คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #36 : _ C H A P T E R 3 0 : ความรู้สึกแปลกใหม่ เรื่องจริงหรือคิดไปเอง?(100%!!!!)
00.13am
กลางดึกสงัดของค่ำคืนหนึ่ง ใครหลายคนคงกำลังนอนหลับไหลและฝันถึงคนที่ตนเองแอบหลงรัก แต่ทว่าภายในห้องของบ้านหลังใหญ่ที่ตั้งอยู่ในซอยแคบกลับยังคงเปิดไฟสว่างจ้าแสดงให้เห็นว่าคนที่อยู่ในห้องนั้นยังไม่ได้ตกลงสู่ห้วงนิทราแบบคนอื่นๆ...
Rrrrrrrrr r....
“ใครกันวะโปรมาดึกดื่นป่านนี้ แม่งไม่หลับไม่นอนรึไง- -“ คนสวยว่าอย่างหงุดหงิดก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือบนโต๊ะขึ้นมากดรับสาย ถึงเมื่อครู่จะเอ่ยปากว่าคนอื่นว่าไม่ยอมหลับไม่ยอมนอน แต่ถึงอย่างนั้นตอนนี้เจ้าตัวก็ยังคงนั่งอยู่หน้าเครื่องคอมพิวเตอร์ในห้องนอนของตัวเองเช่นกัน...
“ยอโบเซโย- -“ คนสวยกรอกเสียงใส่โทรศัพท์ ซึ่งน้ำเสียงนั้นก็บ่งบอกได้ถึงความไม่พอใจแบบสุดๆ
“นี่...เธอคือคิมฮีชอลใช่มั้ย” เสียงทุ้มที่อยู่ปลายสายเอ่ยถามเพื่อนเสริมความมั่นใจให้กับตัวเอง
“แล้วคุณคิดว่าคุณพูดสายกับเบยองจุนอยู่รึไง ถามแบบนี้ไม่ฉลาดเลยนะ- -“ ถามออกไปไม่ได้คิดเลยถูกคนสวยย้อนใส่เข้าให้ ทำเอาปลายสายถึงกับอึ้งไปเล็กน้อย
“อ..อ้าว- -“
“แล้วนี่คุณเป็นใครล่ะ?”
“อ้าว ฉันชเวซีวอนไง นี่เธอไม่ได้เมมเบอร์ฉันไว้ใช่มั้ยเนี่ย- -?”
“ถ้าเมมไว้ก็ต้องจำได้ ถ้าจำไม่ได้ก็แปลว่าไม่ได้เมม ถามไม่ฉลาดอีกแล้วนะคุณเนี่ย” คนสวยย้อนพร้อมกับอมยิ้มน้อยๆอย่างกวนประสาท
“ธ...เธอนี่มัน- -*...” ซีวอนอยากจะต่อว่าเจ้าเด็กหน้าสวยแต่ไร้มารยาทนี่กลับไปบ้าง แต่เขากลับคิดคำพูดไม่ออกซะอย่างนั้น...
ไม่รู้ว่าเด็กสมัยนี้ขาดการอบรมหรือว่าเห็นผู้ใหญ่อย่างเขาเป็นหัวหลักหัวตอไปแล้วกันแน่ถึงได้ทำกิริยามารยาทแย่ๆใส่แบบนี้ ไม่ว่าจะเป็นยัยหน้าสวยคิมฮีชอล หรือว่าไอ้เด็กรูปปั้นคิมคิบอม- -
“แล้วนี่คุณมีธุระอะไร โทรมามืดๆค่ำๆแบบนี้นี่ไม่มีความเกรงใจกันเลยนะ”
“เออครับๆ ผมขอโทษครับ- -“
“แล้วนี่สรุปมีอะไรมิทราบ ?“
“ฉันรู้แล้วว่าเรื่องค่าเสียหายฉันจะให้เธอชดใช้ยังไง”
“อือ...ว่ามา” พูดแล้วฮีชอลก็ยกขาขึ้นมาวางพาดไว้บนโต๊ะคอม รอฟังเงื่อนไขของชเวซีวอนด้วยท่าทางที่ดูสบายสุดๆ...
...ไม่มีอะไรที่คิมฮีชอลทำไมได้หรอก อิอิ(: ...
“เธอน่าจะรู้จักนิตยสาร hot guy ใช่มั้ย?”
“โอ๊ะ!... หล่อแมนแฮนซั่มอย่างฉันต้องรู้จักอยู่แล้วสิ hot guy ทำไมล่ะ?”พูดแล้วคนสวยก็เชิ่ดหน้าอย่างมั่นใจในความหล่อของตัวเอง
“เอ่อ - -.... นั่นแหละ ฉันจะให้เธอทำงานใช้เงิน”
“ทำงาน...hot guy ...ใช้เงิน น...นี่คุณจะใช้ฉันนุ่งน้อยห่มน้อยแล้วไปถ่ายแบบโป๊ๆเปลือยๆนั่นน่ะหรอ!!! เลวที่สุด!!! ฝันไปเลย! ให้ฉันชดใช้เป็นเงินยังง่ายกว่า ถ้าเรื่องที่จะคุยมีแค่นี้ล่ะก็ลาก่อน!!” ฮีชอลตะโกนใส่โทรศัพท์อย่างโมโหสุดๆ ซีวอนพูดแบบนี้ก็ไม่ได้ต่างอะไรจากการบอกให้เขาไปขายตัวเพื่อเอาเงินไปใช้หนี้ ข้อเสนอแบบนี้มันดูถูกกันชัดๆ!
