คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : #แทฮยองดาวโป๊ 18
Chapter XVIII :: น้อแทับเรื่อน่าใ
แทฮยอเินไม่ไหวอีรอบ หลัาเสร็ิรรมามๆับเหล่าุสามีไปเมื่อืน มันไม่ไ้เ็บเหมือนรั้แร แ่ไม่ทาเพลียเสียมาว่า และแน่นอน แทฮยอลับมานั่พิหัวเียพร้อมับมีเหล่าุสามีทั้หลาย่อยูแล เพราะวันเสาร์ไม่มีใรไปทำาน
“เ็บไว้ไหม?” ีมินโบผ้าันเปื้อนไปมารหน้าแทฮยอน้อเอื้อมมือไปหยิบหมอนและโยนใส่อีน เสียหัวเราะแหลมๆนั้นัใแทฮยอเป็นที่สุ ะที่อิน็เินเ้ามาพร้อมับาน้าวับถ้วยุปและยาแ้ปว ะที่โฮอเินบ่นเ้ามาและหายไปทาห้อน้ำ
“บ้านใล้เสร็แล้วนะ เี๋ยวเรา้อ่วยันเ็บอ” แทฮยอะเอื้อมมือไประบถาแ่็ถูอินปัออเบาๆ และนั่ล้าเีย วาถาไว้ที่โ๊ะหัวเีย ่อนที่แทฮยอะเห็นว่ามันือ ไุ่๋นโสม
“ฮยอูสูรมา เาว่าะอร่อย” แทฮยอยับออเมื่อ้อนที่มีทั้้าวและเนื้อไ่ที่ีแล้วส่มาให้ ะที่อินำลัส่รอยยิ้มไม่น่าไว้ใมาให้ เอาแ่ยับ้อนเ้าหาแทฮยอ
“ใริมอ่ะ?” แทฮยออยาะบ่นว่าโฮอฮยอเป็นพวลิ้นระเ้ ินอะไร็อร่อยไปหม อาหารที่แทฮยอทำไว้และเ็บไว้ามืนนลิ่นไม่่อยี โฮอยัสามารถทานไ้หน้าาเย พร้อมับบอว่า...
อร่อย...
“โฮอ...”
“ไม่เอาอ่ะ แทไม่เื่อหรอนะว่าะินไ้” แทฮยอเห็นโฮอเินบ่นออมาและหายออไปาห้อ ่อนะลับมาพร้อมาละมัอันให่และวใส่ผัฟอ
“ินไ้สิ ฮยอให้ทุนิมหมแล้ว โฮอมันิมนสุท้าย” แทฮยอถอนหายใออมา ่อนะรับ้อนเ้าปาอย่าว่า่าย ะที่รสาิไม่แย่เท่าิ็ยยิ้มออมา
“วันนี้ไปเรียนไหม?” อินยัีไ่และัใส่้อนมาให้ แทฮยอพยัหน้ารับ่อนะอ้าปารับ้อน้าว พร้อมับใบหน้าไม่พอใออิน
“ไม่้อไปเรียนหรอ พัเถอะนะ” แทฮยอส่ายหน้าไปมา ะที่อินูท่าะไม่พอใเป็นอย่ามานวาาม้าวลับโ๊ะหัวเีย แ่พอะเอื้อมมือไปหยิบ็โนับเอาไว้
“ไม่เอานะ แทใล้ะบแล้ว เหลืออีแ่เทอมเียวเอ ให้ไปนะ” แทฮยอเย่าแนออินไปมาพร้อมับถูไถแ้มับไหล่ว้าๆออีนและส่รอยยิ้มรูปสี่เหลี่ยมไปให้
“รับๆ อ้อนนานี้ะให้ทำยัไ แ่อย่าลืมปลอบัวไป้วยนะรับ”
อิอิ
“อินฮยอ ้วยรัและเารพ ่วยูัผ้าหน่อย”
แทฮยอำลันั่อยู่ในห้อนั่เล่นระหว่ารอยุนิแ่ัวเพื่อไปส่เาที่มหาวิทยาลัย ที่อนโอนนี้ถูเ็บอใส่ล่อเือบหมแล้ว และปิายห้อที่ไม่ไ้ใ้ อนนี้ทุนนอนรวมันอยู่ที่ห้อนอนให่ ไม่ใ่เรื่อัผ้า เอาน้ำที่ใ้ัผ้ามาถูบ้าน ล้าาน อนาใมามาย
