ลำดับตอนที่ #30
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : With ma LUV~~
With ma LUV~~
"เย้! ออนนี่ๆ คิวขึ้นโชว์ของพวกเราวันนี้จะขึ้นตอนสามทุ่มครึ่งล่ะ ^0^" มักเน่น้อยของฉันดีใจจนออกนอกหน้าเมื่อรู้คิวโชว์ของวันนี้ วันสุดท้ายของปี
"จริงหรอมินจี? ดีจังแบบนี้พวกเราก็กลับไปเคาท์ดาวน์พร้อมทั้งปาร์ตี้ที่บริษัททันน่ะสิ"
"ใช่ค่ะ ดาร่าออนนี่แบบนี้เห็นทีคงจะฉลองกันยาวข้ามปีไปเลย ^0^ " ทั้งลีดเดอร์ทั้งยัยกระต่ายเกรียนดาร่า ต่างด็พากกันหัวเราะร่าดีใจ ฉันเองก็ด้วยนะ ^^ ก็แหม~ อาทิตย์หนึ่งมีเจ็ดวัน ดิฉันปาร์คบอมกับสาวๆ 2NE1 ที่เหลือก็เดินสายขึ้นโชว์แทบทุกวันไม่ได้พักเลย ท่านประธานก็ใจร้ายเกิ๊น! บทจะเก็บตัวทำเพลงพวกฉันก็ว่างซะ!ไม่มีงานที่ไหนนอกจากการฟิตหุ่นสวยๆ อัดเพลง ซ้อมเต้นและ...อดกินข้าวโพด - -* มันเป็นอะไรที่ทรมานจิตใจบอมมี่คนนี้มากค่ะ แต่พอบทจะ Come Back ทีก็จัดตารางงานมาซะแน่นเอี๊ยด ไม่ถามเรื่องสุขภาพซ้าก~คำ นี่แทบจะหายใจกันทางผิวหนังแล้วค่ะ ยัยดาร่าของฉันจะกลายพันธุ์ได้แระเนี่ย -0- ทำงานหนักกันจนเบลอสมงสมอง Error กันหมดละ! @~@
"ว่าไงสาวๆ นี่ซ้อมคิวกันเสร็จแล้วหรอ?" ในระหว่างที่ฉันกำลังเม้าท์มอยกัน พ่อแง่งขิงแทยังก็เดินมาทักพอดี อ่อวันนี้อิตานี่กับจีจี้ก็มีโชว์ด้วยเหมือนกันนี่นะ
"ยังเลยค่ะ เอ๊ะ! แล้วแทยังโอ๊ปป้ามาคนเดียวหรอคะ จียงโอ๊ปป้าล่ะไม่ได้มาพร้อมกันหรอ? " มักเน่ฉันสงสัยอีกละ
"เดี๋ยวคงจะตามมา เห็นบอกว่าจะแวะไปดูท๊อปฮยองหน่อยน่ะ ท๊อปฮยองไม่ค่อยสบาย" 0.0 ฮ๊ะ? ว่าไงนะนายเอเลี่ยนไม่สบายหรอ?
"แล้วเป็นอะไรมากมั๊ย? หมอนั่นกินอะไรหรือยัง? กินยาบ้างหรือยัง? ไปหาหมอมั๊ย? มีใครคอยเฝ้าหรือเปล่า? ซึงรีล่ะ แดซองด้วยสองคนนั้นไปไหนทำไมไม่เป็นเฝ้านายนั่นอ่ะ? "
"นูน่า! เฮ้ย! ใจเย็นๆ รัวมาขนาดนี้ตอบทันก็ไม่ใช่คนแล้วป้า" ก็เออสิยะ แกมันเป็นพ่อแง่งขิงน่ิ-0-
"นั่นดิ ถามเยอะไปป่ะยัยบอม"
"ถ้าจะถามขนาดนี้แชรินว่าออนนี่โทรไปหาท๊อปโอ้ปป้าเองเลยดีกว่ามั๊ย? -"- " ...อุ๊ยตาย! นี่ฉันถามเยอะไปหรอ? (.//.) แล้วก็เพิ่งสำนึกได้ว่าตัวเองทำอะไรพลาดไป...ตายแล้วฉัน> <
"ดูท่าทางนูน่าจะห่วงท๊อปฮยองจังเลยน้า~ ตกหลุมรักฮยองของผมเข้าแล้วอ่ะดิ่! ^^"
"ตกหลุมรักบ้าบออะไรกัน ไม่มี้~ >//< " ปฏิเสธเสียงสูงปรี้ดเลยฉัน ให้ตายเถอะ!
