คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : ตอนที่ 6 ลิปสติก (02)
คนโดนถามส่ายศีรษะไปมา แม้ใจสั่นแต่ก็ฝืนยิ้มตอบกลับไป
แค่ได้คำตอบ ชายที่แสดงความห่วงใยเล็กๆ ก็หมุนตัวเดินเข้าห้องไป ทิ้งให้นุดีก้าวเท้าไม่ออก ได้แต่ตั้งคำถามในใจว่า
‘ใครกัน...ใครคือเจ้าของ’
เปลือกตาบางปิดลงเพื่อเรียกความเข้มแข็ง ไม่อยากสร้างความอึดอัดระหว่างกัน เพราะรู้ว่าตนอยู่ในฐานะอะไร ไม่ได้มีสิทธิ์มีเสียงมากนัก เธออยู่อย่างเจียมตัวและรู้ว่าสมควรทำอะไร แต่ถึงอย่างนั้นสีหน้าก็ไม่วายคุกรุ่นไปด้วยความเศร้า
ด้านหมอกรีบเดินตรงไปยังตู้เสื้อผ้าเพื่อหยิบผ้าขนหนูออกมา เขารู้สึกเหนียวตัวและเหม็นกลิ่นเหล้าไปหมด ไม่ได้เอะใจเลยสักนิดว่ามีหนึ่งสิ่งผิดแปลกไป
ฝ่ามือใหญ่ปลดกระดุมเสื้อ ตามด้วยกางเกง แล้วถอดโยนใส่ตะกร้า จากนั้นจึงนำผ้าขนหนูมาพันกายไว้ ระหว่างนั้นก็ชำเลืองมองนุดีอยู่ตลอด สงสัยว่าสายตาคู่นั้นเศร้าลงเพราะเหตุใดกัน ก่อนจะละทิ้งทุกความรู้สึกแล้วเดินตรงเข้าไปอาบน้ำ
ส่วนคนที่เวลานี้นั่งนิ่งอยู่บนเตียงผ่อนลมหายใจออกมา เอาเข้าจริงๆ มันไม่ง่ายเลย เพราะมีคำถามวนเวียนอยู่ในหัวตลอด หากไม่ขจัดให้หมดความขุ่นข้องก็ไม่มีทางจางหาย แต่จะเอ่ยปากถามไปว่าอย่างไรล่ะ แล้วต้องใช้น้ำเสียงประมาณไหนไม่ให้อีกฝ่ายรู้สึกรำคาญ
หญิงสาวครุ่นคิดพลางเป่าปาก กลัวว่าถามไปแล้วจะกลายเป็นสร้างกำแพงที่กั้นกลางระหว่างกันให้สูงกว่าเดิม
ซ่า ซ่า
เสียงน้ำกระทบพื้นดังขึ้นพอๆ กับความวุ่นวายในทรวงละมุน นุดีทิ้งตัวลงนอน แล้วเผลอหลับไปในที่สุด ปล่อยให้คนที่เดินออกมาจากห้องน้ำยืนมอง
จากนั้นหมอกก็เดินไปคว้ากางเกงนอนในตู้มาสวมใส่ แต่ในจังหวะที่หมุนตัวจะเดินขึ้นเตียง สายตาก็ไปเห็นอะไรบางอย่างทำให้ต้องก้มไปหยิบขึ้นมาพิจารณา
หมอกกระแทกลมหายใจแรงๆ รู้แล้วว่าสิ่งใดที่ทำให้นัยน์ตาสวยหม่นลงอย่างชัดเจน เขาส่ายศีรษะไปมาอย่างนึกตำหนิ พร้อมรีบเดินเข้าไปหาคนที่ทำให้หัวใจเดือดขึ้นมา
“คะ...คุณหมอก”
นุดีลืมตาขึ้นเมื่อรู้สึกถึงแรงยุบตัวของเตียง หนำซ้ำยังสัมผัสได้ถึงบางสิ่ง ไม่กี่วินาทีต่อมาก็แทบกลืนน้ำลายไม่ลงคอ เมื่อร่างน้อยๆ โดนเรือนกายสูงใหญ่คร่อมทับ สีหน้าบ่งบอกว่ามีเรื่องไม่ชอบใจ
