LOVE SHOTFIC TOPBOM

ลำดับตอนที่ #33 : Love is killing us 1.

Love is killing us 1.

 

     เสียงรองเท้าส้นเข็มดังขึ้นเมื่อสองขาเรียวสวยกำลังมุ่งหน้าไปยังสถานที่ทำงานใหม่ ชุดเดรสกำมะยีสีน้ำเงินสดขับผิวขาวเนียนให้ดูโดดเด่นสะดุดตา ทุกย่างก้าวนำพามาซึ่งความมั่นใจจนกระทั่งเมื่อประตูเปิดออก สองขาเรียวนั้นก้าวเข้าไปและหยุดยืนอยู่เบื้องหน้าโต๊ะทำงานของเจ้านายคนใหม่...'เทอร์เรสโน่ บร๊าค'

     "คุณเทริชคะ ดิฉันพาเลขาคนใหม่ของคุณมาพบแล้วค่ะ" หญิงสาวที่ดูสูงวัยคนหนึ่งกล่าวขึ้นหลังจากเธอพาเลขาสาวสวยคนใหม่ของเค้ามาที่นี่เพื่อสัมภาษณ์งาน เทอร์เรสโน่ ที่นั่งหันหลังชมวิวอยู่ค่อยๆหันเก้าอี้กลับมาช้าๆ เผยให้เห็นเสน่ห์อันน่าเกรงขาม จนความมั่นใจที่เธอมีนั้นแทบจะดับวูบไป

     "สวัสดีค่ะคุณบร๊าค ฉันจัสมิน โร๊ค ค่ะ" จัสมิน โร๊ค ก้มหัวให้แด่ท่านรองประธานแห่ง NB กรุ๊ป บริษัทอสังหาริมทรัพย์ยักษ์ใหญ่ เจ้าของที่ดิน โครงการบ้านและคอนโดหลายสิบโครงการทั้งในและนอกประเทศ NB กรุ๊ปเปรียบเสมือนเจ้าพ่อทางธุรกิจของเอเชียเลยก็ว่าได้

     "หมดธุระของคุณแล้วแอนนา ขอบคุณมาก"

     "ค่ะบอส ^^" แอนนาก้มหัวให้ท่านรองเล็กน้อยก่อนที่จะหันมายิ้มอย่างเป็นมิตรให้จัสมิน เธอโค้งรับเชิงขอบคุณ ก่อนที่แอนนาจะเดินออกจากประตูไป

     จัสมินหันกลับมาสบตากับท่านรองประธานอีกครั้ง สิ่งแรกในความคิดเธอคือ..เค้ายังดูเด็กเกินไปสำหรับตำแหน่ง CEO ใหญ่ ในบริษัทยักษ์ใหญ่แห่งนี้ ใช่ว่าเธอจะเห็นเค้าเป็นเพียงเด็กหนุ่ม เค้าเป็นหนุ่มสง่างามสุมขุมและภูมิฐาน แต่กับตำแหน่ง CEO ที่เธอเคยเห็นมาส่วนใหญ่จะสูงวัยแก่ชราด้วยอายุและประสบการณ์แทบทั้งนั้น 

     "ผมเดาว่าคุณกำลังสำรวจและประเมิณผมอยู่นะ คุณเลขา" คำพูดจากเสียงทุ้มต่ำนั้นของเทอร์เรสโน่ทำเอาจัสมินแทบจะสะดุ้งกับความคิดของตัวเอง...ใช่..เธอกำลังสำรวจเค้า

     "เช่นกันกับคุณหรือเปล่าคะ?" จัสมินยังคงรักษาลุคสาวสง่าที่มั่นใจไว้ได้เป็นอย่างดี เธอแสดงออกถึงความฉลาด ถามกลับเทอร์เรสโน่ไปอย่างมีมารยาทถึงแม้ว่าคำถามนั้นจะไม่สมควรก็ตามที

