ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    All Yaoi Fictions

    ลำดับตอนที่ #44 : S Fic : Boku no hero academia [ ตอนพิเศษโทโดโรกิ : Doki Doki]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.68K
      48
      11 เม.ย. 63

    S Fic : Boku no Hero Academia [ Doki Doki ]

     

    Pairing : Todoroki Shouto X Midoriya Izuku

     

    Rate : PG-15

     

    Talk : อ้าว มีใครเคยตกหบุมรักบ้าง ตื่นเต้น ใจเต้นได้อยุ่กะคนที่ชอบ อย่างน้อยเราว่ามีโทโดโรกิ โชโตะ คนนึึงละที่ไม่เคยมีความรักแต่แบบพอมาเจอมิโดริยะของเรา ทำตัวไม่ถูกเลย555



    ____________________________

     

    เรื่องของเรื่องมันเริ่มต้นจากการที่เขาเริ่มรู้สึก....

     

    รู้สึกอยากอยู่ใกล้ อยากพูดคุย อยากเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของใครคนนึง

     

             นัยน์ตาสองสีสะท้อนภาพของฮีโร่คนดังที่เป็นดั่งสัญลักษณ์แห่งสันติภาพ เอาจริงๆคือส่วนใหญ่จะเป็นโปสเตอร์ โมเดลต่างๆ ของสะสมต่างๆ เสียมากกว่า 'โทโดโรกิ โชโตะ' ชายหนุ่มผู้ใช้อัตลักษณ์ ไฟและน้ำแข็ง มองของรอบๆห้องพักที่ตกแต่งโดยเพื่อนตัวเล็ก ที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเจ้าของห้องชื่นชอบฮีโร่คนนี้มากแค่ไหน แน่นอน สัญลักษณ์แห่งสันติสุข จะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจาก ออลไมต์

     

    ตาคู่ต่างสีมองห้องที่คนตัวเล็กแต่งเองด้วยความแปลกใจเล็กน้อย สำรวจทุกซอกทุกมุมของห้องที่สามารถสำรวจได้ผ่านสายตา เขาเหลือบมองคนตัวเล็กเจ้าของห้องข้างๆที่ ยิ้มเขินๆกับเพื่อนๆที่กำลังไล่เดินสำรวจห้องของแต่ละคนในหอพักใหม่ที่เพิ่งย้ายเข้ามา

       

           เขารู้ว่ามิโดริยะ ชอบออลไมต์มาก แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะชอบมากขนาดนี้ เพราะเขาเองก็เห็นบุคคลนี้เป็นฮีโร่เหมือนกัน แต่พอได้มาเห็นแบบนี้แล้ว มันอดรู้สึกหวั่นๆใจเหมือนกัน

     

    'ถ้ามิโดริยะหลงรักออลไมต์แบบนั้นขึ้นมา เขาจะเอาอะไรไปสู้กันล่ะ? ไม่ต้องพูดถึงหัวใจหรอก จะให้ใช้กำลังแย่งมายังเป็นไปไม่ได้เลย'

     

    ในระหว่างที่ทุกคนกำลังเปลี่ยนห้องเพื่อสำรวจว่าแต่ละคนแต่งห้องเป็นยังไงบ้างจนเกือบครบ เพราะมีไม่กี่คนที่ไม่ได้มาร่วมวงสนทนาและวงสำรวจ อย่าง บาคุโกะ คัตสึกิ เพื่อนหัวร้อนสมัยเด็กของคนข้างๆ และอีกไม่กี่คนที่ขอนอนพักผ่อน

     

    ถึงตาห้องของเขาบ้างแล้ว เขาใช้เวลาทั้งวันในการจัดแต่งห้องให้กลายเป็นแบบญี่ปุ่นแท้ๆ เพราะเขาชินกับบรรยากาศแบบนี้ที่บ้านละมั้ง เลยพยายามเต็มที่ สงสัยจะมากเกินไปหน่อย จนทุกคนยืนตาค้างมองห้องของเขา รวมถึงมิโดริยะด้วย ในระหว่างที่คนอื่นเริ่มทะยอยเดินออกไปห้องอื่นต่อกันแล้ว

     

         ชายหนุ่มผมสองสีเหลือบมองคนข้างๆที่มองรอบห้องเขาด้วยแววตาแวววาว ก่อนเขาจะรู้สึกตัวถึงความจริงบางอย่าง 'มิโดริยะ กำลังอยู่ในห้องนอนของเขา!'

     

    'ที่สำคัญ สองต่อสองเสียด้วย' (ถึงตอนแรกจะไม่ใช่สองต่อสองก็ตาม)

     

    ....อยู่กับคนที่ตนเองชอบสองต่อสองในห้องนอน เป็นอะไรที่คนอย่างเขาไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน....

