คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : ตอน ลูกหนี้ 19
านยอลวิ่เ้าไปในอเล็ๆที่อยู่ไม่ไลมานั่อนที่นลุ่มนั้นะเ้ามาเห็นัวเอยืนอยู่รนี้
"มันอยู่รนั้น" เสียัามไล่หลัมาเมื่อมีนเห็นานยอลวิ่เ้าไปในอเล็ๆที่มันสามารถวิ่เ้าไปไ้แ่ทีละนเท่านั้น
"หยาู นายามมันไปที่เหลืออ้อมไปัมันไว้" เสียเพื่อนในลุ่มะโนออมาทุนึแยย้ายทำามทันที านยอลวิ่เลี้ยวเ้าไปอีอที่มันแยออมาแล้วปีนึ้นไป้านบนอนเทนเนอร์แล้วนอนแอบอยู่้านบนเพื่อที่ะรอให้นพวนั้นเินผ่านไป
"มันหายไปไหนแล้วว่ะ" นในลุ่มพูออมาเมื่อามหาานยอลนทั่วแล้วไม่เอ
"มันยัไม่ออไปหรอ ามูให้ทั่ว ออไปูที่ท่าเรือ้วย" นในลุ่มพูออมาทุนึแยย้ายันไปามหาานยอลอีรั้ เมื่อทุนไปันหมานยอลึรีบลมาา้านบนเพื่อที่ะออไปารนี้ านยอลเินออมาอย่า้าๆพร้อมับมอ้ายมอวาลัวว่าะถูับไ้
"หาไม่เอเลย" เสียัออมาไม่ไลาานยอลมานัทำให้านยอรีบหาที่หลับทันที เมื่อเสียรที่านยอลอยู่เียบไปานยอลึโผล่ออมาาที่่อนแล้วหันมอสำรวทาหนีอีรั้เผื่อมีใรโผล่ออมาพอีะวยเอา
"อึ อืออออ" านยอลร้อออมาเมื่อมีมือมาปิปาา้านหลัพร้อมับลาานยอลเ้าไปแอบอยู่ที่เิมเพราะอนที่านยอลโผล่ออไปำลัมีนเินผ่านมาพอี
"อยู่นิ่ๆถ้ายัไม่อยาาย" เสียระิบ้าๆหูทำให้านยอลหยุิ้นแล้วยืนอยู่เียบๆทันที
"ามผมมา" ผู้ายที่่วยานยอลเอาไว้พูออมาแล้ววิ่ไปอีทา านยอลึวิ่ามผู้ายนนั้นไปทันทีอย่าไม่ิอะไรมาเพราะเาเพิ่ะ่วยานยอลเมื่อี้านยอลึเื่อว่าเาะไม่ทำอะไรานยอล
"ไปันเร็ว" ายที่่วยานยอลออมาวิู่ัรยานอัวเอออมาพร้อมับเร่ให้านยอลออไปาที่ท่าเรือ่อนที่น้านในะออมาเห็น
"นาย่วยันนพวนั้นะไม่ทำอะไรนายเหรอ" านยอลวิ่ไปเอาัรยานอัวเอแล้วถามออมาเพราะายที่่วยานยอลือนที่านยอลแอบามมาาเอะพี
"อย่าเพิ่ถามไ้ไหมไป่อนเร็ว" ายนนั้นพูออมาแล้วึ้นัรยานปั่นออไปาท่าเรือทันที านยอลมอายนนั้นปั่นออไปึรีบามเาออไปทันทีเหมือนัน
"บ้าเอ้ย...ไอ้บ้านั้นมันหัหลัเราามมันไปเร็ว" นในลุ่มวิ่ออมาแล้วเห็นทั้สอนปั่นัรยานหนีออไปึะโนึ้นมาเพื่อที่ะามทั้สอนไป
"หยุเี๋ยวนี้นะ ันบอให้พวแหยุ" เสียัามหลัมาทำให้านยอลหันหลัมามอทันทีแล้วเห็นายหนามหลัมาิๆ้วยัรยานที่ไม่่าาอานยอลเลย
