[Yu-Gi-Oh GX] Wareware wa... Bunri sa rete inai.(Yaoi)

ลำดับตอนที่ #2 : [ตอนที่ 2](nc18+)

"นี่มัน อะไรกันน่ะ"ตอนนี้จูไดถูกขังไว้ในห้อง แถมผ้าม่านรูดมิดจนมองไม่เห็นอีกตะหาก(ป.ล.กลางวันนะเออ)"นี่ มีใครอยู่มั้ย"
...ไร้ซึ่งคำตอบ....
"อ้ะ"ในระหว่างนั้น จูไดถูกบางอย่างรัดเอวของตนไว้แถมไม่มีวี่แววจะปล่อย จนทำให้ขยับไปไหนไม่ได้เลย มือปริศนา(?)ได้ล้วงเข้าไปในเสื้อและจับอะไรบางอย่าง
"อ้ะ...เดี๋ยว..สิ..อ๊า~"จูไดร้องครางเพราะรูสึกเสียวซ่าน แถมอีกฝ่ายระดมจูบคออีก ทำให้สติของตนเริ่มเลือนราง
"ไม่ต้องห่วงนะจูได ฉันจะคอยอยู่ข้างๆนายเอง"เขาช็อคกับคำพูดนั้น จูไดได้โอกาสรีบดันอีกฝ่ายออกทันที แต่ผ้าม่านได้เคลื่อนออกและแสงไปกระทบจนเห็นหน้าของอีกฝ่าย
"ยะ-โยฮัน"
"เฮ่อ~ ความแตกซะได้แล้วสิ  อุตส่าห์ปิดซะมิดเลยน้า"
"ทำอะไรของนายน่ะ"จูไดตะคอกเมื่อรู้ความจริง จนโยฮันสะดุ้งเล็กน้อย"ฉันนึกว่านายจะเป็นอะไรซะอีก ทำไม..ต้องทำถึงขนาดนี้ด้วย"
"ฉันมากกว่าที่ต้องถาม ทำไมนายต้องหลบหน้าฉันด้วยล่ะ"
"..........."
"งั้นเหรอ"โยฮันลูบหัวจูไดอย่างอ่อนโยน"นายคงไม่บอกพวกเราอยู่แล้ว เพราะนายต้องเจอกับเรื่องเสี่ยงอันตรายทุกครั้ง"
"ก็จริงอยู่ แต่ฉันไม่อยากให้ทุกคนต้องมาพัวพันกันอีก นายเองก็ด้วย ฉันไม่อยากให้นายเจอเรื่่องแบบนั้นอีก"จูไดพูดออกมาทั้งน้ำตา เพราะความรู้สึกเป็นห่วงที่เอ่อล้นออกมาจากส่วนลึกของจิตใจจนกลั้นน้ำตาไม่ได้ ทำให้โยฮันรู้สึกโล่งใจและอดเป็นห่วงไม่ได้
"สมกับเป็นนายเลยล่ะ"โยฮันชื่นชมพร้อมใช้นิ้วเช็ดน้ำตา

