คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : _ C H A P T E R 1 4 : ใ ก ล้ ไ ป . . .(100%)
ช่วงเวลาของกินกรรมในช่วงบ่ายผ่านไปอย่างรวดเร็ว กลุ่มของคิบอม ทงเฮ ฮันคยอง และอึนฮยอก ได้ช่วยกันปลูกต้นไม้ในที่โล่ง ถึงการทำกิจกรรมวันนี้จะดูวุ่นวายไปบ้าง แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี...
“เอาล่ะครับน้องๆ ตอนนี้ก็หมดเวลากิจกรรมแล้ว พรุ่งนี้เราก็จะเริ่มกิจกรรมกันใหม่ในช่วงบ่ายเหมือนกัน สำหรับตอนนี้ก็เป็นเวลาเย็นแล้ว น้องๆคนไหนที่จะกินมื้อเย็นแต่ยังไม่มีอุปกรณ์ทำกับข้าวทางเรามีให้ยืมนะครับ.. เอาล่ะ ตอนนี้ใครที่เหนียวตัวอยากจะไปอาบน้ำก่อนก็ได้ครับ ส่วนใครที่ยังไม่อาบก็ตามพี่มาเลย” พูแล้วก็เดินนำไปบริเวณที่ใช้สำหรับทำอาหาร มีนักเรียนหลายคนที่เดินตามไป คงเป็นเพราะว่าเหนื่อยจากการทำกิจกรรมเลยเลือกที่จะกินมื้อเย็นก่อน ส่วนนักเรียนที่เหลือก็มุ่งตรงที่ที่น้ำตกเพื่อที่จะอาบน้ำ
“ฉันว่าเราไปอาบบน้ำกันก่อนเถอะ” ฮยอกแจพูดแล้วก้มลงมองตัวเอง ที่ทั้งแขนและขาเลอะไปด้วยดินโคลนจากการปลูกต้นไม้เมื่อครู่
ฮันคยองกับฮยอกแจเดินนำหน้าเพื่อนอีกสองคนไปทางต้นน้ำ เพื่อไปยังที่ที่เค้ากับฮยอกแจได้มาเล่นน้ำกันช่วงสายๆ เมื่อมาถึงแล้ว็พบว่าบริเวณนี้ยังเงียบและไร้ผู้คนเหมือนเดิม
“แค่มาอาบน้ำล้างตัวทำไมต้องเข้ามาลึกขนาดนี้ = =” คิบอมยืนกอดอกแล้วพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ
“อย่าบ่นได้มั้ยบอมบูด...ดูสิ ทงเฮเค้ายังไม่พูดอะไรเลย”
“หึ... นายนี่พูดได้ซะที่ไหน” พูดแล้วคิบอมก็ก้มลงไปมองร่างเล็กที่ยืนตาแป๋ว หน้าอย่างนี้คงไม่กล้าไปมีปากเสียงกับใครเค้าอยู่แล้ว...
ได้ยินคิบอมพูดอย่างนั้นร่างเล็กก็เงยหน้าขึ้นมาสบตากับคิบอมครู่หนึ่ง แล้วก็ต้องเป็นฝ่ายที่ต้องหลบสายตาไปเองอีกตามเคย ทำไงได้ล่ะ...
...ก็ทนจ้องตาคิบอมนานๆไม่ได้จริงๆ...
“เอาล่ะทงเฮ^^”
“หืม...มีอะไรหรอฮะ” ทงเฮเงยหน้าขึ้นไปหาฮยอกแจด้วยแววตาที่มีแต่เครื่องหมายคำถาม...
ฮยอกแจเห็นทงเฮทำหน้าตาไร้เดียงสาแบบนี้ก็อดที่จะคิดแกล้งทงเฮอีกไม่ได้ กลีบปากบางสีสวยยกยิ้มขึ้นมาให้กับความคิดที่ดี สำหรับตัวเอง-*-
“ถอดเสื้อออกสิ^^...” ฮยอกแจนึกสนุกจึงลองพูดออกมา เพื่อนตัวสูงอีกสองคนก็ตั้งใจดูว่าคนถูกแกล้งจะทำอย่างไรต่อไป
“ห...ห้ะ!!?”
“อาบน้ำ...ก็ต้องถอดเสื้อสิ”
“แต่ว่า....”
