เกิดเป็นคนยุคใหม่ย้อนเวลา ใยต้องทนดั่งเช่นหญิงงามโบราณกาล

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น เพื่อแก้เครียดระหว่างเรียนเท่านั้น เพราะฉะนั้นอย่าได้ถือสาอะไรกับเนื้อเรื่อง 

นิยายเรื่องนี้จุดมุ่งหมายคือความบันเทิงของคนเขียน ไม่ได้อ้างอิงประวัติศาสตร์ใดๆทั้งนั้น แลำคำศัพท์ที่ใช้อาจจะไม่ได้จีนเป๊ะหรือเราอาจจะใช้ภาษาไทยแทนก็ได้ เนื่องจากเราไม่มีเวลาหาอ้างอิงค่ะ

ไอเดียของเรื่องนี้ จุดประกายมาจากตัวเรา คือ เราเป็นคนยุคใหม่กันใช่ไหมคะ คนยุคเราเนี่ยมีบุคลิกและความเป็นอยู่ที่เฉพาะเจาะจงกว่าสมัยโบราณ ดังนั้นถ้าเกิดว่าวันหนึ่งเราได้ย้อนเวลากลับไป เราจะเป็นยังไงต่อ?  ถ้าให้ปรับตัวมันก็คงพอได้ แต่นิสัความเคยชินนี่สิที่ไม่เปลี่ยน ทุกคนไม่ได้มีความดีร้อยเปอร์เซ็น เมื่อย้อนเวลากลับมา เกิดเข้าร่างใครก็ไม่รู้ มีญาติพ่อแม่พี่น้องโผล่มา คุณจะทุ่มเทให้เขาทั้งหมดเลยหรือ ....

เมื่อสาวไทยในยุคปัจจุบันที่อยู่ๆได้รับโชคดีหรือความซวยก็ไม่รู้ ให้ย้อนเวลากลับไปเป็นพันๆปีไปยังเมืองจีนโบราณ ว่าแต่เพื่ออะไรหละ?

ความสวยก็ไม่มี ความเทพก็ไม่มี แล้วจะเอาอะไรไปสู้เขากันได้ 

ตัวเอก 

กีรติ / ไป๋เนี่ยซวง


รูปจะตามมาทีหลัง



นักศึกษาป.โท สาขาวิทย์คอม ที่อยู่ดีๆได้รับความซวย1ea
ย้อนยุคกลับมาในสมัยที่ไม่มีอิเล็คทรอนิกส์สักชิ้น อ้าว แล้วความรู้ที่มีจะเอามาประกอบอาชีพอะไรได้บ้าง?
ย้อนมาทั้งที ดันเข้าร่างคุณหนูหน้าตาจืดๆอวบๆ สวนกระแสความงานในยุคนั้นซะได้ ยังดีที่พ่อแม่มีฐานะพอมีพอกิน  

ตัวรอง

หลางชางอี้ 

เปิดเรื่องไว้ก่อนค่ะ