“ห..เห้ยอย่าเพิ่ง! ใจเย็นๆหน่อยสิคิมฮีชอล”
“อะไรอีกวะไอ้เลว- -!!”
“โอย- -...ฉันไม่ได้จะให้เธอไปนุ่งน้อยห่มน้อยถ่ายแบบสักหน่อย” เสียงแปดหลอดของคิมฮีชอลทำเอาซีวอนต้องเอาโทรศัพท์ออกจากหูก่อนจะพูดใหม่ด้วยน้ำเสียงที่ดูใจเย็นสุดๆ เพราะอีกฝ่ายแรงมา ถ้าเขาแรงกลับเรื่องคงไม่จบแค่คืนนี้แน่
“งั้นอะไร- -“
“ฉันแค่จะให้ไปช่วยงานในบริษัท จัดเอกสาร ยกน้ำ ชงกาแฟ ดูแลเรื่องเสื้อผ้า แค่นั้นเอง- -“
“งั้นหรอ”
“เออสิ ...ถ้าเกิดเอาเธอมาลงหน้าปกหนังสือฉันคงขายไม่ออก” ซีวอนแค่แกล้งพูดแหย่อีกฝ่ายเล่นเท่านั้น เพราะความจริงเข้าก็คิดอยู่เหมือนกันว่าจะให้ยัยคนสวยนี่มาถ่ายแบบลงหน้าปก แต่พอคิดดูอีกทีมันคงจะไม่เวิร์คเท่าไหร่ เพราะอาจจะถูกยัยคนสวยนี่วีนใส่ได้ แล้วมันก็คงจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ- -
“แน่สิ ก็ฉันหล่ออะ ไม่ได้เซ็กซี่เหมือนพวกหน้าหวานๆพวกนั้นสักหน่อย- -“
“เอิ่ม..ก็ใช่แหละมั้ง- -;”
“แล้วนี่คุณเป็นใครกันฮะถึงจะรับฉันเข้าไปทำงานในนั้น อย่าบอกนะว่าเป็นเจ้าของบริษัทอ่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า”
“แล้วถ้าฉันบอกว่าใช่ล่ะ- -“
“หะ...จริงอะ-.-?”
“อืม...ฉันจะโกหกเธอทำไม- -“
“แหนะๆ แอบย้อนนะ-.- แต่ถ้าเกิดคุณเป็นเจ้าของบริษัทจริงๆแปลว่าคุณก็ต้องเคยเห็นทงเฮแก้ผ้าแน่ๆเลย ใช่มะๆ>.,<”
“อือ ความจริงก็เห็นกันตั้งแต่เด็กๆแล้วล่ะนะ”
“หะ? เห็นได้งาย นี่คุณเป็นโรคจิตแอบดูทงเฮอาบน้ำหรอ-.-?”
“บ้ารึไง- -...ช่างเถอะ แล้วสรุปว่าเธอจะตกลงหรือเปล่า”
“ถ้าทำงานกับคุณแปลว่าจะได้เจอทงเฮบ่อยๆใช่มั้ย?”
“ก็คงจะใช่ เพราะล่าสุดงานที่จะไปถ่ายกันศุกร์นี้ทงเฮก็ไปด้วยนะ”
“จริงอะ! งั้นโอเคเลย ตกลง><”
“ทำไมมันง่ายจังวะ นี่เธอเป็นแฟนคลับทงเฮหรอ- -!” ซีวอนพูดแล้วทำหน้าตาสงสัยปนระแวง เพราะถ้าเกิดคนคนนี้เป็นแฟนคลับของทงเฮจริงๆเขาไม่รับเข้าบริษัทแน่..
...ก็หวงทงเฮนิ-.- ...
“ไม่บอกหรอก-.-“
“เออๆ ไม่รู้ก็ได้ ...นี่ แล้วโอ่งลายมังกรกับต้นไม้พันธ์หายากของเธอน่ะ เดี๋ยวชั้นไปซื้อใช้ให้แน่ๆ ไม่ต้องห่วง”
“มันก็ต้องแบบนั้นอยู่แล้วนิ -.-“
“อือ...งั้นเดี๋ยววันศุกร์นี้6โมงเย็นฉันจะไปรับเธอที่บ้าน เตรียมตัวด้วยล่ะ”
“อื้ม ...ว่าแต่จะไปกันกี่วัน?”
