ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Yaoi ; SJ]>_ Hot ! Guy~...ผมชอบคนยั่ว!

    ลำดับตอนที่ #5 : _ C H A P T E R 4 : แ ฟ น ข อ ง น า ย ?

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 6.13K
      5
      1 ต.ค. 52

    รถยนต์คันหรูสีดำสนิทจอดนิ่งอยู่หน้าประตูรั้วโรงเรียน  ร่างสูงก้าวลงมาจากรถช้าๆก่อนที่ร่างเล็กจะก้าวตามลงมา...ทุกสายตาจ้องมองมาที่คนทั้งสองด้วยความสนใจ  เพราะน้อยคนนักที่จะมีรถยนต์ส่วนตัวมาส่งในตอนเช้าแบบนี้ แต่1ในนั้นก็คือคุณชายคิมคิบอม คนที่เป็นที่ชื่นชอบของใครหลายๆคน...

    "ว๊ายเธอ..ดูสิ  ชั้นว่าเค้าเท่ห์มากเลยอ่ะ><" นักเรียนหญิงคนหนึ่งแอบหันไปกระซิบกับเพื่อนซี้ของเธอเบาๆ

    "ช่าย ยยยย...ชั้นว่านะ เค้าดูเหมือนเจ้าชายเลย~  เค้าคือเจ้าชายของชั้น><"

    "เค้าเป็นของเธอเมื่อไหร่กันยะ- -   ...ว่าแต่  วันนี้เค้าพาใครมาด้วยน่ะ??...."  พูดแล้วนักเรียนหญิงสองคนก็พากันมองไปที่คนตัวเล็กน่ารักที่เดินตามคิบอมลงมาจากรถ...

    "อือ....ไม่รู้สิ"  พูดจบนักเรียนหญิงทั้งสองคนก็ยังคงแอบดูคิบอมเงียบๆต่อไป  และใช่ว่าจะมีเพียงนักเรียนสองคนนี้เท่านั้นที่แอบยืนดูคิบอม ...ยังมีนักเรียนอีกหลายคนไม่ว่าจะเพศหญิง หรือชาย ที่แอบยืนมองคิบอมด้วยความหลงใหล....

    "เอ่อ...ขอบคุณนะฮะที่มาส่งผมที่โรงเรียน" ร่างเล็กก้มหน้าก้มตาพูดของคุณร่างสูง เนื่องจากยังไม่กล้าเงยหน้าขึ้นไปสบสายตาที่เยือกเย็นราวกับน้ำแข็งนั่น...

    "หึ...ไม่เป็นไร" พูดจบก็เดินนำหน้าร่างเล็กไปอย่างรวดเร็ว...ร่างเล็กเห็นเช่นนั้นก็พยายามก้าวขายาวๆเพื่อเดินตามคิบอมให้ทัน แต่ก็ไม่สะดวกนัก เพราะยังเจ็บบริเวณข้อเท้าอยู่  ไหนจะแผลที่ข้อศอกอีก...

    "อะ..โอ๊ย! "  พยายามเดินตามไปได้ไม่เท่าไหร่ร่างเล็กก็ต้องล้มลงมากองกับพื้น เนื่องจากทนความเจ็บบริเวณข้อเท้าไม่ไหว...ร่างสูงเห็นเช้านั้นก็ทำหน้าเบื่อหน่ายเล็กน้อยก่อนจะเดินมาตรงที่ร่างเล็กล้มอยู่...

    "วันหลังเดินไม่ได้ก็บอก ไม่ต้องทำเป็นเก่งเดินเอง- -"

    "ผมไม่ได้ทำเป็นเก่งนะฮะ...ผมแค่ไม่อยากรบกวนคุณคิบอม"

    "เมื่อกี้นายเรียกชั้นว่าอะไรนะ?"

    "คุณ...เอ่อ..ขอโทษฮะ เจ้านาย"

    "...นายนี่มันจริงๆเลยนะ=  =" พูดเสร็จคิบอมก็ก้มลงไปช้อนตัวร่างบางขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน เหมือนกับที่ทำตอนก่อนมาถึงโรงเรียน....เมื่อคิบอมทำแบบนี้ร่างเล็กก็ถึงกับตกใจอีกรอบ...

    "เจ้านายฮะ..ปล่อยผมลงเถอะ  คนอื่นมองกันหมดแล้ว .///."

    "ทำไม..อายรึไง?"

    " ฮะ .///."