"ไม่จริงอ่ะ? เห็นนะว่าแอบแชทกันบ่อยๆ ชอบเค้าก็บอกมาตรงๆเถอะน่า บอมมี่ คิคิ ^^" ดูมันแซว ดูมันแซว...
" บ้า! ยัยดาร่าเธออย่ามาคิดไปเองได้ป๊ะ? -///- "
"แหม~ บอมออนนี่คะ แชรินยังคิดเลย เค้าแอบเห็นน้า~ ตอนงาน MAMA '2013 อ่ะ พอท๊อปฮยองเข้ามาเต้น มาส่งสายตาให้ออนนี่ถึงกับเขินหน้าแดงเต้นไม่ออกเลยอ่ะ "
"จริงด้วยมินจีก็เห็น บอมออนนี่ยิ้มไม่หุบเลย สงสัยท๊อปโอ้ปป้าจะหล่อ คิคิ ^0^" ย่าห์!! นี่ฉันจะทำยังไงกับอิเด็กพวกนี่ดีเนี่ย! >//< ทำไมชอบเอาเรื่องจริงของฉันมาล้อเล่นแบบนี้กันนะ!
"นั่นแน่! นูน่าเขินอีกแล้ว โตๆกันแล้วนะนูน่า แก่แล้วนะป้าขึ้นเลขสามเข้าไปแล้วระวังเถอะเล่นตัวมากเดี๋ยวจะหาแฟนไม่ได้ไม่รู้ด้วยนะ ฮยองของผมยิ่งไม่ค่อยเหมือนใครอยู่ มีไม่กี่คนหรอกที่เค้าจะสนใจจริงๆ ท๊อปฮยองตื้อไม่เก่งนะจะบอกให้"
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันด้วยเล่า!"
"ถ้าไม่เกี่ยวแล้วจะกระวนกระวายทำไม ตอนผมบอกว่าฮยองไม่สบาย ฮ๊ะ? "
"ก็..ก็คือแบบ..แบบว่า..เป็นพี่น้องกันมันก็ต้องถามถึงกันเป็นธรรมดาป่ะ? แล้วก็ คือ..แบบ เอ่อ..คือ..ประมาณว่า..เอ่อ..."
"แบบว่าชอบเค้าแล้วแต่ยังไม่กล้าบอก -0-" ถูกต้องค่ะลีดเดอร์!
"อืม..ใช่ -0- เฮ้ย!! ไม่ใช่ซะหน่อย! >///< " กรี๊ด! นี่ฉันเผลอหลุดปากพูดอะไรออกไปเนี่ย!
"นั่นไง!! บอมออนนี่ชอบท๊อปโอ๊ปป้า! ฮ่าๆๆๆ ^0^ "
"ชอบมากด้วยนะมินจี ยัยบอมถึงขนาดอัพ IG ว่า.."
