ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Because Of You [Kris Exo]

    ลำดับตอนที่ #3 : Game of Life : สิงกันเลยไม่ดีกว่าเรอะ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 23
      0
      12 มี.ค. 57

    บทที่ 2

    อื้มมมม~ ฉันบิดขี้เกียจคลายความเมื้อยล้าจากการ
    นั่งอ่านหนังสือมา 3ชั่วโมงเต็มๆ เป็นเด็กสถาปัตย์ก็ต้องขยันนิดๆ ฮุฮุ (พรึบ)

    "ก..แกดูคนนั้นดิแมร่งหล่อว่ะควงผู้หญิงมาด้วยอะแก ดูๆ ×.×" 

    "หล่อว่ะแก๊! ^_^+"

    "ก็หล่ออ่ะนะ แต่ควงกับแบบนี้ สิงกันเลยไม่ดีกว่าเรอะ"

    เพี้ย~ฉันตบหน้าตัวเองอย่างแรงพรางส่ายหัวไปมาเมื่อจู่ๆฉันก็คิดถึงเหตุการณ์เมื่อช่วงเที่ยงที่ผ่านมา ชายหนุ่มร่างสูงผมสีน้ำตาลทอง ตาคมกริบ ปากรูปกระจับบางเล็กน่ารัก คางยาวแหลมใบหน้าขาวนวลรับกับคิ้วเข้มๆ และนัยน์ตาสีทองสว่าง ทุกๆอย่างที่อยู่บนตัวหมอนี่มันช่าง
    เพอร์เฟ็ค


    "เหอะ!หล่อแล้วไงคงจะพวกแบดบอยล่ะสิท่าหล่อแค่ไหนก็ไม่เอาหรอกคิดแล้วเสียอารมณ์"

    ใช่!ถึงจะหล่อล้นฟ้าถึงฉันจะแอบชมผู้ชายคนนี้อยู่ในใจ แต่ฉันก็ไม่ชอบอยู่ดี ฉันน่ะเกลียดพวกแบดบอย แบดกาย คาสโนว่าคาสโนวี่แล้วก็เกลียดผู้หญิงที่ชอบอ่อยผู้ชายมากที่สุดเลยล่ะ แล้วอย่าคิดว่าฉันอิจฉาผู้หญิงเหล่านั้นนะ

    ฉันไม่เอามาคิดให้ปวดหัวหรอกค่ะ ไม่ชอบก็คือไม่ยุ่งปล่อยให้พวกเธออ่อยชายต่อไปฉันก็จะตั้งใจเรียนเพื่ออนาคตที่ยาวไกลของฉันต่อไปเหมือนกัน ^^ คิกๆ


    คืนนี้ฉันไม่รู้ว่าฉันหลับไปตอนไหนรู้แต่ว่าหากตื่นขึ้นมาขอให้ฉันเจอแต่เรื่องดีๆ
    (อ่า~และขอให้เจอแต่คนดีๆด้วยเถิ่ดเพรี้ยง~ ) 



    เช้าวันต่อมา

    "ไอ้แนน วันนี้แกมาสายนะ" ติ๊กที่นั่งอยู่โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าคณะทักฉันขึ้น

    "หวัดดีพอดีตื่นสายไปหน่อยน่ะแล้วเหมี่ยวล่ะ"

    "ไปซื้อกาแฟ แกกินอะไรมั้ยเดี๋ยวฉันไปบอกเหมี่ยวให้"

    "ขอมอคค่าไม่ใส่น้ำเชื่อม"

    "ชอบขมๆหรอแกเนี่ย...โอเคฉันไปบอกเหมี่ยวก่อนนะ แกรออยู่นี้ล่ะ" 

    "จ้าๆแกไปเถอะ ฉันก็จะไปห้องน้ำปวดฉี่"

    พูดแค่นั้นฉันและติ๊กก็แยกย้ายกันไปทำธุระของแต่ละคน จริงๆแล้วมีฉันนี้แหละที่มีธุระ ยัยติ๊กแค่จะเดินไปร้านกาแฟแค่นั้นเอง 

    'แกเมื่อคืนอะนะ ฉันกับคริสเรามี....'

