คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : 16th dish - Marshmallow
Myungyeol's Sweet Desserts Set
Title: MARSHMALLOW♥
Pairing: Kimmyungsoo x Leesungyeol
Status: One-Shot
Author: khanunys
♥
it's like your lips
วันนี้อีอยอลหยุาน และิมมยอู็ว่าานพอี
อนแรมยอู็ิว่าอยอละหยุานเพื่อะไ้มีเวลาอยู่ับเาเยอะๆ แ่ที่ไหนไ้อยอลหายออาบ้านไปที่ร้านออุปร์ทำนมทั้วัน เพิ่ะลับมาเมื่อรู่นี้เอ แล้วถ้าถามว่าิมมยอูไ้ไป้วยไหม ำอบือไม่ วามริแล้วมยอู็อยาะามอยอลไปเหมือนันนะ แ่ิที่ว่าเายัไม่ไ้เลือรูปไปส่ให้ทานิยสารเลย
สุท้ายแล้วิมมยอูึนั่ทำานอยู่ที่บ้านทั้วันและอีอยอล็ออไป้านอทั้วัน
นหน้าหล่อถอนหายใออมาเฮือให่่อนะหยิบรีโมทึ้นมาเปลี่ยน่อโทรทัศน์ไปเรื่อยๆเพื่อหารายารที่น่าสนใสัรายารมาู
ใริเาอยาะอ อยาะหอมอยอลแ่ิที่ว่านน่ารัำลัอาบน้ำอยู่ ะให้มยอูเินไปเาะประูห้อน้ำแล้วับอยอลมาฟัเา็เรว่าะโนอยอลเอาวมแมพูมาีหัวะ่อนน่ะสิ
มยอูไม่ไ้ลัวอยอลหรอนะ แ่เรใเยๆ
“ินไหม” เสียหวานใสทีุ่้นเยัึ้นพร้อมับอยอลที่ทรุัวลนั่้าๆัน มยอูหันไปมออยอลที่ำลัับมาร์เมลโลพร้อมับยื่นถุบรรุมาร์เมลโลถุโมาให้เาไป้วย ลิ่นหอมๆอแมพูสระผมลอยมาามลมนมยอูอไม่ไ้ที่ะสูหายใเ้าไปเ็มปอ ่อนะส่ยิ้มทะเล้นไปให้อยอล
“ินอยอลแทนไ้ไหมรับ”
“ั้นไม่้อิน!” อยอลร้อบอ่อนะยึเอาถุมาร์เมลโลไปอเอาไว้แน่น านั้นึร้อบอเาอย่าเอาแ่ใ “เ็ผมให้้วย”
มยอูหลุหัวเราะออมาเล็น้อยับท่าทาที่เหมือนเ็ออยอล ถ้าเาไม่รู้อยู่แ่ใว่าอยอลอายุมาว่ามยอูะิว่าัวเอแ่ว่าอยอลไปเสียแล้ว
มือหนาับลบนผ้านหนูผืนเล็แล้วยี้ผมนุ่มนั้นอย่าเบามือ ่อนะ้มลไปหอมแ้มอยอลฟอให่
“ิมมยอู!” อยอลร้อเรียื่ออเาเสียหล ่อนะยัมาร์เมลโลหลายิ้นเ้ามาในปาอเา ทำให้เอามยอู้อเบ้หน้าให้ับรสาิหวานๆอมัน ึ่นหน้าหวาน็ูมีวามสุับหน้าาอเาอยู่ไม่น้อย “สมน้ำหน้าอบวยโอาสีนั”
เมื่อไ้ยินแบบนั้นมยอูึละมือออาลุ่มผมนุ่ม เป็นผลให้อยอลหันหน้ามาเพื่อะโวยวาย ริมฝีปาเล็ที่อ้าออล้ายะเป็นใให้ับมยอู นหน้าหล่อไม่รอ้าที่ะประบริมฝีปาลไป ่อนะใ้ลิ้นันเอามาร์เมลโลในปาอนไปให้ับอยอลแทน
“นวยโอาส...” อยอลบ่นพึมพำเสียเบา ่อนะเี้ยวมาร์เมลโลที่อีนป้อนให้้วยใบหน้าที่แฝวามไม่พอใเอาไว้ มยอูึอไปไ้ที่ะปลายมูลบนแ้มนุ่มนั่น้ำอีสัรั้
“ทำไมถึน่ารัแบบนี้ล่ะรับ” มยอูถามอยอล้วยใบหน้าที่แสวามหนัใหลัาอยอลหันมายู่หน้าใส่เา
“อ..อะไร” นที่ถูมว่าน่ารัพูะุะั แ้มใสึ้นสีแเรื่อเล็น้อย
“อยอลน่ารัเินไปแล้วนะ” มยอูว่าพลาึร่าบาออยอลเ้ามาอเอาไว้แน่น “ะทำให้ผมหลไปถึไหน”
“ยัไม่ไ้ทำอะไรเลยนะ” อยอลิ้นลุลัอยู่ในอ้อมแนอีนนมยอูยอมปล่อยออมา “ันทำัวามปิ่าหาเล่า”
อีอยอลแสร้ทำหน้าุ ่อนะยมือึ้นมายี้เส้นผมอมยอูอย่ามันมือ านั้นึหันลับไป้อโทรทัศน์พร้อมับหยิบมาร์เมลโลเ้าปาเป็นระยะ
“อยอล”
“หืม?” เอ่ยอบรับเสียเรียทั้ๆที่ยัไม่ไ้ละสายาไปาหน้าอ
“ผมรัอยอลนะ” มยอูพูพร้อมับ้อมอใบหน้าออยอล
“รู้แล้วล่ะน่า” เ้าอื่ออบรับ ใบหน้าเนียนที่ึ้นสีมพูาๆเรียรอยยิ้มบนใบหน้าอมยอูไ้เป็นอย่าี
“ไม่บอผมบ้าเหรอ” นหน้าหล่อถาม่อนะยับเ้าไปนั่ใล้ๆแล้วอเอวอีฝ่ายเอาไว้หลวมๆ “บอหน่อยนะ ไม่ไ้ฟัอยอลพูนานแล้วนะรับ”
อยอลปรายามอนที่เาแะัวเอเล็น้อย ่อนะหยิบมาร์เมลโลในถุยัใส่ปามยอูอีรั้ านั้นึแนบริมฝีปานเอามลไป พอผละออมา็ส่ยิ้มหวานให้อีนพร้อมับำพูที่ทำให้มยอูหัวใพอโ
“ัน็รันายเหมือนันล่ะน่า”
อีอยอลน่ารัเินไปแล้ว
END.
♥
ปล2. มันวระไ้ลั้แ่เมื่อวาน T^T
ความคิดเห็น