ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Ep.10
"ขอบคุณสำหรับอาหารมื้อนี้นะคร้าาา"
เจสสิก้าเอ่ยขึ้นหลังจากทานอาหารเสร็จเรียบร้อย
"ฮ่าๆๆ สิก้านี่ร่าเริงสดใสดีนะ"
ซันนี่ที่นั่งอยู่ตรงข้าม มองเจสสิก้าด้วยความเอ็นดู
"ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ สิก้ายังสู้ยัยฟานี่ไม่ได้หรอก"
"ฟานี่อ่ะนะ สดใสร่าเริง พี่ยังไม่เห็นฟานี่จะทำอย่างสิก้าทำบ้างเลยนะ"
ซันนี่พูดพร้อมส่งสายตากวนไปให้ทิฟฟานี่ ทิฟฟานี่เองก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่จะยอมโดนเหน็บอยู่ฝ่ายเดียว
"นี่คุณ ไม่เคยเห็นก็อย่ามาพูดเหอะหน่า"
"อะไรมิยอง บอกให้เรียกยังไงทำไมไม่เรียก นี่ฉันเริ่มไม่มั่นใจแล้วนะว่าเธอเป็นแฟนคลับฉัน"
"ก็บอกไม่ให้เรียกมิยองไง"
"ทำไมก็จะเรียกอ่ะ ทีเธอยังไม่เรียกฉันว่าพี่ซันนี่เลย แล้วทำไมฉันต้องยอมเธอด้วยล่ะมิยอง"
ทิฟฟานี่และซันนี่เริ่มเถียงกันไปเถียงกันมา จนคนกลางอย่างเจสสิก้าไม่รู้จะห้ามยังไง เพราะถึงห้ามไปก็ไม่มีใครฟังอยู่ดี เธอเลยเดินออกไปจากบริเวณโต๊ะอาหาร เพื่อที่จะไปโทรหาสุดที่รักของเธอ
"โอเคๆ ฉันยอมๆ ไม่ต้องเรียกฉันแบบนั้นก็ได้ ฉันขี้เกียจเถียงกับเธอแระยัยแฟนคลับดื้อ"
"ใครดื้อ นี่คุณจะไม่จบใช่มะ "
"ก็เธอไงดื้อ ทิฟฟานี่ดื้อ "
"ไม่ดื้อ "
"ดื้อ"
"ไม่ดื้อ"
"ดื้อ"
"ไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หึ้ยยย ฉันไปดีกว่า ไม่อยากคุยกับดีเจส่วนสูงต่ำต้อยอย่างพี่แล้ว"
ร่างบางรีบวิ่งขึ้นไปชั้นบนอย่างรวดเร็วก่อนที่วันนี่ที่ยืนอยู่ด้านล่างจะรู้สึกตัวว่าเธอแอบว่าร่างเล็กเตี้ย
"อ่ะ ยัยเด็กดื้อ กล้าดียังไงมาว่าฉันเตี้ยห๊าาาา แต่เอ๊ะ เมื่อกี้เธอหลุดเรียกฉันว่าพี่แล้วนะมิยองอา"
21.30
Sunny Part 1
ฉันเดินออกมาสูดอากาศด้านนอกบ้าน อุณภูมิตอนนี้เข้าขั้นหนาวจนแทบจะแข็งได้เลยล่ะ อ่าาา ถ้าได้ชาร้อนๆ หรือโก้โก้ร้อนสักแก้วก็คงจะดี ฉันเหงยหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้า ท้องฟ้าที่มืดสนิทมีเพียงแสงดาวระยิบระยับอยู่บนนั้น
"ชอนยอง เธออยู่บนใช่มั้ย เธอมองฉันอยู่รึป่าว ฉันคิดถึงเธอจัง"
ฉันพึมพำอยู่คนเดียวได้ไม่นานสายตาก็เหลือบไปเห็นใครบางคนที่นั่งอยู่ที่ม้านั่งในสวน
"สิก้า ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้คนเดียวล่ะ ข้างนอกมันหนาวนะ "
ฉันเดินเข้าไปทักคนที่นั่งมองโทรศัพท์อยู่นานสองนานแต่ก็ไม่ยอมละสายตาจากมันซะที กว่าจะรู้ตัวฉันก็นั่งลงที่ว่างข้างๆแล้ว
"อ้าว พี่ซันยังไม่นอนอีกหรอค่ะ"
"อืม พี่นอนไม่ค่อยหลับน่ะ แล้วสิก้าล่ะนอนไม่หลับเหมือนกันหรอ ทำไมมานั้งตากลมอยู่นี่เดี๋ยวก็ไม่สบายเอาหรอก"
"สิก้ามานั่งรอยูลน่ะค่ะ เมื่อกี้ยูลพึ่งโทรมาบอกว่าเคลียร์งานเสร็จเร็ว เลยจะมาวันนี้"
"อ๋อ ยูลที่เป็นแฟนสิก้าอ่ะหรอไม่ใช่ยูริหรอกหรอ"
"เอ่อ พี่ซัน จะยูลหรือยูริก็แฟนสิก้านั่นแหระค่ะ"
"เห้ย สิก้าคบซ้อนมันไม่ดีนะรู้ป่าว ทำแบบนี้สองคนนั้นเขาไม่เสียใจแย่หรอ"
"เฮ้อ ยูริกับยูลมันคือคนเดียวกันค่ะ พี่ซันเล่นมุขป่ะเนี่ย"
"ฮ่าๆๆ เอ้ย จริงดิ ไม่รู้เลยนะเนี่ย"
"'งื้อ แปลกคนนะ"
"คงงั้นมั้ง ฮ่าๆๆ เอ้อ แฟนสิก้านิสัยเป็นยังไงหรอ"
ฉันเลือกที่จะเปลี่ยนประเด็นไปคุยเกี่ยวกับเรื่องแฟนของเจสสิก้าแทน เพราะดูจากลักษณะแล้ว เจสสิก้าคงจะรักแฟนเอามากเลยล่ะ
"ยูลนิสัยดีมากเลยค่ะ สิก้าไม่ได้อวยแฟนตัวเองนะ แต่ยูลเขาไม่เคยทำให้สิก้าเสียใจเลย ไม่เคยต้องทิ้งให้สิก้าต้องอยู่คนเดียวเวลารู้สึกไม่ดียูลก็จะคอยปลอบและเข้าใจสิก้าเสมอ"
"อืมม งั้นพี่คงเป็นแฟนที่แย่มากสินะ"
จากที่ฉันฟังเจสสิก้าพูดถึงแฟนของเธอ มันก็ทำให้ฉันรู้ว่า ฉันคงแย่มากจริงๆ ที่ปล่อยให้ชอนยองอยู่คนเดียวในเวลาที่เจ็บปวด
"พี่ซันมีแฟนแล้วหรอค่ะ "
"มีสิ แต่ตอนนี้เธอคนนั้นเขาไม่อยู่แล้วล่ะ"
"เอ่อ แฟนพี่มีคนอื่นหรอค่ะ"
"ป่าวหรอก เธอเสียไปแล้วน่ะ พี่มันแย่มากเลยนะสิก้า พี่ไม่น่าปล่อยเธอไปเลย"
ฉันก้มหน้าลงต่ำ เพราะกลัวว่าเจสสิก้าจะเห็นแววตาที่อ่อนแอของฉัน
"สิก้าขอโทษนะคะ พี่ซันนี่โอเครึป่าว"
"โอเค พี่ไม่เป็นไร อ่ะ พี่พึ่งนึกออกวันนี้มีงานเทศกาลตอนกลางคืนหนิ ถ้าแฟนสิก้ามาก็ชวนไปงานนี้ได้นะ "
"ขอบคุณนะคะพี่ซัน เดี๋ยวสิก้าจะลองชวนยูลดู "
"จ้ะ พี่ว่าจะชวนยัยเด็กดื้อไปด้วยกันไม่รู้ว่าจะยอมไปกับพี่รึป่าว"
"ยัยฟานี่ไปอยู่แล้วล่ะค่ะ ฮ่าๆๆ"
"งั้นพี่ไปก่อนนะ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น