“ไม่ต้องอายหรอกน่า...ก็ผู้ชายด้วยกันทั้งนั้นแหละ” พูดแล้วฮยอกแจก็แกล้งส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ไปให้ร่างเล็กได้เขินเล่นๆ
ร่างเล็กที่ถูกแกล้งไม่รู้เรื่องรู้ราวจับชายเสื้อของตัวเองเลิกขึ้นเล็กน้อยจนเห็นหน้าท้องแบนราบอย่างกับผู้หญิง น้ำใสๆเริ่มมาเอ่อบริเวณรอบดวงตาสวย...
...อายจนจะร้องไห้อยู่แล้ว!
ถ้าตรงนี้มีแค่ฮยอกแจกับฮันคยองก็ไม่เท่าไหร่หรอก แต่นี่มันมีคิบอมอยู่ด้วยน่ะสิ! แถมยังมองเขาด้วยสายตาแบบนั้นอีก ..จะไม่ให้อายยังไงไหว..
แถมรูปร่างของเรามันก็ไม่ได้น่าโชว์เหมือนฮันคยอง แล้วก็ไม่ได้มีกล้ามเนื้อหน้าท้องเท่ห์ๆแบบที่ผู้ชายคนอื่นเขามีกันด้วย- -
“ พอเหอะฮยอก ..เดี๋ยวทงเฮก็ร้องไห้กันพอดี” ฮันคยองพูด ฮยอกแจจึงเงยหน้าขึ้นไปมองเจ้าเพื่อนตัวเล็ก ที่ตอนนี้มีน้ำใสมาปริ่มอยู่ที่ขอบตา พร้อมที่จะไหลออกมาเต็มทีแล้ว
“น...นี่ฮยอกแจแกล้งผมหรอ?” ได้ยินฮันคยองพูดเช่นนั้นคนตัวเล็กจึงหยุดการกระทำทุกอย่าง แล้วหันหน้าไปมองฮอยกแจอย่างคาดโทษ
“แหะๆ นิดหน่อยๆ” ฮยอกแจมองหน้าทงเฮแล้วส่งยิ้มแหยๆไปให้ ก่อนจะหันหน้าไปมองฮันคยองอย่างเอาเรื่อง
...ไอ้ผีจีน ถ้าแกไม่มายุ่งฉันก็จะได้เห็นทงเฮแก้ผ้าแล้ว=.,=!!
“ฮยอกแจแกล้งผมอีกแล้ว...ไม่คุยกับฮยอกแจแล้ว”ร่างเล็กใช้นิ้วปาดน้ำตาบนใบหน้าออกก่อนจะสะบัดหน้าหนีไปทางอื่นอย่างงอนๆ อยากจะรู้เหลือเกินว่าตัวเขามันมีอะไรน่าแกล้งนักหนา ฮยอกแจถึงได้คอยแกล้งทุกวันแบบนี้ แล้วแกล้งแต่ละทีก็ไม่ใช่น้อยๆซะด้วย- -
ฮยอกแจใช้เวลนานพอสมควรเหมือนกัน กว่าจะง้อทงเฮได้สำเร็จ ฮันคยองเห็นแบบนี้ก็อดคิดน้อยใจอีกไม่ได้ เพราะตอนเขากับฮยอกแจทะเลาะกันไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ฮยอกแจก็ไม่เห็นจะเคยตามง้อเขาแบบนี้เลย มีเพียงเขาที่ต้องตามง้อฮยอกแจอยู่ฝ่ายเดียว
ทั้ง4คนอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวเสร็จแล้วก็พากันกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันที่เต๊นท์ของตัวเอง ถึงทงเฮจะไม่ได้อยู่ในสภาพที่เปลือยท่อนบนแบบฮันคยอง หรือใส่เสื้อกล้ามเปิดไหล่แบบฮยอกแจ แต่ทงเฮในสภาพเปียกน้ำจนเสื้อแนบเนื้อแบบนี้ก็ทำให้คิบอมไม่อาจละสายตาไปได้เหมือนกัน....
