คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : ตอน ลูกหนี้ 16
านยอลลืมาึ้นมาในเ้าอวันใหม่พร้อมับอ้อมแนอใรอีนที่ำลัอลัเอวานยอลเอาไว้อยู่ านยอลมอามแนึ้นไปเรื่อยๆนถึใบหน้าอใรอีนที่ำลันอนหลับาอมยิ้มอย่ามีวามสุ
"ุบ / โอ๊ย" เสียอสิ่มีีวิที่ลไปสู่พื้นพร้อมับเสียร้ออวามเ็บปว ริสลุึ้นมาาพื้นแล้วมอานยอลที่นอนหลับาอยู่อีฝั่อเีย
"นี่ันนอนเียเหรอเนี่ย" ริสบ่นออมาเบาๆแ่็ทำให้นที่แล้หลับไ้ยินอยู่ี
"อือออ ลับสบายั" านยอลพูออมาพร้อมับลืมามมอริสที่้อมอานยอลอยู่แล้วลุึ้นลูบที่สะโพอัวเอไปมาเพราะวามเ็บ
"เป็นอะไร" านยอลแล้ถามออมาทั้ๆที่รู้ีแ่ใว่าริสเป็นอะไรถึลูบสะโพัวเอแบบนั้น
"เปล่า" ริสอบออมาแ่นั้นแล้วเินออไปาห้อ เมื่อริสเินออไปานยอลึหัวเราะออมาเสียัอยู่บนเียพร้อมับลิ้ไปลิ้มาที่ริสไม่รู้ว่าัวเอถูานยอลถีบเียนอน
"ย๊าส์" านยอลร้อออมาอย่าใเมื่อหันมาแล้วเห็นริสยืนออมออยู่ 'ลับมาั้แ่เมื่อไหร่เนี่ย' านยอลมอริสพร้อมับิในใ
"หัวเราะอะไร" ริสถามออมาานยอลึรีบส่ายหัวเป็นำอบทันทีโยไม่ล้าแม้แ่เอ่ยปาออมาเลย
"ไปอาบน้ำไ้แล้วะไ้ไปทาน้าว" ริสพูออมาานยอลึพยัหน้าแล้วลุึ้นวิ่เ้าไปในห้อน้ำทันที เพราะบารั้มาเฟีย็ูน่าลัวเินไปที่ะเล่น้วยเหมือนับอนนี้ ริสมอามานยอลที่วิ่เ้าไปในห้อน้ำแล้วโยนนามบัรที่เ็บไ้ในห้ออานยอลทิ้ลพื้นแล้วเินลับออไปาห้อโยไม่ถามานยอลถึนามบัรอหลินเฟยาที่อยู่ในห้ออานยอล 'อย่าทำให้ันผิหวันะานยอล'
านยอลเินออมาาห้อหลัาอาบน้ำเสร็็เห็นทุนยืนอยู่หน้าห้อเพื่อที่ะไ้ไปทานอาหาร ริสเมื่อเห็นทุนมานรบึินนำหน้าไปยัลิฟ์เพื่อไปยัั้นสี่อเรือ
"เาเป็นอะไรเหรอ" านยอลที่เินอยู่้านหลั้าๆมาร์ระิบถามออมาเพราะเห็นริสไม่พูอะไรแถมยัทำหน้านิ่ๆผิไปว่าทุวัน
"ผม็ไม่รู้เหมือนันั้แ่ลับมาาห้ออุานยอลแล้ว" มาร์ระิบลับเพราะไม่รู้สาเหุเหมือนัน พอลับมาาห้ออานยอลริส็เอาแ่เียบไม่พูับใรเหมือนำลัิอะไรสัอย่าอยู่ เมื่อมาร์พูบานยอล็พยัหน้าเ้าใไม่ถามอะไรอี 'ไม่เห็นหรอนะ' านยอลิในใเพราะอนที่านยอลเินออมาาในห้อน้ำแล้วเห็นนามบัรอหลินเฟยาหล่นอยู่ที่พื้นห้อ
