ประวัติชุมชน
เมื่อประมาณ 60 ปีก่อน ชุมชนซอยต้นโพธิ์เป็นพื้นที่ป่าโกงกาง ชาวบ้านส่วนใหญ่จะเป็นคนจีน ซึ่งเมื่อก่อนบริเวณแถบนี้จะเป็นทะเล มีท่าเรือสำคัญที่เรือขนส่งสินค้า และเรือโดยสารใช้เป็นจุดเทียบท่า ถือเป็นท่าเรือใหญ่ของการเดินทางในเขตทะเลอันดามัน เชื่อกันว่าท่าเรือนี้ยังเป็นท่าเทียบเรือที่ตัวแทนชาวภูเก็ตซึ่งเดินทางกลับจากประเทศจีนนำควันธูป (เ่ยวเอี้ยน) มาเพื่อประกอบพิธีกินผัก จนกลายเป็นประเพณีสำคัญของชาวภูเก็ตในปัจจุบัน และเมื่อก่อนชาวบ้านมีอาชีพทำประมงและเก็บภาษี เนื่องจากภูเก็ตมีการนำเอาสินค้ามาจากปีนัง แล้วจะผ่านด่านเก็บภาษีที่ตั้งอยู่บริเวณแถบนี้ คนที่ต้องการสินค้าก็จะมารอที่ด่านนี้ แล้วขนสินค้าไป และมีนายทุนสร้างโกดังขึ้นมาโดยมีรถสิบล้อ ที่จะใช้ขนสินค้า
เดิมทีบริเวณแถบนี้ชาวบ้านเรียกกันว่า เกาะผี ซึ่งมีเรื่องเล่าว่าแต่ก่อนจะมีคนเป็นโรคเรื้อน คนที่เป็นโรคนี้จะไม่มีผู้คนคบหา เขาจึงว่ายน้ำมาอยู่แถวบริเวณแถบนี้ ทำให้เมื่อก่อนบริเวณแถบนี้จะมีคนที่เป็นโรคเรื้อนอาศัยอยู่ และในตอนนั้นจะไม่มียารักษาโรคนี้ เพราะในช่วงนั้นไม่มีความทันสมัยทางด้านการแพทย์ ทำให้ผู้คนเสียชีวิตจากโรคเรื้อนมาก เมื่อมีคนเสียชีวิตก็จะมีการขุดหลุมฝังในบริเวณแถบนี้ จึงได้มีเรียกบริเวณแถบนี้ว่า เกาะผี
แต่ก่อนบริเวณแถบนี้จะมีโรงเรียนที่สำคัญคือ โรงเรียนนรวิทย์ (ปัจจุบันไม่มีแล้ว) และโรงเรียนบางเหนียว (ปัจจุบันคือโรงเรียนเทศบาลบ้านบางเหนียว) ตั้งขึ้นเมื่อวันที่ ๑๘ กันยายน พ.ศ.๒๔๖๐ โดยหลวงเสริมวิชาพูน (ธรรมการจังหวัด) และนายหยอง เปิดทำการสอนซึ่งเปิดทำการสอน ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๑ – ๔ ครูใหญ่คนแรก คือนายต่ายสาน ตายนะศานติ ในช่วงนั้นอาคารเรียนเป็นตึกแถวมุงจาก และด้านหลังของโรงเรียนจะเป็นป่าโกงกาง (เป็นพื้นที่ชุมชนซอยต้นโพธิ์ในปัจจุบัน) ต่อมาผู้คนได้มีการตัดไม้โกงกางกันมาก รวมทั้งสภาพแวดล้อมต่างๆ ที่ทำให้ป่าโกงกางนั้นค่อยๆลดลง จนได้มีการถมที่บริเวณป่าโกงกางนั้น พื้นที่ของโรงเรียนก็ได้มีการขยายกว้างขึ้น และค่อยๆมีอาคารเรียนเพิ่มขึ้น จากที่เคยมีอาคารเรียนเฉพาะด้านหน้า ก็มีการต่อเติมอาคารเรียนไปยังพื้นที่ด้านหลังที่เคยเป็นป่าโกงกาง และก็ได้ผู้คนเริ่มเข้ามาจับจองพื้นที่ เพื่อปลูกสร้างบ้านให้เป็นที่อยู่อาศัย โดยคนส่วนใหญ่นั้นจะย้ายมาจากบริเวณโรงเตาเผาขยะที่สะพานหินในปัจจุบัน เนื่องจากในช่วงนั้นได้มีนายทุนเข้ามาขับไล่ไม่ให้ผู้คนอาศัยอยู่ในบริเวณนั้น ผู้คนที่โดนไล่ให้ออกจากพื้นที่ตรงนั้น