Fic Secret Love {แบงค์กานต์}

ลำดับตอนที่ #1 : บ ท ที่ ห นึ่ ง

1

 

"กานต์มาดูดิใครเอาอะไรใส่ไว้ในโต๊ะมีงด้วยว่ะ"
"อะไรของมึงว่ะ โวยวายชิบหายเลย" เสียงโวยวายดังก้องไปทั่วห้องเรียนเมื่อกานต์เดินเข้ามาจากการเอาสมุดโอมรูมไปส่งครูประจำชั้น เขาทำหน้าเฉยเมยกับสิ่งของที่ถูกตั้งวางเอาไว้ในใต้โต๊ะของเขา เพราะรู้ดีว่าของที่วางไว้ใต้โต๊ะนั้นใครเอามาวางไว้ เขาเดินไปวางกระเป๋าตรงเก้าอี้ที่นั่งอยู่เป็นประจำและไม่คิดจะสนใจใยดีสิ่งของที่วางไว้เลยแม้แต่นิดเดียว "เฮ้ย!มึงไม่คิดจะเอาออกมาดูหน่อยเหรอว่ะ "
"ไม่!!"
กานต์ตอบเสียงหนักแน่นพร้อมยืนยันคำพูดว่าจะไม่แตะต้องของใต้โต๊ะด้วยท่าทางของเขาที่แสดงออกมา 
"เผื่อรุ่นน้องมาชอบมึงแล้วเอาของมาให้ไงว่ะ เร็วๆดิกูอยากเห็นอ่ะ"
"เฮอะ! ใครชอบไอกานต์ไม่หน้ามืดก็เมายาบ้าล่ะว้า~"
'แบงค์'ผู้ชายอีกคนที่นั่งอยู่ข้างหลังของกานต์ทักท้วงขึ้นหลังจากที่เขาตื่นนอนในยามเช้า(?)ของเขา
"ใช่!! ใครมาชอบกูก็'ควาย'ละว้า~"กานต์เน้นเสียงควายใส่แบงค์อย่างโมโหๆจนทุกคนสังเกตได้
"มึง...เน้นเสียงใส่ใอ้แบงค์ทำไมว่ะ"
"เปล่าซะหน่อย...กูแค่บอกเฉยๆว่่าคนที่มาชอบกูนะควายชัดๆ"กานต์พูดยิ้มๆ แต่ยังไม่วายลอยหน้าลอยตาใส่คนที่อยู่ข้างหลังเขา
"เออ!!คนที่ชอบมึงอะ  ควายถึงได้ชอบคนนิสัยเสียอย่างมึง"แบงค์โต้ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงปนโมโห
"มึงจะโมโหทำไมว่ะ กูงง"
"กูเปล่าโมโหเว้ย กูแค่พูดเฉยๆ"
"คำพูดอ่ะได้ แต่อารมณ์มึงนี่ดิ อบ่างกับ...หึงใครงั้นแหละ"เพื่อนอีกคนที่นั่งอยู่ข้างๆกันพูดอย่างวิเคราะห์ท่าทางของแบงค์ตามหลักการทางวิทยาศาสตร์ที่พวกเขาได้ร่ำเรียนกันมาอย่างโชกโชน
"หลักการของมึงใช้กับคนได้เหรอว่ะ"แบงค์ถามกลับ เขายักไหล่นิดๆเชิงไม่รู้ก่อนจะสนใจการบ้านต่อ
"เออ...เปิดกล่องซะทีสิว่ะ"
"ไม่เอา"กานต์ยังยืนยันคำตอบเดิม
แต่ทุกคนทนความอยากรู้อยากเห็นของตัวเองไม่ได้ ก็ยังพยายามโน้มน้าวใจกานต์ให้เปิดกล่อง
"มึงไม่อยากเห็นแต่กูอยากเห็น งั้นกูขอดูแล้วกันนะ"เพื่อนที่ยืนอยู่ข้างโต๊ะกานต์พูดก่อนจะฉวยโอกาศหยิบมันออกมาจากใต้โต๊ะเรียนของกานต์ มันเป็นกล่องสีชมพูหวานแหว๋วจนทุกคนร้องยี้ แต่ก็ยังพยายามแกะมันออกมาชูกลางอากาศ มันคือ...

"จีสตริง สีแดง!!!"


—โปรดติดตามตอนต่อไป—