การทำอาหารมื้อเย็นของทั้ง4ผ่านไปด้วยดี เนื่องจากมีพ่อครัวฝีมือดีอย่างฮันคยองอยู่ด้วยทั้งคน ถึงจะดูวุ่นวายไปบ้างเพราะเจ้าเพื่อนตัวยุ่งอย่างฮยอกแจก็เถอะ
“ป่ะ...ทงเฮ ไปนอนกัน^^” กินข้าวอิ่มแล้วฮยอกแจก็ชวนคนน่ารักไปนอนทันที เนื่องจากอยู่ในป่าแบบนี้ก็ไม่รู้จะหาอะไรทำเหมือนกัน
“เอ๋?..แต่นี่เพิ่งจะทุ่มเดียวเองนะฮะ” ปกติแล้วก็ไม่เคยนอนเร็วกว่าสามทุ่ม กลัวว่าให้มาข่มตานอนตอนนี้ก็คงจะนอนไม่หลับ
“นั่นดิฮยอก ไม่นั่งเล่นกันก่อนล่ะว่ะ” ฮันคยองว่าแล้วนั่งลงระหว่างเต๊นท์2เต๊นท์ที่มีคิบอมนั่งทำหน้าบูดอยู่ก่อนแล้ว
“ไม่เอาอ่ะ...อยากไปนอนกับทงเฮมากกว่า ไปล่ะนะ” ว่าแล้วก็จูงมือคนน่ารักเข้าไปในเต๊นท์แต่ถูกรั้งไว้ซะก่อน
“เดี๋ยวฮะ...ผมตากผ้าไว้ตรงนู้น เดี๋ยยวขอตัวไปเอาแปปนึงนะฮะ”
“อ่า..รีบๆตามเข้ามาล่ะ” ว่าแลวฮยอกแจก็เดินหายเข้าไปในเต๊นท์ของตัวเอง ส่วนทงเฮก็เดินไปหยิบเสื้อผ้าตามทีได้บอกกับฮยอกแจไว้
คนจีนมองตามทงเฮไปพร้อมยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย เนื่องจากคิดอะไรดีๆออก ตอนนี้จึงได้แต่รอเวลาให้ทงเฮเดินกลับมา...
“เห้ย...ไปฉี่แปปนึงนะ= =” ร่างสูงหันไปบอกเพื่อนตัวเอง ก่อนจะลุกเดินออกไปสวนทางกับทงเฮที่กำลังเดินเข้ามาพอดี
“ฮันคยอง ผมเห็นเสื้อฮันคยองตากอยู่เลยเก็บมาให้น่ะฮะ^^” คนตัวเล็กยื่นเสื้อและส่งยิ้มให้ฮันคยองอย่างน่ารัก
“อือ ขอบคุณนะ^^...นี่ทงเฮ”
“ฮะ....อะไรหรอ?”
“คือ...ไอ้บอมมันนอนดิ้นอ่ะ ฉันไม่อยากนอนกับมันเลย ขอฉันไปนอนกับฮยอกแจแทนนายได้ปะ?”
“ได้ฮะ แต่..ผมล่ะ?” คนตัวเล็กถามพลางชี้นิ้วเข้าหาตัวเองแล้วทำหน้าสงสัย ถ้าเกิดฮันคยองไปนอนกับฮยอกแจแล้วเขาจะนอนที่ไหนล่ะ??
“นายก็นอนกับไอ้คิบอมไง^^...ฉันไปล่ะนะ” ฮันคยองยกมือขึ้นมาขยี้ผมของคนตัวเล็กที่ยืนเอ๋ออยู่ด้วยความเอ็นดู ก่อนจะเดินเข้าเต๊นท์ของฮยอกแจไป...
คนตัวเล็กยังคงยืนเอ๋อ เพราะยังคงไม่เข้าใจกับสิ่งที่ฮันคยองบอกเมื่อครู่ ทั้งๆที่มันก็ไม่เห็นจะเข้าใจยากตรงไหน- -*...
ฮันคยองจะนอนกับฮยอกแจ..
เราก็ต้องไปนอนกับคิบอม..
..นอนกับคิบอม..
“เห้ย!..เดี๋ยวสิฮะฮันคยอง!!”
.
.
.
.
