คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : T H E C U P I D L O V E .. T W E L V E
[ T W E L V E ]
12
눈부신 그대의 하루에는
นุน บู ิน ือ เ เอ ฮา รู เอ นึน
เปาะ แปะ เปาะ แปะ ู่ ๆ ..
เสียสายฝนโปรยปรายไปทั่วท้อฟ้า ทำให้นที่อยู่บนพื้นิน้อวิ่หาที่หลบฝนันให้วุ่นวาย .. ลมาแบบไม่มีปี่ไม่มีลุ่ย ิะ็ ไม่เห็นในที่้อทำานบ้าเลยหรอ .. อูฮยอนอยาะถามแบบนั้นับท้อฟ้าบ้าเหมือนัน แ่็ลัวโนอบลับเป็นเสียฟ้าร้อมาแทน
อูฮยอนเยหน้าึ้นท้อฟ้า ที่มีเม็ฝนนับล้านมาาฝาฟ้า ่อนะมอหาที่ ที่ิว่าะหลบฝนไ้ .. ไม่มีเลย .. แล้วเ้าะวิ่เ้าไปในโรแรมไ้ยัไเนี่ย ะโทรหาอยอล็ไม่ไ้ ัวเปียไปหมแล้วเนี่ย เอาว่ะเป็นไเป็นัน อูฮยอนัสินใวิ่ออาลานอรถเพื่อะเ้าไป้านในอโรแรม
หมับ ..
่อนะวิ่าฝนไป อูฮยอน็รู้สึว่าโนใรสันับแนอเ้าเอาไว้ ่อนะึัวออูฮยอนเ้าไปในอยู่ในร่มันเียวัน ..
‘’ เี๋ยว็ไม่สบายหรอ ^^ ‘’ ินยอยื่นร่มไปทาฝั่อูฮยอน่อนะยิ้มให้อย่าอ่อนโยน เ้าะปล่อยให้นัวเล็้าๆเ้าวิ่าฝนไปไ้ยัไัน
‘’ ุินยอ ทะทำไมมาอยู่ที่นี้ไ้ล่ะรับ ‘’ อูฮยอนเอ่ยถามอีฝ่ายอย่าใ นึว่าโรมาปล้นอนฝนสะอี เห้ออ อูฮยอน เห้ออ ..
‘’ หัวหน้าแผนให้มา่วยัานที่โรแรมน่ะ ‘’ ินยพูบ็พาอูฮยอนเินฝ่าฝนเ้าไปในัวโรแรม ถ้ายืนาฝนนานว่านี้ไ้หวัไปินทัู้่แน่
ินยอและอูฮยอนไ้เ้ามาในัวโรแรมแล้ว พนัานอทาโรแรม็ไ้พาไปที่ห้อัเลี้ย ่อนะหาผ้าเ็ัวมาให้ับทัู้่
‘’ อบุมานะรับุินยอ ถ้าไม่ไุ้ผม้อแะไปทั่ัวแน่ๆ ‘’ อูฮยอนหันไปพูยิ้มๆับินยอพร้อมับยืนเ็หัวให้แห้
‘’ ไม่เป็นไรหรอรับ ผมเ็มใน่ะ ‘’ ินยอส่ยิ้มลับให้อูฮยอน่อนะเ็ัวอัวเอบ้า
‘’ ย๊า อูฮยอนทำไมเปียเป็นลูหมาน้ำแบบนี้ ‘’ อยอลวิ่เ้ามาหาอูฮยอนที่ยืนเ็ผมอยู่ใล้ๆหน้าประูห้อัเลี้ย
‘’ เ้าาฝนมาน่ะสิ เ้าไม่มีร่ม อยอลอ่าเ็ผมให้เ้าหน่อย ‘’ อูฮยอนหันไปอ้อนอยอล ทำให้อยอล้อส่ายหัวับวามเ็น้อยอเพื่อนัวเล็ ่อนะหันไปเห็นนที่ยืนอยู่้าๆ อูฮยอน .. ยิ้ม ? มออูฮยอนแล้วยิ้ม ? ยิ้มทำไมว่ะ ไม่อบใเลย อยอลหยิบผ้าออามืออูฮยอนแล้วับมืออี้าออูฮยอน
‘’ ป่ะ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้อ เี๋ยวไม่สบาย ‘’ อยอลึมือออูฮยอนให้เินามออไป .. อูฮยอนเลยหันไปหาินยอ่อนะ้มหัวให้เพื่อเป็นารอบุ
ปั ..
