ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Ma oppa ชั้นรักพี่

    ลำดับตอนที่ #1 : Intro

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 21
      0
      17 ธ.ค. 54

     ฉันฝันว่าสักวันนึง ฉันจะได้เป็นนักร้อง จะได้เล่นซีรีย์ จะได้โกอินเตอร์ จะได้เดบิวต์ ความฝันของฉะนจะต้องได้เป็นจริงสักวัน ฉันจะไปโบยบิน...

     

    “เด็กหญิงอชิตาๆ”เสียงใครหนะ มารบกวนอะไรตอนนี้ “เด็กอชิตา”

    “นอนน้ำลายยืดแล้วเธอ” อุ้ยอาจารย์นี้หว่า

    “ขอโทษค่ะอาจารย์พอดีเมื่อคืนหนูทำงานดึกไปหน่อยค่ะ”

    “อย่าหลับอีกหละ ไปหลับคาบอื่นอย่ามาหลับคาบครู”

    “ค่ะ”

     

    ตายแล้วเกิดอะไรขึ้น แล้วแอปปเปิ้ลหละ

    “ยิ้มหน่อยสะตอ”

    “แอป ทำไมเธอไม่ปลุกชั้น”

    “อุ้ยขอโทษที ตื่นเร็วอาจารย์จะว่าเอา”

    “พอเลยๆ”

    “ได้หลายรูปเหมือนกันนะแม่ซุปตาร์ ฮ่าๆ”

    “คอยดูเหอะ ถ้าอัลบัมชั้นขายดีเมื่อไหร่ ชั้นจะให้ผู้จัดการส่วนตัวของชั้นกิน เธอเป็นอาหารเช้าเลย คอยดู”

    “จะรอนะจ๊ะ”

     

    “วันนี้พอแค่นี้นะ ไปทานข้าวได้”เมื่ออาจารย์พูดจบไม่ถึงสิบวิ. นักเรียนกว่า40คนรีบวิ่งออกจากห้องราวกับผึ้งแตกรัง

     

    ชีวิตของเด็กลูกครึ่ง(แม่เหนือ-พ่อใต้)คนนี้ช่างแสนธรรมดา ไม่มีอะไรพิเศษ มีเพียง ความฝันลมๆแล้งๆที่เด็กกว่าครึ่งประเทศก็มีเหมือนกันคือการเป็นนักร้อง ความจริงคือไม่ได้ร้องเพลงเพราะเท่าไหร่ เต้นก็พอได้ หน้าตา...เอ่อ...

    รู้ทั้งรู้ว่าไม่มีวันเป็นจริง เฮ้อ~

     

    “นี้สะตอ 9นาฬิกา”

    “อะไรของเธอ ยัยแอป บอกแล้วว่าไม่ชอบ มาแซวอยู่ได้”

    “ชั้นยังไม่ได้บอกอะไรเธอเลยนะ”

    “กินไรดี”

    “เปลี่ยนเรื่องทันที”

    “เออน่า”

    “เธอจะไปเกาหลีวันไหนเนี่ย แล้วหาที่อยู่บริษัท corocoro ent.รึยัง”

    “เรียบร้อย”

    “เตรียมเพลงรึยัง”

    “เตรียมแล้วเพลงช้า star เพลงเร็ว queen”

    “แล้วของฝากโอปป้า”

    “จงกระเบน7ตัว สำหรับโอปป้าทั้ง7”

    “แล้วลาน้องพีทรึยัง”

    “ยังเลย เฮ้อ~”

    “ทำไมไม่บอกชอบน้องเค้าหละ ถ้าเธอไปออดิชั่นแล้วเกิดผ่านขึ้นมา เธอจะไม่มีโอกาสบอกน้องเค้าแล้วนะ”

    “ไม่เห็นต้องบอกเลย น้องเค้าไม่ได้สนใจชั้นอยู่แล้ว”

    “เธอสัญญากับชั้นแล้วนะ วันนี้ไปบอกเลย ลากยัยบัวกับยัยเมย์ไปด้วย”

    “แงๆแอปแกล้งเค้า”