"With ma LUV!!! ^0^" กรี๊ด!!ไอ้สี่เกรียนตะโกนร้องประสานเสียงขึ้นมาพร้อมกันทันทีเลยอ๊ะ! >//<
"ก็บอกว่าล้อเล่นยังไงเล่า! ไอ้พวกนี้นิ่! 0.0 อ๊ะ! จีดี จีจี้ช่วยนูน่าด้วยนูน่าโดนอิเด็กพวกนี้รังแก T T " เหมือนโชคช่วย พระเจ้าส่งองค์จีลีดเดอร์ของBigbang มาช่วยฉันไว้พอดีิ ฉันวิ่งตรงเข้าไปคล้องแขนของจีจี้ทันทีพร้อมทั้งออดอ้อนด้วยท่าทางน่าสงสาร
"ก็นูน่าบอกแล้วไงว่าล้อเล่นน่ะ ไปแซวเค้ากันอยู่ได้"
"ใช่ๆ อ่านไม่ออกหรอยะว่าล้อเล่นน่ะ -0-"
"แล้วถ้าล้อเล่นจริงๆ คืนวันนั้นนูน่าหายไปไหนกับฮยองเค้าตั้งนานล่ะ? ผมสงสัยมากเรยบอกตรงๆ -"-?" อ้าวอินี่! เป็นไม้กันหมาให้ฉันอยู่ดีๆ ไหงตอนนี้วกกลับมากัดฉันแทนซะงั้นอ่ะ โธ่เว้ย! ไอ้พวกบ้า >"< พอหมอนี่กัดฉันเท่านั้นแหละ ฉันก็ดีดตัวออกจากรัศมีของอิจี้อย่างไวอ่ะ ก่อนที่ไอ้เตี้ยนั่นจะเดินเข้ามาเกาะไหล่เพื่อนรักทำหนังหน้าล้อเลียนฉันด้วยอีกคน
"เอ่อ..วันนั้น..วันนั้น...คือ...ย่าห์!!! พวกนายนี่ ไม่มีอะไรทั้งนั้นเว้ย! >////< " โวยเสร็จบอมมี่ก็เดินเชิดหนีไอ้เด็กสุดเกรียนพวกนี้ทันทีเลย ใครจะไปบอกกันเล่าว่าวันนั้นน่ะฉันกับท๊อปน่ะ..จูบกัน..-///- อย่าคิดเยอะล่ะแค่แอลกองฮอล์แล้วก็...บรรยากาศมันพาไป แต่ไอ้พวกนี้นี่มันเกรียนจริงๆ เกรียนกันทั้งค่ายอ่ะ! เกรียนตั้งแต่เด็กฝึกหัดยันท่านประธาน! โว้ย! นี่ฉันจะพาลชาวบ้านเค้าทำไมเนี่ย?! ><
"เดินดีๆนะคะออนนี่ หลุมรักมันลึก ฮ่าๆๆๆ ^0^"
"วันนี้ท๊อปโอ๊ปป้าไม่มาไม่มีใครคอยฉุดขึ้นด้วยนะคะออนนี่" ดูมัน ดูมัน! หืม~ ตะโกนแซวไล่หลังฉันมา คิดว่าเป็นมักเน่กับลีดเดอร์แล้วฉันจะไม่กล้าทำอะไรพวกเํอหรอยะ ยัยเด็กแสบ หึ! ฝากไว้ก่อนเถอะย่ะ!
"เฮ้~ นูน่าปาร์ตี้คืนนี้ท๊อปฮยองเค้าไปไม่ได้นะ สงสัยไข้จะขึ้น ถ้านูน่าไม่ไปปาร์ตี้ นูน่าก็ช่วยไปเฝ้า-"
"ฉันจะไปปาร์ตี้คืนนี้ จบมั๊ยจีดี?! >0< " จีจี้ยังพูดไม่ทันจบประโยคดีฉันก็หันไปแว้ดใส่อีกรอบ หึ๊! จะเป็นอะไรก็เรื่องของเค้าสิ มาไม่มาแล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน..ว่าแต่..จะเป็นยังไงบ้างนะ ทักไลน์ไปดีกว่า ^^~
............
หลังจากจบงานวันนี้สุดท้ายบอมมี่คนนี้ก็ต้องโกหกพี่เมเนอเจอร์ว่าน้องหมาที่บ้านไม่สบาย แล้วก็หนีออกมายืนอยู่หน้าบ้านของทีโอพีเข้าจนได้ (.//.) ก็คนมันเป็นห่วงง่ะ ไลน์ไปก็เงียบ...ไม่ตอบอะไรกลับมาสักอย่าง..จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้..
กดกริ่งเรียกอยู่นานสุดท้ายน้องหมาของฉันก็เดินสลึมสลือ ออกมาเปิดประตูให้ ท๊อปหน้าซีดจังเลยอ่า~ จะเป็นอะไรมากมั๊ยเนี่ย..
