เราเริ่มอ่านเรื่องผลึกสุดท้ายจากความไม่ชอบใจ อ่า อย่ามองอย่างนั้นสิ จริงๆแล้วเราเป็นคนที่ค่อนข้างแอนตี้นิยายประเภทพระเอกเย็นชาน่ะ เรื่องนี้เดินไปเจอในร้านหนังสือ เห็นว่ารูปหน้าปกสวยดีเลยลองซื้อมา ด้วยความรีบ เราก็คว้าเล่มสองมาทั้งๆที่ไม่ได้อ่านเล่มหนึ่ง พอกลับมาถึงบ้าน ก็นั่งอ่านๆไป กะว่าคงจะอ่านแค่รอบเดียวเพราะไม่ใช่แนวที่สนใจ มันเป็นย้อนอดีตอ่ะ แล้วก็ดูน่าเบื่อ แต่พออ่านไปถึงช่วงความทรงจำของคาออส เราก็เริ่มติด แล้วก็ควานหาเล่มหนึ่งจากร้านหนังสือ ภาษาของพี่โดราดูสละสลวยใช้ได้ ไม่เหมือนภาษาของบางคนที่ห้วนสั้น นี่เป็นอีกจุดที่เราแอบประทับใจ และในเรื่องของการดำเนินเรื่อง พี่โดราก็ดำเนินได้กระชับดี ถึงแม้ในผลึกหนึ่งจะยาวนับสามสิบสี่สิบหน้ากระดาษก็ตาม เราเริ่มติดตามผลงานของพี่มาเรื่อยๆ และแอบชื่นชมอยู่เงียบๆ เราอาจจะเป็นคนที่ไม่ค่อยคอมเมนต์ให้พี่โดราบ่อยนัก เพราะมีเวลาน้อย(ต้องแอบเปิดเน็ตตอนแม่ไม่อยู่)เลยได้แต่อ่านๆแล้วก็ไป บางทีก็แอบติดดาวให้บ้าง ไม่ว่ากันใช่มั้ยเอ่ย เนื้อหาของเรื่องเราว่าดำเนินไปได้ดีแล้ว แต่ยังขาดความสมเหตุสมผลอยู่นิดหน่อย ถ้าลองแก้ไขจะดูดีขึ้น เป็นกำลังใจให้เสมอนะ สู้ๆจ้ะ แล้วเราจะคอยอ่านเรื่องนี้ต่อไป
ปล.เราอาจจะค้านกับเสียงส่วนใหญ่ แต่แอบแอนตี้ฉากหวานอ่ะ เราอยากให้คาออสนิ่งๆเหมือนเดิมแต่แอบห่วงเรมีอาดีกว่า นะ หรือถ้าไม่งั้นก็ภาวนาให้สาวเจ้ารู้ตัวเร็วๆเถอะ พี่โดราคงไม่คิดจะให้เรมีอารู้ว่าคาออสแอบรักตัวเองตอนคาออสขอแต่งงานทีเดียวใช่มั้ยอ่ะ แหะๆ ก็แค่แสดงความคิดเห็น อย่าปาระเบิดใส่เราก็แล้วกัน คนไหนที่ชอบฉากหวาน (แอบเสียวแฮะ และแล้ว /me ก็รีบเผ่นออกจะบทความโดยไว) |