ก็ได้เข้าไปจับจองสร้างที่อยู่ในชุมชนซอยต้นโพธิ์ในปัจจุบัน การเข้าไปอยู่อาศัยในพื้นที่ซอยต้นโพธิ์ในตอนนั้นไม่มีการเสียค่าภาษีค่าเช่าที่ดินใดๆ แต่ตอนนั้นบ้านเรือนในแต่ละหลังจะไม่มีไฟฟ้าใช้ บ้านไหนที่ต้องการใช้ไฟฟ้าก็ต้องไปขอต่อไฟพ่วงจากบ้านที่มีไฟฟ้าใช้ ต่อมาเมื่อมีผู้ย้ายมาปลูกสร้างอาคารบ้านเรือนเพื่อให้เช่า ทางธนารักษ์จังหวัดภูเก็ตจึงได้กำหนดระเบียบ การให้เช่าที่ดินพร้อมทั้งจัดที่อยู่อาศัยให้เป็นระเบียบขึ้น โดยการเก็บค่าเช่าตามขนาดพื้นที่ของแต่ละครัวเรือน และบริเวณแห่งนี้มีต้นโพธิ์ขนาดใหญ่ตั้งอยู่ จึงได้ตั้งชื่อว่า “ซอยต้นโพธิ์” แต่นั้นมา
อายุชุมชน 24 ปี
ข้อมูลทางกายภาพ
ส่วนใหญ่มีอาคารบ้านเรือนเป็นของตนเอง บางส่วนเช่าที่ดินของสำนักงานธนารักษ์จังหวัดภูเก็ต สภาพอาคารบ้านเรือนมีความมั่นคง
ข้อมูลทางสังคม , การเมือง , การปกครอง
การครอบครองที่ดิน ที่ดินเป็นของธนารักษ์จังหวัดภูเก็ต เนื้อที่ประมาณ 27 – 0 – 85.01 ไร่ เสียค่าเช่าที่ดินตามขนาดเนื้อที่ของแต่ละครัวเรือน การดำรงชีวิต ของคนในชุมชนเป็นแบบเรียบง่าย มีการอนุรักษ์ขนบธรรมเนียมประเพณีที่ดีงามให้คงอยู่ตลอดไป
ประเพณีท้องถิ่นที่สำคัญได้แก่ ประเพณี สารทจีนเดือนเก้า (ผ้อต่อ) ประเพณีกินผัก ประชาชนมีการแสดงออกซึ่งความจงรักภักดีต่อชาติ ศาสนาและพระมหากษัตริย์อย่างสม่ำเสมอ คนใน บางเหนียวส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธ ประชาชนให้ความสำคัญกับโรงเรียนมาก ดังจะได้เห็นจากการส่งเสริมให้บุตรหลานเข้าเรียน
จำนวนครัวเรือน 164 ครัวเรือน
จำนวนประชากร 1,018 คน
ศาสนา ประชาชนส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธ
ข้อมูลทางเศรษฐกิจ
อาชีพ ประชาชนส่วนใหญ่มีการประกอบอาชีพแตกต่างกันไป ได้แก่ ค้าขาย รับจ้าง พนักงาน รัฐวิสาหกิจ ข้าราชการ เป็นต้น
การรวมกลุ่มและความเข็มแข็งของชุมชน
1. ในปี พ.ศ. 2533 ได้มีการจัดตั้งอาสาสมัครสาธารณสุขในชุมชน (อสม.) ขึ้น จำนวน 11 คน เพื่อเป็นแกนนำในการดูแลสุขภาพของประชนในชุมชน
2. ในปี พ.ศ. 2535 ได้มีการจัดตั้งคณะกรรมการชุมชน จำนวน 15 คน เพื่อเป็น ตัวแทนประชาชนในชุมชนในการติดต่อประสานงานระหว่างหน่วยงานภาครัฐ และ เอกชน
3. จัดตั้งอาสาสมัครป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย
4. จัดตั้งธนาคารขยะ
5. จัดตั้งกลุ่มดอกไม้ประดิษฐ์
6. จัดตั้งเครือข่ายป้องกันยาเสพติดในชุมชน.
*********************************************************************************
ความคิดเห็น