หายใจติดขัด...
เป็นอัมพาตแบบเฉียบพลัน...
"นายเห็นมั่งป่าว...แทค"..
หนุ่มร่างบางหน้าหวานถามด้วยเสียงนุ่มนวลแต่เคลือบยา DDT ไว้ ที่ถ้าใคร
เผลอเคลิบเคิ้มไปตามล่ะก็ตาย ลมหายใจของคุณจะหยุดชะงักทันที พร้อมกับไปเข้าเฝ้าพระอินทร์โดยไม่รู้ตัว...
ผมก้มหน้าหงุดหลบสายตาก่อนส่ายหน้าจนคอแทบหลุดเป็นคำตอบ...ทำให้
หนุ่มร่างบางหน้าหวานกอดอก ยกยิ้มเผล่ส่งมาให้...
"ย่าส์!!!...น่าเสียดายนะ...แต่ช่างมันเหอะฉันคิดว่ามันคงหนีไปแล้วล่ะ...นายเอง
ก้อ ควรนอนได้แล้วนะ...ดูหน้าซีดๆตัวสั่นๆ...คงไม่ได้เป็นไข้ใช่มั้ย"
เสียงนุ่มๆถามผมแต่ทำม้ายทำไมผมถึงรู้สึกขนลุกเกรียว...ก่อนเปล่งเสียงไป
ตอบอย่างยากเย็น
"ปะ..ปะ..ปะ..ป่าวจ้า คุณนี่"...พูดจบก็ลุกยืนแล้วพุ่งหลาวไปที่เตียงตัวเองอย่าง
รวดเร็ว...หลับตาปี้เพื่อบอกเป็นนัยว่า จะนอนตามคำสั่งแล้วจ้า!!!!
เวลาผ่านไปเกือบ 3 นาที..
ผมค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้น...แล้วกลิ้งกลอกลูกตาไปมองร่างสูงโปร่งที่ยังยืนหัน
หลังให้ผมที่เดิม...ไหล่บางนั้นสั่นไหว...มือซ้ายปิดปากตัวเอง...มือขวาก็กุมท้องไว้...
ผมมองร่างบางอย่างสงสัยพร้อมเป็นห่วงก่อนเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล...
"คุณนี่...เป็นไรหรือป่าว"
...เท่านั้นแหละครับเสียงหัวเราะจากเทวดาก็เปล่งพลังกังวานใสใส่กำแพงตรงหน้า...แล้ว
หักเห มากระแทกหน้าย่นๆของผมจนหงายเงิบ...อ้าปากค้าง...จ้องคนที่แทบไป
ชักดิ้นชักงอที่พื้น ซึ่งกำลังใช้มือจับพนักเก้าอี้ที่ผมนั่งก่อนหน้านี้ เพราะทรงตัว
ไม่ไหวจาการเหนื่อยหอบ(หัวเราะมากเกินลิมิต)
ร่างบางเช็ดน้ำตาที่เกิดจากการหัวเราะ..ก่อนเดินมาหุบปากให้ผม...มือเรียวบางตบลงบนบ่าผม2-3 ที แล้วส่งยิ้มอย่างอ่อนโยนเหมือนเคยมาให้...
"เอาล่ะ..คราวนี้นายคงนอนได้แล้วนะ"...พูดจบร่างบางก็อมยิ้มก่อนจะหมุนตัว
เดินออกไป...
"คุณนี่..!!!!!!!...ฉันไม่ปล่อยให้นายแกล้งฉันฝ่ายเดียวหรอกนะ.."
ผมแผดเสียงใส่ก่อนฉุดร่างบางหน้าหวานเซมาชนตัวเองแล้วล้มบนที่นอนทั้งคู่...
ภาพตรงหน้าหากใครเปิดมาเห็นเค้าจะพบกับภาพประติมากรรม..น้ำแข็ง...
แมวดำขึ้นค่อมเจ้าชายไทย...เป็นภาพน่าหวาดเสียวดีแท้ คิๆๆๆๆ
(แต่ฟินสำหรับสาวก TK คิๆๆ)
"นายคิดจะทำอะไร อ๊คแทคยอน...ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้" ร่างบางสั่งน้ำเสียงเฉียบขาด...
คงจะไม่ชอบท่านี้เอามากสินะ....คิๆๆๆ
จะว่าไป...ไอ้อาการใจแกว่งๆ หน่วงๆ หนักๆ หวิวๆนี้มันอะไรอ่ะ....ยิ่งเห็นหน้า
สวยหวานของเพื่อนสนิทใกล้ๆยิ่งทำให้ผมต้องกลืนน้ำลายดังเอื๊อกทันที...กลิ่น
หอมหวานที่ฟุ้งมาจากตัวบางๆของคนที่อยู่ข้างล่าง.......กับริมฝีปากอิ่มสีแดง
สด...มันทำให้ผมเคลิ้มจนลืมไปแล้วว่าคนตัวบางหน้าหวานกลิ่นหอมนี้เคยแกล้ง
อะไรผมไว้...
"แทคยอน...ลุกได้แล้ว" เสียงเย็นๆปลุกผมให้ตื่นจากอาการเคลิ้ม...
"ไม่..นายอยากแกล้งฉันก่อนทำไม"
...ผมจ้องตากลมโตที่ใครๆก้อบอกว่าสวย...มันสวยจริงๆครับมันเหมือนกับว่าคุณ
กำลังจ้องมองดวงดาวที่ท้องฟ้าจำลองยังไงยังงั้น...
"ก็นายอยากส่งเสียงเอ็ดตะโลลั่นห้องทำไมเล่า" คนตัวบางหน้าหวานขมวด
คิ้ว...นัยตากลมโตวาววับด้วยความไม่พอใจ
"ก็จุนซู เอ้ย!!! มินจุน...มันมาชวนคุย..เล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้...ฉันเลยเผลอทำเสียงดัง"
ผมโบ้ยความผิดให้แพนด้ารับปาปไป...ก่อนเม้มปากทำตาละห้อยให้ดูน่าสงสาร
มากที่สุด...
เผื่อศาลจะได้พิจารณาลดโทษให้กึ่งหนึ่ง...กับความน่ารักของ..เจ้าพ่ออ๊คแอ๊บ..คิๆๆๆ
ร่างบางหน้าหวานถอนหายใจพร้อมส่ายหน้าอย่างระะอา...กับความไม่รู้จักโต
ของไอ้แมวยักษ์
ส่วนคนที่โดนพาดพิงถึง ซึ่งกำลังจะเอนตัวลงนอนหลังจากไปเล่นกะแมวมาก็ถึงกับ
ขนลุกเย็นท้ายทอยวาบ รู้สึกถึงลางสังหรณ์แปลกๆ
"ช่างเถอะ..ฉันเองก็แกล้งนายมากเกินไปหน่อย...นี้ก็ดึกมากแล้วไปนอนกันดีกว่านะ"
ร่างบางเอ่ยเสียงนิ่มๆ...คล้ายบอกให้ผมปล่อยเค้าทางอ้อม...ไม่มีวันซะหรอก
คิๆๆๆๆ
ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆใบหน้าเรียวสวยก่อนจ้องริมฝีปากอิ่มที่เม้มสนิท...
แจ้ง Blog ไม่เหมาะสม
15 มี.ค. 56
280
4
ความคิดเห็น