    'มีไรวะฮยอนอาหรือว่าแกกับคริสโซลเดมาคอมกันน่ะห่ะ!'

    ขณะที่ฉันกำลังทำธุระเบา
    ให้ห้องน้ำจู่ๆเสียงผู้หญิงสองสามคนก็พูดบ้าอะไรกันไม่รู้ ฉันก็ไม่ค่อยได้ยินเหมือนกัน อย่าว่าฉันเจือกเรื่องชาวบ้านนะ แต่พวกนี้อยากมาพูดอะไรตรงนี้กันล่ะ ขอฟังๆ 

    'คิกๆก็แน่อยู่แล้วเดือนคณะสถาปัตย์อย่างคริสก็ต้องมีบ้างที่จะโซลเดมาคอมกับดาวสถาปัตย์อย่างฉัน แต่เสียดายอ่ะ เค้าไม่จูบฉันเลย'

    'ฉันได้ยินมาว่าเค้าจะจูบแต่กับคนที่เค้ารักหนิ'

    'ชิส์!จะแคร์อะไรเพราะฉันได้ร่างกายของเค้าไปแล้ว ไปเถอะๆได้เวลาเข้าเรียนแล้ว คิกๆ' 

    เสียงคุยกันเงียบลงพร้อมกับเสียงปิดประตูห้องหน้าห้องน้ำดังขึ้นฉันจึงรู้ว่าพวกเธอออกไปแล้วฉันไม่ใช่เด็กบ้านนอกมากขนาดทีจะไม่รู้ความหมายในสิ่งที่พวกเธอพูดกัน 'คริส' เดือนสถาปัตย์ปี 2ที่เมื่อวานไม่ได้มารวมกิจกรรมกับพี่สตาฟแต่
    เป็นคนที่ควงผู้หญิงในโรงอาหารจริงๆก็พึ่งรู้อะนะว่าคนหล่อๆตัวสูงๆท่าทางแบดบอยนั้นชื่อคริสเดือนสถาปัตย์ ส่วนดาวน่ะฉันไม่รู้หรอกนะ เมื่อกี้ไม่เห็น
    หน้ามัน รู้แต่ว่าฉันไม่ชอบเรื่องแบบนี้เลย หยะแหยง

    เมื่อทำธุระเสร็จฉันก็รีบเดินออกมาจากห้องน้ำเพราะตอนนี้ใกล้ได้เวลาเข้าเรียนมากแล้วแต่เมื่อฉันจะไปที่โต๊ะ ฉันก็เห็นผู้ชายที่ได้ฉายาว่าเดือนสถาปัตย์ เหอะเมื่อวานควงอีกคนหนิ แต่ทำไม

    วันนี้ถึงมาควงคนนี้ได้ล่ะ โห้ย.!เลวจริงๆ - -!!

    ใช่ค่ะการกระทำของคริสแย่มากๆจริงๆเป็นรุ่นพี่อะนะแต่คนแบบนี้ฉันไม่ไม่โค้งหัวแสดงความนับถือให้เหนื่อยหรอก 'พี่'ก็ไม่เรียกกระด่างปากเปล่าๆ 


    'คริสคะ คืนนี้คริสว่างมั้ยค่ะ ฮโยฮยอนอยากช่วนคริสไปแด้นซ์กันน่ะคะ'

    'ได้สิครับถ้าเป็นฮโยยอนล่ะก็ถึงไม่ว่างคริสก็จะว่างให้ได้'

    คริสทำท่าทางหวานเลี้ยนใส่คนข้างๆ มันจะรู้มั้ยนะว่าฉันที่กำลังจะเดินผ่านไปนั้นอยากจะอ้วกใส่หน้ามากขนาดไหน

    "แหวะ!หยะแหยงวะ"

    ฉันบ่นเบาๆกับตัวเองอดที่จะเบ้ปากพร้อมกับทำหน้าแหยะๆคู่คาสโนคู่นี้ไม่ได้


    "หมับ!"