"นูน่า?! ..มาทำไมเนี่ย?" เอิ่ม...=_=^ ตอบไงดีอ่ะ
"เป็นไงบ้างอ่ะ หน้าซีดเชียวนายอ่ะ " ว่าแล้วบอมมี่ก็ไม่ตอบทีโอพีค่ะแต่กลับเดินเข้าไปลูบแก้มเค้าเนียนๆ แตะหน้าผากวัดไข้ให้เสร็จสับเลย ..แต่ทว่า ท๊อปกลับเบือนหน้าหนี เค้าจับข้อมือฉันแน่นก่อนที่จะส่งสายตาดุๆนั่นมาที่ฉัน เค้าจ้องมองมาเหมือนกับว่า...เค้ากำลังโกรธฉันเลยอ่ะ '_'?
"ถามว่ามาทำไม?..นี่มันกี่ทุ่มแล้ว ดึกขนาดนี้แล้วทำไมถึยังไม่ไปปาร์ตี้ที่บริษัทอีก?.." ท๊อปถามเสียงเรียบแต่สำหรับฉันตอนนี้..ฉันว่า...เค้าน่ากลัวจัง TvT
"...ก็..ก็..จียงบอกว่านายไม่สบาย.."
"เคยบอกแล้วใช่มั๊ยว่าอย่าไปไหนมาไหนคนเดียวดึกดื่นแบบนี้มันอันตราย...แล้วนี่ยังจะไปขโมยรถดาร่านูน่าขับมาอีก นูน่าคิดบ้าอะไรอยู่เนี่ย?" ..ไม่ได้ขโมยรถซะหน่อย...ฉันขโมยแค่กุญแจ (' /// ')...แล้วที่มาก็เพราะ...คิดถึงนายแหละย่ะตาบ้า...
"ก็ไม่ได้ไปไหนนิ่...แค่มาหานายเองอีกอย่างฉันโตแล้วน่า~ ดูแลตัวเองได้ จะไปไหนมาไหนก็ไม่เห็นจะแปลกเลย "
"มาหาผู้ชายดึกๆแบบนี้เนี่ยนะไม่แปลก ถามหน่อยถ้าคนที่ยืนอยู่ตรงนี้ไม่ใช่ฉันเธอจะทำยังไง? ถ้าผู้ชายทุกคนในบริษัทไม่สบายเธอจะต้องถ่อไปหาเค้าแบบนี้ทุกคนมั๊ยฮ๊ะบอมมี่?" พะ..พูดบ้าอะไรของนายเนี่ยทีโอพี นอกเรื่องใหญ่แล้ว อยู่ดีๆก็โมโหแล้วมาลงที่ฉันแบบนี้ได้ยังไง หึ! นายประชดฉันมาฉันก็ประชดนายกลับได้ย่ะ! - -*
"ก็คงต้องเป็นอย่างนั้นแหละ ฉันเฟรนลี่กับทุกคนนิ่ ไม่ได้เลือกปฏิบัติไร้เหตุผลแบบนาย"
"บอมมี่! เมื่อไหร่จะเลิกดื้อแบบนี้สักที หัดฟังกันบ้างได้มั๊ยเนี่ย!" ...ท๊อปตะคอกใส่ฉันเฉยเลย นี่เค้าโกรธอะไรฉันอีกเนี่ย >"<
"น่ะ..นายนั่นแหละที่ดื้อ! แถมยังบ้าด้วย! ไม่สบายขนาดนี้ทำไมถึงไม่ไปหาหมอฮ๊ะ? "
เอาสินายโวยมาฉันก็โวยกลับ บอมมี่ไม่ยอมค่ะ! -v- คนบ้าอยู่ๆก็มาขึ้นเสียงใส่กันแบบนี้ได้ยังไง ไปโกรธอะไรใครมาแล้วทำไมต้องมาพาลกับฉันด้วยเนี่ย! แล้วดูสิพอฉันเสียงดังใส่ก็เหมือนกับว่าฉันยิ่งไปยั่วอารมณ์โมโหของเค้าอย่างนั้นแหละ! ท๊อปกระชากฉันเข้าหาตัวก่อนที่จ้องมองกลับมาด้วยสายตาที่ดุดันกว่าเดิม ฉันได้ตกใจกับการกระทำของเค้า แถมหน้าของเราก็ใกล้กันมาก ใกล้กันจนฉันรู้สึกได้ถึงไอร้อนของเค้าเลยล่ะ
"ดื้อพอๆกับเธอนั่นแหละบอมมี่...อยากมาหาฉันมากใช่มั๊ย? ได้~ เดี๋ยวทีโอพีคนนี้จะสอนเธอรู้เองว่าอันตรายน่ะมันเป็นยังไง!"