“4วัน”
“อ่อ โอเคๆ”
“นี่..ดึกแล้วนะ รีบไปนอนเถอะ เด็กๆอย่างเธอนอนดึกไม่ดีนะ” ซีวอนเงยหน้าขึ้นไปดูนาฬิกาบนผนัง ซึ่งตอนนี้เข็มสั้นใกล้เลข1เข้าไปเต็มทีแล้ว
“ก็คุณโทรมาแหละเลยไม่ได้นอนเนี่ย- -“
“อ อ่าว...งั้นก็ไปนอนได้แล้วนะพ่อรูปหล่อ ฝันดีครับ”
“หะ? อ...อื้ม”
....แค่เขาพูดเพราะด้วยหน่อยทำเป็นเขินไปได้นะคิมฮีชอล
นี่นายกำลังหวั่นไหวอยู่หรอ....
....บ้าไปแล้ว>//////////////<!!!”
.
.
.
.
.
.
(ต่อ)
แสงแดดสีส้มในยามเย็นสาดส่องทอประกายไปทั่วท้องฟ้า สายลมที่กำลังพัดแผ่วๆเย็นสบายทำให้คนตัวน้อยที่ยืนอยู่หน้าบ้านหลังใหญ่ยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี...
“คิบอมฮะ ออกมายืนหน้าบ้านด้วยกันสิ อากาศดีมากเลยนะฮะ^_^” เสียงใสหันไปบอกคนรักที่ยืนอยู่หน้าประตูบ้านพร้อมกับส่งยิ้มหวานๆไปให้ พอคิบอมได้เห็นท่าทางน่ารักๆแบบนั้นแล้วก็ยิ้มออกมาก่อนจะเดินเข้าไปหาคนรักแล้วโอบร่างบอบบางนั่นเข้ามาหาตัวเอง...
ตลอดช่วง1อาทิตย์ที่ผ่านมาความสัมพันธ์ระหว่างเขากับทงเฮกำลังไปได้สวย ถึงในบางครั้งเขาจะโมโหและอารมณ์ร้ายไปบ้าง แต่ทงเฮก็ยังทำตัวน่ารักและสามารถอดทนกับอารมณ์ของเค้าได้อยู่เสมอ
...แล้วแบบนี้จะให้คิบอมไม่รักได้ยังไงไหว...
“ทำไมพี่ซีวอนยังไม่มาสักทีน๊า” คนตัวเล็กพูดพร้อมกับชะเง้อหน้ามองไปทางรั้วหน้าบ้านที่ตอนนี้ยังคงปิดสนิท
ความจริงซีวอนนัดเขาไว้เวลาหกโมง แต่นี่ก็สายไปตั้งเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วซีวอนก็ยังไม่มาสักที แถมยังไม่โทรมาอีก คนตัวเล็กเลยห่วงว่าจะเกิดเหตุอะไรขึ้นกับพี่ชายของตัวเองรึเปล่า
“เหลวไหลน่ะสิพี่ชายนายน่ะ....ทำไมถึงได้รักนักหนาก็ไม่รู้- -“ คิบอมพูดด้วยน้ำเสียงทีแข็งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด บวกกับสีหน้าที่แสดงถึงความไม่พอใจ ทำเอาทงเฮหันไปมองพร้อมกับยู่ปากน้อยๆ
“คิบอมอ่า~~ ...อย่าพูดแบบนั้นสิฮะ”
“เห้อะ - - ...” ว่าแล้วคิบอมก็หันหน้าหนีไปทางอื่นอย่างงอนๆ ไม่รู้ว่าเพราะหึง หวง หรือว่าอะไร แต่พอได้ยินเจ้าคนตัวเล็กพูดชื่อของซีวอนแล้วเป็นต้องได้หงุดหงิดทุกที...
ทงเฮพอได้เห็นท่าทางแบบนั้นของคิบอมแล้วใบหน้าหวานก็หน้าหงอยลงไปในทันที เพราะรู้ตัวว่าทำให้คิบอมอารมณ์ไม่ดีอีกแล้ว... แต่ทันใดนั้นดวงตาคู่สวยก็เหลือบไปเห็นรั้วหน้าบ้านค่อยๆเปิดออก ใบหน้าหวานจึงเผยยิ้มออกมา
“นั่นไงฮะ พี่ซีวอนมาแล้ว^^” ร่างเล็กไม่เพียงพูดเฉยๆ แต่กลับใช้มือของตัวเองกระตุกชายเสื้อของคนรักให้หันไปดู เหมือนต้องการจะบอกให้รู้ว่าพี่ชายของเขาไม่ได้เหลวไหลสักหน่อย แต่คิบอมทำเพียงหันมาทำหน้านิ่งๆแล้วถลึงตาดุใส่ทงเฮทำเอาทงเฮหน้าหงอยไปเหมือนเดิม...
รถตู้คันหรูสองคันที่ขับตามกันมาตอนนี้ได้มาจอดนิ่งอยู่ตรงหน้าของคิบอมและทงเฮ ก่อนที่ซีวอนจะเปิดประตูด้านคนขับลงมา
“อ่า...โทษทีนะ พอดีรถติดนิดหน่อยน่ะ แล้วพี่ก็ไปรับคนอื่นมาอีก”
“ห่ะๆ ไม่เป็นไรหรอกฮะพี่ซีวอน ว่าแต่พี่ซีวอนไม่รับใครมาหรอฮะ รยออุคกับเยซองหรอ?” ร่างเล็กถามออกมาอย่างเด็กขี้สงสัยแล้วทำท่าด้อมๆมองๆเข้าไปในรถ
ซีวอนยิ้มให้กับท่าทางน่ารักๆของน้องพร้อมกับใช้มือขยี้หัวทุยๆอย่างมันเขี้ยวแล้วตอบคำถาม
“ไม่ใช่สองคนนั้นหรอก พี่ไปรับยัยคนปากมะ...” ยังไม่ทนที่ซีวอนจะพูดจบยัยคนที่ซีวอนพูดถึงก็ชิงเปิดประตูโผล่หน้าออกมาจากรถซะก่อน...
