Glasses Gangster นักเลงหัวไม้ป่วนหัวใจนายแว่นขี้กลัว(yaoi)

ลำดับตอนที่ #1 : พบกันก็ต้องเรียกท่านซะแล้ว

sam part

 

ในที่สุด

 

ในที่สุดก็มาถึงช่วงเวลาที่ชั้นจะได้เป็นอืสระจากครอบครัวก็มาถึงแล้วปรบมือหน่อย

 

หลังจากที่จบจากรร.เดิมมากว่าจะสอบเข้าได้ก็แทบลากเลือดแต่ว่าเวลานี้แหละที่รอคอย

 

เวลาที่จะได้อยู่หอครั้งแรกก็มาถึง ปรบมืออีกที

 

แต่น่าเสียดายแหะที่หอที่เราจะไปอยู่เป็นหอที่ต้องแชร์ห้อง แถมมีคนมาแชร์ห้องแล้วซะอีก

 

แต่ไม่เป็นไร อยู่กันเยอะๆดีกว่าเรายิ่งกลัวผีอยู่ด้วย

 

อยากรู้จังว่ารูมเมทจะเป็นใคร ถ้าเป็นผู้หญิงก็ดีสิ หุๆ

 

ก๋อกๆ

 

เงียบ

 

สงสัยจะไม่มีใครอยู่

 

งั้นเข้าไปก่อนดีกว่า

 

แอ็ด

 

หืม ห้องดูดีใช้ได้เลยนะเนี้ย 

 

ระหว่างที่กำลังเดินดูห้องอยู่นั้นก็เหลือบไปเห็น

 

ผ้าห่มที่ขยับได้

 

รึว่าหะ ห้องนี้จะมี ผะ ผี

 

ไม่เป็นไร ค่อยๆเดินเข้า

 

คงไม่ใช้ผีหรอก

 

สู้ว้อย!!!

 

ใหนๆก็ใหนๆเปิดผ้าห่มแบบผรวดเดียวเลยละกัน

 

1

 

2

 

3

 

ผรึบ!

 

คุณพระช่วย!!!

 

ผีอะไรหล่อจะขนาดนี้เนี้ย

 

คงไม่ใช้ผีแล้วหละมั้งนี้มัน

 

เทวดาชัดๆ

 

ระหว่างที่ผมกำลังพิจารณาใบหน้าอันหล่อเหลา(?)อยู่นั้น

 

ผรึบ!

 

กรี้ด!!!(?)

 

ร่างนั้นก็ลุกขึ้นมา พอมองดีๆไม่ใส่เสื้อนี้หว่า

 

"มึงเป็นใคร"เสียงที่เอ่ยออกมานั้นแหบกร่านมาก

 

"ผะ ผมชื่อ"

 

"แปปนึงนะ"ผู้ชายคนนั้นผูดพร้อมกับลุกขึ้นจากเตียงแล้วไปเข้าห้องน้ำ

 

แล้วปล่อยให้กูรอเนี้ยนะ

 

ถ้าไม่เห็นว่าตัวสูงแถมหน้าหล่อ(?)กูชกมึงไปแล้วนะ

 

รออยู่ประมาณ10นาทีร่างสูงก็ออกมาพร้อมผ้าขนหนู

 

"เอ้ามีอะไรก็ว่ามา"ร่างสูงพูดไปพร้อมกับเช็ดตัวไปแต่เสียงที่เปล่งออกมาดีกว่าตอนที่เพิ่งตื่นเยอะเลย

 

"ผมชื่อแซม"

 

"แล้วมาที่นี้ทำไม"หลังจากเช็ดตัวเสร็จเขาก็เริ่มใส่เสื้อผ้า

 

"คือว่า"

 

"มีอะไรก็รีบๆพูดมา!"งือทำไมต้องตะโกนด้วยอะT^T

 

"ผมเป็นคนที่จะมาแชร์ห้องนี้ครับ"ผูดไปก็กลัวไปพอมองดีๆแล้วคนคนนี้มีแผลฟกช้ำด้วยสงสัยไปมีเรื่องมาแน่ๆ

หรือว่าจะเป็นพวกนักเลง

 

"งั้นหรือ"แล้วไม่คิดจะบอกชื่อเลยหรือครับเนี้ย

 

"คือว่า คุณเอ่อชื่ออะไรหรอครับ"กว่าจะรวบรวมความกล้าแล้วพูดออกไปนี้มันช่างยากเย็นจริงๆ

ชายคนนั้นเหล่มองด้วยหางตาแล้วพูดอย่างเซ็งๆ

 

"ชั้นชื่อว่าจี"

 

"ครับคุณ"

"เดี๋ยว"
 

ยังพูดไม่ทันจบเลยจะขัดทำไมหละ

"แต่แกต้องเรียกชั้นว่า ท่านจี เท่านั้น!"

 

"แต่ว่า"

 

"หรือว่าแกมีปัญหา"ทำตาซะหน้ากลัวอย่างงั้นใครมันจะมีปัญหาหละ

 

"ครับท่านจี"ไร้ข้อโต้แย่งใดๆทั้งสิ้น

 

ชายคนนี้เผด็จการชมัดเลย

 

แล้วผมจะรอดไหมเนี้ย

 

G part

 

"ครับท่านจี"กะจะแกล้งไอ้แว่นนี้ซะหน่อยไม่นึกว่าจะเรียกจริงๆ

 

เอาเหอะมีเบ๋มันก็ดีเหมือนกัน

 

คงจะสนุกขึ้นแน่ๆเลย

"งั้นก็ไปทำกับข้าวหน่อยละกัน"ใหนดูซิว่าทำของกินได้ไหม

"ครับท่านจี"



รอซักพักข้าวไข่เจียวก็มาอยู่ตรงหน้า
"นี้มันอะไร"

"ข้าวไข่เจียวครับ"

"เรื่องนั้นชั้นรู้ แต่ที่ชั้นอยากรู้คือทำไมมีแค่เมนูเดียว!"ก็แกล้งตะหวาดไปงั้นแหละ

"กะ ก็วะ วัตถุดิบอื่นๆมันไม่มีนี้ครับ"

ช่วยไม่ได้หละนะงั้นกินก่อนละกัน

อร่อยแหะแค่กับข้าวพื้นๆเองแต่ถ้าพูดชมไปหละก็มันต้องเหลิงแน่ๆ
"เหอะ ไม่ได้เรื่อง"พูดไปงั้นแหละแต่ก็ยังกินจนหมดอีกนะเรา

"ขอโทษด้วยนะครับท่านจี"

"คราวหน้าอย่าให้เป็นแบบนี้อีกนะ"

"คราวหน้าที่ว่านี้จะให้ผมทำอีกหรอครับ"

"มีปัญหาหรอ"
ไอ้หมอนี้พอทำท่ากลัวๆอย่างนี้แล้วน่ารักดีแหะ

หือ

น่ารักหรอ

ไม่

ไม่น่ารักเลยซักนิดเดียว

"งั้นชั้นนอนก่อนหนะ"

"ครับท่านจี"