ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ต้นตาล......นายอยู่ที่ไหน?? Part 2 (BY สายลม)
นี่ผม้อรออีนานแ่ไหนว่าะมีนมา่วยเนี่ย....... ผมะรึพลัไว้ไม่อยู่แล้วนะ.........้นาล......นายอยู่ที่ไหน ผมมอร่าอเ้าเสือร้ายัวนั้นนอนหมอบรอเวลาที่ผมะปลเราะแสันทร์ ท่านลุรับ.......อนนี้ผมะทำยัไี ผมพยายามนึถึำสอนอท่านลุ.......นัรบ........อะไรน้าาา ำไม่่อยะไ้แล้ว แ่ยัไอนนี้ผม็้อปลเราะแสันทร์ออไม่อย่านั้นพลัอผมนันไม่เหลือแน่
เราะสีนวลาหายไปในวามมื พอเ้าเสือร้ายมันรับรู้ถึพลัที่อ่อนแรล มัน็ระโนเ้ามาทันที รเล็บอันมริบแหวอาาศเ้ามาอย่ารวเร็ว ผมระโถอยห่าออมา่อนที่รเล็บนั้นะเ้ามาถึัวแ่มันับใ้เท้าถีบเ้าที่ท้ออผมนลไปนอนอับพื้น เ็บเป็นบ้าเลย....... โอ๋ย........ มันระโเ้ามาอีแล้ว
ผมพลิัวหลบหมัที่ฟาลมาอย่าแรเียหน้าอผมแ่ืบเียว ผมมอึ้นไปที่หน้าอมัน เห็นเพียวาสีแใ้เาแห่วามมือมิ อนนี้ัวอมัน่อมร่าอผมเอาไว้ทำให้ผมไม่สามารถหนีไปไหนไ้ มเี้ยวอันแหลมมใล้ะเมือบออผมแล้วถ้าผมไม่เอามือมายันหัวอมันไว้่อน
“เราะแสันทร์” เราะแสันทร์ที่มีนาเล็ฟาเ้าที่หน้าอเ้าเสือร้ายอย่าันมันระเ็นออไป ผมยันัวลุึ้นแล้วรีบเรียพลัเราะสีนวลที่มีนาเล็เท่าฝ่ามือออมามาไว้ในมือ้าวา “อย่าเ้ามานะ”
ภายใ้วามมืสลัวอ่ำืน ผมมอเห็นใบหน้าอเ้าเสือร้ายแล้วใ ใบหน้าี้ายแทบะแหลระเอียราวับว่ามันลไปูับพื้นถนนมา วาสีแ้อลับมา้วยวามโรธแ้น
......................แ..............................แ.............
นบนหัวอผมลุัน ภาพพลัออร่าอมันลายเป็นสีำสนิ
ฟุบ ุบ อ๊า..................
มันระโเ้ามา้วยวามรวเร็วผมพยายามยายเราะแสึ้นแ่มันไวว่าผมมา เราะสีนวลในมือยึ้นเพื่อป้อับรเล็บอันแหลมม แ่้วยพละำลัที่เหนือว่าทำให้ราอผมลอยระเ็นไปนเ้าับ้นไม้ เ็บนัวอพับ ทำไมมันเ็บแบบนี้........... มันเร็วมา เร็วนผมมอไม่ทัน มันเร็วมา ๆ... เร็วเินไป นี่ผม้อมาายที่นี่หรอ ร่าอเสือให่พุ่รเ้ามา้วยวามรวเร็ว
อ๊า....เลือส ๆ ไหลออมาาแนที่ยึ้นไปรับรเล็บอเ้าเสือร้าย
โอ๋ย.......เ็บ ยิ่เ้าเสือร้ายมันออแรมาึ้นเท่าไหร่ เสียร้อ้วยวามเ็บปวอผมมันยิ่ัึ้นเท่านั้น อ๊า........แน แน ผมใ้พลัเหือสุท้าย เรียเราะแสันทร์ึ้นมา เ้าเสือร้ายระโหลบออไปอย่ารวเร็ว
ผมหอบหายใอย่าหนั เหื่อออนท่วมัว เลือส ๆ ไหลออมาไม่าสายนผมไม่ล้ามอไปที่แน้าายที่มันสั่น้วยวามเ็บ นี่........ผม้อายริ ๆ ใ่มั้ย
สายลม นายอยู่ที่ไหน
เสียหนึ่ัลอเ้ามา นาผมอยู่ในเราะแสเสีย ผมยัไ้ยินเสียนั้นัเน ...........แสว่าเสียนั้น้อัมาแน่ ๆ ผมหัน้ายาวมอหา้นเสีย นี่........นี่มัน....เสียอนาย้นาลนี่ ผมอยู่รนี้....... เ้าเสือร้ายพอไ้ยินเสียเรียอนาย้นาลมัน็ระโหายไปในวามมื แล้วร่าอายหนุ่มที่ผมรอมานาน็วิ่ผ่านเ้ามาา้านหลั ผมรีบปลพลัออ
