คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอน ลูกหนี้ 4
านยอลเินยิ้มเ้ามาในบ้านามหลัริสหลัาลับมาาสนามบิน ทำัวเสมือนเพิ่ลับมาา่าประเทศหลัเรียนบแล้วลับมาบ้านรั้แร านยอลถอระเป๋าเป้ที่สะพายอยู่แล้วโยนไปให้ับาร์ที่ยืนอยู่ในห้อรับแสอน สอนนี้็นที่วิ่ามานยอลเมื่อวานเนี่ยแหละ
"ฝาไปเ็บที่ห้อัว" านยอลพูบ็เินไปนั่ที่โฟาร้ามับริส าร์ที่รับระเป๋าาานยอลมอามหลัานยอลเินไปนั่อย่าหุหิที่ถูานยอลใ้แล้วแถมานยอลยัทำัวเหมือนับเ้าอบ้านเลย าร์ที่ถูานยอลทำแบบนั้นใส่หันไปมอริสแล้วเห็นริสบัมือไล่ให้ไปทำามที่านยอลบอเมื่อี่
"เรามีเรื่อ้อลัน" านยอลมอริสที่ำลั้อมาทาานยอลอย่าุัน เมื่อานยอลนั่ลริสึไ้พูออมา ริสมอานยอลแล้วส่ายหัวเบาๆที่านยอลทำัวิวมาที่อยู่่อหน้าริส
"ลอะไร" านยอลถามออมาเพราะอยารู้ว่าริสะทำ้อลอะไรับานยอล
"นายรับ" าร์ที่เอาระเป๋าอานยอลไปเ็บแล้วเินลับมาพร้อมับยื่นเอสารให้ับริส านยอลมอเอสารที่อยู่ในมืออริสแล้วาโึ้นมาทันที
"นั้นมันหนัสือเินทาอผมนะ ุเอามาทำไม" านยอละโนออมาเมื่อเห็นหนัสือเินทาอัวเออยู่ในมืออริส เพราะถ้าอพวนี้อยู่ับริสานยอล็หนีไปไหนไม่ไ้เพราะานยอลไม่มีพาสปอร์ที่ะเินทาลับ
"ถ้านายอยาไ้มันืนไปนาย้อใ้หนี้ันให้หม่อน" ริสมอานยอลนิ่ๆแล้วพูออมาเพราะานยอลใ้หนี้ไม่หมานยอล็ไปไหนไม่ไ้
"แล้วพ่อันิหนี้นายเท่าไหร่" านยอลมอริสแล้วถามออมาเพราะไม่รู้ว่าพ่อัวเอิหนี้มาเฟียเท่าไหร่
"แปสิบล้านอลลาร์ฮ่อ" ริสอบานยอลออมา้วยน้ำเสียนิ่ๆับำนวนเินที่มันูไม่เยอะเท่าไหร่?