(ป.ล.nc18+ โปรดคลุมดำ)
โยฮันถอดเสื้อของจูไดออก ทำให้เห็นร่างอันบอบบาง ร่างสูงลูบไล้ร่างนั้นอย่างอ่อนโยน และได้เลียตรงจุดๆหนึ่ง จากนั้นลูบไล้ต่ำลงๆ
"ดะ-เดี๋ยวสิ ตรงนั้นมัน"ร่างบางร้อนรนเมื่อเห็นอีกฝ่ายถอดกางเกงออก ร่างสูงครอบครองบางอย่างทั้งจูบทั้งเลียจนเสียวซ่าน"อ๊า~~~~~"
น้ำสีขาวขุ่นได้ไหลออกเต็มปากของโยฮันและยังคงไหลเรื่อยๆ
"ขะ-ขอโทษนะโยฮัน คือ...ฉันอั้นไม่อยู่จริงๆน่ะ"จูไดบอกขอโทษแต่อีกฝ่ายดันกลืนเข้าไปอีกเนี่ยสิ
"ไม่เป็นไรหรอก เพราะยังไงของนายก็เอาไม่อยู่สินะ"ว่าเสร็จโยฮันยกตัวอีกฝ่ายอย่างสบายปานขนนก นิ้วเรียวเข้าสำรวจทางลับด้านหลังของจูได
"อะ อ๊าาาาาาา  โยฮัน จะ เจ็บ"ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่หยุดกลับเพิ่มอีกนิ้วนึง และก็อีกนิ้ว ตอนนี้จูไดแทบไม่มีเสียงกรีดร้องแล้ว(ไม่ใช่เพราะเหนื่อยหรอก)
"เจ็บงั้นเหรอ แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้มันก็..."จากนั้นก็ทำแบบนี้เรื่อยๆจนลึก โยฮันถ่างขาจูไดออก และสอดของๆตนเข้าไปในทางลับ
"อึก  อะ-อ๊าาาาาาาาา"จูไดกรีดร้องเมื่อของร่างสูงเข้าไปในทางลับ และขยับลึกเข้าไปเรื่อยๆจนเบียดในร่างกายเขาแล้ว
"โยฮัน ระ-แรงๆอีก อ๊าาาาา"ตอนนี้จูไดเริ่มมีสติเรือนรางขึ้นขย่มตัวแรงขึ้นๆ ตอนนี้ที่ทำได้ก็ทำให้มันออกมา
"จะ-จูได นายเขย่าตัวแรงๆแบบนี้มันจะ..."
"ไม่สนแล้ว ตอนนี้น่ะ ฉันอยากให้มันออกมาเลย"และทั้งสองก็ทำเช่นนี้เรื่อยๆจนถึง..."โยฮัน  มะ-มันจะออกมาแล้ว ฉะ-ฉันกลัว"
"ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันจะกอดนายไว้ นายไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว"
"ฉัน ฉันรักนาย รักมากกว่าใครเลย"
ฉันเองก็รักนายเหมือนกัน เพราะฉะนั้นอย่าลืมล่ะ"
"อะ อ๊าาาาาาาาาาาา"ในที่สุดน้ำรักก็หลั่งออกมา จูไดนอนหอบในอ้อมกอดของร่างสูงอยู่แล้วผล็อยหลับไป

ต่อมา
"อืม...."จูไดตื่นขึ้นมาในสภาพเปลือย พอมองไปก็เห็นโยฮันหลับอยู่ข้างๆ เขาลืมตาขึ้นมาเห็นร่างบางกำลังมองอยู่
"อ้าว ตื่นแล้วเหรอ ฉันไปรบกวนนายรึเปล่า"
"เปล่าหรอก ฉันเพิ่งตื่นนี่แหละ"จูไดพูดพลางเห็นรอยยิ้มที่ไม่ได้ทำมานานไปด้วย ร่างสูงใช้แขนสวมกอดเขาเอาไว้ไม่ให้หนีไปไหน"ถามจริง นี่นายวางแผนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ"
"ตอนนั้นยูเบลมาหาฉันที่ดาดฟ้าและบอกความจริงให้ฟังก็เลยเป็นอย่างที่เห็น"
"งั้นฮาเนะคุริโบ้ก็ด้วยน่ะสิ"
"ใช่ ที่ทำแบบนี้ก็เพราะเป็นห่วงนายมากเลยนะ คนอื่นๆก็ด้วย"
"งั้นเหรอ"จูไดยิ้มใสๆ(?)มาให้ จนโยฮันเผลอหลุดปากพูดว่า...
"นายเนี่ย น่ารักจริงๆเลยน้า~"
"ห้ะ-หา"
"ปะ-เปล่า ไม่มีอะไร อ้ะ ฉันหิวแล้วล่ะ หาอะไรกินดีกว่านะ"(โยฮัน นายเนี่ยแถเก่งจริงๆ-_-//คูมิโกะ)
"โยฮัน ไม่ต้องมาแถเลยนะ เมื่อกี้มันอะไรกันแน่ห้ะ>[]<"(//จับล็อคคอ)
"ก็บอกแล้วไงว่าไม่มีอะไรจริงๆนะ=w="
"พูดอย่างนี้ฉันไม่เชื่อหรอก นี่แน่ะ"(//ต่อยเน้นๆที่แก้มซ้าย)
"ดะ-เดี๋ยวสิจูได ว้ากกกกกกกกกกก"

แล้วทั้งสองคนนี้ได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข(ไม่ใช่นิทานก่อนนอนนะเฮ้ยO[]O//จูได)