คิ้วโก่งสวยได้รูป ดวงตากลมโตเป็นประกายที่ฉายแววอยากรู้อยากเห็นไปซะทุกเรื่อง จมูกโด่งเป็นสันรับกับริมฝีปากบางเป็นกระจับ ไหนจะรอยยิ้มที่เป็นเอกลักษณ์นั่นอีก...
“ฮายยยยยยยยยยยยยยยยย ทงเฮจุ๊บจุ๊บ^3^ ~~”
...ใช่เลย...
“คิมฮีชอล!!!” ทั้งสองเสียงของคิบอมและทงเฮร้องออกมาอย่างตกใจ เพราะไม่ได้คิดมาก่อนว่าจะได้เจอฮีชอลที่นี่ แถมดูเหมือนจะมีวี่แววว่าจะต้องไปมกโพด้วยกันอีกต่างหาก...
ในขณะที่ทงเฮยังอยู่ในอาการงงอยู่คิบอมก็จิ๊ปากแล้วกลอกตาไปมาอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่นัก ทีแรกมีซีวอนไปด้วยเค้าก็หงุดหงิดจะแย่แล้ว แล้วนี่ยังมีคิมฮีชอลมาคอยป่วนกวนประสาทอีก นี่เค้าคิดถูกหรือคิดผิดกันแน่เนี่ยที่จะไปกับทงเฮ- - ....
“อ..อ้าว นี่พวกนายรู้จักกันด้วยหรอ?”
“ต้องรู้จักสิฮะ ก็พวกเราอยู่โรงเรียนเดียวกันแล้วก็ปีเดียวกันด้วย ว่าแต่พี่ซีวอนเถอะไปรู้จักกับฮีชอลเค้าได้ยังไง?”
“เอ่อ..คือ เรื่องมันยาวมากน่ะ เอาไว้ว่างๆแล้วพี่ค่อยเล่าให้ฟังนะ ตอนนี้รีบไปดีกว่า”
ทงเฮพยักหน้าหน้ายิ้มรับสิ่งที่ซีวอนบอกก่อนจะก้าวขึ้นไปนั่งบนรถตามด้วยคิบอม และฮีชอลที่กำลังจะก้าวตามขึ้นไปแต่ถูกซีวอนคว้าตัวเอาไว้ซะก่อน
“อะรายยยยยยยย- -“ ร่างบางตอบลากเสียงยาวพร้อมด้วยหน้าตาที่ซีวอนดูแล้วมันกวนประสาทไม่ใช่น้อย กวนจนตอนนี้ซีวอนเริ่มรู้สึกปวดหัวขึ้นมาตุบตุบ- -
“ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ ไปนั่งรถคันข้างหลังกับฉัน” ว่าแล้วซีวอนก็คว้าข้อมือบางๆนั่นแล้วลากให้ไปที่รถคันข้างหลังกับตัวเองทันที โดยไม่สนใจสักนิดเลยว่ายัยคนหน้าสวยนี่จะไม่พอใจ หรือจะโวยวายแค่ไหนก็ตาม...
ตอนนี้เลยกลายเป็นว่ารถตู้คันข้างหน้าที่เดิมทีซีวอนเป็นคนขับตอนนี้กลายเป็นคังอินขึ้นมาขับแทน พร้อมด้วยลีทึกที่นั่งอยู่ข้างๆ เบาะถัดไปก็เป็นคยูฮยอนกับซองมิน เยซองกับรยออุค และคิบอมกับทงเฮตามลำดับ ทั้งๆที่รถคันนี้คนเยอะ น่าจะเสียงดังและวุ่นวายเป็นพิเศษ แต่ความริงแล้วกลับตรงกันข้าม คังอินและลีทึกก็พูดคุยกันด้วยน้ำเสียงเบาๆตามประสาผู้ใหญ่ รยออุคก็ซบไหล่เยซองจนหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ส่วนคิบอมก็ไม่พูดอะไร คอยแต่จะหาเรื่องแกล้งคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้างๆจนลืมไปแล้วว่าก่อนหน้านี้เขายังแอบงอนเจ้าคนน่ารักนี่อยู่ จะมีก็แต่คยูฮยอนกับซองมินที่เถียงกันเสียงดังไปบ้าง แต่ก็ยังไม่เท่ากับรถคันข้างหลังที่นั่งกันอยู่สองคน ข้างหลังก็มีแค่อุปกรณ์ที่จะเอาไว้ถ่ายทำแต่คนที่อยู่ในรถกลับเสียงดังจนน่าปวดหัว- -
“นี่!! สรุปที่คุณลากฉันมาเนี่ยมีธุระอะไรมิทราบห้ะ! กะว่าจะไปนั่งกับทงเฮสักหน่อย คุณนี่มันตัวขัดขวางความสุขจริงๆเลยนะ โว๊ะ- -!!!” ฮีชอลวีนแตกออกมาทันทีที่ซีวอนเริ่มขับรถออกไปจากบ้านของคิบอม เพราะทีแรกเค้าตั้งใจไว้เต็มที่ว่าจะนั่งกับทงเฮแล้วเล่นสนุกกันอยู่ที่รถคันนั้น แต่จู่ๆก็ถูกไอ้คนหน้าหล่อนี่ลากให้มานั่งเหงากัน2คนที่รถคันข้างหลัง เจอแบบนี้ฮีชอลไม่ปลื้ม- -!!!