เสียปิประูห้อพัอโรแรมัึ้น เมื่อทั้สอนไ้เินเ้ามาในห้อแล้ว อยอลพาอูฮยอนไปนั่ที่เีย่อนะเินไปหยิบเสื้อผ้าอเ้าออมาาู้ ..
‘’ อยอล พาเ้ามาห้ออแแบบนี้ะไม่โนว่าเอาหรอ ‘’ อูฮยอนพูพร้อมับเินวนรอบห้อ ่อนะับนู้นับนี้ึ้นมาู
‘’ ไม่ว่าหรอ นี่มันห้อัน ‘’ อยอลหยิบเสื้อผ้าออมาาู้่อนะเินมาวาไว้ที่เีย แล้วยืนออมออูฮยอน
‘’ ริหรอ !!!? โอ้โห ห้อให่นานี้นี่มันห้อพัระับวีไอพีเลยนี่ ทำไมถึมาอยู่ที่นี่ไ้ล่ะ ‘’ อูฮยอนทำหน้าาใ พร้อมับเินไปนั่ที่เียแล้วึแนเพื่อนัวสูให้นั่ลาม
‘’ ็ .. เอ่อ ไอแมวมยอูบัับให้มาอยู่ที่ห้อนี้แทน เวลาอยู่ทำานึๆ ะไ้ไม่้อลับอนโ ‘’ อยอลอบลับอูฮยอนพร้อมับหลบสายา
‘’ มีอะไรปิบัันอยู่หรือเปล่า ‘’ อูฮยอนยื่นมือมาับที่ใบหน้าออยอล เพื่อให้อยอลหันมามอาเ้า
แหมะ แหมะ ..
หยน้ำใส ๆ ไหลลาวาออยอล ไหลลมาโนมือออูฮยอนที่ำลัับใบหน้าออยอลอยู่ อูฮยอนเห็นเพื่อนรัอเ้าร้อไห้แบบนั้นเลยใ้นิ้วเ็น้ำาออให้ อยอลับมือออูฮยอนไว้แล้วุหน้าลับมืออเพื่อนัวเล็พร้อมับปล่อยน้ำาที่พยายามลั้นไว้ออมา ..
‘’ ไม่เป็นไรนะ อยอลอ่าเ้าอยู่รนี้ ‘’ อูฮยอนลูบหัวออยอลเพื่อปลอบปละโลม อยอลเลยโผเ้าออูฮยอนอย่าแน่น พร้อมับร้อไห้ออมาอย่าหนั
‘’ ฮืออ อูฮยอน ฮึ ฮืออออ ‘’ อยอลเรียเพื่อนรัออมาอย่าเสียสั่นๆ อูฮยอนทำไ้แ่อปลอบแล้วลูบหลัออยอลอยู่แบบนั้น อนนี้อยอลยัไม่พร้อมะเล่าอะไรให้เ้าฟั ้อใ้เวลาสัหน่อย
ใรทำเพื่อนเ้าันนะ อยอลไม่เยเป็นแบบนี้เลย ปิ็ะมีแ่เ้านี่แหละที่ร้อไห้แล้วอยอละเป็นฝ่ายปลอบลอ เหุาร์ล่าสุที่อยอลร้อไห้็อนึ้น ไฮสูลปีสอมั้ รอบรัวออยอละย้ายไปอยู่ที่่าประเทศอยอล็โนบัับให้ไป้วย แ่อยอลบอว่าอเรียน่อที่นี่ เรียน่อับเ้า .. พ่อแม่ออยอลไม่อนุาอยอลเลยร้อไห้เอาเป็นเอาายเ้า็ไปร้อไห้ับอยอลทุวัน .. ถ้าอยอลไปอยู่ที่อื่นแล้วเ้าะเล่นับใร ะอยู่ับใรล่ะ เพื่อนนเียวอเ้า็มีแ่อยอล อยอลเท่านั่น .. พ่อแม่ออยอลเห็นว่าอยอลเอาแ่ร้อไห้ไม่ินอะไรเลย ็เลยยอมให้เรียน่อ แล้วรอบรัวออยอล็ย้ายไปอยู่่าประเทศ วามริให้อยอลมาอยู่ที่บ้านเ้า็ไ้นะ แ่อยอลปิเสธ บอเ้าว่าอยาลอใ้ีวิ้วยัวเอบ้า อยอล็เลยไปหาานทำหลัเลิเรียนเ็บั์มา่าย่าห้อที่อนโนั้นแหละแ่่อนอยอล็เ่าเอา แ่เี๋ยวนี้อยอลื้อห้อนั้นไว้แล้ว้วยเินเ็บาที่ไปทำานมา พ่อแม่ออยอล็ไม่ไ้ใร้ายอะไรส่เิน้อนนึมาให้อยอลเพื่อให้อยอลไปลทุนทำอะไรสัอย่า นี่็เป็นที่มาอร้านาแฟที่อยอลเป็นเ้าออยู่ ไม่ใ่เล่นๆเลยนะ .. ถ้าพูถึเรื่อวามรั อยอลไม่ิะสนใเรื่อพันธุ์นั้นเลย อยอลบอว่ายัไม่พร้อมที่ะรัใรอนนี้เพราะ้อทำานหาเลี้ยัวเอ่อน ทำให้นที่เ้ามาีบอยอล้อนไปามๆันเลยล่ะ อยอลน่ะไม่ไ้ใแ็หรอ แ่สำหรับอยอลหน้าที่้อมา่อนวามรัอยู่แล้ว เ้ารู้นิสัยส่วนนี้อเพื่อนรัอเ้าี ..
อยอลผละออาอ้อมแนออูฮยอน่อนะยมือเ็หน้าเ็าที่เปื้อนไป้วยราบน้ำาออ อยอลมอหน้าอูฮยอนแล้วยิ้มให้ ถึใบหน้าะยิ้มให้เ้าแ่แววานั่นมันำลัสั่นไหว ..
‘’ ไม่รีบไปเปลี่ยนุหรอไอหมา ฟื ‘’ อยอลพูพร้อมับสูน้ำมูไป้วย
‘’ ็อยอลเอาแ่อเ้า แล้วเ้าะไปเปลี่ยนไ้ยัไเล่า ‘’ อูฮยอนพูพร้อมับย่นมูใส่อยอล
‘’ รีบไปเปลี่ยนเลยเี๋ยวไม่สบาย ไป ๆ ‘’ อยอลันัวอูฮยอนให้ลุึ้นาเียเพื่อไปเปลี่ยนเสื้อผ้าสัที
‘’ รู้แล้ว ๆ ั้นเี๋ยวเ้ามานะ ‘’ อูฮยอนหยิบเสื้อผ้าที่อยอลวาไว้ให้บนเีย่อนะวิ่เ้าห้อน้ำไป
อูฮยอนเ้ามาในห้อน้ำแล้วอาบน้ำำระร่าาย ่อนะหยิบเสื้อผ้าที่วาอยู่หน้าระึ้นมาใส่ เสื้อออยอลริ้วยแห๊ะ เป็นเสื้อแนยาวสีมพู แนเสื้อนี่มันยาวริๆนะเลยมือเ้าอีอ่ะ อูฮยอนหยิบาเาสามส่วนสีำออยอลมาสวมใส่่อนะยัายเสื้อเ้าไปในาเ แล้วส่อระรวูวามเรียบร้อย โอเ หล่อมาแล้ว .. อูฮยอนเปิประูห้อน้ำ่อนะเินเ้าไปหาอยอลที่ำลันอนเยหน้ามอเพานอยู่บนเีย
ุ๊บ ..