"แ่ถ้าเป็นเินเาหลี็ประมา พันว่าล้านวอนเอ" ริสอานยอลแล้วพูออมาเมื่อริสพูบ็ยยิ้มมุมปาไปให้ับานยอล
"พันว่าล้านวอนเอ ุใ้ำว่าเอเนี่ยนะ ะบ้าายแล้วผมะ้อใ้หนีุ้อีี่าิผมถึะใ้หนีุ้หมล่ะ" านยอลโวยวายออมาเมื่อรู้ำนวนเินที่แปลเป็นเินเาหลีแล้วมันเป็นำนวนเท่าไหร่
"แล้วุะให้ผมทำอะไร" านยอลหยุโวยวายแล้วหันมาถามริสที่้อมอานยอลอยู่อย่าไม่พอใที่เห็นานยอลโวยวายเสียั ที่านยอลเลิโวยวาย็เพราะเห็นริส้ออยู่เนี่ยแหละ
"็ทำอยู่ในบ้านนี้แหละ เี๋ยวะให้แบฮยอนเป็นนูแลนาย" านยอลมอริสอย่าสสัยเพราะพี่เลี้ยอานยอลื่อเาหลี๊เาหลีมา
"แบฮยอนมาหรือยั" ริสหันไปถามื่อเทาที่ยืนอยู่้าๆเพราะแบฮยอนเป็นเ็ในารปรออื่อเทา
"ำลัมารับนาย" ริสพยัหน้ารับำเมือื่อเทาพูบ
"อโทษที่้ารับ" แบฮยอนเินเ้ามาหยุอยู่้าๆาร์สอนที่านยอลำลัะสร้าเป็นศัรูอยู่
"นั้นแบฮยอนะมาเป็นพี่เลี้ยอนาย ไม่ว่าแบฮยอนะทำอะไรนาย็ทำามแบฮยอนนั้นแหละ แ่ถ้ามีานอย่าอื่นันะบอนายอีที" ริสบอเี่ยวับานที่ะ้อทำให้ับานยอลฟั และมันเป็นานที่แบฮยอนะ้อเป็นนพาานยอลทำ
"ส่วนนั้น แ็สัน" ริสพูึ้นออมาอีรั้ านยอลึหันไปมอนที่ื่อแ็สันทันที และมัน็ือผู้ายที่านยอลโยนระเป๋าให้เอาไปเ็บเมื่อี่
"และนั้น มาร์" และอีนที่ยืนอยู่้าๆัน นที่วิ่ไล่ามานยอลเมื่อวานับแ็สันนั้นแหละ มาเฟียแ๊นี้ทำไมมีแ่นหน้าาีั
"มาร์ะเป็นนูแลนายระหว่าทำานอยู่ในบ้านหลันี้" ริสพูออมาอีรั้ านยอลึหันมามอริสแล้วพยัหน้าเ้าใ
"อย่าิหนี เพราะนอันำลัามพ่ออนายอยู่ ถ้านายหนี าารามหาพ่อนาย ะเปลี่ยนเป็นามล่าแทน" านยอลลืนน้ำลายลอเมื่อริสพูบแล้วพยัหน้ารับำทันที
"นายสามารถออไป้านอาม้อารเพราะันให้อิสระทุน" ริสพูออมาอีรั้านยอล็พยัหน้ารับำเหมือนเิม เมื่อทำวามเ้าใันเสร็ริส็ลุออไปาห้อรับแึ้นไปบนห้ออัวเอทันที
"ุานยอลเิทานี้รับ" านยอลหันไปามเสียเรีย็เห็นแบฮยอนที่ำลัยิ้มให้ับานยอลอยู่ านยอลึลุึ้นแล้วเินไปหาแบฮยอนเพราะแบฮยอนเป็นนเรียานยอลเมื่อี่
"เรียานยอล็ไ้รับ ไม่้อเรียุหรอ" เมื่อานยอลมาหยุรหน้าแบฮยอนับมาร์ านยอลึพูออมาแบฮยอน็พยัหน้ารับำอย่ายิ้มๆ
"แล้วเราะทำอะไรละรับ" านยอลมอแบฮยอนแล้วถามออมาเพราะอยารู้ว่าานที่ะ้อทำมันืออะไร