“โว๊ย ยย! เวลาจะพูดไม่ต้องตะโกนได้มั้ยเนี่ย? รู้มั้ยว่าขับรถตอนกลางคืนมันต้องใช้สมาธิ ถ้าเกิดพลาดแล้วขับไปชนคนอื่นเข้าเธอจะว่ายังไงห้ะ?!!”
“อ้าว...คุณก็กลายเป็นไอ้ฆาตกรไง-.-“ ฮีชอลเบาเสียงตัวเองลงและดูจะหงอยๆลงไปเมื่อถูกซีวอนวีนกลับบ้าง ....ถึงจะหล่อแต่เวลาวีนมันก็น่ากลัวเหมือนกันนี่นา-.-
“ใช่เวลาตลกมั้ย?”
“โห่..ก็ถ้าคุณไม่ทำให้หงุดหงิดก็ไม่ตะโกนหรอกน่า”
“แล้วทำไมเธอถึงต้องหงุดหงิดด้วย...แค่ไม่ได้ไปนั่งกับทงเฮอะนะ?”
“อื้ม”
“เห่อะ...ถามจริง เธอคิดอะไรกับทงเฮปะเนี่ย?” ซีวอนถามออกไปด้วยน้ำเสียงที่ฟังแล้วรู้สึกได้ว่าจริงจัง เขาสงสัยตั้งแต่ฮีชอลยอมรับงานนี้แบบง่ายๆแล้ว แต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไรเพราะดูๆจากภายนอกแล้วฮีชอลคงไม่ได้คิดอะไรกับทงเฮ แต่พอมาตอนนี้ทั้งการกระทำและคำพูดของยัยคนสวยนี่ก็ชวนให้ซีวอนคิดไปแบบนั้นอีกครั้ง
“คิด?...คิดอะไร คิดยังไง คิดแบบไหนล่ะ -.-??”คนถามถามออกไปด้วยความไม่รู้จริงๆ แต่ซีวอนกลับมองว่านี่มันเป็นการกวนประสาทกันชัดๆ- -
“ก็ถึงถามอยู่นี่ไงว่าคิดอะไรรึป่าว- -“
“อืมมม...ถ้าฉันบอกแล้วคุณห้ามหาว่าบ้านะ ห้ามขำด้วย-.-“
“เออๆ ไม่ทำแบบนั้นหรอกน่า”
“ฉันคิดกับทงเฮ...”
“หื้มม ...?”
“แบบน้องสาว -///-“ ฮีชอลพูดด้วยเสียงที่แผ่วเบาแล้วหลบตาซีวอนอย่างเขินอาย แต่ซีวอนกลับไม่ได้มองว่านี่เป็นเรื่องที่น่าอายสักนิด
....เค้าคิดว่านี่มันเป็นเรื่องตลกมากกว่า- - ....
“ห้ะ! ฮ่ะ...ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า น้องสาวเนี่ยนะ เธอบ้าป่ะ ก๊ากกก ฮ่าฮ่าฮ่า XD” ทันทีที่ได้ยินคำตอบของคนสวยซีวอนก็ระเบิดขำออกมาจนตัวงอ ทำเอาคนที่ถูกขำถึงกับทำตัวไม่ถูก
“น...นี่ จะขำอะไรนักหนาห้ะ! ตลกมากรึไง บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าขำ -/////- !”
“ฮ่าๆๆๆ ก็มันตลกอะ ทงเฮจะเป็นน้องสาวนายได้ไง ทงเฮเป็นผู้ชายนะโว้ย ก๊ากก ฮ่าๆๆ”
“แหม แล้วนายมองทงเฮนายเคยคิดว่าทงเฮหล่อเหมือนผู้ชายบ้างมั้ยล่ะ -.-?”
“อืมม..ก็นะ ตั้งแต่รู้จักกันมาเวลาฉันมองหน้าทงเฮคำว่าหล่อไม่เคยโผล่เข้ามาในหัวฉันเลย - -“ ซีวอนพูดพลางนึกถึงใบหน้าของทงเฮ สวยหวานขนาดนั้นใครมองวาหล่อก็คงจะประหลาดเกินคน- -
“เห็นปะละ คุณก็คิดเหมือนฉันแล้วยังจะมาหัวเราะฉันอีก -3-“
“ห่ะๆ ฉันไม่ได้ขำเธอคนเดียวสักหน่อย...ขำตัวเองเหมือนกัน”
“ขำตัวเองทำไม บ้าป่าว- -?”