     "อะไรทำให้คุณเลือกมาเป็นแค่เลขาของผม ทั้งๆที่คุณสามารถบริหารบริษัทนี้ได้สบายๆ" เค้าอ่านแฟ้มประวัติของเธอละเอียดยิบ นักเรียนสาวคนเก่งจบปริญญาโทจากมหาลัยชื่อดังระดับโลก 

     "เพราะฉันเลือกที่จะบริหารงานค่ะ ฉันไม่ต้องการให้งานมาบริหารชีวิตและความเป็นส่วนตัวของฉัน"

     "ด้วยการเป็นเลขา? "

     "ค่ะ ตำแหน่งผู้จัดการหรือ CEO ใหญ่อย่างคุณฉันคงไม่ต้องการหรอกค่ะ เมื่อฉันก็มีทุกอย่างมากพอ ฉันแค่ไม่อยากเป็นคนตกงานน่ะค่ะ" หญิงสาวตอบแบบทีเล่นทีจริงฟังดูเหมือนเย้อหยิ่ง อวดดี แต่พอมาลองคิดๆดูอีกที...ใช่เธอพูดถูกทุกคำ

     สายตาคมกริบของเทอร์เรสโน่จ้องมองเลขาสาวนิ่งสนิท เค้าอ่านเธอขาดด้วยการพูดคุยเพียงแค่ไม่กี่ประโยคเท่านั้น ...เธอสวยสง่า เธอเพรียบพร้อม เธอเก่งทั้งยังฉลาดไหวพริบดีจนน่าทึ่ง ยิ่งไปกว่านั้นแววตาเป็นประกายที่ลุกวาวของเธอนั้น ดึงดูดความสนใจจากเค้าได้ไม่น้อยเลย...ความกล้าของเธอ...

     "ขอโทษที่เสียมารยาท ผมควรจะให้คุณนั่งก่อนที่จะซักประวัติคุณแบบนี้ เชิญครับ" จัสมินยิ้มรับเธอก้มหัวให้เค้าเล็กน้อยเชิงขอบคุณ ก่อนที่จะนั่งลงเผชิญหน้าอยู่ในระดับสายตาเดียวกับเค้า ดวงตาสวยของทั้งสองประสานสายตากันทันทีอย่างตั้งใจ 

     "อะไรทำให้คุณอยากทำงานที่บริษัทนี้?"

     "ถึงจะเป็นแค่เลขา..แต่ฉันก็อยากมีหน้ามีตาเหมือนกันนี่คะ ^^ " คำตอบของเธอทำเค้ากระตุกยิ้มเบาๆ ปกติจะมีแต่คนเกรงกลัวเค้า แต่น่าแปลก...เธอเป็นคนแรกที่ทำให้เค้ารู้สึกหวั่นไหวในความฉลาดเจ้าเล่ห์ของเธอได้เล็กน้อย

     "คุณคิดว่าผมจะรับคุณมาเป็นเลขาผมมั๊ย?"

     "..ถ้าอย่างนั้นฉันขอเหตุผลที่คุณจะไม่รับฉันด้วยนะคะ"

     "..เพราะผมอยากได้ผู้ช่วยไม่ใช่รับเจ้านายส่วนตัวมาเพิ่มอีกคน" จัสมินอึ้งไปกับคำตอบที่ได้ยิน...ร่วมไปถึงคำพูดมากมายจากคนทั่วไปด้วยว่า...เทอร์เรสโน่ หรือ เทริช์ คนนี้คือบุคคลที่เย็นชาที่สุดในตระกลูบร๊าค...แต่ประโยคเมื่อครู่กับท่าทีทั้งหมดของเค้ามันกลับสวนทางกับคำพูดเหล่านั้น จัสมินอมยิ้มน้อยๆทั้งยังแสดงท่าทีเขินอาย

     " ตายจริงนี่ฉันดูน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอคะ?"

