก็จองที่นั้ง แล้วโซกิรีบเปลี่ยนเสื้อเป็นเสื้อวอร์มในห้องน้ำ ส่วนฉันก็รอโซกิมา พอโซกิมาก็พูดว่า

    "เดี๋ยวดูเราวิ่งด้วยนะ ฝากของด้วยละ^^"
    โซกิพูด

    "อื้ม"

    โซกิเริ่มวิ่งไปหาประธานในการแข่งวิ่งประจำสีและคนอื่นอีก5คน โซกิเริ่มวอร์มร่างกาย แล้วเริ่มเร่งสปีดเท้าตน

    "นี้คืออุปสักในการแข่ง พวน้องต้องชนะ
    การแข่งขันนี้มี4รอบ เราจะคัดคน4คนภายในสัปดาห์นี้โอเคนะเตรียมพร้อม..."
    ประธานพูด 

    โซกิและอีก5คนก็เริ่มเตรียมพร้อม 

    "ระวัง...ไป!!!!!"

    ทุกคนเริ่มวิ่ง น่าจะแข่งก่อนว่าใครวิ่งเร็วกว่ากัน
    โซกิเหมือนจะนำหน้านะ 

    ปรี๊ด!!!!

    เสียงหยุดพักในการวิ่ง ทุกคนก็ไปพัก โซกิก็มาหาฉันอย่างเหนื่อย

    "ขอ แฮ่กๆ นาม...หนอย"
    โซกิพูดไปเหนื่อยไป ที่จริงไม่ต้องพูดฉันก็ให้อยู่แล้ว=_=

    โซกิมานั่งข้างๆฉันแล้วดื่มน้ำ 
    ฉันมองไปเรื่อยๆ

    "ฮ่า!!~ เย็นจังเลย"
    โซกิพูด

    "คงเหนื่อยน่าดูเลยนะเนี่ย เห็นวิ่งนำคนแรกตลอด=w="
    ฉันพูด

    "เพราะเรามีกำลังใจน่ะ เหมือนมันกระตุ้นเราให้เร็วขึ้น^ ^"

    "อ่อ..นั้นสินะ"

    "แฟนน้องเหรอ แหม๋ วิ่งเร็วเพราะแฟนนิเอง ^0^"
    เสียงประธานพูด ทำให้พวกเราหน้าแดงกันเป็นแถบ

    "=//=ยังหรอก แต่เพื่อนสนิทผมน่ะ ผมชื่อโซกิ ส่วนข้างชื่อนามิ"

    "·//·หนูชื่อ นามิ "

    "ยินดีที่ได้รู้จัก พี่ก็ลืมแนะนำตัวให้น้องที่แข่งเลย พี่ชื่อ ซาโตะน่ะ บอกไว้ก่อน พี่มีแฟนแล้วละ"

    "อ่ะค่าๆ"

    "เอาละ มากันครบละ น้องโซกิไปแข่งได้ละ ส่วนนามิ ก็ดูแฟนน้องเล่นไปก่อนน้า~~~"
    ประธานพูดพาโซกิไป

    เอ้ย ดังเกินไปแล้วอ่ะ พวกเรายังไม่ได้เป็นแฟนกัน =//=

    "โอ้ย!!เจ็บจัง"
    เสียงมนต์พูด ล้มอยู่ไกล้ๆกับประธานแข่งวิ่ง

    "มนต์เป็นอะไรป่าวอ่ะ "
    พี่โซระพูดแล็วพยุงนามิไป ก่อนที่ฉันจะลุกไปช่วยแต่ไม่ทัน...

    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .

    เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว นี้คือวันสุดท้ายของการซ้อมกีฬาทุกประเภท บางคนก็ซ้อมอย่างหนัก
    บางคนก็พักแรง ไว้แข่งพรุ่งนี้
    โซกิก็ซ้อมหนักเช่นกัน เหมือนจะผ่านเข้ารอบสี่คน[ชายสองหญิงสอง]นะอีกสองคนไม่ผ่านนิเนอะน่าสงสารจัง

    อ่า...เริ่มรู้สึกง่วงแล้วสิ เมื่อวานนอนดึกไปหน่อย...อืมของีบแบปนึงก็ละกัน
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    นี้คือเวลาห้าโมงเย็น กีฬาทุกชนิดเลิกซ้อมกันไปหมด โซกิรีบไปเปลี่ยนเสื้อแล้วไปหานามิ
    "มาแล้ว นามิ..."
    โซกิพูด แล้วเห็นนามินั่งหลับอยู่ แต่โซกิคงไม่กล้ารบกวนเธอ
    โซกิก็รีบถอดเสื้อคลุมชุดนักเรียนหน้าหนาวมาคลุมเธอ เพราะว่าอากาศตอนห้าโมงเริ่มเย็นลง

    "ทำแบบนี้ คงไม่ว่าเราหรอกมั้ง..."
    โซกิพูด แล้วก็จูบแถวๆหน้าผากเธออย่างเบาๆ ก่อนที่เธอจะตื่นแล้วไม่รู้เรื่องอะไรก่อนหน้านี้

    "อืม...นี้เราคงหลับไปนานสินะ"
    ฉันพูด แล้วทำท่างงๆ แต่ทำไมหน้าผากของฉันมันรู้สึกอุ่นๆจังแหะ
    แล้วข้างหลังฉัน มีเสื้อคลุมข้างหลังด้วย น่าจะของโซกินิละ

    "ขอบใจนะโซกิ"

    "อืม งั้นรีบกลับบ้านกันเถอะ"
    .
    .
    .
    .
    ตอนไปต่อ...ตอนต่อไป
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×