“ก็ฉันคิดว่าเธอจะคิดกับทงเฮแบบคนรักน่ะสิ”
“จะบ้าเรอะ!! ทงเฮมีไอ้คิบอมอยู่แล้ว ฉันไม่แย่งของของใครหรอก- -“
“อืม...พูดถึงไอ้คิบอมแล้วฉันก็หงุดหงิดขึ้นมาเลยแหะ”
“ทำไมอะ?”
“ก็เกลียดท่าทางอวดดีของมันน่ะสิ”
“ฮ่าๆ คิบอมมันก็เป็นแบบนี้แหละ แต่ความจริงแล้วมันเป็นคนดีนะ ไม่งั้นพี่ชายคนนี้คงไม่ยอมให้ทงเฮคบกับมันหรอก^__^” ฮีชอลพูดแล้วก็ใช้ฝ่ามือตบอกตัวเองหลายครั้งอย่างอวดๆ พร้อมกับยิ้มหวานออกมาจนทำให้ซีวอนรู้สึกแปลกๆ
“ก...ก็ขอให้มันดีจริงอย่างที่เธอพูดก็แล้วกัน”
“อื้อ แน่นอน...ว่าแต่คุณนี่ดูจะหวงทงเฮเป็นพิเศษเลยนะ มิทราบว่าเป็นญาติฝ่ายไหนของเค้าหรอ - -?”
“อ้าว... นี่ฉันไม่เคยบอกนายหรอว่าฉันเป็นพี่ชายทงเฮ”
“หา?...ไม่เชื่อหรอก หน้าไม่เห็นเหมือนกันสักนิด-.-“ ฮีชอลพูดพลางยื่นหน้าไปใกล้ๆซีวอนแล้วมองอย่างพิจารณา คนนึงก็หล่อซะขนาดนี้ ส่วนอีกคนนึงก็สวยซะขนาดนั้น อมพระทั้งโบสถ์มาพูดฮีชอลก็ไม่มีทางเชื่อเด็ดขาด - -
“ก็ไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ เราเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ที่วันนั้นฉันบอกเธอว่าเห็นทงเฮแก้ผ้าตั้งแต่เด็กไง”
“อ่ออออออออออ ...คุณนี่น่าอิจฉาจัง ฉันอยากเป็นพี่ชายทงเฮบ้างอ่ะ><” จากที่ตอนแรกฮีชอลทำท่าว่ายังไงก็ไม่มีทางเชื่อเด็ดขาดว่าทงเฮเป็นน้องชายของซีวอน แต่ตอนนี้กลับเชื่ออย่างสนิทใจเพียงเพราะได้ยินคำว่า ....ทงเฮแก้ผ้า- -
“อย่างเธอน่าจะเป็นพี่สาวมากกว่านะ”
“พูดงี้หมายความว่าไง-.-?”
“ฉลาดนักไม่ใช่หรอ...ก็คิดเอาเองสิ”
“ชิ...เออ จะว่าไปคุณนี่ก็เหมือนคิบอมเหมือนกันนะ
“ฉันเหมือนมันยังไง- -“
“ก็หวงทงเฮมากมากกกกเหมือนกัน แล้วก็ยังปากร้ายเหมือนกันด้วย -.-“
“ปากร้าย? ...ห่ะๆ ฉันว่าคิบอมกับฉันรวมกันยังร้ายได้ไม่ถึงครึ่งของเธอเลยมั้งคิมฮีชอล^^” ซีวอนพูดแล้วฉีกยิ้มจนเห็นรอยบุ๋มที่แก้มทั้งสองข้าง ฮีชอลที่เห็นท่าทางกวนประสาทแบบนั้นก็ได้แต่กัดฟันแน่นทำอะไรไม่ถูก
“อ...ไอ้ ...โว๊ย! ไม่คุยด้วยแล้ว!เบื่อ!นอนดีกว่า!!” คนสวยว่าอย่างหงุดหงิดก่อนจะหันหลังให้ซีวอนและปรับเบาะเอนตัวลงนอนทันที
ซีวอนเมื่อเห็นว่าร่างบางนอนนิ่งไปได้สักพักนึงแล้วก็แค่นหัวเราะแล้วยิ้มออกมาอย่างพอใจ มือหนาถอดเสื้อกันหนาวที่ตัวเองใส่อยู่แล้วเอามันไปห่มให้ร่างบางที่กำลังนอนคุดคู้อยู่แทน ...
“เวลาที่อยู่เฉยๆไม่ต่อปากต่อคำก็น่ารักดีนี่...”
สัญญาณไฟจราจรบนถนนเปลี่ยนจากสีแดงเป็นสีเขียว ซีวอนเหยียบเร่งเคลื่อนรถให้ออกไปข้างหน้า ใบหน้าของเขายังคงแต้มไปด้วยรอยยิ้ม แต่ดูเหมือนว่าเค้าจะยังไม่ได้รับรู้ถึงความรู้สึกแปลกใหม่ที่เกิดขึ้นกับตัวเอง...