     "ความคิดกับไหวพริบของคุณต่างหากที่น่ากลัว"

     "ฉันเป็นแค' 'ผู้หญิงตัวเล็กๆ' ที่มาของานคุณทำนะคะ คุณบร๊าค?" จัสมินเน้นย้ำสถานะของตัวเองเพื่อให้อีกฝ่ายเข้าใจ

     "..ถ้าคุณเป็นได้แค่นั้นผมก็คงไม่รับคุณมาเป็นผู้ช่วยของผมหรอก..จริงมั๊ย?"

     "...เฮ้อ~ โอเคค่ะ ฉันยอมคุณแล้วก็ได้..ขออภัยที่เสียมารยาทต่อปากต่อคำกับคุณแบบนี้นะคะ ฉันแค่เข้าใจว่านี่คุณก็กำลังอาจจะสัมถาษณ์ฉันอยู่ ซึ่งฉันควรที่จะระวังคำพูดตัวเองมากกว่านี้" 

     "ครับ..ผมกำลังสัมภาษณ์งานคุณอยู่..ผลการสัมภาษณ์ของคุณผ่าน..ผมรับคุณเข้าทำงานในตำแหน่งเลขาของผม"

     "ว่าไงนะคะ*0*?"

     "คุณรู้ดีอยู่แล้วว่าผมไม่ทีทางไม่รับคุณ ไม่ต้องแกล้งทำเป็นตกใจขนาดนั้นก็ได้มั้งครับ"

     " ^///^ ฉันลืมบอกไปอีกอย่างค่ะว่าเหตุผลที่ฉันเลือกมาทำงานที่นี่ก็เพราะ...ฉันอยากได้เจ้านายที่ฉลาดเหนือชั้นกว่าฉันค่ะ" 

     "งั้นก็คงต้องเป็นผมสินะครับที่ต้องทนรับมือกับความฉลาดของคุณ" ถึงแม้บางประโยคจะประชดประชันเล็กน้อย แต่เทอร์เรสโน่ก็ยังคงอยู่ในท่าทีนิ่งเฉย แววตาเย็นชานิ่งสงบ ตามบุคคลิกเดิมของเค้า คนฉลาดทั้งสองส่งสายตาถึงกันอย่างมีความหมายบางอย่างซ้อนอยู่ เพราะธุรกิจของครอบครัวเค้าไม่ใช่เรื่องเล่นๆ เทอร์เรสโน่จึงเป็นต้องเลือกผู้ช่วยฝีมือดีมาช่วยงานเค้า เพียงแว็บแรกที่เห็นเธอยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานของเค้านั้น สายตาที่เคยเย็นชานิ่งเฉยก็เปล่งประกาย นันย์ตาลุกวาวขึ้นมาเล็กน้อย..ความสวยสง่างามของเธอคนนี้สะดุดตาของเค้าตั้งแต่แรกเห็น ยิ่งได้พูดคุยได้สัมผัสถึงไหวพริบการพูดการจาของเธอแล้วนั่นก็ยิ่งทำให้เค้าสนใจในตัวเธอมายิ่งขึ้นไปอีก...ความสวยที่มาพร้อมความฉลาดหลักแหลมของจัสมินจะช่วยทำให้งานธุรกิจของเค้าง่ายขึ้น

     "ฉันจะเริ่มงานได้เมื่อไหร่คะ?"

     "เดี๋ยวนี้เลย..."

     "เอ๋? *_*"

     "เคลียร์คิวงานของผมวันนี้ทั้งหมด จัดการแคนเซิ่ลนัดวันนี้ทั้งหมดให้ผมด้วย คุณทำได้มั๊ย?"

