คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : ตอน ลูกหนี้ 27
านยอลนั่รอริสอยู่ที่เียนไ้หลัาอาบน้ำแ่ัวเสร็เพื่อที่ะไ้ลับบ้านหลัาที่ลู่หานเ้ามาูานยอลเพื่อิสาร์เป็นรั้สุท้าย ลู่หานบอว่าานยอลร่าายแ็แรีมาเหลือ็แ่รอยฟ้ำที่้อรอเวลาและานยอล็้อหมั่นทายาบ่อยๆ้วย
"พี่านยอลไม่เป็นอะไรแล้วริๆนะ พี่แบบอให้ผมถาม่อนที่ะออาโรพยาบาล" มาร์เินเ้ามายืน้าๆานยอลแล้วถามออมาเบาๆ านยอลหันมามอมาร์แล้วพยัหน้าเป็นำอบเพราะรู้ัวว่าหายแล้วริๆไม่ไ้เป็นอะไรมาอย่าที่นอื่นเป็นห่ว
"เ็บอเสร็แล้วใ่ไหม" ริสเินออมาาในห้อน้ำแล้วถามออมา านยอลที่นั่รออยู่บนเียเมื่อไ้ยินเสียอริสถึับสะุ้เฮือึ้นมาทันทีเพราะวามใแล้วยับไปอยู่้านหลัอมาร์ไม่ยอมมอริส เมื่อเ้าานยอลื่นึ้นมายัไม่ยอมที่ะมอหน้าริสเลย านยอลไม่ไ้โรธริสถึั้นไม่ยอมมอหน้าเพราะนิสัยอานยอลโรธใรเาไม่ไ้นาน แ่เพราะานยอลอายริสมาว่าึไม่ล้าที่ะมอหน้าริสเอาแ่หลบหน้าริสั้แ่ื่นึ้นมาแล้วหนีไปอยู่ในห้อน้ำรอเวลาที่มีนเ้ามาในห้อานยอลถึยอมออมาแม้ว่าริสะเาะประูยัไ็าม
"เสร็แล้วรับ" ื่อเทาเป็นนอบึ้นมาเมื่อริสถามบ ริสพยัหน้ารับเมื่อไ้ำอบาื่อเทาานั้นึเินนำออไปาห้อโยไม่พูอะไรอี เมื่อริสเินออไปแล้วื่อเทาับแ็สันึเินถืออามริสออไปาห้อ
"พี่เป็นอะไรหรือเปล่า" มาร์หันมาถามานยอลที่เอาแ่หลบอยู่้านหลัไม่ยอมลมาาเียสัที านยอลมอมาร์ส่ายหัวปิเสธแล้วลาเียเินามทุนออไปาห้อ มาร์มอามหลัานยอลเินออไปาห้อแล้วส่ายหัวไปมาอย่าไม่เ้าใ
"ทำไมไม่ไปนั่ันนั้น" แ็สันถามออมาเมื่อเห็นานยอลวิ่เ้ามาในรถที่แ๊สันำลัิเรื่อยน์รอมาร์อยู่ แ่นที่เ้ามานั่เบาะ้านหลั่อนที่มาร์ะึ้นมานั่้าๆแ๊สันลับเป็นานยอละั้น
"ทำไม ัน็นั่ันนี้ลอแล้วทำไมัน้อไปนั่ันนั้น้วยล่ะ" านยอลพูึ้นมาเหวี่ยๆนินึไม่ไ้ริัมานั แ็สันที่มอานยอลอยู่แล้วึส่ายหัวแล้วหันลับไป ริสมอามหลัานยอลเินึ้นไปที่รถอแ็สันแล้วส่ายหัวเบาๆานั้นึเินเ้าไปในรถที่มาร์เปิประูรออยู่ เมื่อริสเ้าไปในรถเรียบร้อยมาร์ึลับมานั่รถันเินที่มีานยอลนั่อยู่้วย
"ผมถามริๆพี่เป็นอะไร" มาร์เมื่อึ้นมานั่เรียบร้อยแล้วึหันไปถามานยอลที่นั่อยู่เบาะหลั