"โอ้ย! ท๊อปนายจะทำบ้าอะไรเนี่ย! ฉันเจ็บนะ! " ไอ้หน้าลิงนี่เกิดบ้าอะไรขึ้นมาอีกเนี่ย! >"< ท๊อปกระชากฉันตามเค้าเข้าบ้านมาทันที โดยไม่ลืมที่จะปิดประตู นี่ขนาดไม่สบายนะเนี่ยทำไมหมอนี่มันแรงเยอะจังฟระ! แล้วทำไมต้องทำรุนแรงกับฉันด้วย ที่ฉันมาหาก็เพราะเป็นห่วงนายนะทีโอพี!!
ท๊อปไม่ฟังเสียงร้องของฉันสักนิดทันทีที่เข้ามาในบ้านเค้าก็เหวี่ยงฉันลงไปที่โซฟาตัวใหญ่ ทำเอาฉันรู้สึกจุกขึ้นมานิดหน่อย แต่ยังไม่ทันทีฉันจะลุกขึ้นท๊อปก็ทิ้งตัวลงมาทาบทับฉันไว้ด้วยร่างกายใหญ่โตแข็งแรงของเค้า! นี่มันอะไรกัน! ><
"กรี๊ด! ท๊อปนี่นายจะทำอะไรเนี่ยปล่อยฉันนะ! " ฉันพยายามทุบตีเค้าสารพัดเพื่อหวังว่าความเจ็บปวดเล็กน้อยเหล่านี้จะทำให้เค้าหยุดบ้าได้บ้าง..แต่มันก็เปล่าเลย..
"ก็อยากมาหาฉันเองทำไม จะสอนให้นี่ไงว่าผู้ชายน่ะมันอันตรายขนาดไหน"
"กรี๊ด! ท๊อปอย่านะ! อุ๊บส์! >x< " ท๊อปก้มลงมาหอมที่ซอกคอของฉันทันทีอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เค้าจะปิดปากฉันด้วยริมฝีปากอันร้อนผ่าวของเค้า ต่อจากนั้นไอ้คนร่างยักษ์ตรงหน้าก็บดจูบลงมาอย่างรุนแรง.ไม่ว่าฉันจะพยายามส่งเสียงร้องใดๆก็ไม่เป็นผล ท๊อปยังคงไม่ยอมหยุดการกระทำที่หยาบคายนี้ ท๊อปยังคงฝังจูบที่หนักหน่วงของเค้าลงมาจนกระทั่งฉันเริ่มหายใจไม่ออก ต้องอ้าปากเพื่อพยายามจะสูดเอาอากาศอันน้อยนิดเข้าปอดและนั่นก็เป็นช่องทางอย่างดี ที่เค้าจะแทรกลิ้นร้อนเข้ามาเกี่ยวลิ้นเล็กของฉันอย่างเอาแต่ใจ ฉันพยายามทุบตีแผงอกแข็งแรงของเค้าตราบเท่าที่ตัวเองยังมีสติ แต่มันก็เหมือนกันเป็นแค่แมวข่วนเค้าก็เท่านั้น ท๊อปตัดรำคาญด้วยการรวบมือของฉันทั้งสองข้างขึ้นมาจับไว้เหนือหัวของฉันเองด้วยมือใหญ่ๆของเค้าเพียงแค่ข้างเดียว...ส่วนอีกข้างน่ะหรอ?...
