{FIC EXO_CHANYEOL & YOU} ฝนพรางดาว

“วันนั้นมันเกิดอะไรขึ้น หนูคิดว่าพี่กับพ่อต้องลำบากเพราะหนูจริงๆหรอ”

มินตราหรี่ตาลง หัวใจดวงน้อยบีบเคล้นจนปวดหนึบ

“คุณหญิงบอกพี่ชานอย่างนั้นหรือคะ”

“ใช่...”

ร่างบางกลืนน้ำลายที่ขมปร่าลงคอแล้วเปร่งคำโกหกออกมา

“ตอนนั้นมินสับสน มันเป็นการตัดสินใจโดยใช่อารมณ์ชั่ววูบของเด็กอายุสิบขวบที่ยังไม่รู้เรื่องรู้ราว พอคิดได้ว่าควรกลับไปมินก็ไปไกลแล้ว กลับไม่ได้แล้ว” 

ชานยอลจ้องตาเธอตลอดเวลาที่มินตราพูด เขาไม่เห็นความจริงในนั้นแต่ก็ไม่เห็นวี่แววของการโกหกเช่นกัน ดวงตามินตราว่างเปล่า

กลับไม่ได้แล้ว..  มินตราพูดมันออกมาได้ยังไง ทั้งๆที่ที่นั่นคือบ้าน เขาย้ำกับเธอเสมอว่ามันคือบ้านของเธอ และเขาก็รอเธออยู่ที่นั่น  รอตั้งแต่วินาทีแรกที่เขารู้ว่ามินตราหนีออกไป

ป.ล. นิยายเรื่องนี้ไรต์ได้ลงในเฟสบุ๊คครั้งหนึ่ง และได้นำมาปรับแก้เนื้อหาเล็กน้อยถึงปานกลางและมากที่สุด ก่อนนำมาลงอีกครั้งในเว็บเด็กดี โปรดติดตาม... ^^