ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รอยอาญา [Sign of Love]

    ลำดับตอนที่ #24 : EP 2 ความลับความหลัง 3---75%

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.41K
      1
      20 ก.ย. 64

    E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ 

    สนใจโหลดตัวอย่างอ่านก่อนซื้อได้ค่ะ


    หญิงสาวรู้โดยสัญชาตญาณว่า ถูกยดาขัดขวางเสียแล้ว จึงไม่รอช้ารีบไปต่ออินเทอร์เน็ต ผ่านคอมพิวเตอร์แล็ปท๊อปทันที แล้วส่งอีเมลย์ไปหาธนากรเกี่ยวกับเรื่องที่เธอรอคำตอบจากเขา หลังจากที่ได้เล่าเรื่องต่างๆ ให้เขาฟังไปแล้ว และขอให้เขาช่วยหาเงินมาสมทบตามที่เขาจะพอช่วยได้

    เธอรู้ดีว่าเรื่องนี้ไม่น่าจะเหลือบ่ากว่าแรงสำหรับลูกมหาเศรษฐีอย่างเขา แค่เพียงโทรมาขอความช่วยเหลือจากผู้พ่อแค่นั้น แต่เธอก็อดกังวลไม่ได้ หากเรื่องต่างๆ มันไม่เป็นไปตามที่เธอคาดคิดเอาไว้ เสร็จจากส่งข่าวสารให้ธนาการแล้ว หญิงสาวเดินกลับมานั่งทรุดตัวลงข้างๆ เตียงผู้พ่อด้วยหัวใจที่อ่อนล้าอีกครั้ง

    สิ่งนี้คือสิ่งที่เธอไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นกับเธอเลยแม้แต่น้อย ชีวิตเธอทั้งชีวิตนับตั้งแต่จำความได้ เงินไม่เคยเป็นปัญหากับเธอเลย อยากจะได้เท่าไหร่พ่อก็หยิบยื่นให้ โดยไม่คิดจะไตร่ถาม ว่าเอาไปใช้อะไร จะมากน้อย หรือจะบ่อยครั้งแค่ไหนที่เธอโทรข้ามทวีปมาพ่อไม่เคยบ่น

    จัดการหาให้ตามที่ต้องการ ชีวิตเธอและพี่ชายเกิดมาพบกับความสะดวกสบาย และเพียบพร้อม จนจะเรียกได้ว่าคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด เธอไม่คาดคิดเลยว่าจะเจอะเจอกับปัญหาอันหนักอึ้งขนาดนี้

    น้ำตาแห่งความเสียใจมันไหลออกมาอย่างช่วยไม่ได้ แต่ก็ไม่อยากให้พ่อต้องเห็นจึงรีบสงบสติ แล้วก็ล้มตัวลงนอนกับที่นอนใกล้เตียงผู้เป็นพ่อในที่สุด

     

    ใบหน้าที่ดูซีดเซียว ผ่ายผอมของพี่ชาย ดูแล้วทำให้ระพีพรรณสะเทือนใจเป็นที่สุด ภาพต่างๆ ของเขาเมื่อก่อนที่เธอเคยเห็นผุดขึ้นในความทรงจำได้ไม่ยาก ภาพของพี่ที่เคยไว้ผมยาวแล้วรวบมัดเอาไว้บ้าง

    หรือบางคราวตัดสั้น แล้วแต่อารมณ์ที่เขาจะสรรหา บางครั้งในช่วงปิดเทอมเธอก็จะเห็นพี่ชายทำสีโน่นสีนี่บ้าง แต่พอใกล้จะเปิดเทอมเขาก็จะทำให้มันกลับมาเป็นสีดำ

    ภาพที่พี่เคยพาเธอไปเที่ยว สอนการบ้านเธอบ้างเป็นบางเวลา แต่บัดนี้ผู้ชายที่นั่งอยู่ตรงหน้าเธอช่างแตกต่างเหลือเกิน ผมถูกตัดให้เหี้ยนเตียน เสื้อผ้าที่เคยใส่แต่ของยี่ห้อดังและแพง กลับต้องมาใส่เครื่องแบบของนักโทษ

    พี่ชายที่เธอเคยได้โอบกอด หอมแก้มและขี่หลังเมื่อยามเหน็ดเหนื่อยหรืองอแง เพราะโดนพี่ชายแกล้ง กลับต้องมาถูกกางกั้นด้วยกรงเหล็กเส้นเขื่อง ตามด้วยกระจกใสๆ ที่เจาะรูเล็กๆ เอาไว้พอให้ได้ยินเสียงพูดแค่นั้น

    ความเสียใจ ความสงสาร และก็ความรู้สึกที่เธอไม่สามารถบรรยายได้ถูกอีกมากมาย ได้สื่อออกมาทางน้ำตาแทน มันค่อยๆ ไหลออกมาให้ผู้เป็นพี่ได้รับรู้ถึงความรู้สึกนั้นได้ไม่ยาก ระพีพงศ์เองก็รู้สึกสะเทือนใจไม่แพ้กัน

     * * * * *

    เวลาพบกัน   8:00, 16:00

    * * * * * *

    E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ 

    สนใจโหลดตัวอย่างอ่านก่อนซื้อได้ค่ะ

    ****** ขออนุญาตแจ้งอีกทีนะคะ ว่านิยายทุกเรื่องจะลงให้อ่านได้ราว 70% เท่านั้นค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าทำให้ค้างคา แต่กันเกราเชื่อว่านักอ่านที่น่ารักทุกท่านจะเป็นกำลังใจต่อให้ด้วยการตามหาหนังสือมาไว้ในครอบครองอยู่แล้วค่ะ ******


    ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

     

    และหนึ่งคอมเม้นต์ของท่าน คือหนึ่งแรกผลักดันและกำลังใจของคนเขียนนะคะ แต่ก็ยินดีต้อนรับและขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่านด้วยค่ะ
    รู้งี้แล้วอย่าลืมเม้นท์ให้เค๊าหลังอ่านด้วยนะตะเอง


    เข้าไปทักทาย พูดคุย หรือติชมผลงานได้

    ตามเพจด้านล่างนี้เลยนะคะ
    ยินดีต้อนรับทุกๆ ท่านค่ะ และยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ

    สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗

    ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์อันเป็นประโยชน์แก่หนังสือเล่มนี้เท่านั้น

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×