หลังจากที่ฮยอกแจได้เข้ามาในเต๊นท์แล้วก็รีบหยิบเสื้อกันหนาวของตัวเองออกมาใส่ทันที ยามค่ำคืนแบบนี้อากาศช่างหนาวเย็นจริงๆ แม้จะอยู่ในเต๊นท์แบบนี้ก็เหมือนจะไม่ได้ช่วยบรรเทาความหนาวให้ลดน้อยลงได้เลย
ฮยอกแจนั่งถูกมือของตัวเองไปมาเพื่อนเพิ่มความอบอุ่นให้กับตัวเอง พอได้ยินเสียงรูดซิปตรงด้านหน้าเต๊นท์ก็คลี่ยิ้มออกมาทันที เพราะคิดว่าคนที่เข้ามาต้องเป็นทงเฮที่เค้ากำลังรออยู่แน่ แต่พอได้เห็นแค่ส่วนหัวของคนที่เข้ามาก็ถึงกับหุบยิ้ม...
“ไอ้บ้าเกิง!!”
“ไง^^...”
“แกมาได้ไง ..แล้วทงเฮล่ะ?”
“ทงเฮบอกว่าอยากนอนกับคิบอมแล้วไล่ให้ฉันมานอนกับนายเนี่ย” ฮันคยองโกหกเข้าไปคำโต เขาต่างหากที่เป็นคนไล่ทงเฮให้ไปนอนกับคิบอมเพื่อที่เขาจะได้มานอนกับไอ้เจ้าเพื่อนตัวแสบนี่
“หะ!...ไม่เชื่ออ่ะ จะออกไปถามทงเฮ” ว่าแล้วก็ลุกขึ้นทันที เขาไม่มีทางเชื่อเด็ดขาดว่าอย่างทงเฮจะอยากนอนกับไอ้คนหน้าบูดนั่น ...ไอ้บอมบูดมันมีดีกว่าเขาตรงไหนกัน= =?
“เห้ยนี่ ไม่ต้องไปหรอก ...ไม่อยากนอนกับฉันขนาดนี้เลยหรอวะ?” ฮันคยองพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเศร้าๆ ฮยอกแจจึงรีบหันมามองเจ้าเพื่อนตัวโตแต่ขี้น้อยใจนี่ทันที
“ไม่ใช่เว่ยเกิง...แต่...”
“แต่อะไรล่ะ เกลียดฉันก็พูดออกมาเลยเหอะ”
“ฉันจะเกลียดแกทำไมวะ อย่างี่เง่าได้มั้ยเนี่ย”
“.....” คนขี้น้อยใจไม่ตอบอะไร ได้แต่ยืนแข่งจ้องตากับเจ้าเพื่อนตัวเล็กกันอยู่สองคน ทั้งสองจองตากันอยู่นานอย่างไม่ยอมกัน จนฮยอกแจต้องเป็นฝ่ายที่ยอมแพ้ถอยออกไปเอง
“เออ!..ไม่ไปแล้วก็ได้!” ร่างเล็กกระแทกเสียงใส่อย่างงอนๆก่อนจะเข้ามาซุกตัวเข้าไปในถุงนอนของตัวเอง
ความจริงแล้วในใจเขาเองก็ยังคงนึกแคร์ความรู้สึกของฮันคยองอยู่ไม่น้อย ไม่งั้นคนที่มีนิสัยดื้อรั้นอย่างเขาเองก็คงไม่ยอมอะไรง่ายๆแบบนี้แน่ แต่มันก็น่าสงสัย เพราะปกติฮันคยองก็ไม่ใช่คนที่ขี้น้อยใจแบบนี้สักเท่าไหร่นัก ไม่รู้ตอนนี้เกิดเป็นอะไรขึ้นมา
เห็นฮยอกแจเป็นฝ่ายยอมแบบนี้ฮันคยองก็รู้สึกดีขึ้นมาบ้าง จึงยกยิ้มมุมปากขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนจะเข้าไปซุกตัวในถุงนอนอันเดียวกับร่างเล็กเพื่อบรรเทาความหนาวของตัวเอง
“เห้ย..แล้วนี่จะมาเบียดทำไมเนี่ย= =” ร่างเล็กพูดพร้อมเขยิบตัวหนีเล็กน้อย ตั้งแต่เหตุการณ์ที่น้ำตกวันนี้ทำให้เค้าไม่ค่อยอยากเข้าใกล้ฮันคยองเท่าไรนัก...เพราะเวลาเข้าใกล้ฮันคยองทีไรก็จะรู้สึก...แปลกๆ...แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“ไม่ได้เอาถุงนอนมาอ่ะ ขอนอนด้วยไม่ได้หรอ?”