"กรี๊ด! ท๊อป หยุดนะ อย่าทำแบบนี้ ฉันบอกให้หยุด! เชวซึงฮยอนหยุดเดี๋ยวนี้นะ! กรี๊ด! อย่า! ToT " เค้าสอดมือของตัวเองใส่เข้ามาในเสื้อยืดตัวบางของฉันก่อนที่เค้าจะทำให้มันหลุดออกจากร่างกายของฉันอย่างง่ายดาย...น้ำตาของฉันไหลลงมาอาบแก้ม ทั้งเจ็บทั้งเสียใจ..ทำไม..ทำไมเค้าถึงทำกับฉันแบบนี้..ฉันไว้ใจเค้า..ฉันเชื่อใจเค้า..ฉันยอมมาที่นี่ก็เพราะฉันเป็นห่วงเค้าจริงๆ..แล้วดูสิ่งที่เค้าทำกับฉันสิ...มันเจ็บปวดจนฉันกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่จริงๆ...T_ T
"ฮึกๆ..ท๊อปพอแล้ว..พอที...ฉันกลัวแล้ว..อย่าทำอย่างนี้ได้โปรด...ฉันขอร้อง..ไหนเคยบอกว่าจะคอยปกป้องฉันไง...แต่นายกำลังจะทำร้ายฉันนะ หยุดเถอะเชวซึงฮยอน...ฮือๆๆๆ " เมื่อไม่เหลือเรี่ยวแรงใดๆ สิ่งที่ฉันทำได้ตอนนี้คือการอ้อนวอนขอร้องท๊อปทั้งน้ำตา ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันจะได้ผลมั้ย แต่เค้าก็ดูชะงักไปเล็กน้อย ท๊อปเลื่อนใบหน้าของเค้าขึ้นมาจ้องตาของฉันอีกครั้ง...แต่ด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป..แววตาดุๆยังคงมีอยู่เช่นเคยเพียงแต่คราวนี้มันมีสายตาที่ตัดพ้อ และผิดหวังปนอยู่ในนั้นด้วยไม่ต่างกันกับฉันเลย
"...ถามจริงๆเถอะบอมมี่...ฉันเคยสำคัญกับเธอบ้างมั๊ย?" ท๊อปดูอ่อนลงทันทีอย่างเห็นได้ชัด..
"ฮึกๆ..ถ้าไม่ใช่เพราะนายสำคัญกับฉัน..ฉันจะมาหานายถึงที่นี่ทำไม..เพราะฉันเป็นห่วงนาย..ฉันเอาแต่คิดถึงนาย...ได้ยินมั๊ยทีโอพี! ฮึกๆ ฉันชอบนาย! ฉันถึงได้ยอมทำอะไรโง่ๆแบบนี้ไง มันเป็นเพราะฉันชอบนาย! ฮือๆ T T " ในที่สุดฉันก็ระบายทุกอย่างที่ค้างอยู่ในใจออกมาจนหมด ท๊อปอึ้งไปกับคำพูดของฉัน
"อยากได้ยินอีก...ช่วยพูดให้ฉันมั่นใจอีกทีได้มั๊ยบอมมี่..." ท๊อปยอมปล่อยมือฉันก่อนที่เค้าจะจับมือของฉันอีกข้างไปทาบทับบนหน้าอกของเค้า ตรงสิ่งที่เรียกว่า 'หัวใจ'...O_O มันเต้นแรงจัง...
"..ฉันชอบนายเชวซึงฮยอน...ฉันอยากเป็นผู้หญิงของนาย..อยากเป็นคนที่นายรัก..." นี่ฉันบ้าหรือโง่กันแน่ บอกรักเค้าตอนที่ตัวเองกำลังจะถูกเค้าเขมือบอยู่แล้ว..
"...เพราะเธอเป็นคน คนนั้นไงบอมมี่...เพราะเธอเป็นผู้หญิงคนที่ฉันรัก..ฉันถึงได้สติแตกมากขนาดนี้...ขอโทษนะ..." แล้วเค้าก็ทำฉันอึ้งไม่ต่างกัน..จบประโยคท๊อปก็เลื่อนหน้าลงมาอีกครั้ง..เค้าจูบลงบนหน้าผากของฉันก่อนที่จะเลื่อนจูบไปทั่วทั้งหน้า..มันเป็นจูบอันอ่อนโยนและแผ่วเบา..คล้ายกับว่าท๊อปกำลังใช้จูบนี้ซับน้ำตาให้กับฉัน..แล้วสองแขนไม่รักดีของฉันก็เปลี่ยนโอบรอบคอของเค้าไปแล้ว...ฉันบ้าไปแล้วใช่มั๊ย?...เพียงแค่คำขอโทษกับท่าทีที่อ่อนโยนนั่นก็ทำให้ฉัน..อ่อนไหวได้ถึงขนาดนี้...ฉันไม่สนแล้วว่าต่อจากนี้ไปมันจะเป็นยังไง...เพราะฉันรักเค้า...