"เป็นอะไร ไม่มี๊" านยอลพูเสียสูออมาพร้อมับมอออไปนอหน้า่ารถไม่ล้าหันมาสบามาร์
"ไปเถอะ" มาร์หันมาพูับแ็สันไม่อยาถามานยอล่อเพราะรู้ว่ายัไ็ไม่ไ้ำอบอยู่ี มาร์พูบแ็สันึิเรื่อยน์ับามันอื่อเทาออไปาโรพยาบาลทันทีและวันนี้็เป็นอีวันที่ริสไม่เ้าบริษัท
รถยน์ันหรูสอันวิ่ามหลัันเ้ามาในบ้าน เมื่อรถอลสนิทานยอลึลารถแล้วเินเ้ามาในบ้านทันทีเพื่อเินผ่านไปยัห้ออัวเอที่อยู่้านหลัอบ้าน
"ยาน่ะไม่เอาเหรอไ" เสียอริสัามหลัมาทำให้านยอลหยุเินหันลับไปมอริสแล้วเินไปรับยาาริสที่ยื่นมาให้
"เป็นอะไร...เห็นั้แ่เ้าแล้ว" ริสถามออมาเมื่อานยอลเินลับมารับยาาริส แ่ริสลับึยาเ้าหาัวเอ่อนที่านยอละรับยาไป เพราะริสเห็นอาารานยอลเอาแ่หลบริสั้แ่เ้าแล้ว
"ไม่ไ้เป็นอะไรสัหน่อย ผมไม่สบายอยู่นะเอายามาสิ ผมะไปพัผ่อน" านยอลปิเสธที่ะอบำถามริสแล้วหา้ออ้าึ้นมาทันทีเพื่อที่ะไ้ออไปห่าๆริสสัที
"ไม่สบายอะไรอี หมอลู่็บอว่าหายีแล้วนิ" ริสยัไม่ยอมยื่นยาให้ับานยอลแ่ลับพูเรื่ออาารป่วยอานยอลึ้นมาแทน
"ผมะป่วยรอบสอ็เพราะุนั่นแหละ เอายามาเลยปวหัวแล้วเนี่ย" านยอลเถียออมาแล้วึถุยามาามืออริสหันหลัเินออไปเพื่อไปที่ห้ออัวเอ ริสมอามหลัานยอลเินออไปแล้วส่ายหัวยิ้มเพราะรู้แล้วว่าานยอลเป็นอะไรเพราะเมื่อี้ที่านยอลเถียริสแล้วหน้าอานยอลอบึ้นสีแึ้นมาแถมานยอลไม่ยอมที่ะสบาริสเวลาพู
"มาร์ เปิล้อในห้ออานยอลในแล็ปท็อปอันแ่ที่เียว" ริสหันไปสั่มาร์ที่ยื่นอยู่้านหลั เพื่อให้ไปเปิล้อในห้ออานยอลแล้วเื่อมรไปยัแล็ปท็อปอริสแ่เรื่อเียวไม่ให้ไปเื่อม่อับเรื่อที่อยู่ในห้อวบุมอบ้านอี
"รับนาย" มาร์้มหัวรับำอริสแล้วเินออไปาในบ้านเพื่อไปยัห้อวบุมวรอบ้านทันทีเพื่อทำามที่ริสสั่
"นายสอนไปพัผ่อนเถอะ ันะึ้นไปพัผ่อนเหมือนัน" ริสหันมาพูับื่อเทาและแ๊สันเพราะอนที่อยู่โรพยาบาลริสไม่่อยไ้นอนสัเท่าไหร่ อนลาืน็อยมาูานยอลเพราะลัวว่าานยอละมีไ้ึ้น เมื่อริสพูบทั้สอนึ้มหัวรับำแล้วเินออไปาในบ้านเพื่อแยย้ายันไปพัผ่อนเหมือนัน
๊อ ๊อ ๊อ
เสียเาะประูัึ้นมาหลัาที่านยอลเ้ามาในห้อไ้ไม่ี่นาที