    "อ๊ะ!!" โถ่~อีกนิดเดียวฉันก็จะผ่านคู่รักคู่เลี้ยนไปได้อยู่แล้วแต่ทำไมมือใหญ่ๆถึงต้องคว้าข้อมือฉันไว้ล่ะคะ

    "เมื่อกี้เธอพูดอะไร แล้วท่าทางแบยนั้นหมายความว่ายังไง?"
    อ่อ..มือใหญ่ๆนั้นของไอ้บ้าคริสเองล่ะค่ะ
    แล้วเมื่อกี้มันหมายถึงอะไรน่ะหรอ? หยะแหยง! อุจาดลูกกะตาไง ฮ่าๆๆแค่นี้ก็ดูไม่ออก ><!

    "เปล่าหนิ - - ฉันไม่ได้ทำอะไรซะหน่อยนายหูแว้ว ตาฝาดไปเองรึเปล่า?"

    ฉันพูดหน้าตายเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สาบานไม่ค่อยอยากมีเรื่องเท่าไหร่

    แค่บ่นนิดหน่อย นายหูดีเองช่วยไม่ได้นะ

    "คริสคะฮโยฮยอนว่าเราไปก่อนดีกว่านะคะได้เวลาเรียนแล้วล่ะค่ะ" 

    "ฮโยฮยอนไปก่อนผมเถอะครับผมขอเวลานิดหนึ่งขอเคลียร์กับยัยปากดีนี่ก่อน"

    "เอางั้นหรอคะ? ถ้างั้นเจอกันที่ห้องเรียนนะคะ ^^"
    ว่าแล้วก็เดินหนีไปเลยปล่อยไอ้บ้านี่ไว้แบบนี้ได้ไงไม่กลัวชะนีแย่งไปหรอจ้ะหรือว่าพวกเธอชอบแบ่งกันกินแบ่งกันใช้เฮ้อ~ผู้หญิงสมัยนี้

    "อะ..อ๊ากกก! ! ปล่อยดิว่ะ >~<!"
    ฉันพยายามสะบัดมือใหญ่ๆของคริสให้หลุด
    แต่ก็ไม่หลุดสักทีแถมมันยังจะมาบีบข้อมือน้อยๆของฉันให้แน่นขึ้นไปอีก ไอ้แสดดดด!

    "เธอรู้มั้ย ไม่มีใครกล้าพูดให้ฉันแบบนี้ ไม่มีใครกล้ามองฉันแบบนี้ แหวะหรอ?? เหอะ!หล่อเหลาอย่างฉันมีตรงไหนให้น่าแหวะกันห๊ะ!"

    คริสตะคอกใส่หน้าฉันอย่างแรง แล้วรู้มั้ยไม่เคยมีใครตะคอกใส่
    ฉันหน้าฉันแบบนี้มาก่อน

    "นายมันดูดีทุกอย่าง" ฉันตอบเสียงเรียบ

    "แน่นอน" คริสพูดพร้อมกับปล่อยมือฉันออกแล้ว กอดอกตัวเองแทน

    "แต่นิสัยก็เลวพอๆกับความหล่อของนายน่ะแหละ"ฉันพูดพรางกอดอกตัวเองอย่างคนถือไพ้เหนือกว่า

    "ห๊ะ! เธอว่าไง..."

    คริสนิ่งไปเล็กน้อย สายตาก็จ้องมองมาที่ข้อมือข้างซ้ายของฉัน อ่อ..สงสัยจะเห็นกำไลไงล่ะสวยล่ะสิกำไลสีเงินมีจี้รูปดาวและอักษรตัวKเฮ้อ~ฉันเริ่มจะหลงรักเจ้าของกำไลอันนี้แล้วล่ะสิออกแบบเรียบๆแต่ลงตัวกันจริงๆ สมแล้วที่เรียนสถาปัตย์ถ้าฉันรู้ว่าใครให้ฉัน
    ล่ะก็ แม่จะหอมแก้มให้สักฟอดนึง

