อวสานโลกทะลุมิติ [BL]

ไหนใครบอกว่าเป็นพระเอกแล้วมันดี พระเอกที่ไหนถูกตัวร้ายหมายหัวจับ(กด)บ้าง พระเอกที่อยากจืดจางยิ่งกว่าตัวประกอบ พระเอกหน้าตาดีแต่จะตายเพราะหน้าตาตัวเองทำพิษ 

ชีวิตแบบนี้ขอเถอะ ผมไม่ต้องการ...! 

หมายเหตุ *เปิดเรื่องไว้รอฝึกงานจบกันลืม*

** T^T  เนื่องจากทิ้งช่วงไปนานว่าจะกลับมาแต่งต่อช่วงปิดเทอมแต่ดันหาไฟล์เรื่องนี้ไม่เจอ คิดว่าคงเผลอลบไปด้วยตอนที่ล้างเครื่องครั้งก่อน มันก็พอจำเนื้อเรื่องได้คร่าวๆนะคะ แต่มันมีจุดที่แก้วงเล็บไว้ไปแล้วดันจำรายละเอียดส่วนนั้นไม่ได้ 

เลยคิดว่าเนื้อเรื่องอาจจะแปลกไปจากเดิม อ่านไปพักๆอาจจะหมดสนุกไปเลยก็ได้ค่ะ 

กินน้ำไปตั้งเยอะมาเล่าถึงเนื้อดีกว่า ที่อยากจะบอกคืออย่าคาดหวังกับเรื่องนี้มากค่ะ 

เรื่องนี้ถือว่าอยู่ในเกณ์ที่อาจจะเอาไปหมักไหดองต่อ อาจจะมีโผล่มาสักตอนสามตอนบ้างก่อนจะเข้าไหดอง(กระซิกๆ)**

.

.

.

.

.

ชีวิตอันตรายยิ่งกว่าอยู่ในสงคราม(?) ต้องหนีจากพวกโรคจิตที่อยู่ไกลตัว(และใกล้ตัว) ต้องใส่หน้ากากตลอดเวลา ทำตัวหยิ่งยโสเพื่อปกป้องภัยจากรอบข้าง

ไหนจะต้องมารบกับเจ้าพวกพระรองแสนดี(Mโรคจิตดีๆนี้เอง)ตัวร้าย(ที่หมายหัวประตูหลังพระเอก)หรือแม้กระทั่งนางเอก(เสแสร้งเก่งกว่าใคร)อีก

พระเอกที่มีชีวิตแบบนี้น่ะ...พวกคุณยังอยากอิจฉากันอยู่มั้ย?

"ไอ้โลกแบบนี้น่ะอวสานไปชะเถอะ!!.."

เสียงกรีดร้องในใจของพระเอก