"สายลม"
ารมาอเามันทำให้ผมแทบไม่เหลือเรี่ยวแรเลย นาย้นายเ้ามารับร่าที่ำลัะล้มล้วยมือทั้สอ้าที่ผมรออย ใบหน้าอผมบลแนบอแร่ เาอร่าอผมไว้แน่นแล้วมอไปยัแนที่อาบไป้วยเลือ
“นี่มันรเล็บสมิ มันอยู่ที่ไหน” นาย้นาลพูราวับว่าหัวใอเาะสลาย
“มันยัวนเวียนอยู่แถว ๆ นี่” ผมพู มันำลัรอเวลาที่ผมะาใายาารเสีย นาย้นาลหันมอไปรอบ ๆ ้วยวามโรธแ้น “ไม่เป็นไร้น........นายพาผมไปาที่นี่ไม่ไ้หรอ” ผมรู้แ่ใีว่าหาพวเราเผลอมันะ้อเ้ามาโมีพวเราแน่ แ่ีวิอผมนเียวมัน็พอแล้ว อย่าเอาีวิอน........นที่ผม......ไป้วยเลย นี่มันืออะไร เสียหัวใที่เ้นแรึ้นทำให้เลือยิ่ไหลออมา สิอผมใล้ะหมลแล้ว ลมหายใที่เ้าออแผ่วเบาราวับว่ามันะเหือหายไป
้นาลอุ้มผมึ้นแล้วรีบวิ่ออไปอย่ารวเร็ว เลือสีแสไหลเปื้อนเสื้ออเานเปียโ นี่เราะไปไหน....... ทำไมมันรู้สึหนาวแบบนี้....... ผมใล้ะายแล้วใ่มั้ย ผมมอึ้นไปที่หน้าอนาย้นาล นายปล่อยให้ผมายเถอะ..... ยัไมัน็ีว่าที่เรา้อาย้วยันนะ ัวอผมสั่นเทา้วยวามลัว่อนที่น้ำามันะไหลออมา นายปล่อยผมไปสิ.......ะมาาย้วยันทำไม ทั้ ๆ ที่.....ทั้ ๆ ที่นายไม่เยอบี้หน้าผมอยู่แล้ว นายะ.....ะมา่วยผมไว้ทำไม
“แ็ใไว้...........อย่าเป็นอะไรไปนะ” ้นาลพูึ้น่อนที่เาะระโลอยัวึ้นสู
นาย้นาลระโผ่านิ่ไม้า้นหนึ่ไปสู่อี้นหนึ่้วยวามรวเร็ว ผมมอลไป้านล่าเห็นเาร่าอสัว์ให่วิ่ามพวเรามา
“สายน้ำเอ๋ยฟั้า”
ปุบ...........ปุบ......ปุบ ปุบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ลูระสุนสายน้ำถูยิระายลไปยัพื้นเบื่อล่าหลายสิบนั นาย้นาลเร่วามเร็วึ้นอีเพื่อหนีให้พ้นาเื้อมืออเ้าเสือร้าย แ่..................ร่าอมันลับมาปราลอยเ่นอยู่รหน้า .....
ราวับว่าเวลาะหยุนิ่ไปอึใหนึ่ เสือร้ายเื้อรเล็บอันแหลมมึ้น่อนะะปบลมา้วยวามรวเร็ว ้นาลเบี่ยร่าอนเ้ารับรเล็บ่อนที่ร่าอพวเราะร่วลมาระแทเ้าับิ่ไม้หลายิ่นร่าอผมหลุออาอ้อมแนอันแ็แร่
บนพื้นินอันเย็นเียบทำให้หัวใหนาวเหน็บ ผมเห็นร่าอนาย้นาลนอนฟุบหน้าลับพื้น นี่นาย้อมาายเพราะผมเหรอนี่ ผมพยายามยันัวลุึ้นเพื่อะเ้าไปหาร่าที่นอนนิ่สนิท อะ....... หัวอผมถูไว้้วยมือให่อันทรพลั เสียหัวใอผมมันอ่อนแรลมาแล้ว ร่านี้ไม่มีพลัที่ะยับแม้ปลายนิ้ว ทุอย่าเหมือนอยู่ในวามเียบสบ ผมรอให้เ้าสัว์ร่ายพลาีวิอเาไป แ่........้น ผมอโทษ อโทษริ ๆ ภาพเบื้อหน้าเริ่มมืลเรื่อย ๆ ผมำลัะายแล้ว
*โอม....พระสุริยสถินิมิรเพลิอนัน์ ไล่ลัรรัราศรพระปินาิน
ผมรู้สึถึวามร้อนที่พุ่รเ้ามาอย่ารวเร็ว........ แ่มัน็สายเินไปแล้วละ....... ผมำลัะลาโลนี้ไปแล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น