     "หา? ว่าไงนะคะ!? *[]*" ใช่ว่าเธอจะไม่ดีใจที่ได้งาน...แต่บอสคะ งานของคุณมันจะรีบเร่งไปมั๊ยคะ? จัสมินเคลียร์สมองตัวเองไม่ทันจริงๆค่ะตอนนี้ = =^

     "เป็นอันว่าตกลงตามนั้น รายละเอียดงานของคุณติดต่อกับคุณแอนนาได้เลย...ฝากขอโทษคุณนายเมสันแทนผมด้วย...ขอบคุณมาก เชิญคุณไปทำงานของคุณได้แล้วครับคุณเลขา" 

     "ได้ยินชัดแล้ว ก็รีบออกไปทำงานได้แล้ว ฉันยังไม่อยากไล่เธอออกตั้งแต่วันแรกหรอกนะ" ประตูถูกเปิดออกพร้อมกับบทสนทนาเจ้านายกับเลขาคนใหม่ น้ำเสียงเหย้อหยิ่งจากหญิงสาว CEO ของ NB กรุ๊ปอีกคนดังขึ้นขัดจังหวะของคนทั้งสอง 'เทเลซ่า บร๊าค' ทายาทสาวคนเล็กของตระกูล เธอก้าวเข้ามาในห้องทำงานของพี่ชายด้วยท่าทีมั่นใจ หากแต่สายตาของเธอมองจัสมินกลับมาอย่างประเมิณค่าและเหยียดหยาม

     "เอ่อ...ขออภัยค่ะ ฉันแค่ไม่เข้าใจและฉันก็คิดว่ามันกระทันหันเกินไปค่ะ" 

     "โง่.."

     " - -*" เมื่อเห็นสายตายของเทเลซ่าที่มองมา จัสมินก็เมินเฉยตอบเธอ หันไปถามเจ้านายคนใหม่ทันที แต่ก็กลับถูกเทเลาซ่าสวนคำพูดกลับมาอยากเจ็บแสบ เธอร้ายกาจเกินกว่าที่จัสมินคิดไว้เสียอีก

     "ผมมีนัดสำคัญกับท่านประธานน่ะ"

     "เข้าใจแล้วก็รีบไสหัวของเธอไปทำงานที่พี่ชายฉันสั่งซะ ปัญหาไร้สาระของเธอกำลังทำให้พวกฉันต้องเสียเวลา" เทเลซ่าเดินตรงเข้าไปควงแขนเทอร์เรสโน่อย่างหวงแหนแสดงความเป็นเจ้าของทันทีเมื่อเค้าลุกขึ้น จัสมินมองภาพที่เห็นตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจเท่าไหร่นัก...เมื่อสายตาของเทเลซ่าที่มองเทอร์เรสโน่นั้นต่างจากน้องสาวทั่วๆไป

     "ผมขอตัวนะ คุณจัสมินหวังว่างานของผมจะเรียบร้อย" 

     "เอ่อ..ค่ะคุณเทริ์ช"  

     "ไร้มารยาทสิ้นดี.." จัสมินเผลอเรียกชื่อเค้าตามที่แอนนาเรียกแทนการเรียกนามสกุลเหมือนทุกครั้ง จึงทำให้เทเลซ่าหันมาแขวะเธออีกรอบ พร้อมกับเดินควงแขนเทอร์เรสโน่ออกไปทิ้งให้จัสมินต้องยืนเก็บอารมณ์ความโกรธไว้

     "หึหึ...ใครกันแน่คะที่โง่" จัสมินยกยิ้มที่มุมปากก่อนหัวเราะเบาๆออกมาในลำคอ...เธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าอะไรๆจะง่ายดายมากขนาดนี้...

