Character World

ลำดับตอนที่ #1 : Kumiko Timetraveler : Star Figther 3 mutant island

[Timetraveler]

" ใครมันแหกกฎเดียวแม่จับโยนไปให้ฉลามรับประทานเลยนิ ! "

ชื่อ:คูมิโกะ (Kumiko) นามสกุล: ไทม์ทราเวลเลอร์[Timetraveler]

ชื่อเล่น:  คุมิ , คุมิโกะ 

อายุ:140 ปี

ส่วนสูง: 130 ซม.

เพศ: หญิง

ลักษณะหน้าตา: เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ น่ารักผู้มีผมสีทองยาว ทรงทวินเทล เพราะขนาดตัวที่เล็กเลยดูบอบบาง น่ารัก น่ากอด น่าอุ้มเป็นที่สุด และมีนัยน์ตาสีเขียวหยกกระจ่างใส

อาชีพ:อาจารย์สอนดนตรี  , นักเดินทางข้ามกาลเวล (เลิกแล้ว )

การแต่งกายที่เป็นเอกลักษณ์: หมวกเบเร่ใบใหญ่สีน้ำตาล , ผ้าคาดผมสีเขียวเหลืองสองอัน , ชุดกระโปรงสีเขียวอ่อน , เสื้อคลุมสีชมพู , รองเท้าบู๊ทสีเขียวเข้ม , สะพายกระเป๋าเป้สีเหลืองอ่อน และ ล็อกเก็ตสีทองที่ใส่ภาพครอบครัว

อุปนิสัย: อาจารย์สาวเจ้าระเบียบ มักจะชอบจับผิดหรือหาบทลงโทษให้นักเรียนแบบโหด ๆ แต่ก็เพราะว่านั้นเธอเป็นห่วงและรักในตัวนักเรียนทุกคน เลยไม่อยากให้ทำผิดอะไร เธอมีนิสัยที่ออกดูเป็นผู้ใหญ่ในบ้างครั้งแต่บ้างเวลาก็ชอบทำตัวเหมือนเด็กน้อยน่ารัก มีความเป็นผู้นำสูง ร่าเริง สดใส เป็นคนมองการณ์ไกล รอบรู้อะไรหลายอย่าง เป็นที่พึ่งพาได้สำหรับนักเรียนทุกคน และมีนิสัยชอบช่วยเหลือคนอื่น แต่ก็ปากร้ายและชอบพูดไม่ตรงกับใจเท่าไหร่ กระนั้นก็เป็นที่รักของพวกนักเรียน แถมเธอยังรักแมวมากอีกด้วย ที่สำคัญถึงจะเป็นคนเคารพกฏระเบียบมาก แต่บ้างครั้งเธอก็ชอบแหกกฏเองสะงั้น สำเนียงและท่าทางการพูดของเธอ เหมือนกับคนที่ผ่านโลกมามาก

ความสามารถพิเศษ: การเล่นดนตรีทุกประเภท , วิ่งเร็วขนาดตามรถยนต์ได้ , การจับผิดคนอื่น , จิตวิทยาอ่านใจ  

ท่าไม้ตาย: Save point : การทำเครื่องหมายสัญญาลักษณ์ เป็นรูปเลขโรมัน X เพื่อย้อนกลับไปในช่วงเวลาก่อน ได้แต่มีเงื่อนไขว่าทำได้แค่หนึ่งครั้งต่อหนึ่งสัญญาลักษณ์และหากจะทำอันใหม่ต้องทำลายอันเก่าทิ้งไปก่อน ถึงมันจะดูมีประโยชน์แต่ก็มีผลเสียที่ร้ายแรงเช่นกัน

อาวุธประจำตัว: ปืนพกขนาดเล็กแต่พลังทำลายล้างไม่เล็กตามไปด้วย ! (เก็บไว้ในเป้ ) ปืนที่เธอสั่งทำจากตระกูลผู้ใช้สายฟ้า

งานอดิเรก: เล่นดนตรี , เล่นกับแมว , นั่งดูภาพในล็อกเก็ต 

จุดอ่อน: เธอสู้แทบไม่เป็น , เพราะร่างกายที่เหมือนเด็กทำให้ทำอะไรหลายอย่าง ๆ ได้ค่อนข้างลำบาก

ชอบ: เล่นดนตรี , ฟังเพลง , นักเรียน , แมว , อมยิ้ม , เด็ก ๆ 

ไม่ชอบ: คนที่มาเรียกตัวเองว่าเตี้ย เปี๊ยก หรือทำกับเธอเหมือนเป็นเด็ก , เด็กดื้อ , เด็กซน

ย้อนเวลาได้นานกี่นาที/กี่ชั่วโมง/กี่วัน: 4 วัน

ผลกระทบที่จะได้รับจากการย้อนเวลา: ร่างกายที่ไม่เจริญเติบโตหรือแก่ตัวลง ต้องมีสภาพอย่างนี้ไปตลอดทั้งชีวิต