อูฮยอนระโึ้นเียไปนอน้าอยอล อูอยอนหันัวไปหาอยอลพร้อมับอยอลที่หันัวเ้ามาหาเ้าเ่นเียวัน
‘’ พร้อมะเล่าหรือยั ันพร้อมที่ะฟันายเสมอ ‘’ อูฮยอนส่ยิ้มให้อยอล่อนะหลับาลเพื่อรับฟัสิ่ที่เพื่อนสนิทำลัะพู
‘’ ันไม่รู้ะเริ่มเล่ายัไ .. ันไม่รู้ว่าันรู้สึยัไ ‘’ อยอลเริ่มเล่าเรื่ออัวเอให้อูฮยอนฟั
‘’ เรื่อุมยอู ใ่หรือเปล่า ‘’ อูฮยอนพูึ้นในะที่ยัหลับาอยู่
‘’ .. ใ่ ‘’
‘’ …………….. ‘’ อูฮยอนเียบเพื่อที่ะฟั่อ
‘’ ันไม่แน่ใว่าันรู้สึยัไับหมอนั่น เวลาอยู่ใล้ัน็อบทำให้อารม์เสียอยู่เรื่อย แ่ .. ันไม่เยรำาเลย พอเวลาที่ไม่ไ้อยู่้วยัน .. มันลับเหมือนว่าหัวใอันมันโหยหาเฝ้ารอเอเ้าทั้วัน .. ‘’
‘’ …………….. ‘’ อูฮยอนยิ้มออมา
‘’ แบบนี้มันเรียว่ารั .. หรือเปล่า ‘’ อูฮยอนลืมาึ้นเพื่อมอใบหน้าอเพื่อนัวเอที่ำลัน้ำาเริ่มลอ อูฮยอนับมืออยอล
‘’ เรียว่ารัไ้หรือเปล่า อันนี้ัน็อบนายไม่ไ้หรอนะ นาย้อถามใัวเอเอา : ) าที่ันฟัมา ันไม่เห็นว่ามันะน่าเศร้ารไหนเลยนะ หรือเศร้าเพราะว่ารู้สึับุมยอู หืมม ‘’ อยอลถามเพื่อนัวเอ วามริรััน็ไม่เห็นมีอะไร้อเศร้าเลย อูฮยอนริๆนะเนี่ย
‘’ อูฮยอนอ่า ‘’ อยอลเรียอูฮยอนให้เยหน้ามาสบา
‘’ หืมม .. ‘’
‘’ หลัาเรียนบ ันะย้ายไปอยู่ับรอบรัวที่่าประเทศ ‘’ …. อูฮยอนิสั้น ...
‘’ อะไรนะ !!! ทำไมมันะทันหันแบบนี้อ่ะ อีไม่นานเรา็ะเรียนบันแล้วนะ ‘’ อูฮยอนลุึ้นนั่บนเียทันทีอย่าใ นี่อยอลำลัะทิ้เ้าไปอย่านั้นหรอ ...
