[อุทัยเทวี] บัวบูชา นางพญาผมขาวต้องการเธอ! (จบแล้ว) - นิยาย [อุทัยเทวี] บัวบูชา นางพญาผมขาวต้องการเธอ! (จบแล้ว) : Dek-D.com - Writer
×

    [อุทัยเทวี] บัวบูชา นางพญาผมขาวต้องการเธอ! (จบแล้ว)

    ฟลาวรินตกท่อตายอนาถ แต่ได้โอกาสใช้ชีวิตใหม่ ให้เลือกระหว่างเข้าไปเปลี่ยนชะตานางร้ายในวรรณคดี กับไปชดใช้กรรมในนรก แน่นอนว่าเธอเลือกอย่างแรก

    ผู้เข้าชมรวม

    24,146

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    153

    ผู้เข้าชมรวม


    24.14K

    ความคิดเห็น


    684

    คนติดตาม


    1.37K
    จำนวนตอน :  73 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  22 ต.ค. 66 / 06:39 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

            อุตส่าห์รอดตายจากโรคโควิด แต่ดั๊น! มาตกท่อตายจบตำนานอีเจ๊ฟลาวริน เจ้าของเพจนิรนามที่มักโพสต์โค้ชชีวิตให้กับเหล่าหญิงสาวผู้ตกอยู่ในห้วงรักอันรันทด แต่! แทนที่จะได้ไปลงนรกอย่างคนอื่น กลับถูกตาแก่ที่ไหนก็ไม่รู้มาอ้างตัวว่าเป็นเทวดา บรรพบุรุษของนางร้ายที่มีการตายอเจจอนาถด้วยฝีมือนางเอกผู้ยึดถือหลักเวรต้องระงับด้วยการหมักปลาร้าใส่หัวอีเวร 

     

            ฟลาวรินมั่นใจว่าตัวเองทำความดีมาไม่น้อย...ความชั่วก็เช่นกัน 

     

           ดังนั้นเมื่อตาแก่เทวดายื่นข้อเสนอให้ไปดูแลและรักษาชีวิตลูกหลานไม่ได้ความของตัวเองอย่างนังหนูฉันทนา แลกกับการที่เธอไม่ต้องตกนรกแล้วนั้น มันช่างวายนอทเสียจริงๆ ไม่มีเหตุผลอะไรต้องปฏิเสธค่ะคุณขา จัดสิ! ให้มันรู้ไปว่าคนอย่างอีเจ๊จะโค้ชชีวิตนางร้ายผมขาวที่หากอยู่ในโลกปัจจุบันคงเป็นแรร์ไอเทมให้กลายเป็นนางพญาไม่ได้ 

     

            สวยไม่เท่านางเอกก็ช่างมัน มั่นเข้าไว้ เชิดเข้าไว้ ชนะขาด

    .
    .
    .
    .
    .
    .  

              “ฟลาว...ริน”

     

             “ก็เรียกได้นี่!” เจ้าของชื่อแทบลุกขึ้นปรบมือ

     

             “ก็ได้ แต่มันประหลาดพิลึก! เรามิคุ้นปาก” ขมวดคิ้วพูดเสียงแข็งเอาแต่ใจ

     

              “นี่" ถอนหายใจแล้วจีบปากจีบคอพูด “ฟลาวรินมันเป็นภาษาอิตาเลี่ยนแปลว่าดอกไม้ ชื่อออกจะไพเราะเพราะพริ้งขนาดนี้มาพิลงพิลึกอะไรกัน เดี๋ยวตีตาย” พอเป็นเรื่องชื่อแล้วก็รู้สึกว่ายอมไม่ได้ นางต้องใช้ความพยายามเท่าไหร่กว่าแม่จะยอมให้เปลี่ยนเป็นชื่อนี้ ดังนั้นเมื่อถูกเด็กสาวรุ่นน้องวิจารณ์ชื่อ จึงจิกตาใส่ด้วยจริตนางมาร

     

              ฉันทนาสะดุ้งหงออย่างไม่รู้ตัว “เช่นนั้นเราเรียกเจ้าว่าแม่ดอกไม้ได้ฤาไม่” มิรู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองพูดเสียงอ้อมแอ้ม

     

             “ต๊าย คล้ายถูกด่าว่าดอกทองอยู่นะหล่อน ฟลาวรินก็คือฟลาวรินสิ เรียกชื่ออื่นไม่หัน!” ปล่อยให้อีกฝ่ายเอาแต่ใจใส่มาตั้งนาน ดังนั้นคราวนี้นางจึงกอดอกสะบัดหน้าหนีบ้าง

     

            “ใช่ที่ใดเล่า! เราบอกแล้วบอกอีกว่าชื่อเจ้ามันเรียกมิคุ้นปาก จักให้ทำอย่างไรเล่า!”

     

             “เฮ้อ งั้นก็เรียกบัวบูชาเถอะ” 

     

     


     

    เรื่องนี้ไม่ได้อิงเนื้อหาอุทัยเทวีเวอร์ชันไหนเป็นพิเศษนะคะ โครงเรื่องคร่าว ๆ ก็เป็นอุทัยเทวีที่ได้ฟังมาตั้งแต่เด็ก ซึ่งพอโตมาแล้วก็จะได้เสพอีกหลายเวอร์ชันจนมันยำรวมกันไปหมดแล้ว ดังนั้นอาจมีบางอย่างผิดเพี้ยน ไม่ตรงกับที่ทุกท่านเคยรู้มาซะทีเดียว ชื่อตัวละครอาจมีคลาดเคลื่อนไปบ้าง หากผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยด้วยค่ะ

     

    ติดตามความเคลื่อนไหวของไรท์ได้ที่

    https://web.facebook.com/%E0%B9%80%E0%B8%87%E0%B8%B2%E0%B8%A5%E0%B8%94%E0%B8%B2-111053841359824/?ref=pages_you_manage

     

     

     

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น