ดวงใจในเงาจันทร์

“C1785 ทำลายเอกสาร”

“หน่วยรัฐ รับทราบ เอกสารจะถูกทำลายภายใน 3 2 1…”

     “ตาจ๋า ไม่ต้องห่วงหนูนะ หนูจะใช้วิชาที่ตาสอนให้เป็นประโยชน์ที่สุดเลย” ฉันหยิบปิ่นปักผมที่คล้ายกับเป็นตัวแทนของตาออกมาดูพักหนึ่ง ก่อนที่จะเก็บมันเข้าไปข้างในตรงกระเป๋าเสื้อ แต่ฉันดันเสียบปิ่นพลาดทำให้หล่นลงไปในพุ่มหญ้า ฉันก้มลงหาปิ่นปักผม มันเป็นจังหวะพอดีที่ฉันรับรู้ถึงผงบางอย่างที่ผ่านเฉียดหัวตามลมไป สัญชาตญาณในตัวฉันที่กำลังบอกว่าอันตรายได้เกิดขึ้น

"พับผ่าสิ"

“เอื้อก” ชายที่เดินเขามาเกือบจะถึงตรงที่ฉันอยู่ก็ถูกกระสุนเจาะเข้าตรงส่วนหัวทันที ของเหลวสีแดงพุ่ง

กระฉูดกระเด็นเซ่นซ่านไปทั่วบริเวณ ก่อนที่ร่างตรงหน้าจะล้มลง ฉันค่อยค่อยย่องหาที่หลบซ่อนใหม่

อย่างรวดเร็ว

"โยชิ โยชิ...เฮ้ยยยยย..โยชิดะ” ชายหุ่นผอมเพรียวที่เดินตามเพื่อนมาก็ตกใจกับภาพที่ได้เห็นเขารีบไป

ประคองร่างไร้วิญญาณของเพื่อนทันทีก่อนที่จะพึมพำบางอย่าง แล้วหามเอาร่างไร้วิญญาณไปสมทบ

กับกลุ่มเพื่อน

“เฮ้ย..โยชิ มันเป็นอะไรวะ” คนที่สังเกตเห็นร่างของเพื่อนที่พยุงกันมาก่อนคนอื่นก็เอ่ยปากถามทันที

“มัน ตาย แล้ว” สิ้นคำพูดของเพื่อนเหมือนฟ้าผ่าฟาดลงที่หัวสมองของเขาทั้งหมด ทุกสิ่งทุกอย่างโหวง

เหวงจนไม่มีใครเอื้อนเอ่ยคำพูดใดใดออกมาจากปาก ไม่นานชายทั้งแปดก็ลุกขึ้นยืนแล้วล้อมร่างไร้

วิญญาณอย่างพร้อมเพรียง

“นังนั่นมันทำให้โยชิดะต้องเป็นแบบนี้ ถ้ามันยังมีลมหายใจอยู่บนโลกใบนี้ต่อก็อย่าเรียกพวกเราว่านัก

ฆ่าเลย” ชายคนหนึ่งประกาศกร้าวออกมา ชายทั้งแปดมองหน้ากันก่อนจะแสยะยิ้มพร้อมกัน

“อย่าหวังว่าจะได้ออกไปจากที่นี้พร้อมกับลมหายใจเลย...ขวัญมณี” ทันทีที่สิ้นเสียงคำพูดนักฆ่า

แต่ละคนก็กระโดดหายกันไปคนละทิศละทาง

          ฉันไม่สามารถบังคับหรือควบคุมร่างกายได้อีกจนเปลือกตาที่จะพยายามลืมขึ้นก็ค่อยค่อยปิดลงจนเข้าสู่ห้วงนิทรา....

"เกิดอะไรขึ้น...!!!"

อุ๊แว้ๆๆ

ปล. นิยายเรื่องนี้เกิดจากการจินตนาการ มโนภาพของผู้แต่ง ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับประวัติศาสตร์เลยนะเจ้าคะ นิยายเรื่องนี้ห้ามไม่ให้ดัดแปลง ทำซ้ำหรือก๊อปไปเป็นผลงานของตัวเอง ไรต์ขอนะ

*** อ่านให้สนุก มีอะไรติเตียนก็คอมเม้นได้เลยจร้าาาา

อันนี้เป็นนิยายเรื่องแรกกกเลยยยยยย ผิดพลาดตรงไหนช่วยคอมเม้นนด้วยยยนร้าาาาาา อันไหนผิดพลาดดฝากด้วยยย