    "ดี...งั้นชั้นก็จะอุ้มนายต่อปไปอย่างนี้แหละ"

    ".//////."   ร่างเล็กไม่ตอบอะไร และยอมให้คิบอมอุ้มต่อไปจนมาถึงสนามบาส

    "เห้!  ไอ้คิบอม  แกอุ้มแฟนชั้นมาทำไมอ่ะ" ฮยอกแจถามและรีบเดินเข้ามาหาคิบอมทันที เมื่อเห็นว่าคนที่คิบอมกำลังอุ้มมาคือคนที่เพิ่งได้มาเป็นแฟนเมื่อวานหยกๆ

    "แฟนแก...ไอ้นี่อะหรอ" พูดแล้วคิบอมก็ก้มลงไปมองร่างเล็กที่ตอนนี้กำลังก้มหน้างุดด้วยความเขินอาย

    "เออ  น่ารักอะดิ 555 5"

    "หึ.....ขอโทษนะ พอดีชั้นไม่รู้ว่าไอ้เซ่อนี่มันเป็นแฟนแก  งั้นเอาแฟนของแกคืนไป" พูดเสร็จคิบอมก็ปล่อยทงเฮลงที่พื้น ก่อนที่ฮยอกแจจะรับทงเฮไปโอบไว้เอง...

    "ชั้นไปละนะ" พูดจบร่างสูงก็หันหลังทำท่าจะเดินจากไป

    "อ้าวเห้ย...แล้ววันนี้ไม่เล่นบาสหรอวะ?"

    "ไม่ว่ะ  วันนี้อารมณ์ไม่ค่อยดี..." คิบอมบอกฮยอกแจปัดๆ  ก่อนจะรีบเดินขึ้นห้องไป...หึ  เพิ่งเจอกันแค่วันเดียวก็เป็นแฟนกันแล้วงั้นหรอ...ไวไฟจริงๆนะ ลีทงเฮ

    "เป็นบ้าอะไรของมันวะ- -...แกก็ด้วยไอ้เกิง ทำหน้าตาแบบนั้นขี้ไม่ออกมากี่วันแล้วล่ะ??"

    "ป่าวๆ^^  ว่าแต่....นายกับทงเฮเป็นแฟนกันตอนไหนหรอ?"

    "อ๋อ..เมื่อวานน่ะ"

    "หรอ...ดีใจด้วยนะ^^"

    "อื้อ...แกก็หาแฟนสักคนสิไอ้เกิง"

    "หึ...ไม่ได้หรอก   งั้นชั้นไปก่อนนะ"

    "อ้าว...ไปไหนล่ะ"

    "ขึ้นห้องอ่ะ  คิบอมมันไม่เล่นชั้นก็ไม่อยากเล่นแล้ว" พูดเสร็จฮันคยองก็คว้ากระเป๋าก่อนจะเดินตามคิบอมออกไป   ...ลีฮยอกแจ...คนที่เค้าคอยเฝ้ามองมาตลอด3ปี ตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน  ตั้งแต่วันแรกที่เค้าหลงรักเพื่อนตัวเล็กคนนี้....ทำไมคนที่โชคดีคนนั้นถึงไม่เป็นเค้านะ...

    "ไอ้พวกนี้- -...เป็นบ้าอะไรกันไปหมด   ว่าแต่ทงเฮ  เป็นอะไรน่ะถึงต้องให้ไอ้คิบอมมันอุ้มมา"

    "ผมเจ็บข้อเท้าฮะ...แล้วก็เจ็บข้อศอกด้วย" พูดแล้วทงเฮก็ยกข้อศอกซึ่งยังมีคราบเลือดติดอยู่ให้ฮยอกแจดู"

    "อ้าว...งั้นเดี๋ยวชั้นพานายไปทำแผลที่ห้องพยาบาลดีกว่า"

    "ฮะ..ขอบคุณมากๆเลยนะฮะ"

    "ไม่เป็นไรๆ  เดี๋ยวชั้นประคองนายไปนะ  ชั้นคงอุ้มนายเหมือนไอ้คิบอมไม่ไหวน่ะ"

    "แหะๆ..ไม่เป็นไรหรอกฮะ^^"พูดแล้วทงเฮก็ยิ้มกว้างๆให้ฮยอกแจอย่างน่ารัก..

    อ้ะ..นายยิ้มน่ารักจังเลย><...ทำไมไม่ยิ้มบ่อยๆล่ะ"

    "อ่า  .///." ร่างเล็กก้มหน้างุดด้วยความเขินที่ถูกฮยอกแจชมซึ่งๆหน้าแบบนี้  ใบหน้าขาวแอบขึ้นสีชมพูเล็กน้อย..

    "โว๊ย ยย   ทำไมนายถึงได้น่ารักน่าแกล้งอย่างนี้วะเนี่ย><" ว่าแล้วฮยอกแจก็บีบเข้าที่แก้มสีชมพูนั่นด้วยความมันเขี้ยว

    "อ๊า ..เจ็บนะฮะ"

    "อ่าว ขอโทษๆ.....ไปกันเหอะ" พูดเสร็จฮยอกแจก็คว้าเอากระเป๋าของทงเฮมาถือไว้ให้แล้วค่อยๆประคองทงเฮไปห้องพยาบาลซึ่งอยู่ชั้น2ของตึกเรียน...ตลอดทางเดินมา ทงเฮก็อดคิดไม่ได้ว่า..เป็นเพราะเค้ารึเปล่านะ ที่ทำให้ฮันคยองและคิบอมเป็นแบบนั้น...