"สวัสีรับุริส" ริสเินเ้ามาในห้ออาหาร็ไ้ยินเสียอหลินเฟนาเอ่ยทัออมา ริสหันไป้มหัวลเล็น้อยเพื่อเป็นารเารพผู้ให่ที่เอ่ยทัทาย
"นั่้วยันสิ" หลินเฟยาพูออมาอีรั้ ริสึเินรไปนั่ร้ามับหลินเฟยาามำวนโยมีานยอลเินามหลัริสไปนั่้าๆ ส่วนนอื่นๆ็เินไปนั่ไม่ห่าาริสมานัโยไม่มีใรทันมอว่าานยอลเินไปับริสเลย ริสหันมามอานยอลอย่าุๆที่านยอลมานั่อยู่้าๆริส
"ผมอนั่้วยนนะรับ" านยอลหันไปยิ้มให้ันริสแล้วหันมายิ้มให้ับหลินเฟยาพร้อมับเอ่ยออนุานั่ร่วมโ๊ะ้วย หลินเฟยาไม่พูอะไรแ่พยัหน้าแล้วยิ้มออมาเท่านั้น
"ะินอะไรสั่บริรไ้เลยนะ" หลินเฟยาพูออมาอีรั้านยอลึพยัหน้าลแล้วหันไปสั่อาหารับบริรและสั่เผื่ออริส้วยเพราะริสเอาแ่นั่เียบไม่พูอะไร แถมยัเอาแ่มอานยอลสลับับมอหลินเฟยาวนน่านลุเพราะวามลัว ็มีแ่านยอลนี่แหละที่มอริสในเวลานี้มันูน่าลัว 'มอแบบนี้ะเห็นนามบัรัวร์ป๊าบ' านยอลิในใพร้อมับยิ้มเือนๆให้ับริสเป็นพัๆเมื่อหันไปมอริสทีไร
"เราไปพาุานยอลมานั่ับพวเราีไหมรับ" แ็สันหันไปถามื่อเทาที่นั่มอโ๊ะที่ริสนั่อยู่ับหลินเฟยา ื่อเทาหันมามอแ๊สันแล้วส่ายหัวปิเสธปล่อยให้านยอลอยู่ับริสแบบนั้นแหละเพราะอยารู้ว่าานยอละป่วนหลินเฟยายัไ
"ุหลินุมอยู่ย่านไหนหรอรับ" เมื่อทานอาหารไ้สัพัานยอล็เอ่ยออมาเพราะอยารู้ว่านร้ามเป็นมาเฟียอยู่ย่านไหน
"ิมาุ่ย" หลินเฟยาเยหน้าึ้นมามอานยอลแล้วพูออมา านยอลึพยัหน้าเ้าใ 'อยู่นละฝั่ันเลยแหะ แล้วทำไมให้ลูน้อมาป่วนถึวิอเรียพีที่เป็นถิ่นอำนาอริสละ หรือว่า ะมาแย่ิอำนามื่าถิ่น โอ๊ะ ไอ้พวมาเฟียไม่รู้ัพอ' านยอล้อมอหลินเฟยาแล้วิในใแ่ปาับียิ้มออมาอย่าับว่ามันเป็นเรื่อที่น่าสนุ
"้าวนะ ะินไหมยิ้มอยู่นั่นแหละลับบ้าน้อไปหาหมอไหมเ็ูบ้านะสมอน่ะ" ริสพูแวะออมาเพราะวามหมั่นไส้ที่เห็นานยอลมอหลินเฟยาแล้วเอาแ่ยิ้ม านยอลที่นั่ยิ้มอยู่ถึับหุบยิ้มลทันทีเมื่อริสพูบ
"เป็นแฟนันเหรอ / แ่ๆๆ...แ่ๆๆ" ริสับานยอลถึั้นสำลั้าวออมาทันทีที่หลินเฟยาพูบ หลินเฟยานั่มอทั้สอเพราะอยาะรู้ว่าริสับานยอลเป็นแ่เ้าหนี้ับลูหนี้ริๆไม่ใ่ว่าลูน้อไปสืบมาผิที่านยอลเป็นลูหนี้อริสไม่อย่านั้นเรื่อเมื่อืนานยอละ้อบอริสแน่ๆ ถ้าเป็นแบบนั้นริหาทาเล่นานริสอยาว่าเิม