ุบๆุบๆุบๆ
และอนนี้็เปลี่ยนาเสียเาะประูเป็นเสียทุบประูแทน ทำให้านยอลที่อยู่ในห้อน้ำรีบออมาูว่าใรเป็นนที่เสียมารยาทมานานี้
"เราเาะั้นานทำไมไม่มาเปิ ิว่านี้เป็นบ้านัวเอหรือไัน" เสียะอออมาเสียัเมื่อานยอลเปิประูออมาแล้วเห็นเนล์ยืนทำหน้ายัษ์อยู่หน้าประูห้ออย่าโรธๆที่านยอลมาเปิประูให้้า
"ิว่าเป็นบ้านัวเอแล้วมาทำแบบนี้ับใร็ไ้เหรอไ" านยอลพูลับทันทีที่เนล์ะอบไม่ไ้เรลัวเลยว่าที่ยืนอยู่รหน้าเป็นน้อายสุที่รัอริส 'เพราะามใันมานิสัยถึเป็นแบบนี้' านยอลมอ้อหน้าเนล์แล้วิในใับนิสันเอาแ่ใที่ริสเยบอ านยอลถึะเอาแ่ใแ่็ไม่ไ้ะไม่มีเหุผลแบบนี้ แถมหาเรื่อนอื่นไปทั่ว
"อย่ามาเถียเราลับนะ" เนล์ะอออมาอีรั้เพราะเป็นนที่ไม่อบให้ใรมาัใัวเอ และอนนี้านยอลำลัะัใเนล์เพราะานยอลล้าเถียเนล์และมัน่าับานเลี่ยมาเพราะานเลี่ยไม่เย่อล้อ่อเถียับเนล์เลยยอมให้เนล์แล้ลอ
"นี่พูให้เ้าใเยๆนะไม่ไ้เถียเลย" านยอลพูแล้วทำหน้าลอยไปลอยมา เนล์้อานยอลพร้อมับำมือแน่เพราะวามโรธที่านยอลพูออมาเมื่อี้
"เรียมใไว้เลยนะ เราะไม่หยุอยู่แ่นี้แน่ โอ้ยย" เนล์พูบแล้วำลัะเินหนีไปแ่ลับถูานยอลระาแนลับมาะ่อน
"อ่ะ ะ ะทำอะไร" เนล์ร้อออมาเมื่อถูานยอลผลัไปิผนัหน้าห้อพร้อมับถามเสียสั่นๆเมื่อานยอลยื่นหน้าเ้ามาใล้หน้าอเนล์
"มอีๆนายน่ารัีนะ" านยอลพูออมาเล่นเอาเนล์าโึ้นมาทันทีเพราะไม่ิว่าานยอละพูแบบนั้นออมา
"หน้าัวเอหล่อายละ น่ารัว่าเาอี...โริ" เนล์ผลัานยอลออไปห่าๆัวเอแล้วพูออมาเมื่อพูบเนล์ึวิ่หนีลับเ้าไปในบ้านพร้อมับะโนามหลัออมาว่าานยอล่อนที่ะหายเ้าไปในบ้าน
"อุสาห์ลุ้นั้นานนึว่าะูบ" เสียอแทยัมาา้านหลัเพราะแอบมอานยอลับเนล์ุยันอยู่นาน านยอลหันมามอามเสีย็เห็นแทยับแบฮยอนยืนยิ้มอยู่้านหลัอัวเออยู่
"มามาูบอะไรล่ะ เ็นั่นไ้วิ่โลไปฟ้อพี่ายันะทำไล่ะทีนี่ยิ่รู้ว่ารัน้อายมาแ่ไหน ะไม่่าันทิ้เลยเหรอ" านยอลพูออมายิ้มๆแล้วเปิประูเ้าไปในห้อแทยับแบฮยอนึเินามานยอลเ้าไปในห้อเหมือนัน
"แล้วมาหาันมีอะไรหรือเปล่า" านยอลนั่ลบนเียแล้วถามออมาเพราะเห็นทั้สอนมาหาพร้อมันแบบนี้มัน้อมีอะไรสัอย่า