"อนนี้ยัไม่มีหรอรับยัเ้าอยู่เลย" แบฮยอนหันมาอบเมื่อพวเาทั้สามนเินมาหยุอยู่บ้านอีหลัที่ไม่ใ่บ้านอริส
"ั้นเราสามนมานั่ทำวามรู้ัันใหม่นะรับ" านยอลพูออมาแล้วเินไปนั่รม้าหินอ่อนหน้าบ้านที่พวเาทั้สามนยืนอยู่
"ผมานยอลเป็นนเาหลีโยำเนิ เพิ่เรียนบมาไ้ไม่ี่วัน อนนี้อายุยี่สิบสอปี แล้วุสอนล่ะ" านยอลถามออมาเมื่อพวเาทั้สามนนั่หันหน้าเ้าหาันรโ๊ะนั่
"ผมแบฮยอนรับ อายุยี่สิบสอปีเหมือนัน แ่เรียนบนานแล้วรับ" แบฮยอนพูออมาพร้อมับยิ้มให้านยอลเล็น้อย
"โหหห เรียนแ่นานั้นเลยหรอรับถึบเร็วั" านยอลถามออมาอย่าื่นเ้นเมื่อิว่าแบฮยอนเรียนเ่ถึั้นบ่อนเอี
"เปล่าหรอรับ ผมบแ่มัธยมปลาย แล้วไม่ไ้เรียน่อเพราะไม่มีเินเรียน" แบฮยอนพูบานยอลึยิ้มน้อยๆให้ับแบฮยอนพร้อมับ้มหัวเล็น้อยเป็นารอโทษทีู่เหมือนว่าานยอลอย่ารู้เรื่อส่วนัวอแบฮยอนเินไป
"แล้วทำไมเ้านายุถึไม่สุ่เรียน่อละรับ" านยอลใล้าถามออมาอีรั้เพราะอยารู้ริๆ
"ุเทานะหรอรับ เาไม่ใ่เ้านายผมหรอเาเป็นเ้าหนี้ผมนะ พ่อบุธรรมผมิหนีุ้เทา ผมึ้อมาทำานใ้หนี้เาแทนพ่อนะ" แบฮยอนยิ้ม แล้วอธิบายให้านยอลเ้าใ เพราะพ่อบุธรรมที่เป็นนีนอแบฮยอนิหนี้พนัน และนที่เป็นเ้าหนี้อแบฮยอน็ือื่อเทา แบฮยอนไม่ไ้เป็นลูหนี้อริสเหมือนับานยอล แบฮยอนไม่เป็นเหมือนับานยอลแน่ๆเพราะานยอลูเหมือนะื้อและรั้นไม่ั้นเมื่อืนะไม่หนีออไปหรอแถมยัทำไ้แนบเนียนอี่าหา ถ้าริสไม่เอะใานยอลหนีออไปนอประเทศแล้ว
"อย่านั้นุ็อยู่ที่นี้นานแล้วสิรับ" านยอลถามออมาอีเพราะั้แ่มอปลาย อนนี้็อายุยี่สิบสอแล้ว แบฮยอน็อยู่ับมาเฟียพวนี้มาไ้สี่ปีแล้วนะสิ แล้วานยอลล่ะ 'าิหน้าไม่้อเิมาเป็นี้้านพวนี้เพื่อใ้หนี้อีหรอ โอ้ยยานยอลอยืนไว้อาลัยให้ับัวเอห้าวิ อาเมน' านยอลไม่ไ้แ่ิแ่ยืนึ้น้มหน้าไว้อาลัยให้ับัวเอทันที ทำเอาแบฮยอนับมาร์มอานยอลอย่าๆับพฤิรรมอานยอล 'ไหวไหมเนี่ย' มันเป็นวามิอทั้สอนที่มอานยอลอยู่ านยอลลืมาึ้นมายิ้มให้ับทั้สอนแล้วนั่ล
"เอ่อ ือผมเพิ่ะมาอยู่ไ้สอเือนเอรับ ่อนหน้านั้นผมทำานในร้านอาหารนะ พอพ่อเาิหนี้แล้วหนีไปผมึ้อมาใ้หนี้แทนนะรับ" เมื่อานยอลนั่ลแบฮยอนึพูออมาอีรั้ เพราะเห็นหน้าอานยอล็รู้เลยว่าานยอล้อารที่ะฟั่อ นี่านยอลไม่ไ้ ส.เสือ นะแ่สนใเรื่ออแบฮยอน่าหาอย่าเ้าใผิล่ะ
