[Fic Reborn]หยุดสงคราม แล้วเธอกับฉันมารักกัน G27,ASa

ลำดับตอนที่ #6 : ตอนพิเศษ : อเลาดี้กับซาเซีย #เอามาให้ดูกันก่อนนะคะ

ภายในห้องทำงานของอเลาดี้

ซาเซีย : อ่า~ อเลาดี้~ ฉันขออีกหน่อยสินะ น้า~

อเลาดี้ : ไม่ได้หรอก อย่างเธอน่ะแค่นี้พอแล้วละนะ

ซาเซีย : อือ~ ไม่เอา แค่นี้ไม่พอหรอกนะ เพราะงั้นขออีกหน่อยสินะๆ อเลาดี้~

อเลาดี้ : บอกว่าไม่ได้ก็คือไม่ได้ยังไงล่ะ ซาเซีย

ซาเซีย : แต่ว่า...ฉันอยากได้อีกนี่นา

อเลาดี้ : เฮ้อ!ช่วยไม่ได้ งั้นผมจะไปเอามาให้อีกก็แล้วกัน ' พุดดิ้ง ' ที่เธออยากจะทานอีกน่ะเพราะงั้นรออยู่ที่ห้องอย่าไปไหนนะรู้ไหม

ซาเซีย : อื้อ! ^^ //รอยยิ้มน่ารัก+สดใส

เมื่ออเลาดี้เปิดประตูออกไปนอกห้อง ก็พบกับจีอ็อตโต้(พรีโม่) สึนะ เดม่อน และเอลิน่า กำลังเกาะขอบประตูห้องของอเลาดี้อยู่และพากันส่งยิ้มอย่างหวาดๆไปให้กับอเลาดี้ที่ดูท่ากำลังจะโกรธแล้ว

อเลาดี้ : พวกคุณมาแอบฟังคนอื่นพูดกันทำไม

เอลิน่า : อะ...พอดีว่าผ่านมาทางนี้น่ะจ๊ะ ก็เลยได้ยินเรื่องที่อเลาดี้พูดกัน

จีอ็อตโต้ : ใช่ๆๆ เรื่องอะไรนะ ฉันไม่รู้สิเพราะงั้นพวกเราก็.......ขอตัวละนะ(ตัวใครตัวมันจ้า)

อเลาดี้ : ผมจะขย้ำพวกคุณให้เละ

ซาเซีย : อ่า~ อเลาดี้!เดี๋ยวก่อนสิ โธ่~ช้าแล้วไปแล้วแหะ

หลังจากที่ซาเซียเปิดประตูออกมาก็พบว่า อเลาดี้คนรักของเธอใช้อาวุธของตนไล่พวกจีอ็อตโต้ไปแล้ว เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมง อเลาดี้ก็กลับเข้าห้องทำงานมาพร้อมกับพุดดิ้งของซาเซีย คนรักเขาที่อ้อนเขาจนยอมลงไปเอามาให้ แต่ว่า......

อเลาดี้ : อ่ะ! แค่นี้คงไม่ร้องขอแล้วนะ //โยนถุงพลาสติกที่ใส่พุดดิ้งมาหลายถ้วยให้ซาเซีย

ซาเซีย : โห้! ซื้อมาประชดกันใช่ไหมเนี้ย T T

อเลาดี้ : เปล่านะ ผมก็แค่คิดว่า ที่รักของผมถ้าทานหมดคงจะต้องขออีกแน่นอน แล้วถ้าหมดแล้วคงต้อง อุ๊บ!(#โดนซาเซียปิดปาก)

ซาเซีย : อย่าพูดอะไรแบบนั้นออกมานะ อเลาดี้ลามก //หันไปแกะพุดดิ้งและเอาพุดดิ้งที่เหลือไปใส่ตู้เย็นขนาดเล็กในห้องทำงานของอเลาดี้

อเลาดี้//เดินไปหาซาเซียและพามาที่โซฟาอีกครั้ง แล้วรวบตัวซาเซียมากอด

ซาเซีย : มีอะไรอีกละคะ งานของคุณก็มีอีกนี่นา

อเลาดี้ : เดี๋ยวค่อยทำต่อก็ได้แล้วผมก็อยากจะกอดเธอตอนนี้ด้วย แต่ว่านะซาเซียอย่าทานให้มันเลอะปากแบบนี้สิ //เช็ดคราบช็อกโกแลตให้ซาเซีย

ซาเซีย : นะ..นี่อเลาดี้ให้ฉันเช็ดเองก็ได้นี่นา อุ๊บ!

ไม่ทันที่ซาเซียจะพูดอะไรต่ออเลาดี้ก็ประกบปากและจูบเธอทันที และไม่นานก็ถอนจูบออกทำให้ซาเซียหอบอย่างหนัก

อเลาดี้ : หวานเหมือนพุดดิ้งเลยนะครับที่รัก //ยิ้มอย่างมีเลศนัย

ซาเซีย : ยะ..อย่ามาทำแบบนี้ตอนทีเผลอสิคะ

อเลาดี้ : ถ้าไม่ทำตอนนี้แล้วจะไปทำตอนไหนละ อารมณ์ผมมันมีจำกัดนะ //กอดซาเซียแน่นขึ้น

ซาเซีย//เริ่มดิ้นและตีมืออเลาดี้ : นี่ ถ้าอยากจะกอดน่ะไม่ว่า แต่ให้ฉันทานพุดดิ้งในมือนี่หมดก่อนสิคะ

อเลาดี้ : งั้นผมป้อน

ซาเซีย : ไม่เอาคะ คุณไปทำงานให้เสร็จเลย ไม่งั้นฉันไม่มีรางวัลให้แน่นอน

อเลาดี้ชะงัก ก่อนจะขโมยหอมแก้มซาเซียฟอดใหญ่และรีบเดินไปที่โต๊ะทำงานทันที

ซาเซีย//คิดในใจ+กินพุดดิ้ง : คนบ้า! แต่ก็น่ารักดีนะ อิอิอิ ^///^

....................จบแล้วจ้า......................