     จัสมิน โร๊ค หรือความจริงก็คือ บีน่า มอส สายลับสาวฝีมือดีจากองค์กรลับของตำรวจ เธอแฝงตัวเข้ามาที่ NB กรุ๊ปเพื่อสืบหาความลับและเบื้องหลังอันชั่วร้ายของ บริษัทนายทุนยักษ์ใหญ่ทรงอำนาจแห่งนี้ สำหรับบีน่าแล้ว NB กรุ๊ปก็ไม่ต่างอะไรจากแก๊งมาเฟียเลวๆแก๊งหนึ่ง ครอบครัวของเธอต้องถูกหัวหน้าแก๊งใจทรามฆ่าอย่างเลือดเย็นเพียงแค่ผลประโยชน์ทางธรุกิจก็เท่านั้น NB กรุ๊ปถึงกับตัองสังเวยด้วยเลือดของพ่อแม่เธอแบบนี้มันถูกต้องแล้วหรอ? หญิงสาวเก็บกดความแค้นมานานหลายปี เธอสมัครเข้ามาเป็นตำรวจฝึกฝนจนเป็นสายลับสาว เป็นนักล่าอาชญากรผู้เก่งกาจ จนกระทั่งวันนี้วันที่เธอสามารถก้าวเข้ามาเป็นสายใน NB กรุ๊ปได้สำเร็จ ความแค้นของเธอกำลังจะได้รับการชำระแล้วในไม่ช้านี้..และเหยื่อรายแรกของเธอก็คือเค้า...เทอร์เรสโน่

     จัสมิน หรือ บีน่าไม่รอช้าเธอรีบจัดการรื้อค้นแฟ้มเอกสารภายในห้องของเทอร์เรสโน่ทันทีเมื่อปลอดคน เธอพยายามหาหลักฐานทุกอย่าง แฟ้มลับ หรืออะไรก็ตามที่ส่อเค้าว่าผิดกฏหมาย แต่ก็กลับไม่พบเจอสิ่งใดเลยนอกจากแฟ้มเอกสารทางธรุกิจทั่วๆไป บีน่านั่งลงบนเก้าอี้ตัวเดิมอย่างถอดใจ เมื่อเธอเก็บทุกอย่างเข้าที่จนเรียบร้อย แต่ทว่า..

     "ผมสั่งให้คุณเคลียร์คิวงานให้ผม ไม่ใช่ให้คุณมารื้อห้องทำงานของผมนะคุณจัสมิน"

     " O_O!" เสียงทุ้มไม่สบอารมณ์ของเทอร์เรสโน่ดังขึ้น สร้างความช๊อคให้กับบีน่าทันทีจนเธอต้องรีบหันกลับไปมองที่ต้นเสียง ก่อนจะพบว่าเค้ากำลังยืนกอดอกพิงอยู่ที่หน้าประตู..ดูก็รู้ว่าเค้าคงจะยืนมองเธออยู่ได้สักพักแล้ว

     "คุณเทริ์ช!" แววตานิ่งสนิทจ้องมองบีน่ากลับมาอย่างน่ากลัว หญิงสาวใจสั่นระทึก เมื่อเค้าค่อยๆย่างเท้าก้าวเข้ามาหาเธอช้าๆ บีน่ารีบลุกขึ้นก่อนที่สองขาจะถอยร่นจนติดกับโต๊ะทำงานของเค้า..

     "..ผมบอกคุณแล้วใช่มั๊ยว่ารายละเอียดงานของคุณ ให้ไปถามกับแอนา.."

     "..เอ่อ..ค่ะ" บีน่าใจสั่นรัวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ทำไมกันนะกระสุนปืนมากมายที่เคยผ่านมาถึงยังไม่น่ากลัวเท่ากับสายตาคมเข้มของเค้าตอนนี้เลย...

     "แล้วที่คุณรื้อเอกสารในห้องของผมอย่างไร้มารยาทนี่คืออะไร?"

     "...."