“โว๊ย! แกนี่- -* “
“^^”
“เออ อยากจะทำอะไรก็ทำไปเหอะ= =” ฮยอกแจตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจนัก ก่อนจะนอนหันหลังให้เพื่อนตัวโต เต๊นท์ก็เล็กแค่นี้นอนกับทงเฮก็ว่าเบียดแล้ว แต่นี่ต้องมานอนกับเจ้าเพื่อนตัวโต แล้วแบบนี้จะนอนหลับกันมั้ยเนี่ย- -?
“ฮยอก....หลับยัง” คนตัวโตที่ยังนอนไม่หลับตัดสินใจเอ่ยขึ้นเพื่อทำลายความเงียบที่เกิดขึ้นภายในเต๊นท์ เพราะค่อนข้างมั่นใจว่าเจ้าคนตัวเล็กที่นอนอยู่ข้างๆคงยังนอนไม่หลับเหมือนกัน อากาศก็หนาวแถมยังนอนหันหลังชนกัน เบียดกันขนาดนี้ใครจะไปหลับลง
“หึ...นอนไม่หลับอ่ะ” คนตัวเล็กเอ่ยขึ้นทั้งๆที่ดวงตาคู่สวยยังคงหลับสนิท
“เหมือนกันเลย”
“แล้วทำไมแกนอนไม่หลับ?”
“หนาว เบียด”
“อือ...เหมือนกัน” พูดเสร็จคนตัวเล็กก็ค่อยๆพลิกตัวมาทางด้านเพื่อนตัวโต คนตัวโตเห็นแบบนั้นจึงค่อยๆพลิกตัวมาอีกด้านเหมือนกันแล้วหรี่ตาขึ้นมาเล็กน้อยเพื่อนดูว่าเจ้าเพื่อนตัวเล็กจะทำอะไร
“เกิง...” เสียงหวานเอ่ยเรียกเพื่อนตัวโตเบาๆ
“หืม?”
“ฉันก็หนาว...ขอกอดแกหน่อยนะ” ว่าแล้วก็สวมกอดเจ้าเพื่อนตัวโตทันทีโดยไม่รอฟังคำตอบก่อนว่าเพื่อนตัวโตจะอนุญาตให้กอดรึเปล่า เพราะที่กอดก็เพียงเพราะว่า...อยากกอด
ใบหน้าหวานแนบกับอกแกร่ง จนฮันคยองกลัวว่าใกล้กันขนาดนี้ เจ้าเพื่อนตัวเล็กจะได้ยินเสียงหัวใจของเขาที่ตอนนี้มันกำลังเต้นแรงผิดปกติรึเปล่า...
“นี่...อยู่ๆก็มากอด เป็นอะไรห้ะ?” ฮันคยองถามด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูประหม่า เพราะเล่นถูกกอดโดยไม่ทันตั้งตัวขนาดนี้ก็ทำตัวไม่ถูก ใจจริงแล้วก็อยากจะเป็นฝ่ายเข้าไปกอดเจ้าเพื่อนตัวเล็กบ้างเหมือนกัน แต่ก็คงจะทำได้เพียงแค่คิดเท่านั้น ถ้าให้เข้าไปกอดจริงๆก็คงจะไม่กล้า...
“ก็แกหนาว ฉันก็หนาว กอดกันไว้จะได้อุ่นๆไง^^” ตอบแล้วก็เงยหน้าขึ้นไปส่งยิ้มหวานไปให้เจ้าเพื่อนตัวโต ยิ้มแบบนั้นของฮยอกแจทำเอาเพื่อนตัวโตใจเต้นไม่เป็นจังหวะอีกครั้ง
คนตัวสูงส่งยิ้มกลับไปให้ฮยอกแจก่อนจะตัดสินใจโอบกอดฮยอกแจไว้เช่นเดียวกัน กลิ่นหอมอ่อนๆจากผมเจ้าเพื่อนตัวเล็กทำเอาฮันคยองใจสั่นอีกแล้ว ยิ่งได้ใกล้กันแบบนี้ก็กลัวเหมือนกันว่าเจ้าเพื่อนตัวเล็กจะรู้ ว่าตัวเขาเองไม่ได้อยากเป็นแค่เพื่อน...