‘’ อโทษนะอูฮยอน เมื่อหลายวัน่อนแม่โทรมาบอ ว่าให้รีบลับไป่วยานท่านที่นู้น แล้วอีอย่าแยอล็ป่วยบ่อย พ่อแม่็ไม่่อยมีเวลาูแล ฮึ ‘’ อยอล้มหน้าร้อไห้อีรั้หลัาพยายามลั้นมาสัพั
‘’ ที่ร้อไห้เรื่อุมยอู ็เพราะเรื่อนี้้วยใ่ไหม ‘’ อูฮยอนถามอยอลึ้นอีรั้ อยอลไม่อบเอาแ่้มหน้าร้อไห้สะอึสะอื้น ทำให้อูฮยอน้อโน้มัวเ้าไปอปลอบอีรั้ อยอลิเรื่อนี้มาสัพัแล้วสินะ ที่้อทำเป็น่อว่าผลัไสไล่สุ่มยอูเพราะำลัะ่มใัวเออยู่สินะ T^T ะร้อไห้ามแล้วเนี่ยอยอลอ่า ถ้าไปอยู่ที่นู้นไม่ไ้ลับมา่ายๆ แน่ ..
‘’ เ็บ ฮืออ อูฮยอน ันเ็บรนี้ ฮือออ ‘’ อยอลร้อไห้พร้อมับทุบหน้าอัวเอหลายๆที ื้อออ มันบีบใอูฮยอนเหลือเิน ..
‘’ ไม่เป็นไรนะ อยอลอ่า เ้ายัอยู่รนี้ ฮือออ ‘’ อูฮยอนอปลอบอยอลพร้อมับร้อไห้ามไป้วย ปวใเแทน ..
อูฮยอนนั่ปลอบอยอลอยู่สัพั อยอล็ผล็อยหลับไป .. อูฮยอน่อยๆับอยอลวาลที่เีย่อนะัท่านอนแล้วยผ้าห่มึ้นมาลุมัวให้อยอล อูฮยอนลุึ้นาเียพร้อมับมอเพื่อนรัอัวเอ่อนะเินออาห้อไป
ิ้ .. เสียลิฟท์บ่บอว่าถึั้นที่หมายแล้ว
อูอยอน้าวเท้าออมาาลิฟท์อย่าเหมอลอย ่อนะเิน้มหน้าไปามทา เพื่อไป่วยานที่ห้อัเลี้ย
‘’ อ่ะ ! .. อูฮยอน ‘’ อูฮยอนหันไปามเสียเรีย่อนะเห็นูยอยืนโบมือให้เ้าอยู่บนเวทีในห้อัเลี้ย
‘’ นูนา ! ‘’ อูฮยอนโบมือลับใหู้ยอพร้อมับรีบสาวเท้าไปที่หน้าเวที
ในห้อัเลี้ยมีพนัานอศูนย์ให่ับพนัานอโรมแรม มา่วยันัแ่ห้อันเ็มไปหม เินไปเินมา ยระถา้นไม้บ้า ยป้ายไปิบนเวทีบ้า ิั้ไฟหน้าเวทีบ้า อุปร์แ่ล่ะอย่าไม่ธรรมาริๆ อูฮยอนเินเ้าไปหาูยอ
‘’ นูนา ผมมา่วยานแล้วรับผม ‘’ อูฮยอนส่ยิ้มใหู้ยอ
‘’ มา็ีแล้ว อ่ะนี่รายื่อารแสทั้หม นูนาฝาอูฮยอนไปบอิวให้ับนัแส้วยนะ ‘’ ูยอยื่นระาษให้อูฮยอนถือสัสี่ห้าแผ่นไ้
‘’ ไ้รับนูนา มีแ่นี้หรอรับ ‘’ อูฮยอนถามูยอลับ
‘’ อูฮยอน้อูารฝึ้อมอพวพนัานแทนบอส้วย ัหาุเสื้อผ้าสำหรับใส่แส้วยนะ .. อ่อแล้ว็ บอสฝานูนาบออูฮยอน้วยว่าฝึร้อเพล love letter ้วย ‘’ ูยอพูบ็หันไปสั่านพนัานนอื่น่อ
‘’ ร้อเพล !!? ‘’ ทำไม้อให้เ้าฝึร้อ้วย อย่าเ้าไม่้อฝึ ็ร้อไ้สบาย นอะไรหล่อแล้วยัน่ารัอี ..