“ลับี่โมแล้วโทรบอเ้าใไหม?” แทฮยอำลัลอบมอไปทา้ายทาวาเพื่อสัเว่ามีใรไหม? ะที่ร่าาวีที่ำลัสูบบุหรี่้วยสีหน้าเร่เรีย
“วามริยุนิฮยอไม่้อมาส่็ไ้นะ” ยุนิทำหูทวนลม และประาศวามเป็นเ้าอมาว่าเิม้วยารโอบเอวอแทฮยอเอาไว้ นระทั่หยุลที่โ๊ะหน้าะ
“ยุนิฮยอเลิสูบเถอะนะ” แทฮยอ้อนามอยุนิที่ำลั้มหน้าลมามอเา ่อนที่มือวานั้นะปล่อยมวนบุหรี่ลและยี้้วยรอเท้า ่อนะวามือยี้ลที่ผมอแทฮยอ
“็แ่่วเรียๆเอ โอเนะ” แทฮยอยู่ปาเล็น้อย่อนะที่ยุนิะอใไม่ไหวนโน้มัวลมาริมฝีปาเ้าับเรียวปาอแทฮยอ
“็แทเป็นห่ว ถ้าฮยอเป็นอะไรไปแทะทำยัไละฮะ” แทฮยอำลัอ้อนนอายุมาว่า นยุนหยิบล่อบรรุบุหรี่ออมาารระเป๋าาเ และส่มาให้เา
“เอาไปัารเลย” แทฮยอยิ้มว้าออมา่อนะทิ้ล่อเหล็ใส่ถัยะที่อยู่ห่าออไปเล็น้อย และเินลับมาหายุนิที่ำลัยืนหน้าายอยู่
“ั้นฮยอลับแล้วนะ เรียนเสร็แล้วบอ” แทฮยอพยัหน้ารับ่อนะโบมือให้ยุนิที่ำลัเินลับไปที่ลานอรถ ่อนที่สายาะเห็นว่ามีอีหนึ่นำลัยืนยิ้มอยู่ที่ึะ
“แทแทฮยอ อุย้วยหน่อยสิ”
.
แทฮยอนั่ัวเร็อยู่ในาเฟ่ใ้ึะ ะที่น้อรหัสอเาเอาแ่ส่รอยยิ้มน่าสสัยมาให้ ิบาแฟในมืออย่าสบายใ ะที่แทฮยอแทบไม่ล้าแะสอวเบอรี่ปั่นเบื้อหน้า
“ฮยอมีแฟนหลายนเหรอ?”
“แ่ๆ” แทฮยอพ่นสอวเบอรี่ปั่นไป้าหน้าอย่าใ ่อนะมอใบหน้ายิ้มสใสอมินแที่ำลัส่มาให้เาลอ ่อนที่มืออน้อรหัสะเอื้อมมาเ็ที่มุมปาอเา
“นาย นายรู้ไ้ไ?” แทฮยอวายสายาไปรอบาเฟ่ที่ไม่่อยมีน ่อนะเปลี่ยนมานั่ล้ามินแ พร้อมับรั้ออน้อรหัสเ้ามาใล้
“นมาส่ฮยอเมื่อวันนั้น เป็นนละนับมารับาอนินเลี้ยเสร็ และวันนี้็นละนันับสอนวันนั้น” แทฮยอลืน้อนน้ำลายลอ เมื่อเห็นสายาที่ไม่น่าไว้ใอมินแ
“แล้ว็ผมมีอีเรื่อะบอ...” แทฮยอมอใบหน้ายิ้มแย้มอมินแอย่าไม่ไว้ใ ่อนะยับออห่าอีฝ่ายพร้อมับมินแที่หยิบถุระาษมาวาลรหน้าแทฮยอ
“เปิสิ” แทฮยอยับัวออห่าอี ่อนะยับแว่นาและหยิบล่อสีาวออมาาถุระาษ มีื่อมินแแปะอยู่หน้าล่อ แทฮยอสูลมหายใเ้าเ็มปอ่อนะเปิล่อออและ...
Special PHOTO BOOK KIM V Limited No.1
อืม...
“ผมเป็นแฟนลับอฮยอนะ”
.