“ไอ้เกิง...”
“หืม?”
“ขี้น้อยใจเป็นตุ๊ดแบบวันนี้อ่ะ... วันหลังไม่เอาแล้วนะ”
“หึหึ...ก็อย่าทำให้น้อยใจสิ”
“หิหิ....อื้ม^^” คนตัวเล็กตอบเสร็จแล้วค่อยๆหลับตาลง
เวลาผ่านไปนานพอสมควรจนฮันคยองมั่นใจว่าเจ้าเพื่อนตัวเล็กที่นอนอยู่ข้างๆคงจะหลับไปเรียบร้อยแล้ว เพราะกอดกันจนอุ่นขนาดนี้ แถมไม่ค่อยเบียดแล้วด้วย คงจะนอนหลับสบายเชียวล่ะ
ฮันคยองก้มลงไปจูบที่หน้าผากสวยของเจ้าเพื่อนตัวเล็กอย่างแผ่วเบา ใจจริงอยากจะทำมากกว่านี้อีกด้วยซ้ำ ถึงจะดูเหมือนฉวยโอกาส....แต่คนที่นอนอยู่ข้างๆนั้นน่ารักจนเขาเองอดใจไม่ไหวจริงๆ
เฮ้อ อ...แล้วคืนนี้จะนอนหลับมั้ยเนี่ยเรา = =
_________________
เอาละ สั้นจริงๆ- -
วันหยุดแท้ๆกะจะอัพฟิค
แต่พ่อกับแม่ดันอยู่บ้านมันเลยไม่สะดวกอ่ะ
ได้แค่นี้จริงๆ ขอโทษเน่อ จะมาอัพต่อให้เร็วที่สุด
ไม่ปล่อยให้คนอ่านค้างนาน 55555 5
up Date : 101209
_______________
เหมือนจะค้างไม่ต่างจากเดิมเท่าไหร่เนอะ
5555 5
คนอ่านจะฆ่าฉันมั้ย???
แหะๆ
อย่าฆ่าเลย
อัพวันละนิดแต่ก็อัพบ่อยนะจ้ะ^^
ถ้าตอนที่อัพมามันแปลกๆก็อย่าว่ากัน กำลังอยู่ในโหมดเซ็ง เจ็บ เศร้า
คงไม่ต้องถามกันว่าเรื่องอะไร- -*
คิดถึงไอ้ตี๋แก้มแตกจะบ้าอยู่แล้ว!!!
หุ้ยย= =;;
เอาเถอะ ไว้อารมณ์ดีๆจะมาแก้ไขให้นะ
สำหรับตอนต่อไปดว่าน่าจะเป็นเร็วๆนี้แหละ (มาลุ้นกันว่ามันจะครบ100%มั้ย-..-)
วันนี้ขอลาล่ะค่ะ = =!!!!!!
update : 111209
ปล. มีแฟนฟิคคนไหนแอบคิดไปว่าหมวยมันจะแก้ผ้าป่าวหว่า??
ถ้ามนี่หื่นนะ!!! 555 5
------------------------------
เอาล่ะ!!!!
ไม่ค้างละนะ^^
ขอโทษที่เค้ามาอัพช้านะTT
มันใกล้สอบแล้วอ่ะ (อาทิตย์หน้า)
การบ้านกองสุมเต็มหัวยังไม่เสร็จเลย
หนังสือก็ยังไม่ได้อ่าน ฮือออTT
แฟนฟิคไว้ชีวิตไรเตอร์ด้วยTT
จะรีบมาอัพตอนหน้า (ตอนขอคิเฮ) ให้เร็วที่สุดนะ
อยากจะบอกว่าคิเฮน่าจะหวานกว่าฮันฮยอกอีกแหละ-..-
จะมาอัพให้เร็วที่สุดจริงๆนะ !!
แต่เมื่อไหร่ไม่รู้อ่ะTT
ถ้าอยากให้อัพไวๆก็เม้นกันเยอะๆนะ อย่าอ่านอย่างเดียวล่ะTT
ปล. เซฟรูปคอนที่หนานจิงสนุกมาก- - เซฟเท่าไหร่ก็ไม่หมดซักที เยอะจริงวุ้ย= =;;
UPDATE : 171209
ความคิดเห็น