ผิดหรือหากศิษย์คิดไม่ซื่อกับท่าน

บทนำ

คุณหนูห้าแห่งสกุลเฉินเจ้าของเรือนร่างอวบอ้วนผู้มีมีใบหน้ากลมแป้นคล้ายสุกรไม่ว่าส่วนใดในร่างกายก็ไม่สามารถที่จะเรียกได้ว่าแบบบางคล้ายเด็กทั่วไปในวัยเดียวกันเพียงสักนิด ต่างเป็นที่รู้จักในเหล่าคุณหนูคุณชายทั้งหลายในนาม "หมูอัปลักษณ์"

นางผิดอันใดกัน?! ตั้งแต่เล็กใครๆต่างก็บอกเด็กที่อ้วนท้วนนั้นน่ารักไม่ใช่หรือ? แล้วนี่อย่างไรพอนางเติบโตขึ้นดันกลับคำพูดหาว่านางอัปลักษณ์!

"ที่นี่ใช่ที่ๆคนอย่างเจ้าจะมาเสนอหน้าได้หรือ ไสหัวไปซะหมูอัปลักษณ์! หากพวกข้าต้องเห็นเจ้าทุกวันจะพลอยติดเชื้ออัปลักษณ์ไปด้วย"

เด็กสาวในวัยใกล้เคียงกันเอ่ยขึ้นพร้อมกับใช้เท้าถีบเข้าที่ลำตัวของเฉินซือซืออย่างนึกรังเกียจ เมื่อเห็นนางมาปรากฏตัวในห้องเรียนวิชาดนตรีในสถานศึกษา

"พวกเจ้าเห็นหรือไม่เมื่อครู่นั่นมีหมูอัปลักษณ์ที่ใดก็ไม่รู้วิ่งมาชนข้า ช่างน่าขยะแขยงทำให้ตัวข้าต้องเปื้อนสิ่งโสมม"

หนึ่งในเหล่าคุณชายในวัยใกล้เคียงกันกับนางเอ่ยขึ้นหลังจากชนเข้ากับเฉินซือซือที่หน้าประตูสถานศึกษาโดยที่นางไม่ได้ตั้งใจ พวกเขาไม่พูดพร่ำทำเพลงก็ผลักนางโดยแรงจนล้มลงไปกองกับพื้นต่อหน้าคนมากมาย

"ข้าไม่ได้ตั้งใจ คุณชายโปรดเมตตาด้วย"

เฉินซือซือทั้งกลัวทั้งอายส่งเสียงร้องสะอึกสะอื้นจนร่างอวบอ้วนสั่นสะท้านอย่างน่าเวทนา พนมสองมือขึ้นอ้อนว้อนในทุกๆวันนางมักเจอะเจอเหตุการณ์เช่นนี้ไม่ว่างเว้น

"ข้าจะตบปากเจ้าซะ เจ้าจะได้หยุดร้องส่งเสียงน่ารำคาญต่อหน้าข้าเสียที"

แต่มีหรือที่เหล่าเด็กหนุ่มจะสนใจนางที่เป็นเพียงหมูอัปลักษณ์ตัวหนึ่ง เด็กหนุ่มในกลุ่มคนหนึ่งจึงเดินตรงเข้ามาเตรียมที่จะตบปากของนางในทันทีด้วยใบหน้านึกสนุก โดยมีเหล่าลูกศิษย์ในสถานศึกษาทั้งชายหญิงมุงดูอย่างสนุกสนานโดยไม่มีผู้ใดคิดที่จะยื่นมือเข้าช่วยเหลือนางสักคน

สวรรค์เหตุใดเหล่าคุณหนูและคุณชายทั้งหลายจึงรังเกียจข้า ถึงเพียงนี้  เฉินซือซือในวัยสิบหนาวไม่เข้าใจเหตุใดนางจะทำสิ่งใดไม่ว่าตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็มีแต่คนรังเกียจนางต่อให้นางขอโทษก็แล้วอ้อนวอนก็แล้ว ทั้งที่นางเพียงแค่อยากมีเพื่อนเล่นเหมือนเด็กทั่วไปก็เท่านั้น  แต่ทำไมทุกคนถึงรังเกียจนางทั้งยังกลั่นแกล้งนางสารพัดและด่านางว่าเป็นเพียงหมูอัปลักษณ์สกปรกโสโครกตัวหนึ่ง

"ผู้มีการศึกษาย่อมไม่ทำตัวเยี่ยงอันธพาล" 

หลังจากนั้นแผ่นหลังของชายผู้หนึ่งก็พลันปรากฏกายเข้ามาขวางตรงหน้าของนางไว้

"อาจารย์!"