อูฮยอนเินอ้อมไปหลัเวที ที่มีพนัานำลัทำารยโ๊ะยระมาวาไว้เพื่อทำเป็นห้อแ่ัวอนัแส อูฮยอนเินออไปที่ห้อไฟ้าเวที .. นึถึวันนั้นเลยที่เ้าอยู่ับอยูันสอน .. บ้าเอ้ย ิอะไรเนี่ยอูฮยอน .. ฮูยอนเาะหัวัวเอสอสามทีเพื่อไล่วามิ ่อนะเินไปรวูามุ่าๆ ว่าิั้แ่ีไหม เ้า้อโทรรายานอยูทุวันนี่ ..
เมื่อืนวัน่อน ..
01 : 15 น.
♪ ♪ 돌아와줘 I want you back back back back back
(โทราวาวอ I want you back back back back back)
너와 내 기억 날 시간에 맡겨두지 마
(นอวา แน ีออ นัล ีันเน มัยอูี มา) ♫ ♫
รืนน รืนนน ..
ปั ปั ปั .. เสียมือที่วานหาโทรศัพท์ที่อยู่บนหัวเียออูฮยอน
‘’ ฮาโหย่ แ๊บๆ ‘’ อูฮยอนรับโทรศัพท์่อนะรอเสียลไป
‘’ [ เป็นเ็อนามัยหรือไ รีบนอนัเลย ] ‘’ เสียปลายสายอบลับมา
‘’ ุมมๆอนายัย ่ำ แ๊บๆ ‘’ อูฮยอนบ่นพึมพำๆออไป ทำให้นที่อยู่ปลายสายถึับ
‘’ [ บ่นอะไรอนาย .. พรุ่นี้ไม่้อเ้ามาที่บริษัทนะ ไป่วยานูยอที่โรแรมนว่าะถึวันาน เ็อามุ่าๆามรูปที่ันส่ให้ นาย้อูว่าานมันเรียบร้อยไหมแล้วมารายานผลันทุวัน ถ้าพนัานที่มา่วยัานลับบ้านันไปหมแล้วนาย็ไปบอหัวหน้าานให้เินไปปิไฟ้วย อย่านายไม่ล้าไปปิเอหรอ าเหลืออิ้นไหนให้โทรหาันทันทีอย่ารอให้ถึวันาน ที่ันพูไปทั้หมนี้ นายเ้าใไหม ?? ] ‘’ อยูบอานอูฮยอน
‘’ ื่อืม เอ๋ เอ๋ .. ร่อๆ ‘’ อูฮยอนส่เสียแปลๆ ออไป ทำให้อีฝ่ายหลับาลพร้อมับ่มิใไม่ให้อาละวาออไป
‘’ ย๊า !!!!!!!! อูฮยอนื่นเี๋ยวนี้เลยนะ ‘’ อยูะโนใส่โทรศัพท์ ทำให้อูฮยอนสะุ้ื่นพร้อมับโยนโทรศัพท์ลบนพื้นพรมลาห้ออย่าใ
.. นนอนหลับอยู่ีๆ ะโนมาไ้ยัไ เป็นบ้าหรอ !!! ฮึ้ยยย
เมื่อืนว่าะวาสายาอยูไ้เล่นเอาปวอ ไม่ใ่อะไรหรอนั่เถียับไอบ้านั่นอยู่ อะไร็ไม่รู้เยอะแยะไปหมานเยอะยิ่ว่าเลาอีมั่เนี่ย เหอะ
อูฮยอนเินไปเ็ไฟเอฟเฟที่วาอยู่หน้าเวที พร้อมับหยิบโทรศัพท์ึ้นมาเพื่อเปิรูปที่อยูส่มา
เพื่อเอามาเทียบูว่าว่าถูที่ไหม .. แ่ว่า มันำเป็น้อเยอะนานี้เลยหรอเนี่ย
!! ไฟแสสีเอฟเฟ วาล้อมรอบอยู่หน้าเวทีเรียันเป็นับ
ือมันำเป็น้อเยอะนานี้ไหม ะเปิทีนี่เอาให้นทั้านาบอสีันเลยไ๊ ..