"พูบ้าอะ_ / ผมสอนเป็นอะไรันมัน็ไม่เี่ยวับุนิรับ" านยอลที่ำลัะโวยวายออมาแ่ับ้อเียบเสียลเมื่อริสพูัึ้นมาะ่อน หลินเฟยามอหน้าริสแล้วยยิ้มออมาเพราะำพูอริสมันูหวลูหนี้อัวเอ
"ไม่ิว่าุริสะูหวเ็นนี้นะรับ" หลินเฟยาพูออมาอีรั้ทำให้านยอลหันมามอริสทันทีที่พูบ เพราะานยอลอยารู้ว่าริสะหวานยอลทำไม
"ที่ผมพู ผมไม่ไ้หวเ็นนี้แ่ที่ผมพูเพราะมันไม่เี่ยวับุ ทีุ่ะอยารู้เรื่ออผม" ริสพู้วยน้ำเสียเย็นยะเยือนทำให้นฟัอย่าานยอลถึับยมือึ้นมาลูบแนอัวเอับบรรยาาศมาุแบบนี้ ริสหันมามอานยอลที่นั่อยู่้าๆแล้วลุออไปาโ๊ะอาหารโยไม่พูอะไรอี านยอลมอามริสเินออไปาห้ออาหารอย่าไม่เ้าใแล้วหันมาทานอาหารรหน้า่อ
"เ้านายไปแล้ว ลูน้อไม่ามไปเหรอ" หลินเฟยาหันมาถามานยอลที่้มหน้า้มาินอาหารรหน้าอย่าไม่สนใใร
"ผมเป็นลูหนี้ เาเป็นเ้าหนี้ ไม่ใ้เ้านายับลูน้อรุาทำวามเ้าใะใหม่้วยนะรับ" านยอลเยหน้าึ้นมามอหลินเฟยาแล้วพูออมายิ้มๆ เมื่อพูบานยอล็หยุยิ้มลแล้ว้อหน้าหลินเฟยาอย่าไม่อบใสัเท่าไหร่ สัพัึลุึ้นแล้วเินออไปาห้ออาหารไม่สนใมาร์ับแบฮยอนที่วิ่ามออมาเพราะนที่เหลือออไปพร้อมับริสหมแล้ว
"านยอลรอ้วยสิ" แบฮยอนะโนามหลัอานยอลเพราะานยอลเิน้ำเอา้ำไม่รอนที่วิ่ามหลัมาเลย
"พี่แบ อย่าวิ่เร็วสิรับ" เสียอมาร์พูึ้นมาเหมือนันที่เห็นแบฮยอนเอาแ่วิ่ามานยอลไม่ห่วลูในท้อเลย แบฮยอนหยุวิ่ทันทีที่มาร์พูบเพราะลืมว่าัวเอำลัั้รรภ์อยู่
"อโทษผมลืม" แบฮยอนหยุวิ่แล้วพูออมาลืมไปว่าัวเอำลัมีเ้าัวน้อยอยู่ในท้อเพราะเมื่อืนื่อเทาไ้บอเรื่อที่แบฮยอนท้อไ้เือนว่าๆแล้ว ไม่อยาะเื่อว่าผู้ายอย่าเา็ท้อไ้ มันเป็นเรื่อที่ไม่น่าเื่อแ่มัน็เป็นไปแล้วและแบฮยอนะ้อูแลัวเอให้ีว่านที่ท้อทั่วไปเพราะแบฮยอนเป็นผู้ายที่ท้อและมันเป็นท้อนอมลูึ้อูแลเป็นพิเศษมันสามารถทำให้แบฮยอนแท้ไ้่าย
"ถ้าเฮีนลู่รู้ว่าพี่แบวิ่แบบนี้้อโนุแน่ๆ" มาร์หยุยืนอยู่้าๆแบฮยอนแล้วพูออมา เพราะลู่หานห้ามแบฮยอนเินเร็ว ห้ามยอหนั ห้ามวิ่้วยแ่นี่ับวิ่ามานยอลออมาแบบนี้ เี๋ยวนะ
"พี่แบ พี่านยอลหายไปไหนแล้ว" มาร์พูออมาอย่าใเมื่อมอหาานยอลับไม่เอเมื่อี้ยัเห็นหลัไวๆอยู่เลยแล้วอนนี้หายไปไหน