10:02 pm
ตอนนี้รถทั้งสองคันเคลื่อนตัวเข้ามาจอดอยู่หน้าบ้านพักหลังหนึ่งซึ่งมีขนาดใหญ่พอสมควร ซีวอนเดินไปไขกุญแจพื่อปิดประตูเข้าไปในบ้านส่วนคนที่เหลือก็เดินตามกันเข้าไป ยกเว้นแต่คังอินกับคยูฮยอนที่ตอนนี้กำลังช่วยกันขนของทั้งหมดลงจากรถ...
ซีวอนเดินไปกดสวิตซ์เปิดไฟอย่างคุ้นเคยแล้วล้วงกุญแจจำนวนหลายดอกออกมาจากกระเป๋าเป้ของตัวเองก่อนจะเดินเข้าไปหาคนอื่นๆ
“เอาล่ะ...เนื่องจากพ่อฉันเขาไม่อยากให้พวกเราเสียตังค์ไปเช่าโรงแรมแพงๆอยู่กัน ท่านจึงอนุญาตให้พวกเรามาพักอยู่ที่นี่ ที่นี่เป็นบ้านพักตากอากาศของครอบครัวฉันเอง อาจจะไม่สะดวกสบายเท่าโรงแรมแต่ฉันคิดว่าพวกนายน่าจะอยู่กันได้...”
“ฮะ~~~///” ทุกคนขานรับเว้นแต่เยซองและคิบอมที่ยังคงยืนทำหน้านิ่งราวกับไม่รับรู้ไม่สนใจอะไร
“อา...นี่ก็ดึกแล้ว เดี๋ยวฉันจะแจกกุญแจห้องให้นะ เราจะนอนกันห้องละสองคน นี่ของรยออุคกับเยซอง” ซีวอนพูดพร้อมยื่นกุญแจดอกหนึ่งให้กับเยซองแลล้วบอกตำแหน่งห้องไปเสร็จสรรพ
“อะลีทึก นี่ของนายกับคังอิน”
“ครับ^^” ลีทึกตอบพร้อมกับส่งยิ้มหวานก่อนจะเดินขึ้นไปยังห้องของตัวเอง
“ส่วนนี่ก็ของคยูฮยอนกับนายนะซองมิน”
“งื๊ออ...ผมไม่อยากนอนห้องเดียวกับเค้าอ่ะพี่ซีวอนTT^TT” ซองมินบอกพร้อมเบะปากขึ้นอย่างเอาแต่ใจ ก็ถ้าเค้านอนห้องเดียวกับคยูฮยอนเค้าก็ต้องถูกหมอนั่นมันลวนลามอีกน่ะสิ!
“นอนๆไปเถอะ ยังไงพวกนายก็นอนด้วยกันทุกคืนอยู่แล้วไม่ใช่รึไง?”
“ง่าTT TT” แล้วซองมินก็พูดได้แค่นั้นก่อนที่จะต้องยื่นมือรับกุญแจมาอย่างปฏิเสธไม่ได้...
“ส่วนเธอคิมฮีชอล นี่ของเธอกับคิบอม”
“เห้ย!! ไม่เอา!!”ทั้งสองเสียงปฏิเสธพร้อมกันเสียงดังก่อนจะหันมามองหน้ากันเอง
“ฉันไม่นอนกับยัยนี่เด็ดขาด- -“ คิบอมพูดพร้อมกับใช้นิ้วชี้ไปที่หน้าของคิมฮีชอล
“หนอย ย...ฉันก็ไม่นอนกับนายเหมือนกันแหละโว๊ย!!”
“ที่สำคัญกว่านั้นคือฉันจะนอน กับ ทง เฮ”คิบอมพูดย้ำชัดๆก่อนจะดึงกุญแจห้องออกมาจากมือของซีวอนแล้วกระตุกยิ้มมุมปากมองซีวอนอย่างกวนประสาทก่อนจะจูงมือเล็กๆของทงเฮขึ้นไปยังชั้นสองของบ้านทันที
ทั้งซีวอนและฮีชอลมองตามคิบอมไปอย่างอึ้งๆ แม้แต่ทงเฮที่ถูกลากขึ้นไปก็ยังเกาหัวตัวเองแบบงงงงเช่นกัน
“นี่น่ะหรอฮีชอล ที่นายบอกว่าคิบอมมันเป็นคนดีน่ะ....ดีมากกกกเลยสินะ- -*”
“ห่ะๆ มันเป็นคนดีจริงๆนะ อย่าไปสนใจมันเลย คนอื่นเค้าเป็นแฟนกันเค้าก็นอนกันเป็นคู่ๆ ส่วนฉันกับคุณยังไม่มีคู่ก็เลยต้องนอนด้วยกันไปก่อนไง-.-“
“แล้วถ้านอนด้วยกันจะได้เป็นแฟนกันแบบคู่อื่นปะ?” ซีวอนก้มตัวลงเล็กน้อยเพื่อให้ใบหน้าของตนอยู่ในระดับเดียวกันกับฮีชอลก่อนจะถามคำถามนั้นแล้วยิ้มกรุ้มกริ่ม ทำเอาฮีชอลถึงกับไปต่อไม่ถูก ได้แต่ยืนนิ่งฟังเสียงหัวใจของตัวเองที่มันเต้นแรงจนผิดปกติ เลือดสูบฉีดขึ้นใบหน้าทำให้ใบหน้าที่เคยขาวใสกลายเป็นสีอมชมพูชวนให้มองแบบไม่อยากละสายตาไปไหน
“หึหึ...” ซีวอนเห็นท่าทางที่อึ้งพูดไม่ถูกของฮีชอลก็แค่นหัวเราะออกมาแล้วยิ้มกว้างมากกว่าเดิม
...ชอบท่าทางแบบนี้จัง ดูดีกว่าตอนที่เถียงคำไม่ตกฟากตั้งเยอะ...