"ทานี้" ายที่่วยานยอลปั่นัรยานึ้นไปบนฟุบาทแล้วเลี้ยวเ้าไปในออยทีู่้านหน้า านยอลึรีบปั่นามไปทันทีเพราะะให้านยอลหนีเอานยอลไม่รู้ัเส้นทาึ้อามนทีุ่้นับเส้นทาะีว่า ทั้สอนปั่นเ้ามาในอึเ่าๆที่ไม่่อยมีนเินสัเท่าไหร่
"มันอยู่รนั้น" เสียัามหลัมาอีรั้ทั้สอนึรีบปั่นทันทีแ่ทั้สอนับปั่นไปไ้แ่นิเี๋ยว็้อหยุเท้าลเพราะ้านหน้าอทั้สอนมีลุ่มนพวที่ามมาัหน้าอยู่
"เอาไี" านยอลถามออมาเมื่อหันไปทาไหน็ไม่มีทาหนีเพราะทาแยที่มีอยู่็ไปไม่ไ้เพราะถูัเอาไว้ทุเส้นทา 'วแล้วไวันนี้ะมีใรามมา่วยไหมเนี่ย ' านยอลิในใเพราะไม่โีเหมือนทุรั้ที่มีริสามมา่วยลอ
"มาร์ แ็สัน นายสอนามไปูานยอลที่เอะพีหน่อยอนนี้หน้าะถึแล้ว" ริสเมื่อนั่ทำานไ้สัพัมาร์ับแ็สัน็เินเ้ามาในห้อึสั่ให้ทั้สอนไปเที่ยวเป็นเพื่อนานยอลเพราะลัวว่าานยอละเที่ยวนเียวแล้วไม่สนุ และอีอย่าริสลัวานยอล่อเรื่อ ทั้สอ้มหัวรับำอริสแล้วเินออไปทันที
(นายรับุานยอลไม่ไ้อยู่ที่นี่) ริสรับส่ายเมื่อมีนโทรเ้ามาพร้อมับเสียอมาร์ัึ้นโยที่ริสยัไม่ทันไ้ถามอะไรเลย้วย้ำ
"ไปอูล้อวร" ริสถอนหายใแล้วพูออไปเมื่อพูบริสึัสายทิ้ลุึ้นเินออไปาห้อทันที
"นายรับ เราูล้อแล้วรับ ุานยอลามใรออไป็ไม่รู้รับ" แ็สันรายานออมาทันทีที่ริสมาถึ เมื่อไปอูล้อวรแล้วเห็นานยอลามใรออไป้านนอ็ไม่รู้และไปที่ไหน็ยัไม่ทราบเพราะล้อับภาพไ้แ่หน้าทาเ้าเอะพีเท่านั้น
"สั่นอเราออามหาให้ทั่วในระยะสามร้อยเมร ถ้าไม่เอ็หาออไปเรื่อยๆนว่าะเอ" ริสพูออมา แ็สันับมาร์ึไปสั่ลูน้อให้ออามห่านยอลทันที
"ุ่อสู้เป็นไหม" ายที่่วยานยอลออมาหันมาหาานยอลแล้วพูึ้น านยอลมอายที่ยืนอยู่้าๆพร้อมับส่ายหัวไปมา านยอลเยบอแล้วไว่าเาเ่ทุอย่ายเว้นเรื่อ่อยี
"ถ้าไม่สู้เราสอน็ไม่รอ" ายที่่วยานยอลพูออมาอีรั้ 'ถึสู้็ไม่รู้ะรอหรือเปล่า' านยอลเถียออมาในใ แล้วสูหายใเ้าลึๆเพื่อเรียมัวสู้ับฝ่ายร้าม ถ้าะายอให้ายอย่าสมศัิ์ศรี
"ระทืบมันสอนเพื่อสั่สอนให้รู้ว่าอย่ามาเล่นับพวเรา" นในลุ่มร้ามะโนึ้นมา แล้วเินรเ้าไปหาานยอลับายที่ให้วาม่วยเหลือานยอลทันที