     

    ตึก ตึก

     

    ชายหนุ่มอยากจะกรีดร้องออกมา หากแต่ว่าก็ทำไม่ได้ เลือดจากทุกส่วนในร่างกายเขาก็เหมือนจะพร้อมใจกันสูบฉีดมาที่ใบหน้าเขา จนทำให้ใบหน้าเขารู้สึกร้อนผ่าว จนอยากจะใช้อัตลักษณ์ที่เขาได้รับมาจากแม่ของเขามาดับร้อนเสียเดี๋ยวนั้น

     

    ตึก ตึก!

     

    "โทโดโรกิคุงเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมหน้าแดงขนาดนั้น?"

     

    "ระ ระหรือว่าไม่สบายงั้นเหรอ?!" เสียงหวานตะกุกตะกัก พร้อมกับใบหน้าหวานที่แสดงความเป็นห่วงเป็นใย ทำตัวไม่ถูก 'น่ารัก' เป็นคำเดียวที่เขาคิดออกตอนนี้

     

     ก่อนคนตัวสูงจะรู้สึกถึงสัมผัสอุ่นๆจะนาบเข้ามาที่แก้มของเขาพร้อมกับใบหน้าหวานที่เลิ่กลักเมื่อครู่ จะเลื่อนเข้ามาใกล้จนชิดสนิทกับใบหน้าเขา จากที่รู้สึกร้อนๆ กลายเป็นเหมือนทุกส่วนที่คนตรงหน้าสัมผัสเขารู้สึกเหมือนโดนไฟในกายแผดเผาเสียอย่างนั้น

     

    'อุหวา ใกล้ไปแล้ว มิโดริยะ' คนที่มักจะคุมสติได้ดีอย่างเขา พอเป็นเรื่องของเพื่อนฮีโร่ร่างเล็กนี่ทำให้เขาใจไม่ดีเลย

     

    ตึก ตึก! หัวใจของเขามันเต้นแรงอย่างนี้ตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว เขารู้สึกเหมือนจะระเบิดเลย

     

    "เอ๋ ก็ดูเหมือนไม่มีไข้นี่นา? โทโด-.!!? อุหวา!!!"

     

    ตึก ตัก ตึก ตัก! มันดังขนาดนี้ แล้วนายได้ยินเสียงหัวใจของฉันหรือเปล่า'มิโดริยะ' มือแกร่งเจ้ากรรมแทนที่จะดันคนที่แนบหน้าผากกับหน้าผากเขาอยู่ กลับเลื่อนไปโอบเอวบางที่พอจับก็รู้ว่าคนตรงหน้าไม่ได้อ่อนแอ กล้ามเนื้อทุกส่วนของร่างกายตรงหน้าถูกฝึกมาอย่างดี

     

    "อะ เอ๋!??"

     

    " ทะ โทโดโรกิคุง?!" เสียงหวานอู้อี้ พยายามดิ้นคลุกคลักในอ้อมกอดของเขา

     

    ตึก ตึก ตึก ตึก !

     

    จากที่เมื่อครู่เขาพยายามจะทำให้ตนเอง พอรู้สึกตัวว่าทำอะไรอยู่ ที่โอบเอวอยู่ก็เลื่อนมาผลักคนที่ดิ้นเมื่อครู่ออกห่างตัว ก่อนความร้อนในกายเขาจะพุ่งสูงลิ่ว จนระบบในร่างกายเขาปรับตัวโดยการลดอุณหภูมิอย่างรวดเร็ว

     

    'แย่ละสิ' เขากรีดร้องในใจ

     

    "ตู้มม!!" ไอน้ำแข็ง ลอยฟุ้งทั่วห้อง พร้อมๆกับน้ำแข็งที่เกาะอยู่บนตัวทั้งสองคน

     

    เหลือเพียงคนสองคนที่กระพริบตาปริบๆ ด้วยความสับสนแปลกใจท่ามกลางอากาศที่เย็นเยือก

     

    "โทษทีนะ"

     

    "ฮ่าๆ ไม่เป็นไร โทโดโรกิคงนี่เห็นแบบนี้ก็มีโมเมนต์ แบบนี้เหมือนกันนะ"

     

    "อะ อื้อ" รอยยิ้มเล็กๆผุดขึ้นที่ใบหน้าของ

     

    "ว่าแต่หนาวจังง" ก่อนคนร่างสูงกว่าจะร้อนรนใช้อัตลักษณ์ไฟอีกข้างจนทำให้ห้องเกือบโดนไฟไหม้ สองคนหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน ในขณะที่ใครหลายๆคนกำลังโดนบุกรุกห้อง โดยเฉพาะคนหัวร้อนที่กำลังนอนอยู่ที่ชั้น4

     

    “ออกไปซะ ไอ้พวกเวร อย่าเข้ามานะ”

     

    “โอ่ยยย หนอยแหนะ พวกแกร๊”

     

    ตู้ม!!!

     

     

    END

     

    สั้นๆน่ารักๆ แต่งบนเครื่องบิน555 ตอนแรกจะแต่งยาว ละพอมาอ่านก็ลืมว่าแต่งไรต่อ ลาก่อย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×