"..ขอโทษ..บอมมี่...ฉันขอโทษ.."
"ท๊อป..."
"ฉันรักเธอบอมมี่..." เป็นอีกครั้งที่ท๊อปฝังจูบลงมาคราวนี้มันช่างต่างกันลิบลับเมื่อจูบของเค้ามันทั้งอ่อนหวานและนิ่มนวล มันเป็นจูบที่ฉันเคยสัมผัสเมื่อก่อนหน้านี้...ใช่..วันงานปาร์ตี้วันนั้น..ถึงแม้จะมีฤทธิ์ของแอลกอลฮอล์แต่ฉันก็จำรสจูบนี้ได้นี้..แต่จะต่างกันก็ตรงที่ จูบในครั้งนี้มันเป็นอะไรที่ลึกซึ้งเกินกว่าที่ฉันจะถอนตัวถอนใจได้อีกแล้ว...ฉันรักเค้า...
เราจูบกันเนิ่นนานก่อนที่ท๊อปจะถอนจูบนี้ออกอย่างอ้อยอิ่งละคนเสียดาย..เค้าลุกขึ้นนั่งก่อนที่จะช่วยพยุงฉันขึ้นแต่ทว่าผลงานที่เค้าทำไว้กับบราของฉันมันทำให้ฉันต้องยกมือขึ้นมากอดอกตัวเองไว้แน่น..และก็เหมือนจะรู้ตัวว่าตัวเองควรจะทำยังไง นายเชวซึงฮยอนลุกขึ้นเดินหนีฉันเข้าไปในห้องของเค้าเพื่อปล่อยให้ฉันจัดการกับตัวเองให้เสร็จเรียบร้อย...ไม่นานนักท๊อปก็เดินออกมา เค้าทิ้งตัวนั้งลงข้างๆฉันก่อนที่จะยกฉันขึ้นมานั่งลงบนตักของเค้า และกอดฉันไว้หลวมด้วยสองแขนแข็งแรงนั่น แล้วก็ตามมาด้วยการหอมที่หัวไหล่ของฉันฟอดใหญ่...อ่า~ เค้าทำฉันเขินอีกแล้วสิเนี่ย -///-
"มีของขวัญจะให้อ่ะ"
"อะไร?"
"อยู่เฉยๆนะ ยัยตัวหนัก ^0^"
"ย่าห์! ตาบ้า >//< ฉันไม่ได้หนักขนาดนั้นซะหน่อย!" ฉันหันไปตีไหล่ท๊อปทันทีเลย หนอยแน่ะ! บอมมี่ออกจะหุ่นดีขนาดนี้มาว่าเค้าตัวหนักได้ยังไงกัน ..แล้วอย่กอุ้มฉันขึ้นมานั่งเองทำไมช่วยไม่ได้ย่ะ! ชิชิ! )-3-
ฉันนั่งงอนได้ไม่นานฉันก็รู้สึกเย็นเฉียบที่รอบคอ..ของขวัญของท๊อปที่ว่าก็คือสร้อยเส้นหนึ่งแต่ตรงกลางกลับไม่ใช่จี้ที่สวยงาม แต่มันคือแหวนวงหนึ่งที่มีเพชรล้อมรอบทั้งวง..มันสวยจัง..^//^
"Happy New Year นะครับที่รัก..สร้อยอ่ะของขวัญปีใหม่..ส่วนแหวนอ่ะ...พร้อมที่จะเลิกล้อเล่นกับฉันเมื่อไหร่ก็ค่อยใส่นะ" ...เอ๋?..-"- นายหน้าลิงนี่พูดอะไรกำกวมกับฉันอีกแล้วเนี่ย
"ฉันบอกกับนายไปหมดขนาดนั้นแล้วยังจะหาว่าฉันล้อเล่นอยู่อีกหรอ..นายนี่มันใจร้ายจัง ทำไมถึงชอบเอาความรู้สึกของฉันมาล้อเล่นนะ สนุกมากนักหรือไง ชิ! )-3- " งอนค่ะงอน
"แล้วทีเธอล่ะอัพ IG ไปว่าอะไร?...เธอคิดว่าฉันอยากจะล้อเล่นกับเธออย่างนั้นหรือไงบอมมี่.." -///- อุ๊บส์! จริงๆด้วยลืมไปเลยว่าเคยอัพ IG คู่กับหมอนี่...
