เมืองมหัศจรรย์ทางศาสนาชื่อ'เยรูซาเลม'

 ไม่ง่ายสำหรับการหาเรือน พักประเภทราคาถูกใจสบายกระเป๋า ในช่วงวันหยุดที่ชาวยิวจากทั่วมุมโลกแห่แหนกันเดินทางมาหาเยรูซาเลม  เพื่อร่วมเฉลิมฉลองวันครบรอบที่อิสราเอลได้รับอิสรภาพ

 เตียงนอนใน เรือนพักรังหนูเตียงละ 70-80 เชคเกล (550-650 บาท) ที่เคยโผล่อยู่หน้าเว็บไซต์ ถูกขยับขึ้นมาเป็น  120-150 เชคเกล อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย  ขืนทำท่ามาก ยึกยัก อาจไม่ใช่แค่ได้นอนเตียงราคาแพง  แต่อาจถึงขั้นไม่มีที่ซุกหัวนอน

 80 ก็ 80 ฉันจำใจพักในเรือนพักแคบๆ ที่หมกตัวอยู่ใจกลางเมืองเก่าในย่านของชาวอาหรับ  ห้องทึบสีแดงที่รอบตัวปราศจากหน้าต่าง แคบจัดขนาดหาที่นอนให้เป้คู่ใจยังยากสิ้นดี แต่ไม่เป็นไรเพราะฉันไม่ได้ดั้นด้นมาเยรูซาเลมเพื่อหมกตัวอยู่ในห้องนอนอยู่ แล้ว เรื่องที่หลับที่นอน จึงเป็นเรื่องเล็กสำหรับคนแบกเป้เสมอ

  มุม ที่อยากเห็นมากที่สุดในเยรูซาเลม  คงเป็นกำแพงร้องไห้ (Wailling  Wall) เหมือนกับนักท่องโลกคนอื่นๆ แต่ฉันกลับไม่เร่งเร้าตัวเองให้สปีดฝีเท้าเพื่อรุดไปหาที่นั่น  บ่มความอยากเอาไว้ให้พองตัวขึ้นเรื่อยๆ ด้วยการเดินละเลียดไปตามตรอกซอกซอยของเมืองเก่า

 ทีแรกคิดว่า คงเพราะเป็นวันที่ไม่ปกติของเยรูซาเลม แทบทุกตรอกทุกมุมจึงมีทหารที่มีอาวุธครบมือยืนปักหลักอยู่จุดละ 2-3 คน คอยคุมเข้มดูแลความปลอดภัยให้นักท่องเที่ยวและชาวยิวจากทั่วโลกที่เดินทางมา ยังกำแพงร้องไห้ แต่ถามไถ่พ่อค้าแถวนั้น ได้ความว่า เยรูซาเลมเป็นแบบนี้อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน  เพียงแต่วันที่มีเทศกาลงานเฉลิมฉลอง จะเพิ่มระดับความเข้มงวดมากกว่าปกติ อาจจะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่แปลกไปสักหน่อย  เพราะแทบไม่มีความสวยงามรออยู่ที่กำแพงร้องไห้  ไม่มีปราสาทราชวังอันโอ่อ่าสง่างามเอาไว้ให้แขกเหรื่อได้ไปยืนโพสท่าถ่าย รูป  แต่กลับเป็นมุมที่นักท่องเที่ยวต่างแห่แหนไปกองรวมกันอยู่ที่นั่น

 ที่ นั่นเป็นกำแพงเมืองด้านตะวันตก มุมซึ่งเคยมีวิหารศักดิ์สิทธิ์ของชาวยิวตั้งอยู่ แต่หลังจากถูกทำลายถึงสองครั้งสองครา จึงเหลือเพียงซากกำแพงเมืองเอาไว้ให้ชาวยิวได้มาสวดมนต์ภาวนาและสื่อสารกับ พระเจ้าผ่านกำแพงส่วนที่เหลือนี้

 เมื่อไร้โบสถ์ร้างวิหาร บนลานกว้างริมกำแพง จึงคลาคล่ำไปด้วยชาวยิวที่พากันมาสวดมนต์  แบ่งแยกฝั่งหญิงชายอย่างเป็นสัดส่วน

 ทุก คนต่างหันหน้าเข้าหากำแพง  บ้างแค่สวดมนต์ บ้างตัดพ้อกับพระเจ้า และไม่น้อยที่ร่ำไห้ในโชคชะตาของชาวยิว ตามซอกของกำแพง เต็มไปด้วยกระดาษที่พวกเขาเขียนถ้อยคำอธิษฐาน วิงวอน และร้องขอต่อพระเจ้า  ว่ากันว่า ส่วนใหญ่เป็นการระบายความทุกข์ใจของแต่ละคน 

 เมื่อเดิน ทะลุไปอีกด้านหนึ่งของกำแพง คือฝั่งที่ชาวอาหรับกำลังก้มลงละหมาดบนลานกลางแจ้งที่อยู่ระหว่างสุเหร่าอัล อักซา และโดมแห่งศิลา  (Dome Of The Rock) ที่ซึ่งเป็นสุเหร่าศักดิ์สิทธิ์สำหรับชาวมุสลิม 

 แสงจางไปแล้ว อุณหภูมิรอบตัวดิ่งลงอย่างฮวบฮาบ  แต่สำหรับวันพิเศษของชาวยิว พวกเขายังปักหลักสวดมนต์อยู่ริมกำแพงร้องไห้อย่างไม่ยี่หระให้แก่ลมหนาวที่ พัดกระพืออย่างฉุนเฉียว
“บางคนก็ไม่กลับบ้านนะ ก็คงเป็นแบบนี้ไป 3 วันนั่นแหละ จนกว่าจะจบเทศกาล...” สาวยิวรุ่นเยาว์ที่ยืนอยู่ริมกำแพงบอกให้ฟัง

  ไม่ ไกลจากกำแพงร้องไห้และโดมแห่งศิลา เป็นโบสถ์อันเป็นจุดฝังศพของพระเยซู(Church Of Holy Sepulchre) เสียงร้องเพลงดังกึกก้องโบสถ์ บวกกับความเข้มขลังของโบสถ์  เมื่อผสานกับบรรยากาศความซาบซึ้งที่อาบไล้ใบหน้าของชาวคริสต์ที่ได้มายืนใน โบสถ์แห่งนี้  ปลุกให้ขนแขนของฉันดีดเด้งขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล

 ภาพ ของคน 3 ศาสนา ต่างความเชื่อ ต่างความศรัทธา  ปรากฏให้เห็นที่เยรูซาเลม  ที่นี่จึงเป็นเมืองมหัศจรรย์ทางศาสนา ที่ทำให้ฉันลืมเรื่องสงครามมาราธอนและเรือนพักราคาแพงไปเสียสนิทใจ

"กาญจนา หงษ์ทอง"