นัยน์ตาของคนตัวโตเข้มขึ้น โครงหน้าหล่อเหลาค่อยๆ โน้มลงมาใกล้กับดวงหน้าสวย
“อยากรู้ทำไมไม่ถาม” หนึ่งคำถามถูกเอ่ยออกมา ขณะใบหน้าห่างกันแค่คืบ นัยน์ตาฉายแววไม่พึงพอใจกับการที่นุดีมักเก็บความทุกข์ไว้กับตัว
คำถามนั้นทำให้หญิงสาวเบือนหน้าหนีไปอีกทาง เธออยากถามใจจะขาด แต่กลัวจะกลายไปเป็นการล้ำเส้น
ฝ่ามือใหญ่เชยหน้านวลให้กลับมาสบตากัน ไออุ่นๆ จากคนตัวโตจึงแผ่ไปหาคนหน้าเศร้า ก่อนคนถูกจับจ้องจะเม้มเรียวปากแน่น
มือข้างหนึ่งของหมอกยกขึ้นลูบแก้มนวลเบาๆ รู้ว่านุดีคงไม่กล้าถาม เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาและเธอมีกำแพงความรู้สึกกั้นกลาง รวมไปถึงมีคำว่า ‘ศัตรู’ เป็นตัวทำให้ต่างฝ่ายต่างพยายามถอยห่าง แต่ลึกๆ แล้วภายในใจกลับมีบางความรู้สึกชัดเจน
“ฟังนะ รอยลิปสติกนั่นเป็นแค่อุบัติเหตุ คุณอ้อยเดินไม่ระวังเลยล้ม ผมก็เลยคว้าตัวเธอไว้ และคงจะเปื้อนมาตอนนั้น” อรัญดาหรืออ้อยเป็นเลขาฯ ของหมอกซึ่งทำงานร่วมกันมาหลายปี และนุดีเองก็รู้จัก
คำอธิบายทำให้นุดีต้องมองลึกเข้าไปในแววตาคู่คม แค่เขาพูดเธอก็เชื่อใจ เพราะชายหนุ่มไม่เคยโกหก พลันยิ้มบางๆ ตอบกลับ เป็นการสื่อว่าเข้าใจทุกอย่างดีแล้ว และขอบคุณที่คนตัวโตห่วงใย ทั้งที่ไม่จำเป็นเลย
หมอกยกมือไปลูบแก้มนุ่ม ก่อนจะโน้มหน้าลงจดปลายจมูกบนหน้าผากมน ตามมาด้วยพวงแก้มทั้งสอง แล้วไปหยุดอยู่ที่เรียวปากอมชมพู
ลมหายใจร้อนระอุขึ้นในทันใด ความปรารถนาค่อยๆ หมุนเวียนเข้าไปในทุกอณูความรู้สึก
ปากอิ่มถูกกัดเบาๆ เป็นสัมผัสหวานๆ จากหมอก ทุกครั้งที่ได้แนบชิดมีแต่ความอิ่มเอม เขาไม่เคยสร้างความเจ็บช้ำทางร่างกาย ส่วนหัวใจย่อมมีบ้างเป็นธรรมดาตามประสาคนไร้รัก แต่ได้เท่านี้ก็ถือว่าดีนักหนาแล้ว ดีกว่าต้องทุกข์ทั้งกายและใจ
“คุณหมอก…”
ตอนนี้นางบำเรอสำรองจัดโปร อยู่นะคะ
ราคา 99 บาท
 |
|
เธอต้องการหัวใจ
ส่วนเขาปรารถนาแค่ตัว
อีบุกวางจำหน่ายแล้วนะคะ
-**ภรรยาสำรองเคยตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์มาแล้วครั้งหนึ่งค่ะ นักอ่านที่เคยซื้อรูปเล่มหรือ EBOOK แล้วไม่ต้องซื้อใหม่นะคะ เนื้อหายังเหมือนเดิม มีการปรับแค่เล็กน้อย **
ความคิดเห็น