"..นี่ท๊อป..นายเคยได้ยินบ้างมั๊ยว่า..คำว่าล้อเล่นน่ะ มักมีความจริงซ้อนอยู่ในนั้นเสมอนะ..^^"
"อ๋อหรอ~? งั้นฉันก็เป็นที่รักของเธอตั้งแต่วันนั้นแล้วสิ?"
"อืม~ มั้ง! แหมเค้าพูดขนาดนี้แล้วก็หัดคิดเอาเองบ้างเถอะ เค้าก็เขินเป็นนะตาบ้า! (^///^) "
"คร้าบที่รัก~ my love ของท๊อป ^^" พูดจบท๊อปก็ทำซึ้งอีกแล้วเค้ามองหน้าฉันก่อนที่จะก้มลงมาจูบแหวนวงนี้ แล้วจากนั้นเค้าก็เลือนมือข้างหนึ่งขึ้นมาประคองหน้าของฉันไว้ เราสบตากันอีกครั้ง..ก่อนที่จะเลื่อนหน้าเข้ามาหากันจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกันพร้อมทั้งมอบจูบที่แสนวิเศษให้กันอย่างเนินนาน....พร้อมกับพลุที่ถูกจุดขึ้นเหนือแม่น้ำฮันด้านนอกที่ส่องสว่างสดใสไปทั่วทั้งท้องฟ้า เป็นสัญญาณที่บอกให้รู้ว่า...เราก้าวเข้าสู่ปีใหม่แล้ว...และปีใหม่นี้มันช่างสวยงามและมีความหมายมากจริงๆสำหรับฉัน...^^ ปีใหม่กับรักครั้งใหม่...แล้วคุณล่ะ?...ขอให้ปีใหม่นี้มีแต่ความสุขและสิ่งดีๆเข้ามาหาทุกคนนะคะ ^^
...ท่ีรักพูดมาจัง...ขัดจังหวะด้วยเนี่ยมาให้จูบต่อเลย...
...ย่าห์! ตาบ้าทีโอพี!! เก็บอาการบ้างสิยะ! >//<...
,,,
,,,,
,,,,,
Chocola~ Say: Happy New Year !! ย้อนหลังนะคะรีทเดอร์ที่น่ารักทุกคน ^0^ อาจจะช้าไปมากแต่ไรท์เตอร์คนนี้ก็อยากบอกว่า ขอให้รีทเดอร์ทุกคนมีความสุขมากๆนะคะ ขอให้พบเจอแต่เรื่องดีๆและสิ่งดีๆ สุขภาพร่างกายแข็งแรง รวยๆกันด้วยนะคะ ^^
ส่วน Shortfic ตอนนี้ไรท์เตอร์แต่งไว้ตามสัญญาแล้วนะคะ แต่ว่าปล่อยไม่ทันตอนวันปีใหม่ด้วยเหตุขัดข้องหลายประการ T T ไฟลเก่า์โดนไวรัสเขมือบไปเลยต้องแต่งใหม่ค่ะ T T แต่สัญญากับคุณรีทเดอร์ที่น่ารักไว้แล้ว ยังไงก็ต้องแต่งให้จบค่ะ แล้วก็เอาโมเม้นต์ตอน IG ของป้าแต่งเพิ่มด้วยหวังว่ารีทเดอร์คงจะให้อภัยไรท์เตอร์คนนี้สำหรับความล่าช้านะคะ
สุดท้ายนี้..มีความสุขมากๆนะค่า^0^ อยู่ด้วยกันก่อนเน้อ! ปีใหม่อย่าเพิ่งทิ้งกันไปไหนนะคะ #ขอบคุณสำหรับการติดตามค่า~ ^/\^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น