"ทำไีมาร์" แบฮยอนหันมาถามเพราะไม่รู้ะทำยัไ่อที่านยอลหายไปแล้ว
"ไปามหาทุั้นเลย็แล้วันรับ" มาร์พูออมาแบฮยอน็พยัหน้าลทันทีโยไม่มี้อแม้อะไร
านยอลเินลบันไมาอย่าเ็ๆนถึั้นสอที่เป็นโนอพวเมส์เ็นเอร์ อนแร็ว่าะแวะั้นสามแ่พอบระเป๋าาเแล้วไม่มีเินสัหยวนึเินลมาที่ั้นสอเพราะมันมีเมส์ให้เล่นฟรีไม่้อใ้เิน
"มานเียวนี่หว่า" านยอลที่เล่นเมส์ยิปืนอยู่หันหลัลับมามอเสียที่ัมาา้านหลั็เห็นสามมือพนันี้แพ้เมื่อืนยืนออมอานยอลอยู่้านหลั 'วยริๆ' านยอลส่ายหัวไปมาพร้อมับิในใที่้อมาเอโทย์เ่านเียวแบบนี้
"่าถ่วน้ำเลยีไหม" เสียเพื่อนอีนัึ้นมาทำให้านยอลที่ยืนมอทั้สามอยู่ถึับใึ้นมาทันที 'โหหห แ่นี่ถึับะ่าะแันเลยเหรอ' านยอลโอรวออมาในใพร้อมับหาทาหนีทีไล่ ถ้าหาสามนนี้ะ่าานยอลริๆะไ้หนีทัน ไม่น่ามานเียวเลย
"ับมันิ" เพื่อนอีนในลุ่มพูออมา แล้วทั้สามน็เินเ้าไปหาานยอล้าๆพร้อมับทำหน้าเหมือนพวนโริออมา
"อย่าเ้ามานะโว้ยยย" านยอละโนใส่ทั้สามนพร้อมับยับถอยห่าาทั้สามนที่เินเ้ามาใล้านยอล้า ถามว่าสู้ไ้ไหมอบเลยว่าไม่เพราะานยอลสู้นไม่เป็นเห็นเ่ๆนๆแบบนี้ไม่เยมีเรื่อ่อยับใรเลยนะส่วนมาะใ้สมอมาว่าใ้ำลัไ แ่ับสามนนี้ใ้สมอไม่ทันหรอ ใ้ไ้อย่าเียวือโย
"อะ อะ อ้า ะไปไหนละนเ่" เสียหนึ่ในสามนนั้นพูออมาเมื่อานยอลำลัะวิ่ออไปาห้อเมส์เ็นเอร์แ่ว่าหนึ่ในพวมันวิ่มาัหน้าานยอลเอาไว้ะ่อน
"โอ๊ย" ายที่วิ่มาัหน้าานยอลร้อออมาเมื่อถูานยอลเะไปที่เป้าาเอย่าแรแล้วทำให้ายนนั้นนัุ่เ่าลพื้นทันทีเพราะวามุอยู่ทีุ่ยุทธศาสร์
"สม แน่ริ็ามมาให้ทันสิ" านยอลวิ่ออมาาในห้อแล้วหันไปะโนใส่ทั้สามนที่ำลัพยุเพื่อนอัวเอลุึ้นอยู่ ายที่ถูานยอลเะยมือี้หน้าานยอลทันที้วยวามโมโห
"ามไประทืบมัน" ายที่ถูานยอลเะะอออมาแล้วทั้สามนึวิ่ามานยอลลไปที่ั้นหนึ่ึ่มีานปาร์ี้อยู่้านล่า านยอลที่วิ่ลมาในานปาร์ี้็หายเ้าไปในลุ่มนพวนั้นทันที านยอลลืมนึไปว่าุที่ัวเอใส่มัน่าาุว่ายน้ำที่นในานใส่มามาแ่ไหน อให้รอปลอภัยนะานยอล สวัสี... อาเมน
1 อมเมนท์ 1 ำลัใในารล่อฝา้วยนะะ
เราะพยายามลให้ไ้ทุวันนะะ เราะลให้ทันปีใหม่ เพราะปีหน้าเราะลภา่ออเรื่อนี้พร้อมับเ็ี่ะ
ความคิดเห็น