     "ผมถามว่าคุณรื้อห้องของผมทำไม?.." เทอร์เรสโน่ยังคงนิ่งเฉย น้ำเสียงราบเรียบแต่เริ่มดังขึ้น บ่งบอกให้รู้ว่าเค้าไม่พอใจกับสิ่งที่เธอทำ สายตาของเค้าในตอนนี้ต่างจากตอนที่เค้าสัมภาษณ์ลิบลับ บีน่ามองเห็นความโหดร้ายน้อยๆซ่อนอยู่ในแววตาของเค้า...เธอควรจะทำยังไงดี..เธอควรจะทำยังไงดี?><

     "ใครส่งคุณมา...คุณจัสมิน?" เทอร์เรสโน่ไม่อ้อมค้อม เค้าถามเธอไปทันที..บีน่าที่ไร้คำตอบ ไร้ทางหนีทำได้แค่ยืนมองตาเค้าเหมือนถูกสะกดนิ่ง เธอพยายามเก็บอาการสั่นของตัวเองไว้จนริมฝีปากเม้มแน่นขึ้นสี อย่างไม่รู้ตัว เทอร์เรสโน่เดินมาหยุดอยู่ต่อหน้าเธอ เค้าก้าวเข้ามาอีกครั้งเพื่อประชิดตัวเธอ

     "..ผมถามว่าใครส่งคุณมา...?" 

     "เอ่อ..เอ่อ.."

     "ตอบผมมาเดี๋ยวนี้...อย่าให้ผมต้องลงมือกับคุณนะ..คุณเลขา" เทอร์เรสโน่ไล้นิ้วมือของตัวเองวนอยู่ที่ริมฝีปากแดงๆที่เม้มแน่นของบีน่าช้าๆ สายตายังคงจ้องลึกมาในดวงตาของเธอ เค้าเห็นความหวาดกลัวอยู่ในดวงตาที่เคยเปล่งประกายคู่นี้ปรากฏชัดเจนอยู่ ในขณะที่เธอกลับมองไม่เห็นอะไรเลยนอกจากความโหดร้ายที่เกิดจากความคิดของเธอเอง..มือของเทอร์เรสโน่ไล้ลงมาเรื่อยๆจนกระทั่งถึงลำคอสวย จากที่แค่สัมผัสกลายเป็นว่าเค้าเปลี่ยนเป็นฝ่ามือที่ง้างออกเตรียมจะบีบคอเธอด้วยมืออันแข็งแกร่งข้างนั้นของเค้าอยู่แล้ว! บีน่าสะดุ้งเฮือกขึ้นเบาๆเมื่อมือของเค้าอยู่ในจุดสัมผัสแสนอันตราย เพียงเค้าออกแรงบีบกดลงมาเท่านั้นลมหายใจของเธอก็สามารถขาดได้ภายในเวลาไม่ถึงนาที เค้าจับที่จุดตายตรงลำคอทำให้บีน่าต้องเชิดหน้าขึ้นอย่างเลี่ยงไม่ได้ หนำซ้ำเทอร์เรสโน่ยังยื่นหน้าเขามาใกล้กับเธออีกด้วย 

     "ผมจะถามคุณเป็นครั้งสุดท้าย...ใครส่งคุณมา" เทอร์เรสโน่กระซิบที่ข้างหูของบีน่าเบาๆอย่างเยือกเย็นสถานการณ์กำลังคับขัน สายลับสาวกำลังตกที่นั่งลำบาก...อะไรกัน! เธอจะมาพลาดตายง่ายๆแบบนี้เลยหรอ เธอยังไม่ได้หลักฐานอะไรสักชิ้นเลยนะ >//< เอาไงดี ทำยังไงดี..สายลับมือหน่ึงต้องมาตายอย่างน่าอนนาถ ตั้งแต่วันแรกเลยไรไงกัน! ..แย่แล้วบีน่า!!

 

 

 

...

.....

......

Chocola~ Say: เค้ามาแล้วววว ขอโทษคุณรีทเดอร์ทั้งหลายด้วยนะคะที่หายไปนาน T/\T *อภัยให้เค้าน้า~* เอาตอนแรกของ Love is killing us มาแปะไว้ให้แล้วนะคะ แล้วตอนที่เหลือจะรีบตามมาจ้า ^^ #ขอบคุณทุกๆคอมเม้นต์ด้วยนะคะ ^3^