“ฮ่า..ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ฮ่ะฮ่ะ ฮ่าฮ่า เอิ๊ก คุณนี่ตลกเนอะ ห๊าววว ว...ง่วงจัง ไปนอนดีกว่า” พูดเสร็จฮีชอลก็หันหลังแล้วรีบวิ่งขึ้นบันไดไปทันที ระหว่างที่วิ่งไปก็คิดได้ว่า....
...เมื่อกี้กูพูด...กูหัวเราะโง่ๆแบบนั้นออกไปได้ยังไงวะTT TT!!!!
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
เซย์ฮัลโหลวว ยังไม่ลืมต้ากันใช่มั้ยTTซอรี่นะ ช่วงนี้ต้าไม่ค่อยมีเวลาอัพจริงๆ (แต่แกมีเวลาไปเล่นเฟส+อ่านกาตูนเนอะ- -!!!!!)
เอาน่า อย่างน้อยต้าก็อัพแล้ว ถึงจะอัพสั้นก็เถอะ อย่าโกรธกันเลยนะ
สัญญาว่าจะพยายามอัพให้เร็วกว่านี้ ซิกๆTT
สำหรับพาร์ทที่เพิ่งอัพก็จัดวอนซินไปเต็มๆ (บอกแล้วว่ามันจะต้องไม่ล่ม อิอิ(: )
สรรพนามที่วอนซินใช้กันต้ายังไม่ค่อยคุ้นเคยเท่าไหร่ เพราะต้ายังไม่เคยใช้
แต่ว่าต้าไม่อยากให้สองคนนี้แทนว่าฉันกับนาย เลยขอเปลี่ยนบ้าง
ถ้าตรงไหนผิดบอกต้าด้วยเน่อ -3-
เซย์กู๊ดบายนะคะทุกคน พรุ่งนี้สอบสังคม ไปอ่านก่อน
เจอกันใหม่ในเวลาอันสมควร(: !!!
update : 101130
พรุ่งนี้วันเกิดต้า ของขวัญขอแค่คนละเม้นก็ชื่นใจแล้วค่ะ^______^
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
ฮัลโหลลลลลลล
หายไปประมานเดือนกว่าๆได้เนื่องจากสอบด้วยแหละTT
ยังจำกันได้อยู่รึป่าวว่าอีไรเตอร์คนนี้ชื่ออะไร?
ไรเตอร์ชื่อต้านะ บอกไว้ก่อน กลัวคนลืม-.-
สำหรับตอนที่ต้าอัพต้าว่ามันก็ยาวนะ สำหรับต้า-..-
ถือว่าอัพเป็นการชดเชยที่ต้าอัพช้าแล้วกันนะTT
ที่จริงต้ากะจะอัพตั้งแต่วันจันทร์ ซึ่งวันนั้นต้าสอบเสร็จตอนบ่ายสอง
แต่ก็ไม่ได้อัพด้วยสันดานเดิมคือเวิ่นเว้อTT
วันอังคารต้าก็ไปแรดสยาม
วันพุธก็ไปแรดต่อที่เมเจอร์
กว่าจะได้นังอัพจริงจังก็วันพฤหัสนี่แหละค่ะ แล้วมันก็เพิ่งมาเสร็จเอาตอนนี้-.-
ซึ่งที่อัพไปมันก็มีแต่น้ำๆ เซ็งตัวเองเหมือนกัน - -
เอาเป็นว่าตอนต่อไปต้าเริ่มแต่งไว้แล้ว จะมีฮันฮยอกล่ะ^^
ยังไงก็ติดตามกันต่อนะคะ อย่าเพิ่งทิ้งกันTT TT
สำหรับวันนี้ก็ нαρρч иεш чεαя 2011 นะคะ ♥♥♥
ขอให้มีแต่ความสุขสมหวังกันทุกคนเลยค่ะ
อะไรที่ร้ายๆก็ทิ้งไว้ในปีเก่านะคะ
แล้วมาเริ่มต้นสิ่งดีๆในปีกระต่ายนี้กันค่ะ^_____^
update : 110101 (: hbd กระต่ายน้อยซองมินด้วยค่ะ ปีกระต่ายเป็นของกระต่ายนะ^^
conSSIII
ไผลงหลุมบีอาร์วันที่สองบ้าง ?
คุยกันได้น๊า
แล้วไว้วันคอนเจอกัน
ได้เบียดกันไส้แตกแน่เลยจุ๊บๆ>3<
ความคิดเห็น