"ุไม่ไหวะโนบอผมนะ" ายที่่วยานยอลพูออมาแล้ววิ่เ้าไปหาอันธพาลพวนั้นทันที ผ๊วะ เสีย่อยัมาาายที่่วยานยอลที่ำลั่อสู้อยู่้านหน้าานยอล โยมีายสี่นำลัรุมเาอยู่ ส่วนานยอล็เอาแ่หัน้ายมอวาเพราะลัวอีสอนที่เินเ้ามาหาานยอล
"อย่าเ้ามานะ" านยอละอออมาพร้อมับเินถอยหลัออไป้าๆ
"ับมัน" เสียะโนึ้นมาเพื่อให้ับานยอล านยอลึรีบหันหลัเพื่อที่ะวิ่หนี
"อ่ะ" านยอลร้อออมาเมื่อถูึ้อมือแล้วระาัวานยอลลัยมาอยู่ที่เิม พร้อมับหมัาฝั่ร้ามลอยมาระทบรมุมปาอานยอลนเิเป็นเลือไหลออมา
"ี เ็บ" านยอลาโึ้นมาทันทีเมื่อถู่อยเ้าไปรมุมปาพร้อมับร้อออมาเพราะวามเ็บ ั้แ่เิมายัไม่เยโน่อยนถึั้นเลือยาออเลย ผ๊วะ เสียระโถีบา้านหลัทำให้ายที่ับัวานยอลเอาไว้ลอยไปิำแพทันทีเพราะเอลูถีบอายที่่วยานยอลเอาไว้
"อย่ามัวแ่ยืนให้เ้า่อยสิุ" ายที่่วยานยอละโนออมาแล้ววิ่ไปหาลุ่มายที่ัวเอ่อยีอยู่เมื่อี้อีรั้
"เอาว่ะ สู้็สู้ เ้ามาเลยถ้าไม่อยาาย" านยอละโนออมาพร้อมับแรใหึสู้เพราะไม่อยาเป็นัวท่วอใร
"ย๊าาาส์ ุ่วย้วยยย" านยอละโนออมาเมื่อวิ่หนีายสอนที่ามมาแล้วถูรุมนอนแอ้แม้อยู่ที่พื้น ามเนื้อัวมีรอยแผลเ็มไปหมแ่ไม่ถึับสาหัส
"อะ โอ้ยย มันเ็บนะโว้ยย ผ๊วะ" านยอลร้อออมาพร้อมับเสียโนถีบา้านหลั ทำให้ายที่รุมานยอลสอนล้มไปนอนอยู่ับพื้นทันที
"ลุึ้นเร็ว" ายที่่วยานยอลพยุานยอลึ้นมาอย่ายาลำบาเพราะอาารอเา็ไม่่าาานยอลมานัมอีๆมีมาว่าานยอล้วย้ำ ปาแ ิ้วแ มีรอยแผลามแนา ส่วนฝ่ายร้าม็ูสาหัสเหมือนัน
"ไหวไหม" เาถามานยอลออมาพร้อมับึานยอลไปหลบอยู่้านหลัส่วนเา็ยืนเผิหน้าับายทั้หที่้อะเ้ามาทำร้ายพวเา านยอลไม่พูอะไรแ่พยัหน้าเป็นำอบ
"ผมะนับหนึ่ถึสามนะ วิ่" อะไรว่ะไหนบอว่านับถึสาม แ่นี่อะไรระาานยอลวิ่เยเลย ทั้สอนวิ่เ้าออออย่าๆโยมีนลุ่มนั้นามหลัมาลอ บาส่วน็แยไปอีทาเพื่อที่ะัทั้สอนไว้
"ิว่าหนีพ้นหรอ" เสียัมาา้านหน้าอานยอล ทำให้านยอลหยุวิ่ทันทีพร้อมับมีลุ่มายสามนรหน้าเินเ้ามาหาานยอล้า
"เอาไี" านยอลถามน้านหลัเพราะอนนี้ทั้สอนำลัหันหลันันอยู่
"สู้ไ" เาอบออมาานยอล็พยัหน้าทันที และรั้นี้านยอละสู้ริๆแล้วายเป็นาย 'ไอ้บ้าอู๋อี้ฟานเป็นเพราะนายันถึ้อมาายอยู่ที่นี่' านยอล่าเ้าหนี้ัวเอในใเพราะอนนี้ไม่ิถึใรเลยนอาเ้าหนี้อัวเอ