ประวัติ: เธอเกิดในตระกูลไทม์ทราเวลเลอร์เมื่อประมาณ 140 ปีก่อน ในตอนที่มีอายุได้ 14 ปีเธอได้ลองใช้ท่าไม้ตายของตัวเองเป็นครั้งแรกนั้นทำให้เธอพบว่าตัวเองไม่สามารถเจริญเติบโตไปได้มากกว่านี้อีกแล้ว สรุปก็คือไม่ว่าจะทำยังไงก็ไม่แก่ไปมากกว่านี้ ในทีแรกเธอก็ไม่ได้คิดมากอะไรกับเรื่องนี้จนกระทั้งวันหนึ่งเธอได้มีโอกาสไปรับชมการแสดงดนตรีของนักดนตรีชายชื่อดังคนหนึ่ง ยามนั้นเธอได้หลงไหลและเพลิดเพลินไปกับเสียงเพลงที่นักดนตรีหนุ่มบังเลง  ทำให้เพลงของเขากลายเป็นเพลงโปรดของเธอไปโดยปริยาย สองสามวันต่อมาคูมิโกะก็บังเอิญพบกับนักดนตรีหนุ่มคนนั้นที่มีชื่อว่า ' โซระ ' อีกครั้งด้วยความบังเอิญ โดยที่ฝ่ายนั้นเป็นคนเข้ามาทักก่อน ทั้งคู่เริ่มสานสัมพันธ์กันทีละนิดจนพบรักและแต่งงานมีลูกกับชายที่รัก ทว่าไม่นานหลังจากนั้นลูกคนแรกของเธอก็ตายไปในตอนที่มีอายุได้ หนึ่งขวบ จากอุบัติเหตุรถชนร่วมกับสามีของเธอที่ไม่สามารถมีลูกกับเธอได้อีกหลังจากอุบัติเหตุนั้น เธอเสียใจกับการจากไปของลูกและหลังรู้ว่าคนรักไม่สามารถมีลูกกับเธอได้อีกก็ตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตครอบครัวก็เขาแค่สองคน ทั้งสองใช้ชีวิตร่วมกันอยู่นานแต่ไม่ว่าจะผ่านไปนาน คูมิโกะก็ไม่แก่ตัวลงเลย หากแต่ฝ่ายสามีนานวันเข้าก็ยิ่งแก่ลงเรื่อย  ๆ จนสุดท้ายก็ตายจากเธอไป ในตอนที่เธอมีอายุได้ 50 กว่า ๆ  ไม่ใช่แค่คนรักที่จากเธอไป เพื่อนฝูงและสมาชิกในครอบครัวบ้างคนก็เริ่มทยอยจากไปในช่วงเวลาหลังจากนั้นไม่นานคูมิโกะเริ่มรู้โศกเศร้ากับชีวิตที่ไม่แก่ลงและพยายามหาทางฆ่าตัวตาย แต่สุดท้ายก็ฝืนใจฆ่าตัวตายไม่ลง ได้แต่ใช้ชีวิตมองคนที่รักตายจากไป สิ่งสุดท้ายที่ช่วยปลอบประโลมใจของเธอได้คือล็อกเก็ตภาพครอบครัวที่ถ่ายไว้ตอนวันลูกของเธอคลอด และการเล่นดนตรีเพื่อระลึกถึงสามีเท่านั้นเอง ไม่นานเธอก็ออกจากตระกูลเรร่อนไปทั่วเกาะ จนประมาณสิบกว่าปีก่อนก็มาหยุดด้วยการทำงานเป็นอาจารย์ที่แคมป์ ในวิชา ดนตรีไป ตอนนั้นเองเธอก็บังเอิญเก็บแมว สีขาวตัวอ้วนกลมมาเลี้ยงได้ เธอตั้งชื่อให้มันว่า ' เปา อัน ' และจากนั้นเวลาคูมิโกะไปไหน ก็จะพบเห็นเจ้าแมวอ้วนอยู่ติดตัวเสมอ

เพิ่มเติม: เป็นที่ขยาดของพวกเด็ก ๆ ในค่ายเป็นอย่างดี ไม่ว่าจะวีรกรรมการดุว่าที่ยาวนานเป็นชั่วโมงหรือการลงโทษสุดโหด จนพวกเด็กเกเรไม่กล้าซ่าต่อหน้า เคยมีเด็กเกเรคนหนึ่งโดนเธอจับขึง เอาเชือกรัดขาแล้วโยนลงจากหน้าผาให้ห้อยอยู่แบบนั้นเป็นคืนก็มีมาแล้ว , เธอยังตายได้จากโรคภัยหรือถูกฆ่าแต่ก็ยักจะไม่ป่วยแหะ ,

คูมิโกะ

คูมิโกะ : วันนี้เก็บรายงานที่สั่งไป เอามาส่งรึเปล่า?