    .
    .
    .
    .


    เมื่อร่างสูงเดินเข้ามาภาายในห้องเรียนแล้วก็วางกระเป๋านักเรียนลงบนโต๊ะอย่างแรงจนคนอื่นๆต้องหันมามอง จากนั้นก็นั่งลงที่เก้าอี้ของตัวเองแล้วมองไปยังที่นั่งข้างๆอย่างหงุดหงิด..

    "โถ่เว๊ย ย!" ร่างสูงตะโกนออกมาอย่างหัวเสียแล้วใช้มือหนากระแทกไปที่โต๊ะอย่างแรง

    "อะ..เอ่อ  คิบอมเป็นอะไรคะ?"นักเรียนหญิงสวมแว่นที่นั่งอยู่ในห้อง ใจกล้าถามออกมา..

    "อย่า มา ยุ่ง"ร่างสูงพูดชัดๆเน้นๆทีละคำแล้วหันออกไปมองนอกหน้าต่าง ทำเอาคนที่ใจกล้าถามออกมาหน้าเหวอไปเลยทีเดียว

    "เห้...คิบอม แกเป็นอะไรวะ?"ฮันคยองที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้องถามเพื่อนตัวเอง   เมื่อเห็นว่าเพื่อนตัวเองหน้าตาไม่ค่อยสบอารมณ์นัก...

    "ก็อารมณ์ไม่ค่อยดี  แกก็เหมือนกันไอ้เกิง...เป็นอะไรวะ"

    "ก็เหมือนแแหละ" พูดเสร็จฮันคยองก็ถอนหายใจครั้งนึง ก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่ของตัวเอง...ไม่นานนัก ฮยอกแจก็เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับทงเฮ มือข้างหนึ่งของฮยอกแจโอบเอวประคองทงเฮไว้ ส่วนอีกข้างหนึ่งก็ถือกระเป๋านักเรียนให้ทงเฮ...

    "หึ ...ดูแลกันดีเหลือเกินนะ"  คำพูดประชดแดกดันดังมาจากข้างหลังห้อง ซึ่งเจ้าของคำพูดก็คงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกซะจากคุณชายคิมคิบอม..

    "ทำไม..อิจฉารึไงวะ" พูดเสร็จฮยอกแจก็มองไปทางคิบอมด้วยท่าทางกวนประสาท...

    "ไม่สักนิด..." จบคำพูดของคิบอมอาจารย์ประจำคาบแรกก็เดินเข้ามาในห้อง ทำให้ทุกคนต้องหยุดการกระทำแต่เพียงเท่านี้  ฮยอกแจก็เดินไปนั่งข้างๆฮันคยอง  ส่วนทงเฮก็ต้องเดินมานั่งข้างคิบอม...

    "..รู้สึกดีมากใช่มั้ยที่เพื่อนชั้นมันคอยดูแลเทคแคร์แบบนี้น่ะ??" ร่างถูกสามเสียงเย็น  สายตาก็ยังคงมองสิ่งที่อาจารย์กำลังสอนอยู่บนกระดาน...

    "ปะ...ป่าวนะฮะ"

    "แต่การกระทำของนายมันตรงข้ามกับคำพูดนะ"

    "จริงๆนะ ผมไม่ได้โกหก ผมไม่ได้รู้สึกอะไรกับคุณฮยอกแจจริงๆ..."

    "ถ้าไม่ได้รู้สึก แล้วนายจะไปเป็นแฟนกับมันทำไม?"

    "เอ่อ..คือ"

    "หึ....ทำไมถึงไม่ตอบล่ะ  หรือว่านายตอบไม่ได้??"

    "ก็....."  คิบอมพูดถูก....ทงเฮตอบไม่ได้จริงๆ

    "หึ...ตอบไม่ได้ก็ไม่ต้องตอบ  แค่นี้ชั้นก็พอจะรู้ ว่านายมันเป็นคนยังไง" พูดเสร็จคิบอมก็เงียบไป...ทงเฮเองก็เงียบ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะเอาคำพูดของคิบอมมาคิดจนเรียนหนังสือไม่รู้เรื่อง...ทำไมหรอ  ในสายตาของคิบอมเค้าเป็นคนยังไงกัน...เค้าคงเลวมากใช่มั้ยที่คบกับผู้ชายที่รู้จักกันไม่ถึงวัน....










    ...............................................

    อัพแล้วววววว ววววว

    วันนี้วันคิเฮ><  

    3 ปีแล้วนะ......^^

    คิบอม....

    วันนี้นายต้องรีบกลับมากอดทงเฮนะ><

    55555555 5





    วันนี้วันคิเฮค่ะทุกคน ^^

    หิหิ

    อัพให้แล้วนะเคอะ  ถ้าไรเตอร์ทำการบ้านเสร็จแล้วอาจจะมาอัพอีกตอน

    แล้วก็อัพNEXT DOOR ด้วย>< 555 5




    ที่สำคัญต้องเม้นให้เค้าด้วยนะ= =

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×