"ัารมัน" ฝ่ายอันธพาลพูออมาพร้อมับวิ่เ้ามาหาานยอล านยอลหลบหมัที่ำลัลอยเ้ามาหาัวเออย่าหวุหวิ้วยวามใที่หมัเมื่อี้ลอยมาอย่าไม่ทันั้ัว ผ๊วะ
"โอ้ยย" เสียร้ออย่าโหยหวนเมื่อายที่ะ่อยานยอลเมื่อี้ถูานยอลเะไปโนระหว่าาเ้าพอี ทำให้ายนนั้นทรุลไปับพื้นพร้อมับุมที่น้อายัวเอเอาไว้อย่าเ็บปว านยอลมอผู้ายที่ัวเอทำร้ายอย่าใเพราะลัวเาะาย
"โอ้ย อะ" เสียอานยอลร้อออมาเมื่อถูายอีนระาแนแล้วเหวี่ยานยอลไปิับผนัึอย่าแร านยอลเอามือุมหน้าท้ออัวเอเอาไว้เพราะวามุแล้วหันมามอนที่ทำเมื่อี้แ่านยอล็ลุึ้นมาเอาืนไม่ไ้ เพราะานยอลุนลุึ้นมาไม่ไหว
"แทำเพื่อนันอย่าอยู่เลย" ายที่เหวี่ยานยอลพูออมาพร้อมับมอ้ายมอวาเพื่อที่ะหาอาวุธมาทำร้ายานยอล ายนที่เหวี่ยานยอลหันไปเออไม้อยู่ไม่ไลแล้วเินไปหยิบมันึ้นมาทันที
"้าปิ แะทำอะไร อย่าทำเานะ ้าปิ" เสียายที่่วยานยอละโนึ้นมาเมื่อเห็น้าปิถือไม้เินเ้าไปหาานยอล
"ปล่อยันนะ หม่าหยวน" ายที่่วยานยอละโนึ้นมาอีรั้เมื่อถูหม่าหยวนับัวเอาไว้ึไม่สามารถที่ะไป่วยานยอลไ้ เพราะอนนี้ายที่่วยานยอล็ูะไม่ไหวอยู่เหมือนัน
"ะ ะทำอะไร" านยอลถามออมาเสียระุระัเมื่อ้าปิถือไม้เ้ามาหา้าๆพร้อมับรอยยิ้มอันน่าลัว
"รู้เรื่ออพวันแล้วิว่าะรอเหรอ" ้าปิพูออมายิ้มๆแ่มันไม่ใ่รอยยิ้มอันน่ามอ มันเป็นรอยยิ้มที่พร้อมะ่านไ้ทุเมื่อ
"ไม่้อลัวนะ เียวไอ้เวรนั่น็ะามแไป / ปั" ้าปิพูพร้อมับ้สไม้ึ้นลาอาาศ ทำให้านยอลหลับา้มหน้าลทันทีเพราะวามลัว แ่ไม้อ้าปิลับหลุมือหล่นลพื้น พร้อมับ้าปิที่ทรุัวลไปออยู่ับพื้น ทุนที่เห็นเหุาร์ใึ้นมาทันทีที่เห็น้าปินอนมลอเลืออยู่รหน้า เมื่อทุนไ้สิึหันไปมอ้านหลัแล้วเห็นายุำำลัยปืนมาทาพวเาอยู่ ทุนยืนนิ่ไม่ล้ายับัวไปไหนเพราะลัวะเป็นเหมือนับ้าปิ
"เลียร์พื้นที่ให้เรียบร้อย" เสียอันุ้นหูัไม่ไลาที่านยอลอยู่มานั านยอลเยหน้าึ้นมามอ็เห็นเ้าหนี้อัวเอำลัออ้อมอานยอลอยู่ านยอลมอริสพร้อมับลืนน้ำลายลอ
"สนุพอแล้วนะ" ริสพูออมาานยอล็พยัหน้ารับำพูอริสทันที พร้อมับลุึ้นยืนเมื่อริสเินเ้ามาพยุัว แล้วริสึพาานยอลเินออไปาอรนั้นทันที
1 อมเมนท์ 1 ำลัใในารล่อ ฝา้วยนะะ
เฮ้อออ...พี่ริสามมาทันแถมามมาอย่าหล่อเลย
แสบเอ้ย...เ็ไปอีนานเลยนะนาย หรือไม่เ็หว่าาา...
ความคิดเห็น