"ที่้อหยุเรียนเพราะหาเินเลี้ยรอบรัวหรือเปล่ารับ แล้วมาทำานในนี้ใระหาเินเลี้ยรอบรับล่ะ มาเฟียพวนี้ไม่เห็นใน้อหาเินเลี้ยรอบรัวเลย" านยอลโวยวายึ้นมาเพราะิว่ามาเฟียพวนี้้อไม่ให้เินแบฮยอนแน่ๆ ้อมาทำานใ้หนี้ๆแถมนที่บ้านะ้อลำบาอีเลวริๆ เอ่อ อนนี้เริ่มิว่าานยอลเ้าั้นเสือแล้วแหละ
"ไม่ถึนานั้นหรอรับ ุเทาเาหัไปแ่หนึ่ในสามที่ผมะไ้แล้วผม็แบ่เ็บที่เหลือ็ส่ไปที่บ้านนะ" แบฮยอนแ้ัวแทนเ้าหนี้อัวเอให้ับานยอล านยอลึพยัเ้าใแล้วันมาหาอีนที่นั่เียบไม่พูอะไร
"ุล่ะ" านยอลมอมาร์แล้วถามออมา มาร์ี้นิ้วเ้าหาัวเอพร้อมับทำหน้ามึนที่ัวเอ้อแนะนำัวเหมือนัน
"ผม้วยหรอ" มาร์ถามลับานยอลับแบฮยอนึพยัหน้าเป็นำอบพร้อมันเพราะทั้สอน็อยารู้เหมือนๆัน
"ผมื่อมาร์ อายุยี่สิบเอ็เป็นนเมาแท้ ย้ายมาอยู่ับนายอนอายุสิบวบ" มาร์พูออมาทั้สอนึพยัหน้ารับฟั
"แล้วทำไม้อย้ายมาอยู่ที่นี้ล่ะ" านยอลหันไป้อแบฮยอนทันทีที่แบฮยอนถามบ 'ทำไม้อแย่ถาม้วยนะ' านยอล้อแบฮยอนเสร็็หันมาหามาร์่อเพื่อรอฟัำอบาำถามอแบฮยอนที่านยอล็ะถามแบบนั้นเหมือนัน
"แล้วทำไมผม้อบอุสอน้วยล่ะ" มาร์ถามออมา เพราะไม่เ้าใที่ะ้อมาเล่าประวัิอัวเอให้ับทั้สอนฟั
"เราเป็นพวเียวันแล้วนะ ันอนุาให้นายเรียันสอนว่าเอไ้เลย" ำพูอานยอลเล่นเอามาร์ถึับหลุำออมาทันที่
"นี่พวเออยารู้นานั้นเลยหรอ" มาร์หยุำแล้วถามออมา ทั้สอนึพยัหน้าเป็นำอบทันที
"นาย่วยผมานที่่ารอบรับผมนะ ผมหนีานร้ายที่าม่าผมแล้วผม็มาเอับนาย านั้นนาย็พาผมย้ายมาอยู่้วยที่นี้ อ๋อ นายส่ผมเรียนอยู่นะ แล้วอนนี้็ยัเรียนอยู่้วยแ่ที่เห็นอยู่แถวนี้เพราะมหาลัยปิภาเรียนอยู่" ละเอียยิบแบบไม่้อให้ถาม้ำเลย านยอลับแบฮยอนมอหน้ามาร์แล้วพยัหน้าหึๆอย่ายิ้มๆ ที่มาร์เล่าออมาเพราะมันไม่ใ่เรื่อที่เาะ้อปิ มันผ่านมาแล้วและนาย็ัารนพวนั้นแทนรอบรัวเาแล้ว้วย
"แล้วแ็สันล่ะ" านยอลถามออมาอีรั้เี่ยวับแ็สันบ้า
"อยารู้็ไปถามเอาเอผมไม่อยาพูถึนแบบนั้นหรอ" มาร์พูออมาพร้อมับหันหน้าไปทาอื่นอย่าไม่พอใที่านยอลถามถึอีน
"ใรๆ็รู้ว่าสอนนี้ไม่ถูัน" แบฮยอนยื่นหน้ามาระิบับานยอลเพราะใรๆ็ูีว่าสอนนี้เป็นยัไ แ่ถึไม่ถูันยัไ็ไม่เยทำให้านเสียเหมือนัน านยอลฟัที่แบฮยอนเล่าแล้วพยัหน้าเ้าใไม่ถามอะไรอี
ความคิดเห็น