ท่องจำในทุกๆครั้งที่หายใจ ....ว่าดีเท่าไหร่ก็ไม่เคยพอ

 
รักอย่างหวาดระแวง
เพราะรู้ว่าความเจ็บปวดคงต้องทิ่มแทงเข้าสักหน
มีความสุขเมื่อเธอใส่ใจ...
แต่ต้องน้ำตาไหลเมื่อเธอยังไม่ลืมใครอีกคน
บอกตัวเองให้อดทน...
แล้วความรักจะทำให้ทุกอย่างผ่านพ้นมันไป

เชื่อว่าความดีจะชนะใจเธอ
เชื่อว่าความสม่ำเสมอจะทำให้เธอไม่ไปไหน
เชื่อว่าต้องใช้เวลา...หากอยากเป็นหนึ่งในสายตาและหัวใจ
ให้เวลาทำหน้าที่ของมันไป...
แล้ววันหนึ่งเธอคงรู้ว่ามีใครรักเธอกว่าทุกคน



แล้วสุดท้ายฉันก็ได้รู้

ว่าทุกสิ่งที่พยายามอยู่... มันไม่มีผล

เธอรักฉัน...เธอห่วงใย...แต่มันไม่เคยมากไปกว่า

ใครอีกคน

ถึงรักไปก็ร้าวรน...ถึงอดทนก็คงไม่มีทาง



มองเขาแล้วเปรียบเทียบกับฉัน

เห็นมั้ย...ว่ามันไม่มีอะไรจะสู้กันอย่างไม่ต้องสงสัย

เขาดีทุกอย่าง...จนฉันไม่มีทางที่จะไป

เขาแสนดี...เขาใช่...ส่วนฉันไม่มีอะไรจะเข้าตา



ท่องให้จำในทุกครั้งที่หายใจ

ว่าอย่าคิดคว้าไขว่ให้เกินไขว่คว้า

มองตัวเองซ้ำซ้ำ...ก็นิยามได้แค่คำว่า 'ธรรมดา'

นอกหัวใจ...ไกลสายตา

ถึงจะรักมากกว่า...ก็มีค่าแค่ไม่คู่ควร

ต้องขอขอบคุณแหล่งข้อมูลจาก www.kapook.com