แทฮยอหันวับมอหน้าน้อรหัส PHOTO BOOK เบื้อหน้าที่สามีอเามีันนละเล่ม ะที่อแอ้าวอน้ำไปื้อมานทุวันนี้ยัินแ่ทูน่าระป๋อับสาหร่ายอยู่เลย
“มะ มินแ”
“ผมเป็นแฟนลับฮยอมานานนะ ใระำนที่ัวเออบมาลอไม่ไ้ัน...” แทฮยอำลัรู้สึว่าใบหน้าร้อนผาวึ้นมา ฟัประโยอมินแพร้อม้วยรอยยิ้ม
“อ้อ แ่ว่ามีนหนึ่โ่”
“แ่ๆ” แทฮยอมอไปทา้นเสียไอ ่อนะหัวเราะออมาเมื่อเห็นว่าอแำลัเินเ้ามา และไอออมาเสียั ่อนที่ใบหน้าอเพื่อนัวโย่ะะลึ
“น้อวีอเพ่!”ทันที่อแั้ท่าเ้ามาะเะ PHOTO BOOK ็ถูมินแรวบไปและเ็บใส่ล่อเรียบร้อย ะที่อแัสีหน้าออมา
“มึอะไร? เอามาใหูู้เี๋ยวนี้” แทฮยอำลัรู้สึอึอัเล็น้อย เพราะภาพอัวเอใน PHOTO BOOK นั้นเ็มไป้วยท่าทายั่วยวนอเาที่ไม่ถูปล่อยออมาเพราะมันเรทมาเินไปนแบฮยอนไม่อนุา นั้นแหละานยอล็เลย้อเ็บไว้
“อะไร?! ฮยอ็สั่ไปแล้ว็ูอัวเอสิ” แทฮยอหัวเราะออมา ท่าทาห่วออมินแ และท่าทาุามออแที่ำลัแบมือใส่หน้ามินแ
“็อพรีออร์เอร์มัน้อรอปิรอบ่อนสิ แไปื้อแบบ Limited มาใ่ไหม?” แทฮยอะออธิบายว่า PHOTO BOOK อมินแับออแนั้นนละแบบัน ูาท่าทาแล้วมินแะไป่อแถวื้อที่บริษัท ไ้แบบ Limited ที่เพิ่มำนวนึ้นมาอี 50 หน้า แ่ส่วนออแไม่มี
“เอา มา ให้ ู ู”
“พอเถอะอแ ไปเรียนันเถอะ” แทฮยอลาเพื่อนอัวเอออมาาาเฟ่ ะที่มินแำลัส่รอยยิ้มสใสมาให้เาพร้อมับมือที่วปาาสีำในมือ
.
แทฮยอเรียนเสร็อนเือบสอทุ่ม อแโวยวายออมาเพราะมินแลับไปั้แ่อนหนึ่ทุ่ม หายไปพร้อมับ PHOTO BOOK Limited ที่ทำให้อแร่ำไห้ออมาเสียั
“บอที่อยู่น้อแมา บอมา” แทฮยอโนเย่าไปมาเหมือนัวเอเป็นระป๋อน้ำอัลม นระทั่เห็นว่าอุำลัเินเ้ามา้วยสายาเอาเรื่อ
พลั่!
“มึทำอะไรเมียู?” อุนปิือ ารอบใ้ำลั นั้นแหละ หลัาว้าไหล่อแและปล่อยหมัใส่หน้าออแทันทีนเพื่อนัวโย่ไม่ทันั้ัว และำถามระาเสียั
“เพื่อนแทเอ ไปเถอะๆ อโทษนะไอแ” แทฮยอพยายามลาอุออมาาอแ แ่เพราะแรน้อยว่า ไหนะเสียที่่อทา้านเนื่อาิรรมรุนแรเมื่อืนนเือบล้มลับพื้นนแ่อุ็หันลับมารั้เอวอแทฮยอเอาไว้ พร้อมับใบหน้าใ
“เป็นอะไรมาไหม?” แทฮยอใับเหุาร์ที่เิึ้นอย่ารวเร็ว ่อนที่แนที่เ็มไป้วยล้ามนั้นะ้อนเ้าที่้อพับเ่าและอุ้แทฮยอึ้นในท่าเ้าสาว
พลั่!
“อุ” แทฮยอฟาลที่ไหล่แน่นๆออุ เมื่อนร่ายัษ์เะเ้าที่อแที่ำลั้นออแ พร้อมับับเสียร้อโอรวออแที่ออยู่ที่พื้น
“อโทษนะอแ เี๋ยวแทะส่ที่อยู่มินแให้” แทฮยอสสารเพื่อนัวโย่ที่ลายเป็นเหยื่อวามรุนแร และวามหึโหออุ นที่เาอะย่นหน้าให้อีนอย่าไม่พอใ นระทั้ถูวาลที่เบาะ้านับ็ยัทำหน้าไม่พอใอยู่นอุ้อมูลที่แ้มทั้สอ้า และไล้ลมาที่ออหอมๆ
“ไม่โรธันสิ ็หมอนั้นมันมาทำแทแทเ็บ เห็นไหม?” อุรั้แนเสื้ออแทฮยอึ้นมานเห็นรอยแที่เิามือออแเมื่อรู่ ไหนะวาอ้อนๆที่ส่มานั้นอี
“็ไ้~ ลับบ้านันนะ”
ความคิดเห็น