ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รอยอาญา [Sign of Love]

    ลำดับตอนที่ #72 : EP 5 เหนื่อยล้า 3---100%

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.77K
      2
      18 ต.ค. 64

    E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ 

    สนใจโหลดตัวอย่างอ่านก่อนซื้อได้ค่ะ


    แกจะไปยุ่งอะไรกับเจ้านายล่ะ สั่งอะไรมาคุณเพลงของฉันก็ต้องทำตามนั้นล่ะ เขาจ้างมาทำงานนี่จะทำยังไงได้ล่ะ” แพงรีบเอ็ดเพื่อไม่ให้รำพึงพูดมากไปกว่านั้น

    คุณเพลงกินข้าวเยอะๆ นะคะ วันนี้งานหนักกว่าทุกวัน ทำสวนนี่ต้องตากแดดตากลมด้วย”

    แพงเตือนเธอซึ่งเธอก็เริ่มจะชินแล้ว เพราะทุกๆ เช้าที่ได้นั่งกินข้าวด้วยกัน สิ่งแรกที่แพงเตือนเธอนั้นก็คือเรื่องกิน จนบางครั้งเธอก็อดขำไม่ได้ แต่พอคิดได้ว่าแพงทำงานเป็นแม่ครัว ก็ต้องถนัดเรื่องอาหารการกินนั่นเอง

    ค่ะป้าแพง” เธอรับคำแค่นั้น

    หลังเสร็จจากอาหารแล้วระพีพรรณและสมพรก็ตรงไปยังเรือนเพาะชำกล้าที่ปลูกไว้ไม่ห่างจากเรือนกุหลาบและเรือนใหญ่เท่าไหร่นัก เรือนเพาะชำนี้ตัวเรือนใช้เหล็กทำโครง หลังคามุงกระเบื้องส่วนหนึ่ง ระพีพรรณเดาเอาว่าคงจะทำไว้สำหรับสมพรหลบฝนและเก็บพวกปุ๋ยเคมีหรือของใช้ที่ถูกฝนไม่ได้นั่นเอง และอีกส่วนมุงด้วยแสลนสีเขียวๆ คงจะทำเอาไว้ให้แสงแดดส่องลงมายังกล้าไม้ต่างๆ นั่นเอง

    สมพรมอบหน้าที่ให้เธอนั่งทำงานในร่ม โดยการเอาดินที่เขาผสมเอาไว้แล้วกรอกลงไปในถุงดำเล็กๆ วันนี้ต้นกล้าเยอะจะต้องกรอกดินไว้เป็นร้อยถุงเลยทีเดียว เสร็จจากนี้แล้วสมพรจะมาสอนให้เธอเอากล้าไม้ลงไปปลูกในถุง

    ส่วนเขารับหน้าที่ไปขุดดินทำแปลงเพื่อเตรียมเอาไว้เพื่อปลูกไม้อื่นๆ ซึ่งตอนนี้เขายังไม่ได้สรุปว่าจะเป็นอะไร เพราะต้องไปหาดูตามร้านหรือสวนจตุจักรก่อนว่าอันไหนจะน่าสนใจ

    เวลาผ่านไปได้สองชั่วโมงแล้วตั้งแต่เธอนั่งกรอกดินใส่ถุงแต่จำนวนถุงที่เธอกรอกนั้นก็ยังไม่ได้เพิ่มไปมากจากตอนที่สมพรพาทำสักเท่าไหร่เลย หญิงสาวยังคิดว่าตัวเองโชคดีไม่น้อยที่สมพรยังอุตส่าห์หาถุงมือมาเตรียมไว้ให้เธอ เพราะไม่อยากให้มือขาวๆ ต้องเปอะดินเปอะทราย

    ไม่ได้หรอกรำพึงสั่งฉันไว้หลายวันแล้ว ว่าให้หาถุงมือไว้ให้เพลงใส่กลัวเล็บเพลงดำ รำพึงบอกว่าเสียดายมือสวยๆ”

    เขาบอกเมื่อเธอทำหน้ามีคำถามตอนที่เขาเห็นเธอยกกล่องถุงมือยางที่เป็นแบบเดียวกันกับที่ใช้พยาบาลกับคนไข้

    แล้วเขาใช้แบบนี้เหรอสมพร”

    เมื่อเปิดกล่องถุงมือออกมาดู

    แบบนี้ก็ใช้ได้ นี่ป้าแพงเจียดเงินค่าอาหารมาซื้อไว้ให้เพลงโดยเฉพาะเลยนะรู้หรือเปล่า เพลงนี่โชคดีไม่น้อยนะที่ป้าแพงแกรัก ปกติแกรักใครง่ายๆ ซะที่ไหน กว่าแกจะรักฉันกับรำพึงก็ทำงานร่วมกันมาร่วมปี แน่ะรู้มั้ย”

    สมพรบอกเธอ แต่เธอก็ฉลาดที่จะไม่พูดอะไรมากได้แต่ยิ้ม จนอีกฝ่ายเลี่ยงไปทำงานหน้าที่ของตนนั่นเอง


     * * * * *

    เวลาพบกัน   8:00, 16:00

    * * * * * *

    E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ 

    สนใจโหลดตัวอย่างอ่านก่อนซื้อได้ค่ะ

    ****** ขออนุญาตแจ้งอีกทีนะคะ ว่านิยายทุกเรื่องจะลงให้อ่านได้ราว 70% เท่านั้นค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าทำให้ค้างคา แต่กันเกราเชื่อว่านักอ่านที่น่ารักทุกท่านจะเป็นกำลังใจต่อให้ด้วยการตามหาหนังสือมาไว้ในครอบครองอยู่แล้วค่ะ ******


    ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

     

    และหนึ่งคอมเม้นต์ของท่าน คือหนึ่งแรกผลักดันและกำลังใจของคนเขียนนะคะ แต่ก็ยินดีต้อนรับและขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่านด้วยค่ะ
    รู้งี้แล้วอย่าลืมเม้นท์ให้เค๊าหลังอ่านด้วยนะตะเอง


    เข้าไปทักทาย พูดคุย หรือติชมผลงานได้

    ตามเพจด้านล่างนี้เลยนะคะ
    ยินดีต้อนรับทุกๆ ท่านค่ะ และยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ

    สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗

    ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์อันเป็นประโยชน์แก่หนังสือเล่มนี้เท่านั้น

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×