    "ธะ..เธอ ชะ..ชื่อแนนหรอ??" คริสถามฉันเสียงสั่นตะๆติดๆอ่างมาตั้งแต่ตอนไหนคะ? ฮ่าๆเห็นท่าคริสแล้วกูขำ ><

    "ใช่ นายรู้ชื่อฉันได้ยังไง" ฉันถามออกไปอย่างสงสัย ก็สงสัยสิคะ
    ฉันพึ่งจะมาเรียนที้นี่แค่ 2วันเองนะแถมไม่ใช่คนสวยคนดังเหมือนนายนี่ ที่ใครๆก็รู้จัก เอ๊ะ?หรือว่าฉันก็แอบฮ็อตนิดๆ ^+^

    "พรึบ...." คริสเดินเข้ามาหาฉันแล้วยกแขนขางซ้ายของตัวเองขึ้นมาชูใส่หน้าฉัน โอเคเสนอนักฉันก็จะดูให้

    "อะไรของนาย เฮือกกก... -0-"
    แขนของคริสใส่กำไลสีเงิน มีจี้รูปดาวและอักษรตัว K ห้อยต่องแต่ง

    เหมือนของฉันเป๊เลยฉันค่อยๆยกแขนของตัวเองออกมาดูไม่ว่าจะสีจี้รูปดาวหรือแม้แต่ตัวอักษรเหมือนกันมากจนฉันอยากจะร้องกรี๊ดออกมาดังๆ แต่ก็ทำไมได้ คริสงั้นหรอ ไอ้K นั้นฉันก็คิดว่ามันจะเป็น คาเรน แคนอลถ้าชื่อเกาหลีอาจจะเป็น คยองซู
    หรือคองมิน แง่ๆ!ทำไมต้องเป็นคริส!ไอ้แบดกายคนนี้ด้วยเล้า... ><``

    "หึ!เราเจอกันอีกแน่ตราบใดที่ฉันและเธอยังอยู่ในสตีฟจ๊อปแห่งนี้ เราก็ต้องเจอกันอีก ให้เกรียติรุ่นพี่ซะบ้างสิน้องรหัสของฉันเอาเป็นว่าฉันขอจบเกมส์เธอรู้แล้วนี้ว่าใครคือพี่รหัสของเธอเสียดายนะฉันให้เวลาเธอตั้งหลายวัน เธอกลับรู้เร็วกว่ากำหนดเอาเป็นว่าเกมส์หน้าฉันจะหาอันที่ยากกว่านี้แล้วกันแล้วเจอกันน้องรหัสหึๆ"

    คริสยิ้มที่มุมปากก่อนจะเดินออกไปปล่อยให้ฉันงงงวยกับคำพูดของเค้า ทำไมฉันถึงคิดว่าคริสยิ้มแปลกๆ มันน่ากลัวจนน้ำตาฉันแทบเล็ด คำว่า 'น้องรหัส' มันยังวนเวียนอยู่ใน

    โซนประสาท เค้าจะเล่นอะไรอะไรคือเกมส์ต่อไป
    แล้วฉันจะรู้อะไรมั้ยว่าอันไหนคือเกมส์ที่เค้าสร้างขึ้น หรืออันไหนคือสิ่งที่เค้าพูดจริงๆ

    ตราบใดที่ฉันยังอยู่ในสตีฟจ๊อป ฉันก็ต้องเป็นน้องรหัสของเค้าตราบใดที่เค้ายังอยู่ เค้าก็จะคิดเกมส์บ้าๆขึ้นมาอีก
    คิดว่าฉันชอบเกมส์บ้าบอนี้มากรึไง คิดเองเออเองอยู่ได้
    ฉันต้องเริ่มหัดทำตัวให้ทันเหลี่ยมกลของคริสบ้างแล้วล่ะ นายนี่มันน่าจะร้ายลึก

    เฮ้อ~ฉันเริ่มจะกลัวนายนี่ขึ้นมาแล้วสิ ปรื้อ!

    ___________________________


    ยาวไปนิด ขอโทษที่ปล่อยให้รอนานนะคะ ^^
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×