ท่ามกลางเสียงตระหนกของเหล่าคุณหนูคุณชายที่มุงดูเหตุการณ์ด้วยความสนุกสนาน ปรากฏเป็นใบหน้าเฉยชาของอาจารย์หนุ่มผู้เป็นที่รู้จักในสถานศึกษาแห่งนี้ว่า 'อาจารย์น้ำแข็งพันปี'

ท่ามกลางความรังเกียจเดียดฉันท์และการกลั่นแกล้งที่นางได้รับจากผู้คนรอบด้านจนกระทั่งนางได้พบกับเขา...ชายผู้ก้าวเข้ามาช่วยชีวิตของนางไว้ ผู้ที่เป็นดั่งแสงสว่างในชีวิต ผู้ซึ่งจุดประกายความคิดให้นางลุกขึ้นสู้ นางได้ตัดสินใจแล้วว่าต่อแต่นี้ไปจะเปลี่ยนเป็นคนใหม่!

ในตอนนั้นเองที่สมองของนางพลันตัดสินใจบางอย่างโดยแน่วแน่…นางจึงสาบานกับตนเองแล้วว่าอย่างไรก็ตามนางจะต้องทำทุกอย่างเพื่อให้ชายผู้นี้มาเป็นสามีของนางให้จงได้ ถึงแม้เขาจะเป็นอาจารย์น้ำแข็งพันปีที่ใครว่ากันก็ตาม!!

และแล้วเรื่องราวของรักต้องห้ามก็เริ่มขึ้นนับจากนั้นกับเฉินซือซือในวัยสิบหนาว....

----------------------------

และแล้วเด็กแก่แดดก็ได้เกิดขึ้น ไม่ใช่ล่ะ 55555

มาร่วมกันคอมเม้นต์เป็นกำลังใจให้เฉินซือซือผู้อาภัพได้ตั้งแต่ตอนนี้ค่ะ

- ตัวละคร -

ตระกูลเฉิน

นายท่านเฉิน 

- เฉินจินคุน

ภรรยาเอก 

- กู่ไป๋เฝิน

อนุภรรยาคนที่1  

- มี่ชุนฮัว

อนุภรรยาคนที่2  

- หนิงฝูจวี๋

บรรดาพี่สาวผู้งดงามทั้งสี่ 

บุตรสาวที่เกิดจากภรรยาเอก  

- เฉินซืออ้าย

- เฉินซือเซียน

บุตรสาวที่เกิดจากอนุภรรยาคนที่1 

- เฉินซือซิง

- เฉินซืออิ๋ง

และบุตรสาวที่เกิดจากอนุภรรยาคนที่2 

- เฉินซือซือ หรือหมูอัปลักษณ์

อาจารย์น้ำแข็งพันปี  - โซ่วหยางเฮ่า

หัวเย่วเจา - สหายคนสนิทของลู่จื้อ (เฉินซือซือในร่างชาย)

ต้าฮัวและซีหยาง - คู่อริของลู่จื้ออละเย่วเจา

***หมายเหตุ ตัวละครและเนื้อเรื่องอาจมีการเปลี่ยนแปลงตามความเหมาะสม

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นโดยไม่อิงประวัติศาสตร์แต่อย่างใด ล้วนแต่งตามใจของผู้เขียนโดยเป็นหลัก 

เนื่องผู้เขียนมีความรู้ความสามารถทางด้านประวัติศาสตร์จีนเพียงน้อยนิดเท่านั้น จึงไม่อยากอ้างอิงประวัติศาสตร์แต่อย่างใดเพราะไม่สามารถพอ  

ดังนั้นสิ่งที่จะเขียนจึงเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น

ด้วยรัก

Shiningblue