รอยอาญา [Sign of Love]

ลำดับตอนที่ #36 : EP 3 ก้าวใหม่ที่ไม่อยากเดิน 2---75%

E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ 

สนใจโหลดตัวอย่างอ่านก่อนซื้อได้ค่ะ

“แกพาคุณแม่ไปเถอะ ฉันจะนั่งทำอะไรในห้องทำงานก่อนแล้วจะตามไป” เขาบอก

“ตามใจ งั้นเราไปนะครับคุณแม่”

เขาบอกแล้วก็เข็นรถลัดดาออกไป ดนุพรเดินออกมาแล้วก็ตรงไปยังห้องทำงานของเขา

ห้องสี่เหลี่ยมขนาดเล็ก มีที่นอนสามฟุตปูไว้กับพื้น หมอนเล็กๆ กับผ้าห่มที่มีสภาพเก่าเก็บวางเอาไว้บนที่นอน ถัดจากที่นอนก็มีตู้เครื่องแป้งที่ทำจากเหล็กฉาบสีแดงสดตั้งไว้ข้างๆ

ส่วนที่มุมห้องอีกมุมหนึ่งก็มีตู้เสื้อผ้าไม้ที่มีขนาดพอใส่เสื้อผ้าได้แค่คนถึงสองคน ติดกันก็มีพัดลมขนาดเล็กแบบตั้งพื้น สภาพของมันก็ไม่ได้ต่างจากที่นอนไปมากนัก

“เธอพักห้องนี้ล่ะ คุณดำสั่งฉันมา รีบจัดข้าวของซะ แล้วไปหาฉันที่ห้องครัว จะแนะนำให้รู้จักคนในบ้าน”

สิ้นเสียงที่ไร้ซึ่งความเป็นมิตรของนิตยา ประตูห้องก็ถูกปิดดังปัง

ระพีพรรณทรุดตัวลงนั่งกับที่นอนด้วยความสะเทือนใจกับสภาพห้อง ที่ทั้งชีวิตของเธอ ก็เพิ่งจะเคยพบกับห้องที่มีขนาดเล็กที่สุด เครื่องนอนที่เก่าที่สุดเท่าที่เธอเคยเห็นมา

ให้คิดถึงห้องนอนที่ใหญ่โตโอ่อ่ามีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกสบายพร้อม หรือหากมีสิ่งใดที่ขาดตกบกพร่องไป พ่อก็จะสรรหาเอามาให้ได้ไม่ยากนัก

แต่กับสภาพแวดล้อมที่ตัวเองจะต้องใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ถึง ห้าปี เพียงแค่นึกคิดเท่านั้น น้ำตาแห่งความกังวล หวาดกลัว มันก็ไหลออกมาได้ไม่ยากเลยแม้แต่น้อย จากความมุ่งมั่น เข้มแข็งที่แสดงออกให้พ่อ และคนอื่นๆ เห็นตั้งแต่แรก มันก็เปลี่ยนมาเป็นความอ่อนแอเอาเสียง่ายๆ ด้วยไม่คาดฝันว่า ดนุพรจะให้ตัวเองอยู่ในสภาพห้องแบบนี้

ระพีพรรณต้องรีบลบความคิดเหล่านั้นทิ้งให้หมด แล้วดึงตัวเองกลับมาจัดแจงกับข้าวของที่หอบติดตัวมาไม่กี่ชิ้น เสื้อผ้าไม่กี่ชุดที่ถูกเก็บยัดใส่ไว้ในกระเป๋าใบย่อมมาจากบ้าน

ใช้เวลาไม่นานนักในการจัดเข้าไปเก็บไว้ในตู้ แล้วก็รีบออกจากห้อง เดินตรงไปยังครัวซึ่งตัวเองก็ไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน แต่ไม่นานเธอก็เดินหาจนได้คำตอบ

 * * * * *

เวลาพบกัน   8:00, 16:00

* * * * * *

E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ 

สนใจโหลดตัวอย่างอ่านก่อนซื้อได้ค่ะ

****** ขออนุญาตแจ้งอีกทีนะคะ ว่านิยายทุกเรื่องจะลงให้อ่านได้ราว 70% เท่านั้นค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าทำให้ค้างคา แต่กันเกราเชื่อว่านักอ่านที่น่ารักทุกท่านจะเป็นกำลังใจต่อให้ด้วยการตามหาหนังสือมาไว้ในครอบครองอยู่แล้วค่ะ ******

ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
 

และหนึ่งคอมเม้นต์ของท่าน คือหนึ่งแรกผลักดันและกำลังใจของคนเขียนนะคะ แต่ก็ยินดีต้อนรับและขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่านด้วยค่ะ
รู้งี้แล้วอย่าลืมเม้นท์ให้เค๊าหลังอ่านด้วยนะตะเอง

เข้าไปทักทาย พูดคุย หรือติชมผลงานได้

ตามเพจด้านล่างนี้เลยนะคะ
ยินดีต้อนรับทุกๆ ท่านค่ะ และยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗

ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์อันเป็นประโยชน์แก่หนังสือเล่มนี้เท่านั้น