    “ไม่พูดด้วยแล้ว”

    “อืมๆไปก็ได้ เฮ้อ~ไม่กล้าอ่ะ”

    “อย่าป๊อดสิ เธอจะไม่ได้เจอน้องเค้าแล้วนะ”

    “ถ้าออดิชั่นผ่าน”
    “ถึงไม่ผ่านเธอก็ไม่ได้เจอหน้าน้องเค้าตั้งอาทิตย์นึง อยากรู้เหมือนกันว่าไม่ได้เจอตั้ง อาทิตย์นึงจะมียัยบ้าที่ไหนโทรมาร้องไห้จากเกาหลีรึป่าวน้อ”

    “ไม่ร้องหรอก ถ้าได้เจอโอปป้า”

     

    ชั้นตัดสินใจที่จะไปบอกรุ่นน้องที่ชั้นแอบชอบมา 1 ปีเต็ม กล้าๆกลัวๆ แหมก็เราเป็นผู้หญิงนี้นา เป็นไงเป็นกัน ก่อนอื่นไปซื้อทิชชู่มารอเช็ดน้ำตา

     

    5 โมงเย็น

    “น้องซัน ฝากบอกน้องพีทรอหน้าห้องก่อน”

    “อะไรคับพี่แอปอย่าว่าเรื่อง...”

    “เออนั่นแหละ กว่าจะลากรายนั้นมาได้ แล้วตกลงเพื่อนนายชอบเพื่อนพี่ใช่ป่ะ”

    “โห ถ้าผมโดนผู้หญิงชอบมาปีนึง ทำอะไรให้ทุกอย่าง ตามไปเรียนพิเศษแทบทุกที่ อย่างนี้  ไม่ชอบก็บ้าแล้ว”

    “อืม โอเค แล้วเจอกัน”

     

    เอ๊ะ ยัยแอปไปวางแผนอะไรรึป่าวน้า

    “พีท”

    “คับพี่”

    “คือพี่”

    “...”

    “คือ”

    “พี่มีไรจะคุยกับพีทรึป่าวคับ”

    “คือ”

    “งั้นพีทไปแล้วนะคับ”

    “คือพี่จะมาลาหนะ”
    “ลา?”

    “คือพี่จะไปเกาหลีเอาอะไรไหม”

    “ไม่หละครับ ผมเพิ่งไปปีที่แล้ว”

    “คือ”

    “...”

    “คือ”

    “ถ้าไม่มีไร...”

    “พี่ชอบพีทหนะ”

    “...”

    “ที่พี่จะบอกก็มีแค่นี้แหละ พี่คงจะคิดถึงพีทมาก พี่จะไปออดิชั่นที่เกาหลี ถ้าพี่ผ่านพี่คงจะอยู่ที่นั่น ถ้าพี่ไม่ผ่านพี่คงไม่กลับมาอีกแล้ว พี่อยากถามพีทว่า 1ปีที่ผ่านมา พีทชอบพี่บ้างรึป่าว”

    “คือ พี่คับ พีทเอ่อ...”

    “พีทอึดอัดใจรึป่าว”

    “คือ...พีทชอบ”

    “พีทชอบคนอื่น”

    “...”

    “ใช่ไหม”

    “...”

    “ไม่เป็นไร พี่ก็ไม่ได้ว่าอะไร ยังไงก็ไม่ได้เจอกันตั้งอาทิตย์นึง ยังไงก็ดูแลตัวเองด้วยนะ”

     

    อกหักแล้วสะตอเอ้ย น้องเค้าไม่ชอบแกหนะรู้ไหม เฮ้อ~โล่งอก เค้าไม่ได้ชอบเรา แล้วมันน่าโล่งอกตรงไหน

     

    ~ฟุ๊บ~

     

    หลังจากนั้นชั้นก็ล้มลงกับพื้นเนื่องจากร่างกายอ่อนเพลียอย่างมาก และไม่ได้ยินอะไรเลย จะว่าไปก็ได้ยินภาษามนุษย์ต่างดาวด่ากัน เอ๊ะ ชั้นตายแล้วเหรอ

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×