"ันมาเยี่ยมนายนะ อยาูว่าหายริๆแล้ว" แบฮยอนนั่ล้าๆานยอลแล้วพูออมาเพราะอยามาูานยอลให้เห็นับาัวเอว่าานยอลหายีแล้วริๆ เมื่อเ้าอื่อเทาไป้วยแ่ื่อเทาไม่ยอมให้ไปเพราะลัวแบฮยอนะไปเป็นลมที่โรพยาบาลยิ่เมื่อเ้าื่นึ้นมาแบฮยอนอาเียนออมามาว่าทุๆวัน
"ันหายเป็นปิแล้ว ไม่้อห่วันหรอแ่นี้สบายมา" านยอลพูออมาพร้อมับยแนทั้สอ้าึ้นเพื่อโว์ให้แบฮยอนูว่าัวเอแ็แรนาไหน แบฮยอนไม่พูอะไรแ่พยัหน้ายิ้มๆอย่าเ้าใเท่านั้น
"แล้วนายล่ะ มีอะไรหรือเปล่า" านยอลหันมาถามแทยที่ยืนมอทั้สอนอยู่ลาห้อ
"ผมอยาะอบุพี่นะ เพราะพี่ผมถึมีานทำ" แทยพูออมาพร้อมับ้มหัวอบุานยอล เพราะานยอลแทยึไ้านทำไม่อย่านั้นแทยไ้เป็นเ็ส่ยาไปแล้ว็ไ้
"อบุทำไม ัน่าหาที่ะ้ออบุนาย ถ้านายไม่่วยันนะันายั้แ่อยู่ที่ท่าเรือไปแล้ว อบุนะที่่วยันน่ะ" านยอลพูออมายิ้มๆเพราะแทยิที่ะเป็นนีึไ้ให้วาม่วยเหลือานยอลเพราะไม่อย่านั้นานยอล็ะเป็นนถูแทยนั่นแหละระทืบนาย แทยไม่พูอะไรแ่ยิ้มออมาับำพูอานยอลเท่านั้น
"านยอลพรุ่นี้ทุน้อเ้าบริษัทันนายพาันไปย่านเ็นทรัลหน่อยสิ แถวถนนวีนส์โรันะไปื้ออใ้เ้าบ้านนะ อในบ้านให่ใล้ะหมแล้ว้วย" เมื่อานยอลับแทยุยันเสร็แบฮยอนึพูึ้นมาเพราะอใ้ภายในบ้านใล้ะหมแล้ว แบฮยอนที่มีหน้าที่รวู้าวอเรื่อใ้ภายในบ้านเมื่ออใ้ใล้ะหมแยฮยอนึ้อเป็นนไปื้อเ้าบ้านให้รบ
"ไปไ้สิ แ่ันไม่รู้เส้นทานะ" านยอลพูออมาเพราะะให้านยอลไปไหนานยอลไปไ้หมแหละแ่ิอยู่แ่อย่าเียวถนนวีนส์โร้อับไปยัเส้นทาไหน
"ไม่เป็นไรันรู้ทาไปแ่ันับรถไม่เป็นเท่านั้นเอแหละ" แบฮยอนพูบทุนในห้อึหัวเราะออมาเสียัเพราะนนึรู้เส้นทาแ่ับรถไม่เป็นแ่อีนับเป็นแ่ไม่รู้เส้นทา
"แทย นายไปับพวเรา้วยสิ ถ้านายไปพวเราสอนไม่้อลำบามา" านยอลหันมาพูับแทยเพราะถ้าแทยไป้วยแทยะ้อเป็นนับรถเอและแทยรู้เส้นทาไปเ็นทรัลแน่นอน แทยั่ใอยู่สัพัึพยัหน้าลทันทีแล้วพรุ่นี้ทั้สามนมีนัันไปป่วยย่านเ็นทรัลถนนวีนส์โร เรียมรับมือปาร์านยอลไว้ไ้เลย เพราะปาร์านยอลนนี้ลับืนมาแล้ว
1 อมเมนท์ 1 ำลัใในารล่อ ฝา้วยนะะ
แสบออาโรพยาบาลแล้ว แ่ว่าแสบ นั่นมันอแทยนะเผื่อแสบะลืม
ความคิดเห็น