‘’ อโทษนะรับ ไฟเอฟเฟที่หน้าเวทีฝั่้ายเมื่อไหร่อะมารับ ‘’ อูฮยอนถาม่าอบริษัทไฟที่ำลันั่ิั้ไฟอยู่หน้าเวที
‘’ พรุ่นี้อะมาส่รับ ‘’ พนัานยืนึ้นอบอูฮยอน
‘’ รับ ยัไผมรบวนให้ิั้ามแบบในรูป้วยนะรับ ‘’ อูฮยอนยิ้มให้ับ่าไฟ่อนะลมือยิๆลในระาษ
อูฮยอนเินเ้าไปหาพนัานสอสามนที่ำลั ลัเลว่าะั้ระถาอไม้ไว้รไหนี
‘’ อโทษนะรับมีอะไรให้ผม่วยไหม ‘’ อูฮยอนหันไปถามพนัานผู้หิที่ำลัทำท่าิอยู่
‘’ ำลัิอยู่นะรับว่าะวารไหนไม่ให้เะะลู้าี ^^ ‘’ อูฮยอนหันไปามเสียพู ็พบว่าเป็นินยอนั่นเอ
‘’ อ่อ หรอรับ ผมิว่าลอวาห่าันเป็นุๆ ีไหมรับ เว้น่อว่าให้ลู้าไ้ยิน้วย ‘’ อูฮยอนพูพร้อมับรายละเอียลในระาษ
‘’ ็ีนะรับ วาามแบบทีุ่อูฮยอนพูเลยนะ ‘’ ินยอหันไปบอับพวพนัานฝ่ายอัวเอ ่อนะหันลับมาหาอูฮยอน ที่ำลั้มหน้าเียนยุยิอยู่ในระาษ ทำไมอูฮยอนถึน่ารัันะ .. ยิ่มอยิ่หล ....
‘’ ุินยอรับ พรุ่นี้ผมรบวนนำพรมแมาปูที่หน้าประู แล้ว็ปูที่หน้าโนถ่ายภาพให้้วยนะรับ ‘’ อูฮยอนเยหน้าึ้นมาบอับินยอ .. เ้ายิ้มทำไมว่ะ อูฮยอนหันไปมอบาทีุินยออาะยิ้มให้ับน้าหลัเ้า็ไ้ .. เอ่อ .. อูฮฮยอนหันหน้าลับมาหาินยอ แล้วยมือึ้นโบผ่านใบหน้าินยอสอสามทีเพื่อเรียสิออีฝ่าย ..
‘’ อ่ะ รับ เมื่อีุ้อูฮยอนว่าไนะรับ ‘’ ินยอหลุออาวามิ่อนะถามอูฮยอนอีที เมื่อี้ไม่่อยไ้ยินเลย ไม่รู้ว่าอูฮยอนพูอะไร ..
‘’ พรุ่นี้ผมรบวนใหุ้ินยอนำพรมแไปปูที่หน้าประู แล้ว็โนถ่ายภาพ้วยนะรับ ‘’ อูฮยอนทวนำพูให้ินยอฟัอีรั้
‘’ รับทราบรับผม ุอูฮยอน ’’ ินยอยมือึ้นะเบ๊ะ แล้วยิ้มให้ับอูฮยอน อูฮยอนส่ยิ้มลับไปให้ินยอ่อนะเินไปรวูานามุ่า ๆ ่อ ..
อนิบอมาแย้วววววว ื้ออ
มาม่าหน่อยๆ ไม่หน่อยแล้วม้า
ไม่รู้ว่าะให้เรื่อนี้บอนไหนี ยัไม่ไ้ิไว้เลย่ะ
แ่ไปเรื่อยๆละเนาะ
อมเม้นท์ให้เ้าล่วยน้าาาา 
ความคิดเห็น