ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My garden ! ติดสอยห้อยตาม สนามทดสอบรัก

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 67
      0
      30 ก.ย. 55


     

    ณ สภาพอากาศเปียกชื้นในฤดูฝน  ถนนหนทางแม้จะเป็นทางลาดยางแต่ก็ยากแก่การสัญจร  หลุมบ่อที่ทางหลวงฉาบไว้ด้วยยางมะตอยนูนขึ้นสลับกับพื้นที่เรียบ  ทิวทัศน์สองข้างทางปกคลุมไปด้วยต้นยางพารานับพันๆไร่  สายฝนตกปรอยๆทำให้สภาพเหล่านี้ยิ่งดูโรแมนติก  แต่กลับตรงข้ามกับความรู้สึกของชายหนุ่มผู้ซึ่งอยู่บนรถ mercedes benz หน้าตาดูยับยู่ยี่ คิ้วขมวดเป็นปม  บ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าเขากำลัง  อารมณ์ไม่ดีสุดๆ

    ชั้นจะไปทันเวลาไหมเนี่ย ถ้านายยังคงขับช้าแบบนี้!!! ”

    ชายหนุ่มดุคนขับรถเสียงดัง  พร้อมยกนาฬิกาโรเล็กซ์เรือนหรูขึ้นมาดูเวลา ทว่ามันใกล้จะถึงเวลานัดของเขาแล้ว

                    ขอโทษจริงๆครับคุณไซ  พอดีว่าถนนมันลื่นแถมยังไม่ดีอีกต่างหาก  หากขับเร็วมีหวังเราสองคนซี้แหงแก ชัวป้าบๆ ค้าบบบบผม

                    “ ไอ้บ้า! มาแช่งชักหักกระดูกชั้น = =” ปั๊ดเดี๋ยวหักเงินเดือนซะเลยหนิ

    แล้วเงินเดือนผมมันมีให้หักซะที่หน้ายยยยย  แค่นี้ก็แทบไม่พอยาไส้แล้ว

                    “อะไรกัน! นี่ชั้นให้แกเดือนละ 1 หมื่นยังไม่พออีกเรอะ..

    มันจะไปพออะไรล่ะคร้าบบบบบ แค่ค่าจัดฟันผมยังไม่พอเล้ย

                    “ เออ... ไอ้ดาด ไอ้ชาติตระกูลดี มีเงินเยอะ ฟันของแกมันฟันเลี่ยมทอง  เงินยังไม่มีจะยาไส้ เอาไปดัดฟันซะงั้น เฮอะ!”

                    “โถ่! คุณไซผมไม่ได้ชื่อดาด  ผมชื่อดาร์ก เค่อะ! ออกแอบเซ่นให้มันดีๆหน่อย  งั้นก็เพิ่มเงินเดือนให้ผมเป็น 1 แสนสิครับ หุหุ

    “1 แสนบ้านป้าแกอ่ะดิ  อย่ามาไร้สาระ ขับๆไปเร็วๆ เดี๋ยวชั้นไปไม่ทันนัด รู้ไหมว่ามันสำคัญแค่ไหน!!”

                    “จะไปรู้ได้ไงครับ ผมไม่ได้เป็นดีแทคคอลเซ็นเตอร์ซะหน่อย  แค่คนขายหอยข้างตลาด

    เกี่ยว ? ….= =” แกขับต่อไป เหยียบให้มิด นี่คือคำสั่ง !!!”

                    “คร้าบบบบบบบบบบบบ ยาวๆ   บทสนทนาพึ่งจบลงก็เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดขึ้น  เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!! ปรื๊นนนน...ปัง!!! โครมมมม.... กลอกๆๆๆ  ก้อนขี้ยางกลมๆสีขาวกลิ้นหลุนๆจากรถบรรทุกลงมาทับรถ mercedes benz  คันหรูกระจัดกระจายไปทั่ว  พร้อมกลิ่นเหม็นของขี้ยางโชยไปทั่วอาณาบริเวณ ชายหนุ่มที่จมอยู่ใต้กองขี้ยางขนาดมหึมาพยามใช้มือควานหาลู่ทางที่จะพบกับอากาศที่ใช้ในการหายใจแม้ตนจะบาดเจ็บมากก็ตาม แต่แล้วเขาก็เริ่มรู้สึกคันและเจ็บบริเวณตามตัว

                    แฮ่กๆ ในที่สุด ในที่สุด ชั้นก็มี ก็มี แฮ่กๆ อากาศ หายใจฮึบ! ชายหนุ่มสูดอากาศเข้าเต็มปอดในสภาพที่ครึ่งตัวยังอยู่ภายใต้กองขี้ยาง ส่วนตัวโผล่พ้นขึ้นมานิดเดียว

                    สวรรค์! นี่ชั้นยังไม่ตายใช่ไหม แต่ทำไมๆ มันเหม็นอย่างนี้ โฮกๆ แล้วๆทำไม ผิวกับหน้าของชั้นมันถึงพองและเริ่มละเหมือนถูกอะไรกัดเลย ไม่นะ ไม่นะ ๆไม่จริ๊งงงงงงงงงงชายหนุ่มได้แต่กรีดร้อง แล้วแทบผงะเมื่อหันไปมองด้านข้างของตน พบกับความสยดสยองของชายคนขับรถที่เลือดอาบเต็มตัวตั้งแต่หัวจรดเท้า สีของเลือดตัดกับก้อนขี้ยางขาวๆได้เป็นอย่างดี  ในตอนนี้เค้าแทบไม่สนใจสิ่งใดนอกจากภาพตรงหน้าที่เค้าไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง จึงลองจับชีพจรดู

                    ไอ้ดาด!!!! แกอย่าจากชั้นไปนะ ฮือๆ ไม่จริงใช่ไหม  แกยังไม่ตายใช่ไหม แกแค่ทนกลิ่นไอ้ก้อนกลมๆนี้ไม่ได้เฉยๆใช่ไหม ใช่ม้ายยยยยยยยยยย ไอ้บ้า! แกตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยนะน้ำตาลูกผู้ชายซึ่งไม่เคยไหลกลับต้องมาพ่ายแพ้ให้กับการจากไปของคนขับรถที่เปรียบเสมือนเพื่อนแท้เพียงคนเดียวของเค้าในตอนนี้  ช่างเป็นเรื่องราวที่น่าเศร้าอะไรเช่นนี้  ชายหนุ่มได้แต่ร้องไห้ไม่รู้จะทำเช่นไรดี  จนกระทั่งเขารู้สึกว่าทุกสิ่งทุกอย่างดับวูบไป  พร้อมกับเสียงๆหนึ่งที่ดังขึ้น

                    ตายรึยังหว่า?”

     

     

     

     

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×