ตอนที่ 35 : เพื่อคนที่รักจึงทำได้ทุกอย่าง
35
เพื่อคนที่รักจึงทำได้ทุกอย่าง
“พักผ่อนเยอะๆ นะไม แล้วผมจะมาเยี่ยมคุณ” ชายหนุ่มก้มลงจูบหน้าผากมนของแฟนสาว
“ลูฟ ฉันขอถามอะไรคุณหน่อยได้ไหมคะ” ไมโกะจ้องมองดวงหน้าคมหยกของยากุซ่าหนุ่มด้วยสีหน้าซีดเซียว
“ได้สิ คุณอยากถามผมเรื่องอะไรล่ะ” ชายหนุ่มนั่งลงบนข้างเตียงพร้อมกับลูบแก้มซีดของไมโกะด้วยความอ่อนโยน
“คุณรักคุณคานะใช่ไหม” ไมโกะหลุบสายตาต่ำ
“พูดอะไรของคุณ ถ้าผมรักเขาแล้วผมจะคบกับคุณทำไมล่ะ” ลูฟเชิดปรายคางแหลมของไมแล้วกระซิบกับริมฝีปากบาง
“ที่ผ่านมาคุณมาคบกับฉันเพราะต้องการใช้ฉันเป็นเครื่องมือเพื่อเหตุผลอะไรบางอย่าง ฉันไม่รู้และไม่เคยสนใจมัน แค่ขอให้ฉันได้อยู่ใกล้ๆ คุณ นี่คือเหตุผลของฉันค่ะ”
“ไมโกะ” ลูฟเรียกชื่อเธอแผ่วเบาและไล้มือไปตามเส้นผมของหญิงสาว เขาโอบกอดไมโกะเอาไว้แต่ไม่มีคำพูดใดออกมาจากปากของยากุซ่าหนุ่มเลยสักคำ ในใจของชายหนุ่มก็พลางคิดไปว่าเขาไม่น่าลากไมโกะ สาวสวยผู้ได้รับตำแหน่งให้เป็น sky princess คู่กับ sky prince อย่างเขามาพัวพันเรื่องของวงการยากุซ่าด้วยเลย เพราะบางทีต่อไปนี้ชีวิตของไมโกะ อาจจะไม่ปลอดภัยเนื่องจากเขาเป็นต้นเหตุ
“คิดอะไรอยู่ค่ะ หรือว่าคิดเรื่องของคุณคานะอยู่” ไมโกะผลักอ้อมกอดของลูฟออกแล้วจ้องมองใบหน้าครุ่นคิดของลูฟ
“เราเลิกพูดถึงผู้หญิงร้ายกาจเถอะ เขากับผมก็เป็นแค่คนในวงการยากุซ่าเหมือนกัน และการที่เราสองคนจะไม่ถูกกันมันก็เป็นเรื่องปกติ” ลูฟลูบแก้มนวลของไมโกะ
“ค่ะ” ไมโกะส่งยิ้มให้ชายหนุ่มแล้วซบใบหน้าลงกับอกของเขาซึ่งผิดกับยากุซ่าหนุ่มที่ตอนนี้แสยะยิ้มไปด้วยพิษสงของจอมวายร้ายที่เพิ่งฟื้นคืนชีพกลับมาจากขุมนรกก็ไม่ปาน
หลังจากที่ยากุซ่าสาวบุกยิงคนรักเก่ากับแฟนสาวจนเสร็จสิ้น เธอก็รีบพาสองขาที่สั่นเทามายังจุดเดิมที่ลูกน้องคนสนิท ทากุโร่และวาซาบินอนจมกองเลือด เนื้อตัวเต็มไปด้วยบาดแผลมากมายนับไม่ถ้วน
“นีล ฉันทำตามที่นายบอกแล้ว ปล่อยสองคนนี้ไปสักทีสิ” คานะส่งปืนกลับไปให้นีลที่ยืนพิงต้นไม้สูบบุหรี่อยู่อย่างสบายใจ
“แต่ไอ้ลูฟมันยังไม่ตายเลยนะ คานะ เธอทำพลาดเพราะฉะนั้นไอ้สองคนนี้ต้องตาย” นีลพูดพร้อมกับเล็งปืนไปที่ร่างของทากุโร่และวาซาบิ
“ขอร้องเถอะ นายจะให้ฉันทำอะไรก็ได้ แต่อย่าทำร้ายพวกเขาอีกเลย” คานะทรุดร่างลงกับพื้นและก้มหัวเชิงอ้อนวอนขอความเมตตาให้ลูกน้องทั้งสองคน
“ฮึ! เธอแน่ใจนะว่าเธอทำได้ทุกอย่างตามที่ฉันต้องการน่ะ โทดะ คานะ” นีลนั่งคุกเข่าข้างหนึ่งแล้วลูบไล้ใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาของยากุซ่าสาว
“ถ้ามันจะทำให้คนที่ฉันรักอยู่อย่างมีความสุข ฉันก็จะทำ” คานะเชิดใบหน้าขึ้นและสบตากับดวงตาเรียวยาวของของนีลอย่างเชื่อมั่น
“ในเมื่อเธอกล้ายืนยัน งั้นก็ได้ พวกแกพาไอ้หมูตอนสองตัวไปทิ้งที่หน้าบ้านโทดะ” นีลออกคำสั่งและกระชากแขนของคานะให้ลุกเดินไปกับเขา ในขณะที่คานะได้แต่ปรายตาจ้องมองร่างของลูกน้องทั้งสองอย่างเจ็บปวดใจที่สุด
คานะถูกพาตัวมายังคอนโดขนาดใหญ่ของยากุซ่าเถื่อน นีลจัดห้องพักให้เธออย่างดีทำให้เธอมีเวลาส่วนตัวบ้าง แต่ว่าเธอก็ไม่สามารถออกไปให้พ้นจากสายตาลูกน้องนับสิบที่ยืนล้อมไว้จนเต็มบ้านได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว เธอจึงได้แต่เดินไปเดินมาอยู่ในห้องกว้างอย่างคนกระวนกระวาย
ติ๊ด!! เสียงข้อความ
เมื่อได้ยินเสียงข้อความเข้าทำให้ขาทั้งสองข้างของหญิงสาวหยุดชะงักและรีบเปิดอ่านข้อความด้วยความรีบเร่ง
“ทากุโร่กับวาซาบิอยู่กับฉัน ทั้งสองคนปลอดภัยดี แกเองก็ดูแลตัวเองด้วย จากเคียวจิ”
“ขอบคุณสวรรค์ที่นายสองคนไม่เป็นอะไร แล้วก็ขอบคุณนะพี่เคียวจิ” คานะอมยิ้มออกมากับข้อความที่ได้รับจากพี่ชาย
ก๊อก! ก๊อก! “ฉันเข้าไปนะ”
“เข้ามาสิ” ชายหนุ่มรีบเปิดประตูเข้าไปทันที
“นีล นายมีอะไรจะให้ฉันทำอีก”
“วันนี้ฉันจะพาเธอไปเที่ยวที่ผับของฉัน ก็เลยจะมาบอกให้เธอแต่งตัวสวยๆ หน่อย” นีลเดินมานั่งฝั่งตรงข้ามโซฟาและเพ่งเอาคำตอบจากยากุซ่าสาว “ถ้างั้นอีกหนึ่งชั่วโมงเจอกัน” นีเดินตรงมาจับปรายคางมนของคานะให้มองหน้าเขา
“ได้สิ” คานะยิ้มรับและสบตากับฝ่ายตรงข้ามแต่โดยดี
